32015L1787

EUR-Lex

Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

EUROPA
EUR-Lex home
Dyrektywa - 2015/1787 - EN - EUR-Lex

Help

Search tips

Need more search options? Use the Advanced search

Document 32015L1787

Dyrektywa Komisji (UE) 2015/1787 z dnia 6 października 2015 r. zmieniająca załączniki II oraz III do dyrektywy Rady 98/83/WE w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi

Dz.U. L 260 z 7.10.2015, p. 6–17 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 12/01/2023; Uchylony przez 32020L2184

ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2015/1787/oj

HTML

PDF

Official Journal

7.10.2015

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 260/6

DYREKTYWA KOMISJI (UE) 2015/1787

z dnia 6 października 2015 r.

zmieniająca załączniki II oraz III do dyrektywy Rady 98/83/WE w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 98/83/WE z dnia 3 listopada 1998 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (1), w szczególności jej art. 11 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Załączniki II i III do dyrektywy 98/83/WE określają minimalne wymagania dla programów monitorowania wszelkiej wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi oraz specyfikacje metody analizy różnych parametrów.

(2)	Specyfikacje zawarte w tych załącznikach II i III należy aktualizować w świetle postępu naukowego i technicznego w celu zapewnienia spójności z przepisami unijnymi.

(3)

W załączniku II do dyrektywy 98/83/WE przyznano pewien stopień elastyczności przy prowadzeniu monitorowania rewizyjnego i kontrolnego, pozwalając w określonych okolicznościach na rzadsze pobieranie próbek. W świetle postępu naukowego należy wyjaśnić szczegółowe warunki dotyczące odpowiedniej częstotliwości monitorowania parametrów oraz szeregu technik monitorowania.

(4)

Od 2004 r. Światowa Organizacja Zdrowia wdraża podejście polegające na opracowaniu planu bezpieczeństwa dostaw wody i oparte na zasadach oceny ryzyka i zarządzania ryzykiem, określonych w Wytycznych na temat jakości wody pitnej (2). Te wytyczne, wraz z normą EN 15975-2 dotyczącą bezpieczeństwa dostaw wody pitnej, stanowią uznane na poziomie międzynarodowym zasady, na których opierają się produkcja, dystrybucja, monitorowanie i analiza parametrów wody pitnej. Należy zatem dostosować załącznik II do dyrektywy 98/83/WE do najnowszych wersji tych zasad.

(5)

Aby kontrolować ryzyko dla zdrowia człowieka, programy monitorowania powinny zapewniać odpowiednie środki w całym łańcuchu dostaw wody i uwzględniać informacje z części wód wykorzystywanych do poboru wody pitnej. Ogólne obowiązki w zakresie programów monitorowania powinny wypełniać lukę między poborem wody a jej dostawami. Na podstawie art. 6 dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3) państwa członkowskie muszą zapewnić utworzenie rejestru lub rejestrów obszarów chronionych. Tego typu obszary chronione obejmują wszystkie części wód wykorzystywane do poboru wody pitnej lub przewidywane do takich celów na mocy art. 7 ust. 1 tej dyrektywy. Wyniki monitorowania tych części wód zgodnie z art. 7 ust. 1 akapit drugi i art. 8 tej dyrektywy powinny być stosowane w celu określenia potencjalnego ryzyka dla wody pitnej przed uzdatnianiem i po nim do celów dyrektywy 98/83/WE.

(6)

Doświadczenie pokazuje, że w przypadku wielu parametrów (w szczególności fizyko-chemicznych) występujące stężenia rzadko prowadziłyby do przekroczenia wartości dopuszczalnych. Monitorowanie i raportowanie takich niemających praktycznego znaczenia parametrów oznacza znaczne koszty, szczególnie w przypadku, gdy należy uwzględnić dużą liczbę parametrów. Wprowadzenie elastycznych częstotliwości monitorowania w takich okolicznościach stwarza możliwość oszczędności kosztów, które nie powodują szkody dla zdrowia publicznego ani dla innych korzyści. Dzięki elastycznemu monitorowaniu gromadzi się także mniej danych, które dostarczają niewiele informacji na temat jakości wody pitnej lub nie dostarczają ich wcale.

