—

Skarżąca podnosi w tym względzie, że przepisy zaskarżonego rozporządzenia dotyczące jego wejścia w życie nie przewidują żadnego okresu przejściowego w celu umożliwienia wyzbycia się zapasów i opakowań.

—

Skarżąca powołuje się w tym względzie na sprzeczność motywów 5 i 6 z motywem 7 oraz bezprawną ochronę również nazwy, o której rejestrację nie wystąpiono mogącego wywołać pomyłkę w zakresie oznaczenia geograficznego głównego składnika.

—

Skarżąca twierdzi odnośnie tej kwestii, że motyw 9 dotyczy domniemanego zagrożenia w odniesieniu do istniejących produktów zaprzeczając mu. Zagrożenie to nie jest jednak domniemane, lecz rzeczywiste a żądania konsorcjum będącego wnioskodawcą doprowadziły do antykonkurencyjnego zachowania mogącego bezprawnie zagrozić konkurentom będącym na rynku, naruszając ich prawa nabyte poprzez nadużycie uprawnień przez Komisję.

—

Skarżąca twierdzi w odniesieniu do tej kwestii, że motyw 10 zaskarżonego rozporządzenia zawiera błędną prezentację okoliczności faktycznych albowiem przejściowa ochrona krajowa we Włoszech wygasła z powodu nieprzyjęcia planu autokontroli specyfikacji produkcji.

—

Skarżąca podnosi w tym względzie, że zaskarżone rozporządzenie poprzez zakaz mrożenia lub technik konserwacji legalizuje bezprawne zachowania konsorcjum będącego wnioskodawcą niezgodne z prawem Unii i ze swobodnym przepływem towarów i usług czego konsekwencją jest zniekształcenie przez Komisję rzeczywistego zakresu specyfikacji w motywach 11 i 12, co stanowi jawne naruszenie rozporządzenia 1151/2012.