31999R2702

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2702/1999

z dnia 14 grudnia 1999 r.

w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych w państwach trzecich, dotyczących produktów rolnych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [2],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [3],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Na mocy obecnego ustawodawstwa Wspólnota może prowadzić działania promocyjne w państwach trzecich dla ograniczonej liczby produktów rolnych; dotychczasowe wyniki takich działań są bardzo obiecujące.

(2) Biorąc pod uwagę zdobyte doświadczenia perspektywy rozwoju rynku zarówno w ramach Wspólnoty, jak i poza nią, oraz nowy kontekst handlu międzynarodowego, należy opracować spójną całościową politykę informacyjną i promocyjną na rynkach państw trzecich.

(3) Polityka taka może stanowić pożyteczne dopełnienie oraz wzmocnienie działań podjętych przez Państwa Członkowskie, szczególnie przez wspieranie wizerunku produktów Wspólnoty na rynkach międzynarodowych, w szczególności w odniesieniu do jakości żywności oraz jej bezpieczeństwa; działalność taka, pomagając w zdobywaniu nowych rynków, może też wywierać wzmagający efekt na inicjatywy krajowe oraz prywatne.

(4) Należy określić kryteria wyboru produktów objętych działaniami oraz rynków, jednakże produkty, dla których przysługują refundacje wywozowe, nie są wyłączone z systemu.

(5) Jako ogólną zasadę należy przyjąć, że Komisja zapewnia jedynie część wymaganych środków finansowych, tak aby organizacje inicjujące oraz zainteresowane Państwa Członkowskie były współodpowiedzialne; jednakże w wyjątkowych przypadkach właściwe może być niewymaganie wkładu finansowego od zainteresowanych Państw Członkowskich.

(6) Należy wprowadzić zapis, na mocy którego Komisja Wspólnot Europejskich, w drodze właściwych procedur, może przekazać wykonywanie takich działań organom posiadającym niezbędne środki oraz umiejętności.

(7) Biorąc pod uwagę dotychczasowe doświadczenia oraz rezultaty działań promocyjnych prowadzonych przez Międzynarodową Radę ds. Oliwy z Oliwek, należy jednakże stworzyć zapis o dalszym przekazywaniu jej działań zawartych w zakresie jej odpowiedzialności; należy także umożliwić poszukiwanie pomocy u podobnych organizacji międzynarodowych w zakresie innych produktów.

(8) W celu monitorowania prawidłowego realizowania programów oraz skutków takich działań należy stworzyć zapis przewidujący skuteczne monitorowanie przez Komisję oraz Państwa Członkowskie, a także przewidujący ocenę wyników dokonywaną przez niezależny organ.

(9) W wyniku tego należy zmienić rozporządzenia (WE) nr 136/66/EWG [4], (EWG) nr 1308/70 [5] oraz (WE) nr 2275/96 [6].

(10) Należy, zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji [7], przyjąć środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia, jest również właściwe, aby środki te zostały przyjęte zgodnie z procedurą zarządzania określoną w art. 4 wyżej wymienionej decyzji. W tym kontekście komitety zarządzające będą działały wspólnie,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Wspólnota może finansować, w całości lub częściowo, działania prowadzone na terenie państw trzecich, dostarczające informacji o produktach rolnych i spożywczych oraz promujące je.

2. Działania określone w ust. 1 nie dotyczą bezpośrednio poszczególnych znaków firmowych ani nie faworyzują produktów żadnego z Państw Członkowskich.

Artykuł 2

Do działań określonych w art. 1 należą:

a) public relations, działania promocyjne oraz środki reklamowe, w szczególności podkreślające zalety produktów Wspólnoty, przede wszystkim w zakresie jakości, higieny, bezpieczeństwa żywności, żywienia, etykietowania, dobrostanu zwierząt bądź przyjazności dla środowiska;

b) uczestnictwo w imprezach, targach bądź wystawach o międzynarodowym znaczeniu, szczególnie przez umieszczanie stoisk wystawowych Wspólnoty;

c) kampanie informacyjne, szczególnie na temat wspólnotowego systemu chronionych nazw pochodzenia (PDO), chronionych oznaczeń geograficznych (PGI) oraz gwarantowanych tradycyjnych specjalności (TSG) i rolnictwa ekologicznego;

d) kampanie informacyjne na temat wspólnotowego systemu win gatunkowych produkowanych w wyszczególnionych regionach (QWPSR), win stołowych oraz napojów spirytusowych z oznaczeniem geograficznym;

e) badania nowych rynków, konieczne dla rozszerzenia rynków zbytu;

f) wizyty handlowe na wysokim szczeblu;

g) badania w celu oceny wyników działań promocyjnych i informacyjnych.

