Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32013D0722

    2013/722/UE: Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 29 listopada 2013 r. zatwierdzająca roczne i wieloletnie programy oraz wkład finansowy Unii w zakresie zwalczania, kontroli i monitorowania niektórych chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych, przedstawione przez państwa członkowskie na 2014 r. i na lata następne (notyfikowana jako dokument nr C(2013) 8417)

    Dz.U. L 328 z 7.12.2013, p. 101–117 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Legal status of the document In force: This act has been changed. Current consolidated version: 09/12/2015

    ELI: http://data.europa.eu/eli/dec_impl/2013/722/oj

    7.12.2013   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    L 328/101


    DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

    z dnia 29 listopada 2013 r.

    zatwierdzająca roczne i wieloletnie programy oraz wkład finansowy Unii w zakresie zwalczania, kontroli i monitorowania niektórych chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych, przedstawione przez państwa członkowskie na 2014 r. i na lata następne

    (notyfikowana jako dokument nr C(2013) 8417)

    (2013/722/UE)

    KOMISJA EUROPEJSKA,

    uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

    uwzględniając decyzję Rady 2009/470/WE z dnia 25 maja 2009 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (1), w szczególności jej art. 27 ust. 5,

    a także mając na uwadze, co następuje:

    (1)

    Decyzją 2009/470/WE ustanowiono procedury regulujące wkład finansowy Unii przeznaczony na programy zwalczania, kontroli i monitorowania chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych.

    (2)

    Ponadto w art. 27 ust. 1 decyzji 2009/470/WE przewidziano wprowadzenie unijnego środka finansowego na pokrycie wydatków poniesionych przez państwa członkowskie na finansowanie krajowych programów zwalczania, kontroli i monitorowania chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych wymienionych w załączniku 1 do tej decyzji.

    (3)

    Decyzja Komisji 2008/341/WE z dnia 25 kwietnia 2008 r. ustanawiająca wspólnotowe kryteria dla krajowych programów zwalczania, kontroli i monitorowania niektórych chorób zwierząt i chorób odzwierzęcych (2) stanowi, że aby uzyskać zatwierdzenie w ramach unijnych środków finansowych, programy przedkładane przez państwa członkowskie muszą co najmniej spełniać kryteria określone w załączniku do tej decyzji.

    (4)

    Rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych gąbczastych encefalopatii (3) przewiduje przeprowadzanie przez państwa członkowskie corocznych programów monitorowania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE) u bydła, owiec i kóz.

    (5)

    Dyrektywa Rady 2005/94/WE z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania grypy ptaków (4) również przewiduje programy nadzoru realizowane przez państwa członkowskie w odniesieniu do drobiu i dzikiego ptactwa w celu wzbogacenia – między innymi na podstawie regularnie uaktualnianej oceny ryzyka – wiedzy na temat zagrożeń, jakie stanowią dzikie ptaki, związanych z wszelkimi występującymi u ptaków wirusami grypy pochodzącymi od ptaków. Należy również zatwierdzić wspomniane roczne programy oraz ich finansowanie.

    (6)

    Niektóre państwa członkowskie przedstawiły Komisji roczne i wieloletnie programy zwalczania, kontroli i monitorowania chorób zwierząt, programy kontroli mające na celu zapobieganie chorobom odzwierzęcym oraz roczne programy zwalczania i monitorowania niektórych TSE, na których realizację pragną otrzymać wkład finansowy Unii.

    (7)

    Ze względu na znaczenie tych programów dla osiągnięcia celów Unii w dziedzinie zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt należy ustalić wkład finansowy Unii w koszty, które poniosą dane państwa członkowskie w związku ze środkami, o których mowa w niniejszej decyzji, do kwoty maksymalnej ustalonej dla każdego programu.

    (8)

    Chociaż w ciągu ostatnich kilku lat sytuacja epidemiologiczna w Unii w zakresie TSE znacznie się poprawiła, monitorowanie TSE ukierunkowane na konkretne subpopulacje zwierząt ma nadal wielkie znaczenie dla zapewnienia wiarygodnych informacji o częstości występowania i rozwoju TSE w państwach członkowskich, a jednocześnie dla weryfikacji skuteczności środków zapobiegawczych. Dlatego należy ustalić wkład finansowy Unii na poziomie 100 % ponoszonych przez państwa członkowskie kosztów przeprowadzania pewnych badań laboratoryjnych do celów monitorowania TSE w ramach zatwierdzonych programów.

    (9)

    Programy zwalczania wścieklizny w niektórych państwach członkowskich już niedługo pozwolą wyeliminować to poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego, podczas gdy w innych państwach członkowskich odgrywają one kluczową rolę w zapobieganiu ponownemu wprowadzeniu choroby do pozostałej części Unii. Należy utrzymać wysoki, 75-procentowy poziom dofinansowania ze strony Unii, aby wzmocnić działania państw członkowskich zmierzające do jak najszybszego zwalczenia tej choroby.

    (10)

    Niektóre państwa członkowskie od kilku lat z powodzeniem wdrażające współfinansowane programy zwalczania wścieklizny mają granice lądowe z państwami trzecimi, w których występuje ta choroba. Aby ostatecznie zwalczyć wściekliznę, na terytoriach tych państw trzecich sąsiadujących z Unią należy przeprowadzić pewne działania w zakresie szczepień. Należy zapewnić pełne wsparcie dla działań w obszarach przygranicznych tych krajów trzecich w formie 100-procentowego wkładu finansowego Unii na pokrycie kosztu zakupu i dystrybucji szczepionek doustnych.

    (11)

    Aby zapewnić nieprzerwane prowadzenie przez dotknięte wścieklizną państwa członkowskie szczepień doustnych przewidzianych w ich programach, należy umożliwić wypłatę zaliczek do wysokości 60 % kwoty maksymalnej ustalonej dla każdego programu na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego, pod warunkiem dostępności środków.

    (12)

    Od 2012 r. klasyczny pomór świń wykryto w populacji dzików na Łotwie na obszarze graniczącym z Federacją Rosyjską i Białorusią. W celu kontroli rozprzestrzeniania się zakażenia oraz zapobiegania ponownemu zakażeniu na terytorium Łotwy decyzją wykonawczą Komisji 2013/427/UE (5) zapewniono wkład finansowy Unii z tytułu doustnych szczepień dzików przeciwko klasycznemu pomorowi świń na obszarach Białorusi sąsiadujących z obszarami zakażonymi na Łotwie na rok 2013. Należy utrzymać wsparcie dla tych działań na Białorusi w formie 100 % wkładu finansowego Unii na pokrycie niektórych odpowiednich kosztów.

    (13)

    Z powodu szczególnej sytuacji epidemiologicznej i problemów finansowych, technicznych i administracyjnych utrudniających właściwe wdrożenie programu zwalczania brucelozy kóz i owiec w Grecji należy zwiększyć poziom finansowania niektórych środków i dofinansowywać wynagrodzenia prywatnych lekarzy weterynarii i pracowników sezonowych, aby zapewnić właściwe wdrożenie tego programu.

