This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62016TN0669
Case T-669/16 P: Appeal brought on 21 September 2016 by Carlo De Nicola against the judgment of the Civil Service Tribunal of 21 July 2016 in Case F-82/15, De Nicola v EIB
Zaak T-669/16 P: Hogere voorziening ingesteld op 21 september 2016 door Carlo De Nicola tegen het arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken van 21 juli 2016 in zaak F-82/15, De Nicola/EIB
Zaak T-669/16 P: Hogere voorziening ingesteld op 21 september 2016 door Carlo De Nicola tegen het arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken van 21 juli 2016 in zaak F-82/15, De Nicola/EIB
PB C 410 van 7.11.2016, p. 25–26
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
7.11.2016 |
NL |
Publicatieblad van de Europese Unie |
C 410/25 |
Hogere voorziening ingesteld op 21 september 2016 door Carlo De Nicola tegen het arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken van 21 juli 2016 in zaak F-82/15, De Nicola/EIB
(Zaak T-669/16 P)
(2016/C 410/36)
Procestaal: Italiaans
Partijen
Rekwirerende partij: Carlo De Nicola (Strassen, Luxemburg) (vertegenwoordiger: G. Ferabecoli, advocaat)
Andere partij in de procedure: Europese Investeringsbank
Conclusies
De rekwirerende partij verzoekt het Gerecht:
|
— |
de hogere voorziening ontvankelijk te verklaren en, met gedeeltelijke herziening van het bestreden arrest, punt 2 van het dictum van dat arrest te vernietigen alsmede de punten 12-13, 24, 55-57, 123-135, 157-165 daarvan; |
|
— |
dientengevolge, de verwerende partij te veroordelen tot betaling van een schadevergoeding aan De Nicola, zoals gevorderd in het inleidend verzoekschrift. |
Middelen en voornaamste argumenten
Deze hogere voorziening is gericht tegen het arrest van het Gerecht voor ambtenarenzaken van 21 juli 2016, waarbij is verworpen rekwirants beroep strekkende tot, kort samengevat, nietigverklaring van het besluit van 4 december 2014, waarbij de verwerende partij heeft geweigerd om hem bepaalde ziektekosten te vergoeden, en veroordeling van de verwerende partij en van de Europese Unie tot vergoeding van de schade die hij heeft geleden.
Ter onderbouwing van zijn hogere voorziening betwist rekwirant de conclusies over de wetenschappelijke waarde van de lasertherapie zoals opgenomen in het bestreden arrest.
Voorts stelt hij dat in casu is voldaan aan de voorwaarden voor vergoeding van zowel de materiële als de immateriële schade.