Artykuł 3

Następujące produkty są w szczególności uprawnione do objęcia środkami określonymi w art. 1:

a) produkty przeznaczone do konsumpcji bezpośredniej lub do przetwarzania, dla których istnieją możliwości wywozu bądź potencjalne rynki zbytu w państwach trzecich, szczególnie w przypadku, gdy nie będą konieczne refundacje wywozowe;

b) produkty typowe lub wysokiej jakości, mające dużą wartość dodaną.

Artykuł 4

Przy wyborze państw trzecich, w których będą prowadzone działania określone w art. 1, należy brać pod uwagę rynki krajów, w których istnieje faktyczny bądź potencjalny popyt.

Artykuł 5

1. Zgodnie z procedurą określoną w art. 11 co dwa lata Komisja opracowuje wykaz produktów oraz rynków określonych odpowiednio w art. 3 i 4.

Jednakże wykaz ten może być w międzyczasie zmieniany, jeśli jest to konieczne.

2. Przed sporządzeniem wykazu określonego w ust. 1 Komisja może zasięgnąć opinii Stałej Grupy ds. Promocji Produktów Rolnych w ramach Komitetu Doradczego ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Produktów Rolnych.

Artykuł 6

W przypadku podejmowania działań w odniesieniu do sektora oliwy z oliwek oraz oliwy spożywczej Wspólnota może je realizować przez działania Międzynarodowej Rady ds. Oliwy z Oliwek.

W przypadku innych sektorów Wspólnota może zasięgać pomocy organizacji międzynarodowych dających podobne gwarancje.

Artykuł 7

1. W celu wykonywania działań określonych w art. 2 lit. a), b), d) oraz e) i z zastrzeżeniem art. 6 organizacje branżowe bądź międzybranżowe lub organizacje reprezentujące zainteresowany sektor bądź sektory opracowują programy promocji i informacji obejmujące maksymalnie okres trzech lat oraz proponują, której jednostce można powierzyć ich wykonanie.

Bez uszczerbku dla art. 9 ust. 3 akapit drugi oraz po zatwierdzeniu programu bądź programów, a także jednostki bądź jednostek do ich wykonywania, zainteresowane Państwa Członkowskie wnoszą wkłady finansowe na rzecz programów, po czym przedkładają programy Komisji. Komisja zatwierdza programy oraz jednostkę bądź jednostki odpowiedzialne za ich wykonanie, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 11 oraz przyznaje pierwszeństwo programom organizacji obejmujących swym działaniem obszar kilku Państw Członkowskich.

Przed zatwierdzeniem programów Komisja może zasięgnąć opinii Stałej Grupy ds. Promocji Produktów Rolnych w ramach Komitetu Doradczego ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Produktów Rolnych.

2. Komisja podejmuje decyzje w sprawie działań:

a) określonych w art. 2 lit. c) oraz f), jak również w art. 2 lit. b) oraz e), w przypadku gdy art. 9 ust. 1 akapit drugi ma zastosowanie, lub

b) przeprowadzanych przez organizację międzynarodową określoną w art. 6,

po poinformowaniu komitetu zarządzającego właściwego dla danych sektorów bądź, gdzie sytuacja tego wymaga, komitetów regulacyjnych określonych w rozporządzeniach (EWG) nr 2092/91 [8], (EWG) nr 2081/92 [9] oraz (EWG) nr 2082/92 [10].

Przed podjęciem decyzji Komisja może zasięgnąć opinii Stałej Grupy ds. Promocji Produktów Rolnych, określonej w ust. 1 akapit trzeci.

Artykuł 8

1. Na podstawie otwartego bądź ograniczonego zaproszenia do składania ofert Komisja wybiera:

- asystentów ds. Technicznych, potrzebnych do oceny proponowanych programów, wraz z proponowanymi jednostkami wprowadzającymi je w życie,

- jednostkę bądź jednostki odpowiedzialne za wykonanie działań określonych w art. 2 lit. c) oraz f), a także, jeśli art. 9 ust. 1 akapit drugi ma zastosowanie, w art. 2 lit. b) oraz e),

- jednostkę bądź jednostki odpowiedzialne za ocenę wyników wykonania działań.

2. Jednostka bądź jednostki odpowiedzialne za wykonanie działań określonych w art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 mają wiedzę specjalistyczną w zakresie danych produktów oraz rynków planowanych do ekspansji, a także posiadają zasoby w stopniu zapewniającym jak najskuteczniejsze wykonanie tych działań, biorąc pod uwagę ich europejski wymiar.

3. Grupa Monitorująca, składająca się z przedstawicieli Komisji, zainteresowanych Państw Członkowskich oraz organizacji inicjujących, nadzoruje prawidłowe wykonanie działań.

4. Zainteresowane Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za monitorowanie działań innych niż określone w ust. 1 tiret drugie oraz za dokonywanie płatności w odniesieniu do nich.