    (14)

    Występowanie afrykańskiego pomoru świń na terenie Sardynii grozi rozprzestrzenieniem się choroby na inne obszary w Unii w wyniku nielegalnego przemieszczania produktów lub zwierząt. Aby zmniejszyć to ryzyko, należy zatwierdzić środek w zakresie wsparcia finansowego dla Włoch na potrzeby zaostrzonych kontroli w portach i na lotniskach Sardynii.

    (15)

    Komisja oceniła roczne i wieloletnie programy przedstawione przez państwa członkowskie zarówno z weterynaryjnego, jak i finansowego punktu widzenia. Programy te są zgodne z odpowiednim prawodawstwem weterynaryjnym Unii, a zwłaszcza z kryteriami określonymi w decyzji 2008/341/WE.

    (16)

    Środki kwalifikujące się do wsparcia finansowego Unii zostały określone w niniejszej decyzji wykonawczej Komisji. W przypadkach, w których uznano to za stosowne, Komisja poinformowała jednak na piśmie państwa członkowskie o ograniczeniach kwalifikowalności niektórych środków pod względem maksymalnej liczby podejmowanych działań lub pod względem obszarów geograficznych objętych programami.

    (17)

    Ze względu na znaczenie rocznych i wieloletnich programów dla osiągnięcia celów Unii w zakresie zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt, jak również ze względu na obowiązek stosowania we wszystkich państwach członkowskich programów w zakresie pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE) i ptasiej grypy, należy ustalić odpowiednią stawkę wkładu finansowego Unii w celu zwrócenia kosztów, które zainteresowane państwa członkowskie poniosą w związku ze środkami wspomnianymi w niniejszej decyzji, do maksymalnej kwoty ustalonej dla każdego programu.

    (18)

    Zgodnie z art. 84 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (6) i z art. 94 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii (7) zaciąganie zobowiązań na wydatki z budżetu Unii powinno być poprzedzone decyzją w sprawie finansowania, określającą istotne składniki działania powodującego wydatki oraz przyjętą przez instytucję lub organy, którym instytucja ta przekazała uprawnienia.

    (19)

    W celu uproszczenia i zmniejszenia obciążeń administracyjnych przy finansowym zarządzaniu programami przez państwa członkowskie i Komisję do ustalania wkładu Unii w kwalifikowalne działania w zakresie pobierania próbek i badań w ramach zatwierdzonych programów należy stosować system kosztów jednostkowych.

    (20)

    Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

    PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

    ROZDZIAŁ I

    Artykuł 1

    Definicje

    Do celów niniejszej decyzji wykonawczej stosuje się następujące definicje:

    a)

    pobieranie próbek od zwierząt domowych: procedura zbierania materiału biologicznego od zwierząt w gospodarstwie przez właściwy organ lub w jego imieniu do celów badań laboratoryjnych;

    b)

    pobieranie próbek ze stad drobiu: pobieranie próbek w otoczeniu stada drobiu, przeprowadzane przez właściwy organ lub w jego imieniu w ramach programu zwalczania niektórych form salmonelli odzwierzęcej;

    c)

    badanie: procedura przeprowadzana na próbce w laboratorium w celu wykrycia, zdiagnozowania lub oceny obecności lub nieobecności czynnika chorobotwórczego, procesu chorobowego lub wrażliwości na określony czynnik chorobotwórczy;

    d)

    próba tuberkulinowa; procedura przeprowadzania skórnej próby tuberkulinowej określonej w załączniku B pkt 2 dyrektywy Rady 64/432/EWG (8) w ramach programu zwalczania gruźlicy bydła.

    Artykuł 2

    Bruceloza bydła

    1.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. programy zwalczania brucelozy bydła przedstawione przez Hiszpanię, Chorwację, Włochy, Portugalię i Zjednoczone Królestwo.

    2.   Wkład finansowy Unii:

    a)

    stanowi 50 % kosztów jednostkowych określonych w pkt 1 lit. a) i pkt 4 lit. a) załącznika I, poniesionych na:

    (i)

    pobieranie próbek od zwierząt domowych;

    (ii)

    testy z różem bengalskim;

    (iii)

    badania metodą odczynu wiązania dopełniacza;

    b)

    stanowi 50 % kosztów kwalifikowanych, które poniesie każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, na:

    (i)

    testy SAT do maksymalnej kwoty średnio 0,25 EUR za test;

    (ii)

    testy ELISA do maksymalnej kwoty średnio 0,50 EUR za test;

    (iii)

    badania bakteriologiczne do maksymalnej kwoty średnio 10 EUR za test;

    (iv)

    zakup szczepionek do maksymalnej kwoty średnio 0,50 EUR za dawkę;

    (v)

    wypłaty odszkodowań dla właścicieli za straty poniesione w związku z ubojem zwierząt objętych wspomnianymi programami do maksymalnej kwoty średnio 375 EUR na zwierzę;

    c)

    oraz nie przekracza następujących kwot:

    (i)

    4 900 000 EUR dla Hiszpanii;

    (ii)

    150 000 EUR dla Chorwacji;

    (iii)

    2 715 000 EUR dla Włoch;

    (iv)

    805 000 EUR dla Portugalii;

    (v)

    1 355 000 EUR dla Zjednoczonego Królestwa.

    Artykuł 3

    Gruźlica bydła

    1.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. programy zwalczania gruźlicy bydła przedstawione przez Irlandię, Hiszpanię, Chorwację, Włochy, Portugalię i Zjednoczone Królestwo.

    2.   Wkład finansowy Unii dla poszczególnych państw członkowskich, o których mowa w ust. 1, z wyjątkiem Irlandii:

    a)

    stanowi 50 % kosztów jednostkowych określonych w załączniku I pkt 3 i pkt 4 lit. b), poniesionych na:

    (i)

    próby tuberkulinowe;

    (ii)

    testy wydzielania interferonu gamma;

    b)

    stanowi 50 % kosztów kwalifikowanych, które poniesie każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, na:

    (i)

    badania bakteriologiczne do maksymalnej kwoty średnio 10 EUR za test;

    (ii)

    wypłaty odszkodowań dla właścicieli za straty poniesione w związku z ubojem zwierząt objętych wspomnianymi programami do maksymalnej kwoty średnio 375 EUR na zwierzę;

    c)

    oraz nie przekracza następujących kwot:

    (i)

    11 780 000 EUR dla Hiszpanii;

    (ii)

    330 000 EUR dla Chorwacji;

    (iii)

    4 570 000 EUR dla Włoch;

    (iv)

    1 035 000 EUR dla Portugalii;

    (v)

    31 000 000 EUR dla Zjednoczonego Królestwa.

    3.   Wkład finansowy Unii dla Irlandii:

    a)

    stanowi 50 % kosztów jednostkowych określonych w załączniku I pkt 4 lit. b) za testy wydzielania interferonu gamma;

    b)

    stanowi 50 % kosztów kwalifikowanych, które poniesie Irlandia w związku z wypłatą odszkodowań dla właścicieli za wartość zwierząt poddanych ubojowi w ramach tych programów do maksymalnej kwoty średnio 375 EUR za zwierzę;

    c)

    nie przekracza 7 390 000 EUR.