(7)

Z tego względu państwa członkowskie powinny mieć możliwość odstępowania od ustanowionych przez siebie programów monitorowania, pod warunkiem że przeprowadzana jest wiarygodna ocena ryzyka, która może opierać się na wytycznych na temat jakości wody pitnej WHO i powinna uwzględniać monitorowanie prowadzone na mocy art. 8 dyrektywy 2000/60/WE.

(8)

Tabela B2 w załączniku II do dyrektywy 98/83/WE, dotycząca wody rozlewanej do butelek i pojemników przeznaczonych do sprzedaży, stała się nieaktualna, ponieważ produkty te są objęte zakresem stosowania rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (4). Produkty te są również objęte zasadą „analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli” (HACCP) określoną w rozporządzeniu (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (5) oraz zasadami urzędowych kontroli określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (6). W wyniku przyjęcia tych rozporządzeń załącznik II do dyrektywy 98/83/WE de facto nie ma już zastosowania do wody rozlewanej do butelek i pojemników przeznaczonych do sprzedaży.

(9)	Dyrektywą Rady 2013/51/Euratom (7) wprowadzono szczegółowe zasady monitorowania substancji promieniotwórczych. Programy monitorowania substancji promieniotwórczych powinny zatem być ustanawiane wyłącznie na mocy wspomnianej dyrektywy.

(10)

Laboratoria stosujące specyfikacje dla analizy parametrów określonych w załączniku III do dyrektywy 98/83/WE powinny pracować zgodnie z procedurami zatwierdzonymi na poziomie międzynarodowym lub standardami wykonywania badań opartymi na kryteriach i stosować metody analizy, które, w miarę możliwości, zostały zwalidowane.

(11)

Dyrektywa Komisji 2009/90/WE (8) stanowi, że do walidacji metod analitycznych należy stosować normę EN ISO/IEC 17025 lub inne równorzędne normy przyjęte na poziomie międzynarodowym. EN ISO/IEC 17025 jest również jedną z norm stosowanych na mocy rozporządzenia (WE) nr 882/2004 na potrzeby akredytacji laboratoriów wyznaczonych przez właściwe organy w państwach członkowskich. Konieczne jest zatem określenie tej normy lub innych równorzędnych norm przyjętych na poziomie międzynarodowym do celów walidacji metod analizy w kontekście dyrektywy 98/83/WE. W celu dostosowania do dyrektywy 2009/90/WE załącznika III do dyrektywy 98/83/WE należy wprowadzić granicę oznaczalności i niepewność pomiaru jako charakterystyki wykonania analizy. Państwa członkowskie powinny jednak nadal mieć możliwość dopuszczenia stosowania zgodności, dokładności i granicy wykrywalności jako charakterystyk wykonania analizy na mocy załącznika III do dyrektywy 98/83/WE na czas określony, co zapewni laboratoriom wystarczającą ilość czasu na dostosowanie się do tego postępu technicznego.

(12)

Do celów analizy parametrów mikrobiologicznych ustanowiono szereg norm ISO. W związku z tym normy EN 9308-1 i EN ISO 9308-2 (w odniesieniu do oznaczenia liczby bakterii E. coli oraz bakterii z grupy coli) i norma EN ISO 14189 (w odniesieniu do analizy Clostridium perfringens) zapewniają wszystkie specyfikacje niezbędne do przeprowadzania analizy. Te nowe normy oraz zmiany techniczne powinny zostać uwzględnione w załączniku III do dyrektywy 98/83/WE.

(13)

Do celów oceny równoważności metod alternatywnych z metodą określoną w załączniku III do dyrektywy 98/83/WE należy zezwolić państwom członkowskim na stosowanie normy EN ISO 17994, która została ustanowiona jako norma równoważności metod mikrobiologicznych w kontekście dyrektywy 2006/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (9) oraz na mocy decyzji Komisji 2009/64/WE (10). Jako rozwiązanie alternatywne państwom członkowskim należy zezwolić na stosowanie normy EN ISO 16140 lub innych podobnych protokołów uznanych na poziomie międzynarodowym, o których mowa w art. 5 ust. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2073/2005 (11), w celu ustalenia równoważności metod opartych na zasadach – innych niż hodowla – które wykraczają poza zakres normy EN ISO 17994.

