This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62008TN0208
Case T-208/08: Action brought on 4 June 2008 — Gosselin World Wide Moving v Commission
Sprawa T-208/08: Skarga wniesiona w dniu 4 czerwca 2008 — Gosselin World Wide Moving przeciwko Komisji
Sprawa T-208/08: Skarga wniesiona w dniu 4 czerwca 2008 — Gosselin World Wide Moving przeciwko Komisji
Dz.U. C 223 z 30.8.2008, p. 45–45
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
30.8.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 223/45 |
Skarga wniesiona w dniu 4 czerwca 2008 — Gosselin World Wide Moving przeciwko Komisji
(Sprawa T-208/08)
(2008/C 223/78)
Język postępowania: niderlandzki
Strony
Strona skarżąca: Spółka akcyjna Gosselin World Wide Moving (Deurne, Belgia) (przedstawiciele: F. Wijckmans i S. De Keer, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2008) 926 wersja ostateczna z dnia 11 marca 2008 r., podanej do wiadomości skarżącej w dniu 25 marca 2008 r., w sprawie postępowania na podstawie art. 81 traktatu WE (sprawa COMP/38.543 — Usługi w zakresie przeprowadzek międzynarodowych) w dotyczącej skarżącej części; |
— |
tytułem subsydiarnym, stwierdzenie nieważności art. 1 tej decyzji w dotyczącej skarżącej części w zakresie, w jakim Komisja uznała w nim, że skarżąca w okresie od dnia 31 stycznia 1992 r. do dnia 18 września 2002 r. nieprzerwanie uczestniczyła w naruszeniu, oraz odpowiednie do zmodyfikowanego w ten sposób czasu trwania naruszenia obniżenie nałożonej na skarżącą w art. 2 tej decyzji grzywny; |
— |
tytułem subsydiarnym, stwierdzenie, z podniesionych w zarzutach czwartym lub piątym względów, nieważności art. 2 pkt e) tej decyzji w dotyczącej skarżącej części, oraz odpowiednie obniżenie nałożonej na skarżącą w art. 2 tej decyzji grzywny; |
— |
obciążenie Komisji kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Zgodnie z pierwszym podniesionym przez skarżącą zarzutem, decyzja została wydana z pominięciem art. 81 WE. Zgodnie z pierwszą częścią tego zarzutu Komisja nie wykazała należycie, że mogące zostać zarzucone skarżącej działania należy uznać za znaczne ograniczenie konkurencji w rozumieniu art. 81 WE. Zgodnie z drugą częścią tego zarzutu Komisja nie wykazała należycie, że porozumienie, w którym uczestniczyła skarżąca, może w znacznym stopniu wpływać na handel między państwami członkowskimi.
Tytułem subsydiarnym, w drugiej części tego zarzutu skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja została wydana z pominięciem art. 23 rozporządzenia nr 1/2003 (1), art. 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17/62 (2) oraz wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien (3). Zdaniem skarżącej Komisja nie uwzględniła tych przepisów przy ustalaniu służących do obliczania kwoty podstawowej grzywny wagi i czasu trwania naruszenia oraz wartości sprzedaży; nie uwzględniła ona ich także ze względu na to, że, in fine, pominęła ona przy obliczaniu grzywny leżące po stronie skarżącej okoliczności łagodzące.
Tytułem subsydiarnym, w trzecim zarzucie skarżąca podnosi, że Komisja naruszyła zasadę równego traktowania, w szczególności przy ustalaniu uwzględnianych przy obliczaniu kwoty grzywny wagi naruszenia oraz wartości sprzedaży.
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1, s. 1).
(2) Rozporządzenie nr 17: pierwsze rozporządzenie wprowadzające w życie art. 85 i 86 Traktatu (Dz.U. 1962, 13, s. 204).
(3) Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien nakładanych na mocy art. 23 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1/2003 (Dz.U. 2006, C 210, str. 2).