    Artykuł 4

    Bruceloza kóz i owiec

    1.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. programy zwalczania brucelozy kóz i owiec przedstawione przez Grecję, Hiszpanię, Chorwację, Włochy, Cypr i Portugalię.

    2.   Wkład finansowy Unii dla poszczególnych państw członkowskich, o których mowa w ust. 1, z wyjątkiem Grecji:

    a)

    stanowi 50 % kosztów jednostkowych określonych w załączniku I pkt 1 lit. b) i pkt 4 lit. c), poniesionych na:

    (i)

    pobieranie próbek od zwierząt domowych;

    (ii)

    testy z różem bengalskim;

    (iii)

    badania metodą odczynu wiązania dopełniacza;

    b)

    stanowi 50 % kosztów kwalifikowanych, które poniesie każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, na:

    (i)

    badania bakteriologiczne do maksymalnej kwoty średnio 10 EUR za test;

    (ii)

    zakup szczepionek do maksymalnej kwoty średnio 0,50 EUR za dawkę;

    (iii)

    wypłaty odszkodowań dla właścicieli za straty poniesione w związku z ubojem zwierząt objętych wspomnianymi programami do maksymalnej kwoty średnio 50 EUR na zwierzę;

    c)

    oraz nie przekracza następujących kwot:

    (i)

    7 715 000 EUR dla Hiszpanii;

    (ii)

    385 000 EUR dla Chorwacji;

    (iii)

    3 925 000 EUR dla Włoch;

    (iv)

    175 000 EUR dla Cypru;

    (v)

    1 125 000 EUR dla Portugalii.

    3.   Wkład finansowy Unii dla Grecji:

    a)

    stanowi 75 % kosztów jednostkowych określonych w załączniku I pkt 4 lit. c), poniesionych na:

    (i)

    testy z różem bengalskim;

    (ii)

    badania metodą odczynu wiązania dopełniacza;

    b)

    stanowi 75 % kosztów kwalifikowalnych poniesionych na:

    (i)

    badania bakteriologiczne do maksymalnej kwoty średnio 15 EUR za test;

    (ii)

    zakup szczepionek do maksymalnej kwoty średnio 0,75 EUR za dawkę;

    (iii)

    wynagrodzenia dla prywatnych lekarzy weterynarii wykonujących szczepienia oraz pobierających próbki w ramach programu;

    (iv)

    wynagrodzenia pracowników sezonowych zatrudnionych specjalnie do celów zarządzania danymi dotyczącymi wdrażania środków tego programu;

    c)

    stanowi 50 % kosztów kwalifikowalnych, które zostaną poniesione na wypłaty odszkodowań dla właścicieli za wartość zwierząt poddanych ubojowi w ramach tego programu do maksymalnej kwoty średnio 50 EUR za zwierzę;

    d)

    nie przekracza 3 290 000 EUR.

    Artykuł 5

    Choroba niebieskiego języka na obszarach endemicznych lub obszarach wysokiego ryzyka

    1.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. programy zwalczania i monitorowania choroby niebieskiego języka przedstawione przez Belgię, Bułgarię, Niemcy, Estonię, Grecję, Hiszpanię, Francję, Włochy, Łotwę, Litwę, Maltę, Austrię, Polskę, Portugalię, Rumunię, Słowenię, Słowację i Finlandię.

    2.   Wkład finansowy Unii:

    a)

    stanowi 50 % kosztów jednostkowych określonych w załączniku I pkt 1 lit. c) i pkt 4 lit. d), poniesionych na:

    (i)

    pobieranie próbek od zwierząt domowych;

    (ii)

    testy ELISA;

    (iii)

    testy PCR;

    b)

    stanowi 50 % kosztów kwalifikowanych, które poniesie każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, na zakup szczepionek do maksymalnej kwoty średnio 0,50 EUR za dawkę;

    c)

    nie przekracza następujących kwot:

    (i)

    11 000 EUR dla Belgii;

    (ii)

    7 000 EUR dla Bułgarii;

    (iii)

    70 000 EUR dla Niemiec;

    (iv)

    3 000 EUR dla Estonii;

    (v)

    75 000 EUR dla Grecji;

    (vi)

    590 000 EUR dla Hiszpanii;

    (vii)

    170 000 EUR dla Francji;

    (viii)

    350 000 EUR dla Włoch;

    (ix)

    15 000 EUR dla Łotwy;

    (x)

    8 000 EUR dla Litwy;

    (xi)

    5 000 EUR dla Malty;

    (xii)

    5 000 EUR dla Austrii;

    (xiii)

    25 000 EUR dla Polski;

    (xiv)

    125 000 EUR dla Portugalii;

    (xv)

    35 000 EUR dla Rumunii;

    (xvi)

    13 000 EUR dla Słowenii;

    (xvii)

    25 000 EUR dla Słowacji;

    (xviii)

    5 000 EUR dla Finlandii.

    Artykuł 6

    Salmonella odzwierzęca

    1.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. roczne programy zwalczania niektórych form salmonelli odzwierzęcej w stadach hodowlanych, stadach nieśnych, stadach brojlerów gatunku Gallus gallus oraz stadach indyków (Meleagris gallopavo) przedstawione przez Bułgarię, Danię, Niemcy, Estonię, Irlandię, Grecję, Francję, Chorwację, Włochy, Cypr, Łotwę, Luksemburg, Węgry, Maltę, Niderlandy, Austrię, Portugalię, Rumunię, Słowenię, Słowację i Zjednoczone Królestwo.

    2.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. roczny program zwalczania niektórych form salmonelli odzwierzęcej w stadach indyków (Meleagris gallopavo) przedstawiony przez Polskę.

    3.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. roczny program zwalczania niektórych form salmonelli odzwierzęcej w stadach hodowlanych gatunku (Gallus gallus) przedstawiony przez Republikę Czeską.

    4.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. wieloletnie programy zwalczania niektórych form salmonelli odzwierzęcej w stadach nieśnych i stadach brojlerów gatunku Gallus gallus oraz w stadach indyków (Meleagris gallopavo) przedstawione przez Republikę Czeską.

    5.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. wieloletni program zwalczania niektórych form salmonelli odzwierzęcej w stadach hodowlanych, nieśnych i w stadach brojlerów gatunku Gallus gallus oraz w stadach indyków (Meleagris gallopavo) przedstawiony przez Hiszpanię.

    6.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. wieloletni program zwalczania niektórych form salmonelli odzwierzęcej w stadach hodowlanych, nieśnych i w stadach brojlerów gatunku (Gallus gallus) przedstawiony przez Polskę.

    7.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. wieloletni program zwalczania niektórych form salmonelli odzwierzęcej w stadach hodowlanych i nieśnych gatunku (Gallus gallus) przedstawiony przez Belgię.