(14)	Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki II i III do dyrektywy 98/83/WE.

(15)	Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu ds. Wody Pitnej ustanowionego na podstawie art. 12 ust. 1 dyrektywy 98/83/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W dyrektywie 98/83/WE wprowadza się następujące zmiany:

1)	załącznik II zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku I do niniejszej dyrektywy;

2)	w załączniku III wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 27 października 2017 r. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 6 października 2015 r.

W imieniu Komisji

Jean-Claude JUNCKER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 330 z 5.12.1998, s. 32.

(2) http://www.who.int/water_sanitation_health/publications/2011/dwq_guidelines/en/index.html

(3) Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).

(4) Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1).

(5) Rozporządzenie (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 1).

(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz.U. L 165 z 30.4.2004, s. 1).

(7) Dyrektywa Rady 2013/51/Euratom z dnia 22 października 2013 r. określająca wymogi dotyczące ochrony zdrowia ludności w odniesieniu do substancji promieniotwórczych w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 296 z 7.11.2013, s. 12).

(8) Dyrektywa Komisji 2009/90/WE z dnia 31 lipca 2009 r. ustanawiająca, na mocy dyrektywy 2000/60/WE, specyfikacje techniczne w zakresie analizy i monitorowania stanu chemicznego wód (Dz.U. L 201 z 1.8.2009, s. 36).

(9) Dyrektywa 2006/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lutego 2006 r. dotycząca zarządzania jakością wody w kąpieliskach (Dz.U. L 64 z 4.3.2006, s. 37).

(10) Decyzja Komisji 2009/64/WE z dnia 21 stycznia 2009 r. określająca zgodnie z dyrektywą 2006/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady normę ISO 17994:2004(E) jako normę równoważności metod mikrobiologicznych (Dz.U. L 23 z 27.1.2009, s. 32).

(11) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2073/2005 z dnia 15 listopada 2005 r. w sprawie kryteriów mikrobiologicznych dotyczących środków spożywczych (Dz.U. L 338 z 22.12.2005, s. 1).

ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK II

MONITOROWANIE

CZĘŚĆ A

Ogólne cele i programy monitorowania wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi

W ramach programów monitorowania wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi należy:

a)	sprawdzać, czy istniejące środki kontroli ryzyka dla zdrowia ludzkiego w całym łańcuchu dostaw wody od zlewiska poprzez pobór, uzdatnianie i przechowywanie aż do dystrybucji funkcjonują skutecznie oraz czy woda w punkcie zgodności jest zdatna do użycia i czysta;

b)	dostarczać informacje dotyczące jakości wody dostarczanej do spożycia przez ludzi do celów wykazania, że obowiązki określone w art. 4 i 5 oraz wartości parametryczne określone w załączniku I są spełniane;

c)	określać najbardziej odpowiednie sposoby ograniczania ryzyka dla zdrowia ludzi.

Na podstawie art. 7 ust. 2 właściwe organy ustanawiają programy monitorowania zgodne z parametrami i częstotliwościami określonymi w części B niniejszego załącznika, które obejmują:

a)	pobranie i analizę dyskretnych próbek wody; lub

b)	pomiary rejestrowane w procesie ciągłego monitorowania.

Ponadto programy monitorowania mogą obejmować:

a)	kontrole zapisów dotyczących funkcjonalności i stanu konserwacji urządzeń; lub

b)	inspekcje infrastruktury zlewni, poboru wody, uzdatniania, magazynowania i dystrybucji.

Programy monitorowania mogą się opierać na ocenie ryzyka określonej w części C.

Państwa członkowskie zapewniają, by programy monitorowania były w sposób ciągły poddawane przeglądowi i uaktualniane lub potwierdzane co najmniej co pięć lat.

