This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62013CA0515
Case C-515/13: Judgment of the Court (Seventh Chamber) of 26 February 2015 (request for a preliminary ruling from the Østre Landsret — Denmark) — Ingeniørforeningen i Danmark, acting on behalf of Poul Landin v Tekniq, acting on behalf of ENCO A/S — VVS (Reference for a preliminary ruling — Social policy — Directive 2000/78/EC — Equal treatment in employment and occupation — Article 2(1) and (2)(a) — Article 6(1) — Difference of treatment on grounds of age — National legislation providing for severance allowance to be paid to workers entitled on the date of termination of the employment relationship to a State retirement pension)
Sprawa C-515/13: Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 26 lutego 2015 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Østre Landsret – Dania) – Ingeniørforeningen i Danmark, działające w imieniu Poula Landina/Tekniq, działająca w imieniu ENCO A/S – VVS (Odesłanie prejudycjalne — Polityka społeczna — Dyrektywa 2000/78/WE — Równe traktowanie w zakresie zatrudnienia i pracy — Artykuł 2 ust. 1 i ust. 2 lit. a) — Artykuł 6 ust. 1 — Odmienne traktowanie ze względu na wiek — Uregulowanie krajowe przewidujące niewypłacanie odpraw z tytułu zwolnienia pracownikom uprawnionym z chwilą odejścia do emerytury w ramach powszechnego systemu emerytalnego)
Sprawa C-515/13: Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 26 lutego 2015 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Østre Landsret – Dania) – Ingeniørforeningen i Danmark, działające w imieniu Poula Landina/Tekniq, działająca w imieniu ENCO A/S – VVS (Odesłanie prejudycjalne — Polityka społeczna — Dyrektywa 2000/78/WE — Równe traktowanie w zakresie zatrudnienia i pracy — Artykuł 2 ust. 1 i ust. 2 lit. a) — Artykuł 6 ust. 1 — Odmienne traktowanie ze względu na wiek — Uregulowanie krajowe przewidujące niewypłacanie odpraw z tytułu zwolnienia pracownikom uprawnionym z chwilą odejścia do emerytury w ramach powszechnego systemu emerytalnego)
Dz.U. C 138 z 27.4.2015, p. 11–11
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
27.4.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 138/11 |
Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 26 lutego 2015 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Østre Landsret – Dania) – Ingeniørforeningen i Danmark, działające w imieniu Poula Landina/Tekniq, działająca w imieniu ENCO A/S – VVS
(Sprawa C-515/13) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Dyrektywa 2000/78/WE - Równe traktowanie w zakresie zatrudnienia i pracy - Artykuł 2 ust. 1 i ust. 2 lit. a) - Artykuł 6 ust. 1 - Odmienne traktowanie ze względu na wiek - Uregulowanie krajowe przewidujące niewypłacanie odpraw z tytułu zwolnienia pracownikom uprawnionym z chwilą odejścia do emerytury w ramach powszechnego systemu emerytalnego))
(2015/C 138/13)
Język postępowania: duński
Sąd odsyłający
Østre Landsret
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Ingeniørforeningen i Danmark, działające w imieniu Poula Landina
Strona pozwana: Tekniq, działająca w imieniu ENCO A/S – VVS
Sentencja
Artykuł 2 ust. 1 i 2 oraz art. 6 ust. 1 dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy należy interpretować w ten sposób, iż nie stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, takiemu jak sporne w postępowaniu głównym, zgodnie z którym w przypadku zwolnienie pracownikowi, który był nieprzerwanie zatrudniony w tym samym przedsiębiorstwie przez okres 12, 15 lub 18 lat, pracodawca wypłaca z chwilą odejścia tego pracownika odprawę w wysokości odpowiednio jednego, dwóch lub trzech miesięcznych wynagrodzeń, lecz odprawa ta nie przysługuje, gdy w chwili rozwiązania stosunku pracy pracownik ma możliwość otrzymywania emerytury w ramach powszechnego systemu emerytalnego, jeżeli, po pierwsze, uregulowanie to jest obiektywnie i racjonalnie uzasadnione zgodnym z prawem celem polityki zatrudnienia i rynku pracy oraz, po drugie, stanowi ono właściwy i konieczny środek służący realizacji tego celu. Do sądu odsyłającego należy ustalenie, czy jest tak w tym wypadku.