4)

Richtlijn (EU) 2016/1164 biedt een kader om hybride mismatchstructuren aan te pakken.

4)

Richtlijn (EU) 2016/1164 biedt een eerste kader om hybride mismatchstructuren aan te pakken , dat evenwel hybride mismatches niet alomvattend en stelselmatig uitbant en waarvan het toepassingsgebied beperkt is tot de Unie .

4 bis)

Aan het BEPS-initiatief ligt ook de verklaring van de leiders van de G20 tijdens hun bijeenkomst in Sint Petersburg op 5 en 6 september 2013 ten grondslag, waarin zij uitdrukking geven aan hun wens dat winsten worden belast waar de tot die winsten leidende economische activiteiten plaatsvinden en waar waarde wordt gecreëerd. In de praktijk zou daarvoor de invoering van unitaire belastingheffing nodig zijn geweest, met toewijzing van de belastinginkomsten aan staten op grond van een formule. Deze doelstelling is niet verwezenlijkt.

5)

Er dient een alomvattende regeling voor het neutraliseren van hybride mismatches te worden vastgesteld. Aangezien Richtlijn (EU) 2016/1164 uitsluitend ziet op hybride mismatchstructuren bij de wisselwerking tussen de vennootschapsbelastingstelsels van de lidstaten, heeft de Raad (Ecofin) op 20 juni 2016 een verklaring afgelegd waarin hij de Commissie verzocht om — met het oog op een akkoord voor eind 2016 — in oktober 2016 een voorstel in te dienen over hybride mismatches waarbij derde landen betrokken zijn, teneinde te voorzien in regels die in overeenstemming zijn met en niet minder doeltreffend zijn dan de regels die in het OESO-verslag over BEPS-actie 2 worden aanbevolen.

5)

Het is van zeer groot belang dat een alomvattende regeling voor het neutraliseren van hybride mismatches en mismatches van hybride entiteiten en bijkantoren wordt vastgesteld. Aangezien Richtlijn (EU) 2016/1164 uitsluitend betrekking heeft op hybride mismatchstructuren bij de wisselwerking tussen de vennootschapsbelastingstelsels van de lidstaten, heeft de Raad (Ecofin) op 20 juni 2016 een verklaring afgelegd waarin hij de Commissie verzocht om — met het oog op een akkoord voor eind 2016 — in oktober 2016 een voorstel in te dienen over hybride mismatches waarbij derde landen betrokken zijn, teneinde te voorzien in regels die in overeenstemming zijn met en niet minder doeltreffend zijn dan de regels die in het OESO-verslag over BEPS-actie 2 worden aanbevolen.

5 bis)

Er moet ook rekening worden gehouden met de effecten van hybride mismatchstructuren voor ontwikkelingslanden, en de Unie en haar lidstaten moeten ernaar streven ontwikkelingslanden te helpen bij het aanpakken van die effecten.

6)

Overwegende dat [onder meer in overweging 13 van Richtlijn (EU) 2016/1164 is bepaald dat] het van cruciaal belang is dat meer wordt gedaan aan andere hybride mismatches zoals die waarbij vaste inrichtingen zijn betrokken, is het zaak in deze richtlijn ook bepalingen op te nemen betreffende mismatches bij hybride vaste inrichtingen.

6)

Overwegende dat [onder meer in overweging 13 van Richtlijn (EU) 2016/1164 is bepaald dat] het van cruciaal belang is dat meer wordt gedaan aan andere hybride mismatches zoals die waarbij vaste inrichtingen zijn betrokken, waaronder buiten beschouwing blijvende vaste inrichtingen, is het zaak in Richtlijn (EU) 2016/1164 ook bepalingen op te nemen betreffende mismatches bij hybride vaste inrichtingen. Bij de aanpak van dergelijke mismatches moet rekening worden gehouden met de aanbevelingen in het ontwerpraadplegingsdocument van de OESO van 22 augustus 2016, getiteld „BEPS Actie 2 — Mismatches van hybride entiteiten en bijkantoren”.

7)

Teneinde te voorzien in een alomvattend kader dat spoort met het BEPS-rapport van de OESO over hybride mismatchstructuren , is het zaak dat Richtlijn (EU) 2016/1164 ook regels bevat betreffende hybride overdrachten, geïmporteerde mismatches en mismatches bij dubbel inwonerschap , om te voorkomen dat belastingplichtigen gebruikmaken van resterende lacunes.

7)

Teneinde te voorzien in een kader dat spoort met en niet minder doeltreffend is dan het BEPS-rapport van de OESO over regelingen met een hybridemismatch , is het zaak dat Richtlijn (EU) 2016/1164 ook regels bevat betreffende hybride overdrachten en geïmporteerde mismatches, en iets doet aan het volledige scala van resultaten van dubbele aftrek , om te voorkomen dat belastingplichtigen gebruikmaken van resterende lacunes. Die regels moeten zoveel mogelijke worden gestandaardiseerd en gecoördineerd tussen de lidstaten. De lidstaten moeten overwegen boetes in te voeren voor belastingbetalers die gebruik maken van hybride mismatches.

7 bis)

Er moeten regels worden vastgesteld om een einde te maken aan het hanteren van verschillende belastingtijdvakken in de afzonderlijke rechtsgebieden die leiden tot mismatches in de het belastingresultaat. De lidstaten moeten zich ervan vergewissen dat belastingplichtigen betalingen in alle betrokken rechtsgebieden binnen een redelijke termijn melden. De nationale autoriteiten moeten bovendien alle oorzaken van hybride mismatches nagaan, eventuele lacunes opvullen en agressieve fiscale planning voorkomen, in plaats van enkel uit te zijn op belastingopbrengsten.