CZĘŚĆ B

Parametry i częstotliwości

1. Ramy ogólne

Program monitorowania musi uwzględniać parametry, o których mowa w art. 5, włącznie z tymi, które są istotne dla oceny wpływu wewnętrznych instalacji wodociągowych na jakość wody w punkcie zgodności określonym w art. 6 ust. 1. Przy wyborze odpowiednich parametrów do monitorowania muszą być brane pod uwagę lokalne warunki każdego systemu zaopatrzenia w wodę.

Państwa członkowskie zapewniają monitorowanie parametrów wymienionych w pkt 2 przy odpowiedniej częstotliwości pobierania próbek określonej w pkt 3.

2. Wykaz parametrów

Parametry grupy A

Następujące parametry (grupa A) są monitorowane zgodnie z częstotliwościami monitorowania określonymi w pkt 3 tabeli 1:

a)	Escherichia coli (E. coli), bakterie z grupy coli, liczba kolonii w 22 °C, kolor, mętność, smak, zapach, pH, przewodność elektryczna;

b)	inne parametry, które zidentyfikowano jako istotne w programie monitorowania zgodnie z art. 5 ust. 3 oraz, w stosownych przypadkach, za pośrednictwem oceny ryzyka określonej w części C.

W szczególnych okolicznościach następujące parametry dodaje się do parametrów grupy A:

a)	amon i azotyny, jeśli używana jest chloraminacja;

b)	aluminium i żelazo, jeśli są używane jako chemikalia do uzdatniania wody.

Parametry grupy B

W celu ustalenia zgodności ze wszystkimi wartościami parametrycznymi określonymi w niniejszej dyrektywie wszystkie pozostałe parametry nieanalizowane w grupie A i określone zgodnie z art. 5 monitoruje się co najmniej z częstotliwościami określonymi w pkt 3 tabela 1.

3. Częstotliwości pobierania próbek

Tabela 1

Minimalna częstotliwość pobierania próbek i wykonywania analiz do celów monitorowania zgodności

Objętość wody dostarczanej lub produkowanej dziennie w strefie zaopatrzenia (zob. uwagi 1 i 2) m3		Parametr grupy A Liczba próbek rocznie (zob. uwaga 3)	Parametr grupy B Liczba próbek rocznie
	≤ 100	> 0 (zob. uwaga 4)	> 0 (zob. uwaga 4)
> 100	≤ 1 000	4	1
> 1 000	≤ 10 000	4 + 3 na każde 1 000 m3/d i ich część całkowitej objętości	1 + 1 na każde 4 500 m3/d i ich część całkowitej objętości
> 10 000	≤ 100 000		3 + 1 na każde 10 000 m3/d i ich część całkowitej objętości
> 100 000			12 + 1 na każde 25 000 m3/d i ich część całkowitej objętości

Uwaga 1:

Strefa dostawy jest określonym geograficznie obszarem, z którego pochodzi woda przeznaczona do spożycia przez ludzi z jednego lub więcej źródeł, a jakość wody można uznać w przybliżeniu za jednolitą.

Uwaga 2:

Wielkości są obliczane jako średnie pobrane w ciągu roku kalendarzowego. Zamiast objętości wody można wykorzystać liczbę mieszkańców strefy zaopatrzenia w celu ustalenia minimalnej częstotliwości, przyjmując, że spożycie wody wynosi 200 l/(dzień* na mieszkańca).

Uwaga 3:

Wskazaną częstotliwość oblicza się w następujący sposób: np. 4 300 m3/d = 16 próbek (cztery dla pierwszych 1 000 m3/d + 12 dla dodatkowych 3 300 m3/d).

Uwaga 4:

Państwa członkowskie, które postanowiły zwolnić poszczególne dostawy na mocy art. 3 ust. 2 lit. b) niniejszej dyrektywy stosują te częstotliwości wyłącznie do stref zaopatrzenia, które dystrybuują pomiędzy 10 a 100 m3 dziennie.

