Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62008CA0302

    Sprawa C-302/08: Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 2 lipca 2009 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht München — Niemcy) — Zino Davidoff SA przeciwko Bundesfinanzdirektion Südost (Znaki towarowe — Rejestracja międzynarodowa — Protokół do porozumienia madryckiego — Rozporządzenie (WE) nr 40/94 — Artykuł 146 — Wywoływanie przez rejestrację międzynarodową i rejestrację wspólnotową identycznych skutków we Wspólnocie — Rozporządzenie (WE) nr 1383/2003 — Artykuł 5 ust. 4 — Towary podejrzane o naruszenie praw do znaku towarowego — Działania organów celnych — Właściciel wspólnotowego znaku towarowego — Prawo do domagania się podjęcia działań również w jednym lub kilku z państw członkowskich innych niż państwo, w którym został złożony wniosek — Rozszerzenie na uprawnionego z rejestracji międzynarodowej)

    Dz.U. C 205 z 29.8.2009, p. 9–10 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    29.8.2009   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 205/9


    Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 2 lipca 2009 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Finanzgericht München — Niemcy) — Zino Davidoff SA przeciwko Bundesfinanzdirektion Südost

    (Sprawa C-302/08) (1)

    (Znaki towarowe - Rejestracja międzynarodowa - Protokół do porozumienia madryckiego - Rozporządzenie (WE) nr 40/94 - Artykuł 146 - Wywoływanie przez rejestrację międzynarodową i rejestrację wspólnotową identycznych skutków we Wspólnocie - Rozporządzenie (WE) nr 1383/2003 - Artykuł 5 ust. 4 - Towary podejrzane o naruszenie praw do znaku towarowego - Działania organów celnych - Właściciel wspólnotowego znaku towarowego - Prawo do domagania się podjęcia działań również w jednym lub kilku z państw członkowskich innych niż państwo, w którym został złożony wniosek - Rozszerzenie na uprawnionego z rejestracji międzynarodowej)

    2009/C 205/15

    Język postępowania: niemiecki

    Sąd krajowy

    Finanzgericht München

    Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

    Strona skarżąca: Zino Davidoff SA

    Strona pozwana: Bundesfinanzdirektion Südost

    Przedmiot

    Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Finanzgericht München — Wykładnia art. 5 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1383/2003 z dnia 22 lipca 2003 r. dotyczącego działań organów celnych skierowanych przeciwko towarom podejrzanym o naruszenie niektórych praw własności intelektualnej oraz środków podejmowanych w odniesieniu do towarów, co do których stwierdzono, że naruszyły takie prawa (Dz.U. L 196, s. 7) — Przewidziane jedynie dla właścicieli wspólnotowych znaków towarowych prawo do zwrócenia się z wnioskiem o podjęcie działań przez organy celne mające na celu, poza podjęciem działań przez organy celne państwa członkowskiego, w którym złożono wniosek, podjęcie działań przez organy celne jednego lub kilku z pozostałych państw członkowskich — Rozszerzenie tego prawa na właścicieli znaków zarejestrowanych na poziomie międzynarodowym w rozumieniu art. 146 rozporządzenia Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego — Skutki prawne przystąpienia przez Wspólnotę Europejską do protokołu do Porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków

    Sentencja

    Artykuł 5 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1383/2003 z dnia 22 lipca 2003 r. dotyczącego działań organów celnych skierowanych przeciwko towarom podejrzanym o naruszenie niektórych praw własności intelektualnej oraz środków podejmowanych w odniesieniu do towarów, co do których stwierdzono, że naruszyły takie prawa, w związku z art. 146 rozporządzenia Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 1992/2003 z dnia 27 października 2003 r., należy interpretować w ten sposób, że pozwala on uprawnionemu z międzynarodowej rejestracji znaku towarowego domagać się, na równi z właścicielem wspólnotowego znaku towarowego, podjęcia działań przez organy celne również w jednym lub kilku z państw członkowskich innych niż państwo, w którym złożył on wniosek.


    (1)  Dz.U. C 247 z 27.9.2008.


    Top