Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document 62011TN0040

    Sprawa T-40/11: Skarga wniesiona w dniu 24 stycznia 2011 — Lan Airlines i Lan Cargo przeciwko Komisji

    Dz.U. C 80 z 12.3.2011, p. 27–28 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Date of document:
    24/01/2011
    Author:
    Sąd
    Form:
    Informacje sądowe
    Authentic language:
    angielski

    12.3.2011   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 80/27

    Skarga wniesiona w dniu 24 stycznia 2011 — Lan Airlines i Lan Cargo przeciwko Komisji

    (Sprawa T-40/11)

    2011/C 80/52

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Strona skarżąca: Lan Airlines SA i Lan Cargo SA (Santiago, Chile) (przedstawiciele: B. Hartnett, Barrister i adwokat O. Geiss)

    Strona pozwana: Komisja Europejska

    Żądania strony skarżącej

    —

    stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie w jakim dotyczy ona skarżących;

    —

    tytułem żądania ewentualnego, zmniejszenie nałożonej na skarżące grzywny oraz

    —

    obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Skarżące na podstawie art. 263 TFUE wnoszą o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 9 listopada 2010 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) oraz w art. 53 Porozumienia EOG oraz art. 8 umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego (Sprawa COMP/39.258 — Fracht lotniczy), w zakresie w jakim dotyczy ona skarżących.

    W uzasadnieniu skargi skarżące podnoszą sześć zarzutów:

    1)

    Zarzut pierwszy, w ramach którego skarżące twierdzą, że Komisja nie ustaliła w sposób wymagany prawem, że uczestniczyły one w jednolitym i ciągłym naruszeniu, dopuszczając się w konsekwencji naruszenia prawa i dokonując błędnej oceny okoliczności faktycznych przy stosowaniu art. 101 TFEU, ponieważ:

    —

    nie dowiodła, że Lan Cargo posiadała wiedzę lub powinna była posiadać wiedzę o istnieniu wspólnego planu antykonkurencyjnego;

    —

    nie dowiodła, że Lan Cargo miała zamiar swym postępowaniem przyczynić się do realizacji takiego wspólnego planu antykonkurencyjnego oraz

    —

    nie dowiodła, że Lan Cargo posiadała wiedzę o istnieniu naruszeniu w związku z dopłatami za środki bezpieczeństwa lub prowizji od dopłat.

    2)

    Zarzut drugi, w ramach którego skarżące twierdzą, że Komisja naruszyła prawo skarżących do obrony, ponieważ:

    —

    oparła się na dowodach, niepowołanych w piśmie w sprawie przedstawienia zarzutów;

    —

    oparła się na interpretacji dowodów, która nie została jasno sformułowana w piśmie w sprawie przedstawienia dowodów;

    —

    podniosła w zaskarżonej decyzji zarzuty, do których skarżące nie miały możliwości się ustosunkować.

    3)

    Trzeci zarzut, w ramach którego skarżące twierdzą, że Komisja naruszyła zasadę równego traktowania, indywidualnej odpowiedzialności oraz proporcjonalności, ustalając wysokość podstawy grzywny nałożonej na skarżące, ponieważ:

    —

    dokonana przez nią ocena czasu trwania naruszenia pozostawała bez związku z ustaleniem czy skarżące widziały o istnieniu wspólnego planu antykonkurencyjnego, jak również czy miały zamiar uczestniczenia we wspólnym planie antykonkurencyjnym, na który powołuje się Komisja;

    —

    błędnie obliczyła kwotę podstawy grzywny;

    —

    obliczenie podstawy grzywny przez Komisję nie odzwierciedlało ograniczonego udziału skarżących w naruszeniu, na które powołuje się Komisja oraz

    —

    obliczenie podstawy grzywny przez Komisję nie odzwierciedlało faktu, że naruszenie, na które powołuje się Komisja nie dotyczyło całkowitej ceny danej usługi.

    4)

    Zarzut czwarty, w ramach którego skarżące twierdzą, że Komisja naruszyła zasadę równego traktowania oraz nie uzasadniła zmniejszenia podstawowej kwoty grzywny ze względu na okoliczności łagodzące, ponieważ:

    —

    nie uwzględniła bardzo istotnej różnicy pomiędzy stopniem zaangażowania skarżących a zdecydowanie większym udziałem w naruszeniu innych linii lotniczych oraz

    —

    nie uzasadniła w obiektywny sposób identycznego traktowania różnych linii lotniczych mimo faktu, iż znajdowały się w zdecydowanie różnych sytuacjach.

    5)

    Zarzut piąty, w ramach którego skarżące twierdzą, że Komisja nie uzasadniła powodów, dla których nie skierowała zaskarżonej decyzji do jedenastu adresatów pisma w sprawie przedstawienia zarzutów, swych ustaleń co do udziału skarżących w jednolitym i ciągłym naruszeniu oraz obliczenia nałożonej grzywy, ponieważ:

    —

    nie uzasadniła pominięcia w zaskarżonej decyzji jedenastu przewoźników, do których skierowała pismo w sprawie przedstawienia zarzutów;

    —

    nie przedstawiła uzasadnienia w zakresie elementów stanowiących naruszenie wymaganych przez Trybunał w celu ustalenia udziału podmiotu w jednolitym i ciągłym naruszeniu oraz

    —

    nie przedstawiła uzasadnienia leżącego u podstaw obliczenia grzywny nałożonej na skarżące na mocy art. 5 zaskarżonej decyzji.

    6)

    Zarzut szósty, w ramach którego skarżące twierdzą, że Komisja naruszyła prawo skarżących do rzetelnego procesu, naruszając tym samym art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i art. 6 Europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, ponieważ

    —

    skarżącym odmówiono możliwości uczestniczenia w przesłuchaniach świadków lub zadania pytań świadkom strony przeciwnej;

    —

    skarżącym odmówiono możliwości przedstawienia uwag w przedmiocie obliczenia nałożonej na nie grzywny;

    —

    grzywna została nałożona w następstwie procedury ustnej z wyłączonym udziałem publiczności, w której nie uczestniczyła instytucja, która wydała decyzję oraz

    —

    zaskarżona decyzja została wydana przez organ administracyjny i żaden organ sądowy nie ma pełnej właściwości w zakresie kontroli wszystkich jej elementów.
    Top