    8.   Wkład finansowy Unii na rok 2014:

    a)

    stanowi 50 % kosztów jednostkowych określonych w załączniku I pkt 2 i pkt 4 lit. e), poniesionych na:

    (i)

    pobieranie próbek ze stad drobiu;

    (ii)

    testy bakteriologiczne;

    (iii)

    testy w celu określenia serotypu;

    (iv)

    badania w celu stwierdzenia skuteczności dezynfekcji;

    (v)

    testy wykrywające środki przeciwdrobnoustrojowe;

    b)

    stanowi 50 % kosztów kwalifikowanych, które poniesie każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1–7, na:

    (i)

    zakup szczepionki do maksymalnej kwoty średnio 0,05 EUR za dawkę;

    (ii)

    wypłaty odszkodowań dla właścicieli za straty poniesione w związku z:

    eliminacją ptaków hodowlanych gatunku Gallus gallus do maksymalnej kwoty średnio 4 EUR za ptaka,

    eliminacją niosek gatunku Gallus gallus do maksymalnej kwoty średnio 2,20 EUR za ptaka,

    eliminacją rodzicielskich ptaków hodowlanych gatunku Meleagris gallopavo do maksymalnej kwoty średnio 12 EUR za ptaka,

    zniszczeniem jaj wylęgowych ptaków rodzicielskich gatunku Gallus gallus do maksymalnej kwoty średnio 0,20 EUR za jajo,

    zniszczeniem jaj spożywczych ptaków gatunku Gallus gallus do maksymalnej kwoty średnio 0,04 EUR za jajo,

    zniszczeniem jaj wylęgowych rodzicielskich ptaków hodowlanych gatunku Meleagris gallopavo do maksymalnej kwoty średnio 0,40 EUR za jajo;

    c)

    oraz nie przekracza następujących kwot:

    (i)

    1 070 000 EUR dla Belgii;

    (ii)

    50 000 EUR dla Bułgarii;

    (iii)

    175 000 EUR na program Republiki Czeskiej, o którym mowa w ust. 3;

    (iv)

    710 000 EUR na program Republiki Czeskiej, o którym mowa w ust. 4;

    (v)

    90 000 EUR dla Danii;

    (vi)

    1 335 000 EUR dla Niemiec;

    (vii)

    20 000 EUR dla Estonii;

    (viii)

    25 000 EUR dla Irlandii;

    (ix)

    620 000 EUR dla Grecji;

    (x)

    760 000 EUR dla Hiszpanii;

    (xi)

    860 000 EUR dla Francji;

    (xii)

    160 000 EUR dla Chorwacji;

    (xiii)

    550 000 EUR dla Włoch;

    (xiv)

    95 000 EUR dla Cypru;

    (xv)

    240 000 EUR dla Łotwy;

    (xvi)

    10 000 EUR dla Luksemburga;

    (xvii)

    1 940 000 EUR dla Węgier;

    (xviii)

    30 000 EUR dla Malty;

    (xix)

    2 700 000 EUR dla Niderlandów;

    (xx)

    1 190 000 EUR dla Austrii;

    (xxi)

    20 000 EUR na program Polski, o którym mowa w ust. 2;

    (xxii)

    2 610 000 EUR na program Polski, o którym mowa w ust. 6;

    (xxiii)

    35 000 EUR dla Portugalii;

    (xxiv)

    1 170 000 EUR dla Rumunii;

    (xxv)

    35 000 EUR dla Słowenii;

    (xxvi)

    970 000 EUR dla Słowacji;

    (xxvii)

    40 000 EUR dla Zjednoczonego Królestwa.

    Artykuł 7

    Klasyczny pomór świń

    1.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. programy zwalczania i monitorowania klasycznego pomoru świń przedstawione przez Bułgarię, Niemcy, Francję, Chorwację, Łotwę, Węgry, Rumunię i Słowację.

    2.   Wkład finansowy Unii:

    a)

    stanowi 50 % kosztów jednostkowych określonych w załączniku I pkt 1 lit. d) i pkt 4 lit. f), poniesionych na:

    (i)

    pobieranie próbek od zwierząt domowych;

    (ii)

    testy ELISA;

    (iii)

    testy PCR;

    (iv)

    badania wirusologiczne;

    b)

    stanowi 50 % kosztów kwalifikowanych, które poniesie każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, na:

    (i)

    dostarczanie odpowiednim organom dzików do badań laboratoryjnych do maksymalnej kwoty średnio 5 EUR za zwierzę;

    (ii)

    zakup szczepionek do maksymalnej kwoty średnio 0,50 EUR za dawkę;

    c)

    nie przekracza następujących kwot:

    (i)

    150 000 EUR dla Bułgarii;

    (ii)

    670 000 EUR dla Niemiec;

    (iii)

    15 000 EUR dla Francji;

    (iv)

    65 000 EUR dla Chorwacji;

    (v)

    295 000 EUR dla Łotwy;

    (vi)

    40 000 EUR dla Węgier;

    (vii)

    1 435 000 EUR dla Rumunii;

    (viii)

    345 000 EUR dla Słowacji.

    3.   Niezależnie od przepisów ust. 2 lit. a) i b), w przypadku części programu Łotwy, która będzie realizowana na terytorium Białorusi, wkład finansowy Unii na rok 2014:

    a)

    jest przyznawany tylko w odniesieniu do kwalifikowalnych kosztów zakupu przynęt ze szczepionkami doustnymi do maksymalnej kwoty średnio 1 EUR za dawkę;

    b)

    wynosi 100 %; oraz

    c)

    nie przekracza 135 000 EUR.

    Artykuł 8

    Choroba pęcherzykowa świń

    1.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. program zwalczania choroby pęcherzykowej świń przedstawiony przez Włochy.

    2.   Wkład finansowy Unii:

    a)

    stanowi 50 % kosztów jednostkowych określonych w załączniku I pkt 1 lit. e), poniesionych na pobieranie próbek od zwierząt domowych;

    b)

    stanowi 50 % kosztów kwalifikowalnych poniesionych przez Włochy na:

    (i)

    testy ELISA do maksymalnej kwoty średnio 1 EUR za test;

    (ii)

    testy PCR do maksymalnej kwoty średnio 5 EUR za test;

    (iii)

    badania wirusologiczne do maksymalnej kwoty średnio 10 EUR za badanie;

    c)

    nie przekracza 790 000 EUR dla Włoch.

    Artykuł 9

    Grypa ptaków u drobiu i dzikiego ptactwa

    1.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. roczne programy nadzoru grypy ptaków u drobiu i dzikiego ptactwa przedstawione przez Belgię, Bułgarię, Danię, Niemcy, Estonię, Irlandię, Grecję, Hiszpanię, Francję, Chorwację, Włochy, Cypr, Łotwę, Litwę, Luksemburg, Węgry, Maltę, Austrię, Portugalię, Rumunię, Słowenię, Słowację, Finlandię, Szwecję i Zjednoczone Królestwo.

    2.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. wieloletnie programy nadzoru grypy ptaków u drobiu i dzikiego ptactwa przedstawione przez Republikę Czeską i Polskę.

    3.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2017 r. wieloletni program nadzoru grypy ptaków u drobiu i dzikiego ptactwa przedstawiony przez Niderlandy.