Artykuł 9

1. Bez uszczerbku dla ust. 4 Wspólnota finansuje:

a) w całości działania określone w art. 2 lit. c), f) oraz g);

b) częściowo inne działania promocyjne i informacyjne wymienione w art. 2.

Jednakże w pewnych specjalnych przypadkach Wspólnota może w całości finansować działania określone w art. 2 lit b) oraz e).

2. Udział Wspólnoty w finansowaniu działań określonych w ust. 1 lit. b) nie przekracza 50 % rzeczywistych kosztów tych działań. Jednakże w przypadku promocji trwających przynajmniej dwa lata udział ten winien stopniowo zmniejszać się od 60 % do 40 % rzeczywistych kosztów działań.

3. Zainteresowane Państwa Członkowskie wnoszą wkład do działań określonych w ust. 2, pokrywając 20 % rzeczywistych kosztów, przy czym pozostałą różnicę pokrywają organizacje inicjujące. Udział wpłacany przez Państwa Członkowskie oraz/bądź przez organizacje branżowe lub ponadbranżowe może pochodzić z wpływów o charakterze podatków.

Jednakże we właściwie umotywowanych przypadkach oraz pod warunkiem że dany program w sposób wyraźny odpowiada interesom Wspólnoty, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 11 może zostać podjęta decyzja, że organizacja inicjująca pokrywa całą nieponiesioną przez Wspólnotę część finansowania.

4. Jeśli art. 6 ma zastosowanie, po zatwierdzeniu programu Wspólnota wpłaca właściwą część finansowania na rzecz danej organizacji międzynarodowej.

Artykuł 10

Wydatki Wspólnoty poniesione na działania określone w art. 1 są uznawane za interwencję w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. e) rozporządzenia Rady (WE) nr 1258/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej [11].

Artykuł 11

Środki niezbędne do wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną, określoną w art. 12 ust. 2.

Artykuł 12

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet Zarządzający ds. Olejów i Tłuszczów ustanowiony na mocy art. 37 rozporządzenia nr 136/66/EWG oraz komitety zarządzające ustanowione na mocy odpowiednich artykułów innych rozporządzeń w sprawie wspólnej organizacji rynków rolnych.

2. W przypadku gdy następuje odniesienie do niniejszego ustępu, obowiązują art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres wskazany w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE wynosi jeden miesiąc.

Artykuł 13

Przed dniem 31 grudnia 2003 r. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie raport w sprawie stosowania niniejszego rozporządzenia, wraz z właściwymi wnioskami.

Artykuł 14

1. W art. 11 ust. 1 rozporządzenia nr 136/66/EWG skreśla się wyrażenie "lub państwa trzecie".

2. W art. 2 ust. 2 tiret pierwsze rozporządzenia (EWG) nr 1308/70 skreśla się wyrażenie "i gdzie indziej".

3. W art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2275/96 skreśla się wyrażenie "oraz za granicą".

Artykuł 15

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do dnia 31 grudnia 2004 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 grudnia 1999 r.

W imieniu Rady

K. Hemilä

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 32 z 6.2.1999, str. 12.

[2] Dz.U. C 219 z 30.7.1999.

[3] Dz.U. C 169 z 16.6.1999, str. 8.

[4] Rozporządzenie Rady nr 136/66/EWG z dnia 22 września 1966 r. w sprawie ustanowienia wspólnej organizacji rynku olejów i tłuszczów (Dz.U. L 172 z 30.9.1966, str. 3025). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1638/98 (Dz.U. L 210 z 28.7.1998, str. 32).

[5] Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1308/70 z dnia 29 czerwca 1970 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku lnu i konopi (Dz.U. L 146 z 4.7.1970, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 3290/94 (Dz.U. L 349 z 31.12.1994, str. 105).

[6] Rozporządzenie Rady (WE) nr 2257/96 z dnia 22 listopada 1996 r. wprowadzające szczególne środki w odniesieniu do żywych roślin i produktów upraw kwiatowych (Dz.U. L 308 z 29.11.1996, str. 7).

[7] Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

[8] Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2092/91 z dnia 24 czerwca 1991 r. w sprawie produkcji ekologicznej produktów rolnych oraz znakowania produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 198 z 22.7.1991, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1804/1999 (Dz.U. L 262 z 8.10.1999, str. 23).

[9] Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2081/92 z dnia 14 lipca 1992 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia dla produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 208 z 24.7.1992, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1068/97 (Dz.U. L 156 z 13.6.1997, str. 10).

[10] Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2082/92 z dnia 14 lipca 1992 r. w sprawie świadectw o szczególnym charakterze dla produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 208 z 24.7.1992, str. 9). Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia z 1994 r.

[11] Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 103.

--------------------------------------------------