CZĘŚĆ C

Ocena ryzyka

Państwa członkowskie mogą przewidzieć możliwość stosowania odstępstw od parametrów i częstotliwości pobierania próbek określonych w części B, pod warunkiem że ocena ryzyka jest przeprowadzana zgodnie z przepisami niniejszej części.

Ocena ryzyka, o której mowa w pkt 1, opiera się na ogólnych zasadach oceny ryzyka określonych w związku z normami międzynarodowymi, takimi jak norma EN 15975-2 dotycząca »bezpieczeństwa zaopatrzenia w wodę pitną, wytycznych dotyczących zarządzania ryzykiem i zarządzania kryzysowego«.

W ocenie ryzyka uwzględnia się wyniki programów monitorowania ustanowionych w art. 7 ust. 1 akapit drugi oraz art. 8 dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (1) dla części wód określonych na mocy art. 7 ust. 1, które dostarczają średnio więcej niż 100 m3 dziennie, zgodnie z załącznikiem V do wspomnianej dyrektywy.

W oparciu o wyniki oceny ryzyka wykaz parametrów zawarty w części B pkt 2 zostaje rozszerzony lub częstotliwości pobierania próbek określone w części B pkt 3 zostają zwiększone, jeżeli spełniony jest którykolwiek z następujących warunków:

a)	wykaz parametrów lub częstotliwości określonych w niniejszym załączniku nie jest wystarczający do wypełnienia zobowiązań nałożonych na mocy art. 7 ust. 1;

b)	do celów art. 7 ust. 6 wymagane jest dodatkowe monitorowanie;

c)	należy zapewnić niezbędne gwarancje określone w części A pkt 1) lit. a).

W oparciu o wyniki oceny ryzyka wykaz parametrów zawarty w części B pkt 2 oraz częstotliwości pobierania próbek określone w części B pkt 3 mogą zostać ograniczone, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a)	częstotliwość pobierania próbek w kierunku E. coli w żadnych okolicznościach nie może zostać ograniczona poniżej częstotliwości określonej w części B pkt 3;

w przypadku wszystkich pozostałych parametrów:

(i)	lokalizację i częstotliwość pobierania próbek ustala się w odniesieniu do pochodzenia parametru, jak również zmienności i długofalowej tendencji jego stężenia, z uwzględnieniem art. 6;

(ii)

aby obniżyć minimalną częstotliwość pobierania próbek parametru, określoną w części B pkt 3, wszystkie wyniki uzyskane z próbek pobieranych w regularnych odstępach czasu przez okres co najmniej trzech lat w punktach pobierania próbek reprezentatywnych dla całej strefy zaopatrzenia muszą wynosić mniej niż 60 % wartości parametrycznej;

(iii)

aby usunąć parametr z wykazu parametrów, które mają być monitorowane, określonych w części B pkt 2, wszystkie wyniki uzyskane z próbek pobieranych w regularnych odstępach czasu przez okres co najmniej trzech lat w punktach pobierania próbek reprezentatywnych dla całej strefy zaopatrzenia muszą wynosić mniej niż 30 % wartości parametrycznej;

(iv)

usunięcie konkretnego parametru określonego w części B pkt 2 z wykazu parametrów, które mają być monitorowane, opiera się na wynikach oceny ryzyka na podstawie wyników monitorowania źródeł wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi oraz przy potwierdzeniu, że zdrowie ludzkie jest chronione przed szkodliwymi skutkami jakiegokolwiek zanieczyszczenia wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, jak przewidziano w art. 1;

(v)

częstotliwość pobierania próbek może zostać zmniejszona lub parametr usunięty z wykazu parametrów, które mają być monitorowane, zgodnie z ppkt (ii) i (iii) wyłącznie wtedy, gdy w ocenie ryzyka potwierdzono, że żaden czynnik dający się racjonalnie przewidzieć nie może spowodować pogorszenia jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi.

Państwa członkowskie dopilnowują, by:

a)	oceny ryzyka były zatwierdzane przez ich odpowiednie właściwe organy; oraz

b)	dostępne były informacje wykazujące, że przeprowadzono ocenę ryzyka, wraz z podsumowaniem jej wyników.