    4.   Wkład finansowy Unii na rok 2014:

    a)

    stanowi 50 % kosztów jednostkowych określonych w załączniku I pkt 1 lit. f) i pkt 4 lit. g), poniesionych na:

    (i)

    pobieranie próbek od ptaków domowych;

    (ii)

    testy ELISA;

    (iii)

    testy immunodyfuzji w żelu agarowym;

    (iv)

    test zahamowania hemaglutynacji (HI) na obecność H5/H7;

    (v)

    testy izolacji wirusa;

    (vi)

    testy PCR;

    b)

    stanowi 50 % kosztów kwalifikowanych, które poniesie każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1–3, na dostarczanie organom dzikiego ptactwa do badań laboratoryjnych w ramach nadzoru biernego, do maksymalnej kwoty średnio 5 EUR za ptaka;

    c)

    nie przekracza następujących kwot:

    (i)

    50 000 EUR dla Belgii;

    (ii)

    25 000 EUR dla Bułgarii;

    (iii)

    20 000 EUR dla Republiki Czeskiej;

    (iv)

    50 000 EUR dla Danii;

    (v)

    55 000 EUR dla Niemiec;

    (vi)

    5 000 EUR dla Estonii;

    (vii)

    70 000 EUR dla Irlandii;

    (viii)

    15 000 EUR dla Grecji;

    (ix)

    65 000 EUR dla Hiszpanii;

    (x)

    120 000 EUR dla Francji;

    (xi)

    75 000 EUR dla Chorwacji;

    (xii)

    905 000 EUR dla Włoch;

    (xiii)

    20 000 EUR dla Cypru;

    (xiv)

    20 000 EUR dla Łotwy;

    (xv)

    10 000 EUR dla Litwy;

    (xvi)

    10 000 EUR dla Luksemburga;

    (xvii)

    160 000 EUR dla Węgier;

    (xviii)

    5 000 EUR dla Malty;

    (xix)

    160 000 EUR dla Niderlandów;

    (xx)

    25 000 EUR dla Austrii;

    (xxi)

    95 000 EUR dla Polski;

    (xxii)

    25 000 EUR dla Portugalii;

    (xxiii)

    260 000 EUR dla Rumunii;

    (xxiv)

    45 000 EUR dla Słowenii;

    (xxv)

    25 000 EUR dla Słowacji;

    (xxvi)

    40 000 EUR dla Finlandii;

    (xxvii)

    30 000 EUR dla Szwecji;

    (xxviii)

    135 000 EUR dla Zjednoczonego Królestwa.

    Artykuł 10

    Pasażowalne encefalopatie gąbczaste

    1.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. programy monitorowania i zwalczania niektórych pasażowalnych encefalopatii gąbczastych przedstawione przez Belgię, Bułgarię, Republikę Czeską, Danię, Niemcy, Estonię, Irlandię, Hiszpanię, Francję, Chorwację, Włochy, Cypr, Łotwę, Litwę, Węgry, Maltę, Niderlandy, Austrię, Polskę, Portugalię, Rumunię, Słowenię, Słowację, Finlandię i Szwecję.

    2.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. wieloletnie programy monitorowania i zwalczania niektórych pasażowalnych encefalopatii gąbczastych przedstawione przez Grecję i Luksemburg.

    3.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. wieloletni program monitorowania i zwalczania niektórych pasażowalnych encefalopatii gąbczastych przedstawiony przez Zjednoczone Królestwo.

    4.   Wkład finansowy Unii:

    a)

    stanowi 100 % kosztów jednostkowych określonych w załączniku I pkt 4 lit. h), poniesionych na:

    (i)

    szybkie testy przeprowadzane u bydła w celu spełnienia wymogów określonych w art. 12 ust. 2 i w rozdziale A część I pkt 2.1 i 3 załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 999/2001;

    (ii)

    szybkie testy przeprowadzane u bydła w celu spełnienia wymogów określonych w rozdziale A część I pkt 2.2 załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 w ramach programów Bułgarii, Chorwacji i Rumunii lub w ramach programów innych państw członkowskich, o których mowa w ust. 1–3, u bydła pochodzącego z państw członkowskich niewymienionych w załączniku do decyzji Komisji 2009/719/WE (9) lub z krajów trzecich;

    (iii)

    szybkie testy przeprowadzane u owiec i kóz:

    zgodnie z wymogami określonymi w art. 12 ust. 2 oraz w rozdziale A część II pkt 5 załącznika III i w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001,

    do liczby pozwalającej spełnić minimalne wymogi określone w załączniku III rozdział A część II pkt 2 i 3;

    (iv)

    przeprowadzanie wstępnych molekularnych badań różnicujących, o których mowa w rozdziale C pkt 3.2 lit. c) ppkt (i) załącznika X do rozporządzenia (WE) nr 999/2001;

    b)

    stanowi 75 % kosztów jednostkowych określonych w załączniku I pkt 4 lit. h) w przypadku szybkich testów przeprowadzanych u bydła w celu spełnienia wymogów określonych w rozdziale A część I pkt 2.2 załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, których to testów nie dotyczą przepisy lit. a) ppkt (ii);

    c)

    stanowi 100 % kosztów kwalifikowanych, które poniesie każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1–3, na:

    (i)

    badania potwierdzające, inne niż szybkie testy, o których mowa w rozdziale C załącznika X do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, do maksymalnej kwoty średnio 50 EUR za test;

    (ii)

    testy genotypowe do maksymalnej kwoty średnio 6 EUR za test;

    d)

    stanowi 50 % kosztów poniesionych przez każde państwo członkowskie na wypłaty odszkodowań dla właścicieli za:

    bydło poddane eliminacji i zniszczeniu do maksymalnej kwoty średnio 500 EUR za zwierzę,

    owce i kozy poddane eliminacji i zniszczeniu do maksymalnej kwoty średnio 70 EUR za zwierzę,

    owce i kozy poddanych obowiązkowemu ubojowi zgodnie z rozdziałem B pkt 2.2.2 lit. b) i c) załącznika VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, do maksymalnej kwoty średnio 50 EUR na zwierzę; i

    e)

    nie przekracza następujących kwot:

    (i)

    260 000 EUR dla Belgii;

    (ii)

    310 000 EUR dla Bułgarii;

    (iii)

    250 000 EUR dla Republiki Czeskiej;

    (iv)

    235 000 EUR dla Danii;

    (v)

    2 390 000 EUR dla Niemiec;

    (vi)

    45 000 EUR dla Estonii;

    (vii)

    660 000 EUR dla Irlandii;

    (viii)

    1 355 000 EUR dla Grecji;

    (ix)

    1 525 000 EUR dla Hiszpanii;

    (x)

    7 615 000 EUR dla Francji;

    (xi)

    2 115 000 EUR dla Włoch;

    (xii)

    355 000 EUR dla Chorwacji;

    (xiii)

    1 060 000 EUR dla Cypru;

    (xiv)

    65 000 EUR dla Łotwy;

    (xv)

    55 000 EUR dla Litwy;

    (xvi)

    30 000 EUR dla Luksemburga;

    (xvii)

    660 000 EUR dla Węgier;

    (xviii)

    15 000 EUR dla Malty;

    (xix)

    435 000 EUR dla Niderlandów;

    (xx)

    345 000 EUR dla Austrii;

    (xxi)

    1 220 000 EUR dla Polski;

    (xxii)

    475 000 EUR dla Portugalii;

    (xxiii)

    1 675 000 EUR dla Rumunii;

    (xxiv)

    115 000 EUR dla Słowenii;

    (xxv)

    170 000 EUR dla Słowacji;

    (xxvi)

    100 000 EUR dla Finlandii;

    (xxvii)

    105 000 EUR dla Szwecji;

    (xxviii)

    1 475 000 EUR dla Zjednoczonego Królestwa.

