26.1.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 22/36

—

uchylenie wyroku z dnia 12 września 2007 r. w sprawie T-36/04 API przeciwko Komisji w zakresie w jakim Sąd Pierwszej Instancji potwierdził prawo Komisji do nieujawniania pism procesowych Komisji w sprawach w ramach których miała odbyć się rozprawa;

—

stwierdzenie nieważności tych części decyzji Komisji D(2003) 30621 z dnia 20 listopada 2003 r., których nieważność nie została stwierdzona uprzednio przez Sąd Pierwszej Instancji w sprawie T-36/04 lub, w dalszej kolejności, skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Pierwszej Instancji zgodnie z wyrokiem Trybunału; oraz

—

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

1.

Po pierwsze, Sąd Pierwszej Instancji dokonał błędnej wykładni art. 4 ust. 2 drugie tiret rozporządzenia („wyjątek postępowania sądowego”) stwierdzając, że Komisja nie musiała dokonywać konkretnej oceny kwestii, czy należało przyznać dostęp do jej pism procesowych przez rozprawą. Taka interpretacja jest (i) sprzeczna z utrwalonymi zasadami wykładni wyjątku postępowania sądowego, które zostały uznane w innych częściach wyroku, (ii) oparta na nieistniejącym prawie Komisji do obrony jej interesów „niezależnie od wszelkich zewnętrznych wpływów”, (iii) oparta na oczywiście błędnych argumentach prawnych, w zakresie w jakim powołuje się na „zasadę równości broni”, (iv) niesłusznie pomija znaczenie zasad innych sądów, które zezwalają na dostęp do pism procesowych przed rozprawą; oraz (v) błędnie powołuje się na konieczność ochrony skuteczności postępowania przy drzwiach zamkniętych przed sądami wspólnotowymi.

2.

Po drugie, Sąd dokonał błędnej interpretacji zwrotu „interes publiczny” zawartego w art. 4 ust. 2 in fine rozporządzenia, stwierdzając, że gdy w grę wchodzą pisma procesowe przedłożone sądowi, ogólny interes publiczny w odniesieniu do treści postępowania przed sądami wspólnotowymi nie może przeważać nad interesem chronionym przez wyjątek postępowania sądowego.