1)

Czy artykuł 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1610/96 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lipca 1996 r. dotyczącego stworzenia dodatkowego świadectwa ochronnego dla środków ochrony roślin (1) należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji gdy we wniosku o wydanie dodatkowego świadectwa ochronnego na podstawie tego rozporządzenia lub rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 469/2009 z dnia 6 maja 2009 r. dotyczącego dodatkowego świadectwa ochronnego dla produktów leczniczych (2)„data wydania pierwszego zezwolenia na wprowadzenie produktu do obrotu w [Unii Europejskiej]” została ustalona bez uwzględnienia wykładni prawa przyjętej w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej C-471/14, a zatem taka data jest nieprawidłowa i w związku z tym należy sprostować datę wygaśnięcia dodatkowego świadectwa ochronnego, nawet jeśli decyzja o wydaniu wspomnianego świadectwa została wydana przed ogłoszeniem tego wyroku i upłynął już termin zaskarżenia tej decyzji?

2)

Czy urząd patentowy państwa członkowskiego właściwy do wydania dodatkowego świadectwa ochronnego jest zobowiązany do sprostowania z urzędu daty wygaśnięcia wspomnianego świadectwa w celu uczynienia jej zgodną z wykładnią prawa przyjętą w sprawie C-471/14?