    Artykuł 11

    Wścieklizna

    1.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. roczne programy zwalczania wścieklizny przedstawione przez Bułgarię, Estonię, Włochy, Litwę, Węgry, Polskę, Rumunię i Słowację.

    2.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. wieloletni program zwalczania wścieklizny przedstawiony przez Grecję.

    3.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. wieloletnie programy zwalczania wścieklizny przedstawione przez Łotwę i Finlandię.

    4.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. wieloletni program zwalczania wścieklizny przedstawiony przez Chorwację.

    5.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. wieloletni program zwalczania wścieklizny przedstawiony przez Słowenię.

    6.   Wkład finansowy Unii na rok 2014:

    a)

    stanowi 75 % kosztów jednostkowych określonych w załączniku I pkt 4 lit. i), poniesionych na:

    (i)

    testy immunofluorescencji (FAT);

    (ii)

    testy serologiczne;

    b)

    stanowi 75 % kosztów kwalifikowanych, które poniesie każde państwo członkowskie, o którym mowa w ust. 1, na:

    (i)

    dostarczanie odpowiednim organom dzikich zwierząt do badań laboratoryjnych do maksymalnej kwoty średnio 10 EUR za zwierzę;

    (ii)

    testy wykrywania biomarkerów do maksymalnej kwoty średnio 7,50 EUR za test;

    (iii)

    izolację wirusa wścieklizny i jego scharakteryzowanie do maksymalnej kwoty średnio 30 EUR za badanie;

    (iv)

    miareczkowanie wirusa zawartego w próbce przynęt ze szczepionką do maksymalnej kwoty średnio 75 EUR za zbadaną próbkę przynęt ze szczepionką;

    (v)

    zakup przynęt ze szczepionką doustną do maksymalnej kwoty średnio 0,60 EUR za przynętę;

    (vi)

    dystrybucję przynęt ze szczepionką doustną do maksymalnej kwoty średnio 0,35 EUR za przynętę;

    c)

    nie przekracza następujących kwot:

    (i)

    1 790 000 EUR dla Bułgarii;

    (ii)

    3 210 000 EUR dla Grecji;

    (iii)

    510 000 EUR dla Estonii;

    (iv)

    165 000 EUR dla Włoch;

    (v)

    1 700 000 EUR dla Chorwacji;

    (vi)

    1 225 000 EUR dla Łotwy;

    (vii)

    2 600 000 EUR dla Litwy;

    (viii)

    1 970 000 EUR dla Węgier;

    (ix)

    7 470 000 EUR dla Polski;

    (x)

    5 500 000 EUR dla Rumunii;

    (xi)

    800 000 EUR dla Słowenii;

    (xii)

    285 000 EUR dla Słowacji;

    (xiii)

    250 000 EUR dla Finlandii.

    7.   Niezależnie od przepisów ust. 6 lit. a) i b), w przypadku tych części programów Estonii, Łotwy, Litwy, Polski i Finlandii, które będą realizowane poza terytoriami tych państw członkowskich, wkład finansowy Unii na rok 2014:

    a)

    przyznaje się tylko w odniesieniu do kwalifikowalnych kosztów zakupu i dystrybucji przynęt ze szczepionkami doustnymi;

    b)

    wynosi 100 %; oraz

    c)

    nie przekracza:

    (i)

    110 000 EUR w przypadku części programu Estonii, realizowanej w Federacji Rosyjskiej;

    (ii)

    475 000 EUR w przypadku części programu Łotwy, realizowanej na Białorusi;

    (iii)

    1 570 000 EUR w przypadku części programu Litwy, realizowanej na Białorusi;

    (iv)

    1 500 000 EUR w przypadku części programu Polski, realizowanej na Ukrainie;

    (v)

    660 000 EUR w przypadku części programu Polski, realizowanej na Białorusi;

    (vi)

    95 000 EUR w przypadku części programu Finlandii, realizowanej w Federacji Rosyjskiej.

    8.   Maksymalna kwota, jaka ma zostać zwrócona z tytułu kwalifikowalnych kosztów, o których mowa w ust. 7, w przypadku zakupu i dystrybucji przynęt ze szczepionkami doustnymi nie przekracza średnio 0,95 EUR za dawkę.

    9.   Niezależnie od przepisów art. 13 ust. 2, w przypadku programów, o których mowa w niniejszym artykule:

    a)

    Komisja, na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego, może wypłacić zaliczkę w wysokości do 60 % określonej kwoty maksymalnej przed upływem 3 miesięcy od daty otrzymania wniosku;

    b)

    koszty kwalifikowalne, o których mowa w ust. 7, kwalifikują się do wkładu finansowego Unii, jeżeli zostały poniesione przez organy państwa trzeciego, na którego terytorium realizowano działania, i jeżeli przedłożono sprawozdanie końcowe oraz wniosek o płatność danemu państwu członkowskiemu.

    Artykuł 12

    Afrykański pomór świń

    1.   Niniejszym zatwierdza się na okres od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. wkład finansowy dla Włoch na wdrożenie zaostrzonych środków kontroli w portach morskich i lotniczych Sardynii w celu zapobieżenia rozprzestrzenieniu się afrykańskiego pomoru świń.

    2.   Wkład finansowy Unii:

    a)

    stanowi 50 % kosztów kwalifikowanych, które poniosą Włochy na wdrożenie środków, o których mowa w ust. 1;

    b)

    nie przekracza 50 000 EUR.

    ROZDZIAŁ II

    PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

    Artykuł 13

    1.   Wkład finansowy Unii, przewidziany w art. 2–11, stanowi określony w tych artykułach odsetek:

    a)

    kosztów jednostkowych ustalonych dla każdego programu w załączniku I;

    b)

    kosztów kwalifikowalnych ograniczonych do kosztów określonych w załączniku II.

    2.   Do współfinansowania w postaci wkładu finansowego Unii kwalifikowalne są wyłącznie koszty poniesione w ramach realizacji rocznych lub wieloletnich programów, o których mowa w art. 2–12, i zapłacone przed przedłożeniem sprawozdania końcowego przez państwa członkowskie.

    Artykuł 14

    1.   Wydatki przedstawione przez państwa członkowskie do zwrotu w ramach wkładu finansowego Unii są wyrażone w euro i nie obejmują podatku od wartości dodanej ani innych podatków.

    2.   Jeśli wydatki danego państwa członkowskiego wyrażone są w walucie innej niż euro, państwo to dokonuje przeliczenia na euro, stosując najbardziej aktualny kurs wymiany walut ustalony przez Europejski Bank Centralny przed pierwszym dniem miesiąca, w którym dane państwo członkowskie przedkłada swój wniosek.