CZĘŚĆ D

Metody i punkty pobierania próbek

Punkty pobierania próbek określa się w taki sposób, aby zapewnić zgodność z punktami zgodności zdefiniowanymi w art. 6 ust. 1. W przypadku sieci dystrybucyjnej państwo członkowskie może pobrać próbki w strefie zaopatrzenia lub zakładzie uzdatniania dla określonych parametrów, jeśli można wykazać, że nie powoduje to niekorzystnej zmiany mierzonej wartości tych parametrów. W miarę możliwości liczbę próbek rozkłada się równomiernie w czasie i miejscu.

Pobieranie próbek w punkcie zgodności spełnia następujące warunki:

próbki na potrzeby kontroli zgodności pewnych parametrów chemicznych (w szczególności miedzi, ołowiu i niklu) są pobierane z kranu konsumenta bez uprzedniego spłukiwania. W ciągu dnia należy pobrać losową próbkę o objętości jednego litra. Jako rozwiązanie alternatywne państwa członkowskie mogą stosować metody z ustalonym okresem stagnacji, które lepiej odzwierciedlają sytuację w danym kraju, pod warunkiem że na poziomie strefy zaopatrzenia nie prowadzi to do mniejszej liczby przypadków niezgodności niż przy użyciu losowej metody dziennej;

b)	próbki na potrzeby kontroli zgodności parametrów mikrobiologicznych w punkcie zgodności należy pobierać i obchodzić się z nimi zgodnie z EN ISO 19458, pobieranie próbek do celu B.

Pobieranie próbek w sieci dystrybucyjnej, z wyjątkiem pobierania próbek z kranów konsumentów, jest zgodne z normą ISO 5667-5. W odniesieniu do parametrów mikrobiologicznych pobieranie próbek w sieci dystrybucyjnej odbywa się zgodnie z normą EN ISO 19458, cel pobierania próbek A.

(1) Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).”.

ZAŁĄCZNIK II

W załączniku III do dyrektywy 98/83/WE wprowadza się następujące zmiany:

ustęp wprowadzający otrzymuje brzmienie:

„Państwa członkowskie dopilnowują, by metody analizy stosowane do celów monitorowania i wykazywania zgodności z niniejszą dyrektywą były walidowane i dokumentowane zgodnie z EN ISO/IEC 17025 lub innymi równorzędnymi normami przyjętymi na poziomie międzynarodowym. Państwa członkowskie dbają o to, by laboratoria lub podmioty pracujące na zlecenie laboratoriów stosowały praktyki systemu zarządzania jakością zgodnie z normą EN ISO/IEC 17025 lub innymi równorzędnymi normami przyjętymi na poziomie międzynarodowym.

W przypadku braku metody analitycznej spełniającej minimalną charakterystykę wykonania analizy określoną w części B państwa członkowskie zapewniają, by monitorowanie było prowadzone przy wykorzystaniu najlepszych dostępnych technik niepowodujących nadmiernych kosztów.”;

w pkt 1 wprowadza się następujące zmiany:

a)	w pkt 1 nagłówek otrzymuje brzmienie: „CZĘŚĆ A Parametry mikrobiologiczne, dla których określono metody analizy”

akapity od trzeciego do dziewiątego, w tym uwaga 1, otrzymują brzmienie:

„Metody w odniesieniu do parametrów mikrobiologicznych to:

a)	bakterie Escherichia coli (E. coli) oraz bakterie z grupy coli (EN ISO 9308-1 lub EN ISO 9308-2);

b)	Enterococci (EN ISO 7899-2);

c)	Pseudomonas aeruginosa (EN ISO 16266);

d)	oznaczenie liczby mikroorganizmów tworzących kultury – liczba kolonii w 22 °C (EN ISO 6222);

e)	oznaczenie liczby mikroorganizmów tworzących kultury – liczba kolonii w 36 °C (EN ISO 6222);

f)	Clostridium perfringens włącznie z przetrwalnikami (EN ISO 14189)”;

w pkt 2 wprowadza się następujące zmiany:

a)	w pkt 2 nagłówek otrzymuje brzmienie: „CZĘŚĆ B Parametry chemiczne i wskaźnikowe, dla których określono charakterystykę wykonania analizy”

pkt 2.1 otrzymuje brzmienie:

