EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62015CN0063

Sprawa C-63/15: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Den Haag, ośrodek zamiejscowy w 's-Hertogenbosch (Niderlandy) w dniu 12 lutego 2015 r. – Mehrdad Ghezelbash/Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie

Dz.U. C 138 z 27.4.2015, p. 36–37 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

27.4.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 138/36


Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Den Haag, ośrodek zamiejscowy w 's-Hertogenbosch (Niderlandy) w dniu 12 lutego 2015 r. – Mehrdad Ghezelbash/Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie

(Sprawa C-63/15)

(2015/C 138/49)

Język postępowania: niderlandzki

Sąd odsyłający

Rechtbank Den Haag, ośrodek zamiejscowy w 's-Hertogenbosch.

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Mehrdad Ghezelbash.

Strona pozwana: Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie

Pytania prejudycjalne

1.

Jak szeroki jest zakres art. 27 rozporządzenia nr 604/2013 (1), samodzielnie, a także w związku z motywem 19 tego rozporządzenia?

Czy osoba ubiegająca się o azyl, znajdująca się w sytuacji takiej jak niniejsza, w której cudzoziemiec dopiero po nastąpieniu uznania odpowiedzialności za rozpatrzenie wniosku o udzielenie azylu zostaje skonfrontowany z odnośnym wnioskiem o przejęcie rozpatrzenia tego wniosku i po uwzględnieniu tego wniosku cudzoziemiec przedstawia dowody, które mogą prowadzić do konkluzji, że to nie państwo członkowskie, do którego skierowano wniosek o przejęcie, lecz wnioskujące państwo członkowskie jest odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku o udzielenie azylu, a następnie wnioskujące państwo członkowskie nie bada tych dokumentów, ani nie przedstawia ich państwu członkowskiemu, do którego skierowano wniosek o przejęcie, ma na podstawie tego artykułu prawo do (skutecznego) środka zaskarżenia przeciwko stosowaniu wymienionych w rozdziale II[I] rozporządzenia nr 604/2013 kryteriów służących ustaleniu odpowiedzialnego państwa?

2.

Czy w przypadku, gdy cudzoziemiec pod rządami rozporządzenia 604/2013, tak jak i pod rządami rozporządzenia 343/2003 (2), co do zasady nie może powołać się na nieprawidłowe zastosowanie kryteriów służących ustaleniu odpowiedzialnego państwa, gdy państwo, do którego skierowano wniosek o przejęcie przychyliło się do tego wniosku, prawidłowe jest stanowisko drugiej strony postępowania, w myśl którego wyjątek od tej zasady jest dopuszczalny jedynie w związku z sytuacjami dotyczącymi rodziny w rozumieniu art. 7 rozporządzenia 604/2013, czy też inne szczególne fakty lub okoliczności mogą spowodować, że cudzoziemiec będzie mógł powołać się na niewłaściwe zastosowanie kryteriów służących ustaleniu odpowiedzialnego państwa?

3.

Jeżeli odpowiedź na pytanie drugie brzmi, że oprócz sytuacji dotyczących rodziny także inne okoliczności mogą prowadzić do tego, że cudzoziemiec będzie mógł powołać się na niewłaściwe zastosowanie kryteriów służących ustaleniu odpowiedzialnego państwa, czy fakty i okoliczności opisane w pkt 12 postanowienia [odsyłającego] mogą stanowić takie szczególne fakty i okoliczności?


(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca 9Dz.U. L 180, s. 31).

(2)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 343/2003 z dnia 18 lutego 2003 r. ustanawiającego kryteria i mechanizmy określania państwa członkowskiego właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl, wniesionego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego (Dz.U. L 50, s. 1).


Top