    Artykuł 15

    1.   Wkład finansowy Unii w roczne i wieloletnie programy, o których mowa w art. 2–12, jest przyznawany, pod warunkiem że zainteresowane państwa członkowskie:

    a)

    realizują działania i środki opisane w zatwierdzonych programach;

    b)

    realizują programy zgodnie ze stosownymi przepisami prawa Unii, w tym z zasadami dotyczącymi pozwoleń na dopuszczenie do obrotu weterynaryjnych produktów leczniczych oraz zasadami konkurencji i udzielania zamówień publicznych;

    c)

    wprowadzą w życie, najpóźniej do dnia 1 stycznia 2014 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do rzeczywistej pełnej realizacji programów od dnia 1 stycznia 2014 r.;

    d)

    przekazują Komisji okresowe sprawozdania techniczne i finansowe w sprawie programów zgodnie z art. 27 ust. 7 lit. a) decyzji 2009/470/WE i art. 3 decyzji Komisji 2008/940/WE (10);

    e)

    przekazują Komisji roczne szczegółowe sprawozdania dotyczące programów zgodnie z art. 27 ust. 7 lit. b) decyzji 2009/470/WE i art. 4 decyzji 2008/940/WE;

    f)

    nie przedkładają kolejnych wniosków o inne rodzaje wkładu Unii na rzecz wspomnianych środków i nie przedkładały takich wniosków wcześniej.

    2.   W przypadku gdy dane państwo członkowskie nie postępuje zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1, Komisja może obniżyć wysokość wkładu finansowego Unii, uwzględniając charakter i powagę naruszenia oraz stratę finansową dla Unii.

    Artykuł 16

    Niniejsza decyzja stanowi decyzję w sprawie finansowania w rozumieniu art. 84 rozporządzenia finansowego.

    Artykuł 17

    Niniejsza decyzja w sprawie finansowania jest uwarunkowana dostępnością środków przewidzianych w projekcie budżetu na 2014 r. po przyjęciu budżetu na ten rok przez władzę budżetową lub – w przypadku gdy budżet nie zostanie przyjęty – w ramach systemu opartego na dwunastych częściach środków tymczasowych.

    Artykuł 18

    Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r.

    Artykuł 19

    Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

    Sporządzono w Brukseli dnia 29 listopada 2013 r.

    W imieniu Komisji

    Tonio BORG

    Członek Komisji


    (1)  Dz.U. L 155 z 18.6.2009, s. 30.

    (2)  Dz.U. L 115 z 29.4.2008, s. 44.

    (3)  Dz.U. L 147 z 31.5.2001, s. 1.

    (4)  Dz.U. L 10 z 14.1.2006, s. 16.

    (5)  Dz.U. L 213 z 8.8.2013, s. 22.

    (6)  Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1.

    (7)  Dz.U. L 362 z 31.12.2012, s. 1.

    (8)  Dz.U. 121 z 29.7.1964, s. 1977/64.

    (9)  Dz.U. L 256 z 29.9.2009, s. 35.

    (10)  Dz.U. L 335 z 13.12.2008, s. 61.


    ZAŁĄCZNIK I

    KOSZTY JEDNOSTKOWE

    (o których mowa w art. 13 ust. 1 lit. a))

    Koszty jednostkowe, o których mowa w art. 2–11, ustala się w następujący sposób:

    1.

    Pobieranie próbek od zwierząt domowych lub ptaków:

    a)

    bruceloza bydła:

    (w EUR)

    Państwo członkowskie

    Koszt jednostkowy

    Chorwacja

    Portugalia

    0,76

    Hiszpania

    1,80

    Włochy

    Zjednoczone Królestwo

    2,97

    b)

    bruceloza kóz i owiec:

    (w EUR)

    Państwo członkowskie

    Koszt jednostkowy

    Chorwacja

    Portugalia

    0,55

    Hiszpania

    Cypr

    1,28

    Włochy

    2,12

    c)

    choroba niebieskiego języka na obszarach endemicznych i obszarach wysokiego ryzyka

    (w EUR)

    Państwo członkowskie

    Koszt jednostkowy

    Bułgaria

    Estonia

    Grecja

    Łotwa

    Litwa

    Polska

    Portugalia

    Rumunia

    Słowacja

    Malta

    0,55

    Hiszpania

    Słowenia

    1,28

    Belgia

    Francja

    Włochy

    2,12

    Niemcy

    Austria

    Finlandia

    2,78

    d)

    klasyczny pomór świń:

    (w EUR)

    Państwo członkowskie

    Koszt jednostkowy

    Bułgaria

    Chorwacja

    Węgry

    Łotwa

    Rumunia

    Słowacja

    0,55

    Francja

    2,12

    Niemcy

    2,78

    e)

    choroba pęcherzykowa świń:

    (w EUR)

    Państwo członkowskie

    Koszt jednostkowy

    Włochy

    2,12

    f)

    grypa ptaków:

    (w EUR)

    Państwo członkowskie

    Koszt jednostkowy

    Bułgaria

    Republika Czeska

    Estonia

    Grecja

    Chorwacja

    Węgry

    Łotwa

    Litwa

    Polska

    Portugalia

    Rumunia

    Słowacja

    Malta

    1,19

    Hiszpania

    Cypr

    Słowenia

    2,81

    Belgia

    Irlandia

    Francja

    Włochy

    Zjednoczone Królestwo

    4,65

    Dania

    Niemcy

    Luksemburg

    Austria

    Niderlandy

    Finlandia

    Szwecja

    6,09

    2.

    Pobieranie próbek od stad drobiu w ramach programów zwalczania salmonelli odzwierzęcej:

    (w EUR)

    Państwo członkowskie

    Koszt jednostkowy

    Bułgaria

    Republika Czeska

    Estonia

    Grecja

    Chorwacja

    Węgry

    Łotwa

    Polska

    Portugalia

    Rumunia

    Słowacja

    Malta

    5,97

    Hiszpania

    Cypr

    Słowenia

    14,03

    Belgia

    Irlandia

    Francja

    Włochy

    Zjednoczone Królestwo

    23,24

    Dania

    Niemcy

    Luksemburg

    Austria

    Niderlandy

    30,43

    3.

    Próby tuberkulinowe (programy zwalczania gruźlicy bydła):

    (w EUR)

    Państwo członkowskie

    Koszt jednostkowy

    Chorwacja

    Portugalia

    1,12

    Hiszpania

    2,63

    Włochy

    Zjednoczone Królestwo

    4,36

    4.