„1. Parametry chemiczne i wskaźnikowe

Dla parametrów określonych w tabeli 1 określona charakterystyka wykonania analizy stanowi, że wykorzystana metoda analizy musi co najmniej umożliwiać zmierzenie stężeń równych wartości parametrycznej przy granicy oznaczalności, zdefiniowanej w art. 2 ust. 2 dyrektywy Komisji 2009/90/WE (1), w wysokości 30 % lub mniej odpowiedniej wartości parametrycznej i niepewności pomiaru określonej w tabeli 1. Wynik musi być wyrażony za pomocą co najmniej takiej samej liczby cyfr znaczących jak wartość parametryczna uwzględniona w załączniku I część B i C.

Do dnia 31 grudnia 2019 r. państwa członkowskie mogą zezwolić na stosowanie »zgodności«, »dokładności« i »granicy wykrywalności«, określonych w tabeli 2, jako zestawu charakterystyk wykonania analizy będącego alternatywą dla »granicy oznaczalności« i »niepewności pomiaru« wyszczególnionych odpowiednio w akapicie pierwszym i w tabeli 1.

Niepewność pomiaru określona w tabeli 1 nie może być stosowana jako dodatkowa tolerancja w odniesieniu do wartości parametrycznych określonych w załączniku I.

Tabela 1

Minimalna charakterystyka wykonania analizy »niepewność pomiaru«

Parametry	Niepewność pomiaru (zob. uwaga 1) % wartości parametrycznej (z wyjątkiem pH)	Uwagi
Glin	25
Amon	40
Antymon	40
Arsen	30
Benzo(a)piren	50	zob. uwaga 5
Benzen	40
Bor	25
Bromiany	40
Kadm	25
Chlorek	15
Chrom	30
Przewodnictwo	20
Miedź	25
Cyjanki	30	zob. uwaga 6
1,2-dichloroetan	40
Fluorki	20
Stężenie jonów wodorowych pH (wyrażone w jednostkach pH)	0,2	zob. uwaga 7
Żelazo	30
Ołów	25
Mangan	30
Rtęć	30
Nikiel	25
Azotany	15
Azotyny	20
Utlenialność	50	zob. uwaga 8
Pestycydy	30	zob. uwaga 9
Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne	50	zob. uwaga 10
Selen	40
Sód	15
Siarczan	15
Tetrachloroeten	30	zob. uwaga 11
Trójchloroetylen	40	Zob. uwaga 11
Trihalometany – ogółem	40	zob. uwaga 10
Całkowity węgiel organiczny	30	zob. uwaga 12
Mętność	30	zob. uwaga 13
Akryloamid, epichlorohydryna i chlorek winylu mają być kontrolowane poprzez specyfikację produktu.

Tabela 2

Minimalne charakterystyki wykonania analizy »zgodność«, »dokładność« i »granica wykrywalności« – mogą być stosowane do dnia 31 grudnia 2019 r.

Parametry	Zgodność (zob. uwaga 2) % wartości parametrycznej (z wyjątkiem pH)	Dokładność (zob. uwaga 3) % wartości parametrycznej (z wyjątkiem pH)	Granica wykrywalności (zob. uwaga 4) % wartości parametrycznej (z wyjątkiem pH)	Uwagi
Glin	10	10	10
Amon	10	10	10
Antymon	25	25	25
Arsen	10	10	10
Benzo(a)piren	25	25	25
Benzen	25	25	25
Bor	10	10	10
Bromiany	25	25	25
Kadm	10	10	10
Chlorek	10	10	10
Chrom	10	10	10
Przewodnictwo	10	10	10
Miedź	10	10	10
Cyjanki	10	10	10	zob. uwaga 6
1,2-dichloroetan	25	25	10
Fluorki	10	10	10
Stężenie jonów wodorowych pH (wyrażone w jednostkach pH)	0,2	0,2		zob. uwaga 7
Żelazo	10	10	10
Ołów	10	10	10
Mangan	10	10	10
Rtęć	20	10	20
Nikiel	10	10	10
Azotany	10	10	10
Azotyny	10	10	10
Utlenialność	25	25	10	zob. uwaga 8
Pestycydy	25	25	25	zob. uwaga 9
Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne	25	25	25	zob. uwaga 10
Selen	10	10	10
Sód	10	10	10
Siarczan	10	10	10
Tetrachloroeten	25	25	10	zob. uwaga 11
Trójchloroetylen	25	25	10	zob. uwaga 11
Trihalometany – ogółem	25	25	10	zob. uwaga 10
Mętność	25	25	25
Akryloamid, epichlorohydryna i chlorek winylu mają być kontrolowane poprzez specyfikację produktu.

(1) Dyrektywa Komisji 2009/90/WE z dnia 31 lipca 2009 r. ustanawiająca, na mocy dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, specyfikacje techniczne w zakresie analizy i monitorowania stanu chemicznego wód (Dz.U. L 201 z 1.8.2009, s. 36).”;"

pkt 2.2 otrzymuje brzmienie:

„2. Uwagi do tabel 1 i 2

Uwaga 1

»Niepewność pomiaru« jest to parametr nieujemny charakteryzujący rozkład wartości ilościowych przyporządkowanych wielkości mierzalnej na podstawie wykorzystanych informacji. Kryterium wykonania analizy dla niepewności pomiaru (k = 2) to odsetek wartości parametrycznej określonej w tabeli lub lepszej. Niepewność pomiaru szacuje się na poziomie wartości parametrycznej, o ile nie wskazano inaczej.

Uwaga 2

Zgodność jest to miara błędu systematycznego, tj. różnicy między średnią wartością dużej liczby powtarzanych pomiarów a wartością prawdziwą. Dalsze specyfikacje określono w ISO 5725.

Uwaga 3

Dokładność jest to miara błędu przypadkowego i jest zwykle wyrażona jako odchylenie standardowe (wewnątrz i między partiami) rozkładu wyników od średniej. Aprobowana dokładność stanowi dwukrotność względnej odchylenia standardowego. Termin ten określono szczegółowo w ISO 5725.

Uwaga 4

Granica wykrywalności jest to albo:

—	trzykrotne odchylenie standardowe w partii badanej próbki o niskim stężeniu parametru, albo

—	pięciokrotne odchylenie standardowe próbki ślepej (w partii).

Uwaga 5

Jeżeli wartość niepewności pomiaru nie może zostać dotrzymana, należy wybrać najlepszą dostępną technikę (do 60 %).

Uwaga 6

Metoda określa całkowitą ilość cyjanków we wszystkich postaciach.

Uwaga 7

Wartości zgodności, dokładności i niepewności pomiaru są wyrażone w jednostkach pH.

Uwaga 8

Metoda referencyjna: EN ISO 8467.

Uwaga 9

Charakterystykę wykonania analizy dla poszczególnych pestycydów podano orientacyjnie. Niskie wartości dla niepewności pomiaru, takie jak 30 %, można osiągnąć w odniesieniu do niektórych pestycydów, wyższe wartości do 80 % mogą być dopuszczone w odniesieniu do niektórych pestycydów.

Uwaga 10

Charakterystykę wykonania analizy stosuje się do pojedynczych określonych substancji przy 25 % wartości parametrycznej w załączniku I część B.

Uwaga 11

Charakterystykę wykonania analizy stosuje się do pojedynczych określonych substancji przy 50 % wartości parametrycznej w załączniku I część B.

Uwaga 12

Niepewność pomiaru należy oszacować na poziomie 3 mg/l całkowitego węgla organicznego. Stosuje się wytyczne dotyczące określania całkowitego węgla organicznego i rozpuszczonego węgla organicznego CEN 1484.

Uwaga 13

Niepewność pomiaru należy oszacować na poziomie 1,0 NTU (nefelometrycznych jednostek mętności) zgodnie z EN ISO 7027.”

4)	Skreśla się pkt 3.

Top

Choose the experimental features you want to try