    Badania laboratoryjne:

    a)

    bruceloza bydła:

    (w EUR)

    Państwo członkowskie

    Badanie laboratoryjne

    Koszt jednostkowy

    Wszystkie państwa członkowskie

    test z różem bengalskim

    0,47

    badanie metodą odczynu wiązania dopełniacza

    0,49

    b)

    gruźlica bydła:

    (w EUR)

    Państwo członkowskie

    Badanie laboratoryjne

    Koszt jednostkowy

    Wszystkie państwa członkowskie

    test wydzielania interferonu gamma

    10,43

    c)

    bruceloza kóz i owiec:

    (w EUR)

    Państwo członkowskie

    Badanie laboratoryjne

    Koszt jednostkowy

    Wszystkie państwa członkowskie

    test z różem bengalskim

    0,24

    badanie metodą odczynu wiązania dopełniacza

    0,63

    d)

    choroba niebieskiego języka:

    (w EUR)

    Państwo członkowskie

    Badanie laboratoryjne

    Koszt jednostkowy

    Wszystkie państwa członkowskie

    test PCR

    25,08

    test ELISA

    1,69

    e)

    salmonella odzwierzęca:

    (w EUR)

    Państwo członkowskie

    Badanie laboratoryjne

    Koszt jednostkowy

    Wszystkie państwa członkowskie

    Badanie bakteriologiczne

    18,19

    test w celu określenia serotypu

    38,38

    badanie w celu stwierdzenia skuteczności dezynfekcji

    16,72

    test wykrywający środki przeciwdrobnoustrojowe

    3,43

    f)

    klasyczny pomór świń:

    (w EUR)

    Państwo członkowskie

    Badanie laboratoryjne

    Koszt jednostkowy

    Wszystkie państwa członkowskie

    test ELISA

    3,38

    test PCR

    19,01

    badanie wirusologiczne

    24,95

    g)

    grypa ptaków u drobiu i dzikiego ptactwa:

    (w EUR)

    Państwo członkowskie

    Badanie laboratoryjne

    Koszt jednostkowy

    Wszystkie państwa członkowskie

    test ELISA

    3,26

    test immunodyfuzji w żelu agarowym

    1,80

    test zahamowania hemaglutynacji (HI) na obecność H5/H7

    9,64

    test izolacji wirusa

    37,87

    test PCR

    19,74

    h)

    pasażowalne encefalopatie gąbczaste:

    (w EUR)

    Państwo członkowskie

    Badanie laboratoryjne

    Koszt jednostkowy

    Wszystkie państwa członkowskie

    szybki test

    7,40

    badanie różnicujące

    194

    i)

    wścieklizna:

    (w EUR)

    Państwo członkowskie

    Badanie laboratoryjne

    Koszt jednostkowy

    Wszystkie państwa członkowskie

    test immunofluorescencji (FAT)

    13,09

    badanie serologiczne

    15,24


    ZAŁĄCZNIK II

    KOSZTY KWALIFIKOWALNE

    (o których mowa w art. 13 ust. 1 lit. b))

    1.   Testy:

    a)

    zakup zestawów do badań, odczynników i wszelkich możliwych do zidentyfikowania materiałów zużywalnych, stosowanych specjalnie do prowadzenia badań laboratoryjnych;

    b)

    personel, niezależnie od jego statusu, specjalnie przydzielony, całkowicie lub w części, do wykonania badań na terenie laboratorium; koszty są ograniczone do faktycznych płac powiększonych o składki na ubezpieczenie społeczne i inne koszty ustawowe wchodzące w skład wynagrodzeń;

    c)

    koszty ogólne wynoszące 7 % sumy kosztów, o których mowa w lit. a) i b), poniesionych na koordynację działań i materiały biurowe.

    2.   Odszkodowania dla właścicieli za wartość zwierząt lub ptaków poddanych ubojowi lub eliminacji, zniszczone jaja i nieinkubowane jaja wylęgowe poddane obróbce termicznej:

    a)

    odszkodowanie nie przekracza wartości rynkowej zwierzęcia bezpośrednio przed poddaniem go ubojowi lub eliminacji lub jaj bezpośrednio przed ich zniszczeniem lub obróbką termiczną;

    b)

    w odniesieniu do zwierząt lub ptaków poddanych ubojowi oraz nieinkubowanych jaj wylęgowych poddanych obróbce cieplnej ewentualna wartość końcowa jest odliczana od odszkodowania;

    c)

    odszkodowania należne właścicielom za wartość zwierząt poddanych eliminacji lub ubojowi, zniszczonych produktów i nieinkubowanych jaj wylęgowych poddanych obróbce cieplnej przyznaje się w ciągu 90 dni od daty:

    (i)

    uboju lub eliminacji zwierzęcia;

    (ii)

    zniszczenia lub obróbki cieplnej produktów; lub

    (iii)

    przedstawienia przez właściciela wypełnionego wniosku;

    d)

    w przypadku płatności odszkodowań po upływie okresu 90 dni, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, zastosowanie ma art. 9 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 883/2006 (1).

    3.   Zakup szczepionek lub przynęt ze szczepionką odpowiednio dla zwierząt domowych lub dzikich:

    koszt nabycia dawek szczepionki lub przynęt ze szczepionką,

    koszt przechowywania dawek szczepionki lub przynęt ze szczepionką.

    4.   Dystrybucja szczepionek z przynętami dla zwierząt dzikich:

    a)

    transport przynęt ze szczepionką;

    b)

    koszty zrzucania lub wykładania przynęt ze szczepionką;

    c)

    personel, niezależnie od jego statusu, specjalnie przydzielony, całkowicie lub w części, do dystrybucji przynęt ze szczepionką; koszty są ograniczone do faktycznych płac powiększonych o składki na ubezpieczenie społeczne i inne koszty ustawowe wchodzące w skład wynagrodzeń.

    5.   Wynagrodzenia prywatnych lekarzy weterynarii wykonujących szczepienia oraz pobierających próbki w ramach programu (o których mowa w art. 4 ust. 3 lit. b) ppkt (iii)):

    ogranicza się do kwoty wypłacanej lekarzom weterynarii specjalnie zatrudnionym do pobierania próbek lub szczepienia zwierząt i określa się na podstawie liczby zwierząt, od których pobrano próbki lub które zaszczepiono, lub liczby gospodarstw, w których przeprowadzono wizyty w tym celu.

    6.   Wynagrodzenia pracowników sezonowych zatrudnionych specjalnie do zarządzania danymi dotyczącymi wdrażania środków tego programu (o których mowa w art. 4 ust. 3 lit. b) ppkt (iv)):

    ogranicza się do faktycznych kwot faktycznie wypłaconych określonym pracownikom sezonowym, powiększonych o składki na ubezpieczenie społeczne i inne koszty ustawowe wchodzące w skład wynagrodzeń.

    7.   Dostarczanie odpowiednim organom dzikich zwierząt do badań laboratoryjnych (o których mowa w art. 7 ust. 2 lit. b) ppkt (i) i art. 11 ust. 6 lit. b) ppkt (i)):

    ogranicza się do kwoty wypłaconej myśliwym lub innym osobom lub podmiotom za zbieranie martwych dzikich zwierząt (dzika w przypadku klasycznego pomoru świń i wszystkich gatunków ssaków w przypadku wścieklizny) lub za polowanie na zwierzęta (dzika w przypadku klasycznego pomoru świń i podejrzanych dzikich ssaków oraz zdrowych ustrzelonych lisów i jenotów w przypadku wścieklizny) oraz za dostarczenie ich (całych zwierząt lub określonych części) właściwym organom w celu wykonania badań laboratoryjnych w ramach programu.

    8.   Dostarczanie odpowiednim organom dzikich ptaków do badań laboratoryjnych (o których mowa w art. 9 ust. 4 lit. b)):

    ogranicza się do kwoty wypłaconej myśliwym lub innym osobom lub podmiotom za dostarczanie podejrzanych dzikich ptaków właściwemu organowi w celu wykonania badań laboratoryjnych w ramach programu.


    (1)  Dz.U. L 171 z 23.6.2006, s. 1.


    Top