8)

Aangezien Richtlijn (EU) 2016/1164 regels bevat betreffende hybride mismatches tussen lidstaten, is het dienstig in die richtlijn ook regels betreffende hybride mismatches met derde landen op te nemen. Deze regels moeten bijgevolg toepassing vinden op alle belastingplichtigen die in een lidstaat aan de vennootschapsbelasting onderworpen zijn, daaronder begrepen vaste inrichtingen van entiteiten die inwoner van een derde land zijn. Deze regels dienen alle hybride mismatchstructuren af te dekken waarbij ten minste één van de betrokken partijen een belastingplichtige vennootschap in een lidstaat is.

8)

Aangezien Richtlijn (EU) 2016/1164 regels bevat betreffende hybride mismatches tussen lidstaten, is het dienstig in die richtlijn ook regels betreffende hybride mismatches met derde landen op te nemen. Deze regels moeten bijgevolg toepassing vinden op alle belastingplichtigen die in een lidstaat aan de vennootschapsbelasting onderworpen zijn, daaronder begrepen vaste inrichtingen van entiteiten die inwoner van een derde land zijn. Deze regels dienen alle hybride mismatch- of gerelateerde structuren af te dekken waarbij ten minste één van de betrokken partijen een belastingplichtige vennootschap in een lidstaat is.

9)

Hybride mismatchregels moeten mismatchsituaties aanpakken die het gevolg zijn van tegenstrijdige belastingregels van twee ( of meer) rechtsgebieden . Deze regels mogen de algemene kenmerken van het belastingstelsel van een rechtsgebied echter niet beïnvloeden.

9)

Het is van essentieel belang dat hybride mismatchregels automatisch van toepassing zijn op grensoverschrijdende betalingen met aftrek door de verrichter van de betaling, zonder dat het motief van belastingontwijking hoeft te worden aangetoond, en mismatchsituaties aanpakken die het gevolg zijn van een dubbele aftrek, tegenstrijdigheden in de wettelijke kwalificatie van financiële instrumenten, betalingen en entiteiten, of tegenstrijdigheden in de toerekening van betalingen . Aangezien mismatches in verband met hybride structuren tot een dubbele aftrek of tot een aftrek zonder betrekking in de heffing zouden kunnen leiden, moeten regels worden vastgesteld volgens welke de betrokken lidstaat de aftrek van een betaling, kosten of verliezen weigert dan wel eist dat de belastingplichtige de betaling in zijn belastbare inkomsten opneemt.

9 bis)

Mismatches bij hybride vaste inrichtingen doen zich voor wanneer verschillen in de regels in het rechtsgebied van de vaste inrichting en het rechtsgebied van inwonerschap voor de toerekening van inkomsten en uitgaven tussen verschillende onderdelen van dezelfde entiteit aanleiding geven tot een mismatch met betrekking tot de belastingresultaten, waaronder de gevallen waarin een mismatch ontstaat doordat een vaste inrichting krachtens de wetgeving van het rechtsgebied van het bijkantoor buiten beschouwing blijft. Die mismatches kunnen ertoe leiden dat belasting achterwege blijft zonder dat er sprake is van betrekking in de heffing, tot een dubbele aftrek of tot een aftrek zonder betrekking in de heffing, en moeten dus worden weggenomen. In geval van buiten beschouwing blijvende vaste inrichtingen moet de lidstaat waarvan de belastingplichtige inwoner is van de belastingplichtige eisen dat hij de inkomsten die anders aan de vaste inrichting zouden worden toegerekend, in zijn belastbaar inkomen betrekt.

10)

Met het oog op de evenredigheid is het noodzakelijk om alleen de gevallen aan te pakken waarin het risico van belastingontwijking door gebruik van hybride mismatches aanzienlijk is. Het is derhalve passend te voorzien in bepalingen betreffende hybride mismatchstructuren tussen een belastingplichtige en zijn gelieerde ondernemingen en hybride mismatches als gevolg van een gestructureerde regeling waarbij een belastingplichtige is betrokken.

11)

Om ervoor te zorgen dat de definitie van „gelieerde onderneming” breed genoeg is voor de toepassing van de hybride mismatchregels, dient die definitie ook te zien op een entiteit die deel uitmaakt van dezelfde voor de boekhouding geconsolideerde groep, een onderneming waarin de belastingplichtige invloed van betekenis op de leiding uitoefent en, omgekeerd, een onderneming die invloed van betekenis op de leiding van de belastingplichtige uitoefent.

12)

Mismatches die specifiek samenhangen houden met het hybride karakter van een entiteit, moeten alleen worden aangepakt wanneer een van de gelieerde ondernemingen — minimaal — effectieve zeggenschap over de andere gelieerde ondernemingen heeft. Bijgevolg moet in die gevallen worden vereist dat een gelieerde onderneming door de belastingplichtige of een andere gelieerde onderneming wordt gehouden, dan wel dat zij zelf de belastingplichtige of een andere gelieerde onderneming houdt, door middel van een deelneming in de stemrechten, het kapitaalbezit of de winstgerechtigdheid van 50 procent of meer.

15)

Aangezien mismatches bij hybride entiteiten waarbij derde landen zijn betrokken, tot een dubbele aftrek of tot een aftrek zonder betrekking in de heffing kunnen leiden, moeten regels worden vastgesteld volgens welke de betrokken lidstaat de aftrek van een betaling, kosten of verliezen weigert dan wel eist dat de belastingplichtige de betaling in zijn belastbare inkomsten opneemt, naar gelang van het geval.

15)

Aangezien mismatches bij hybride entiteiten waarbij derde landen zijn betrokken in meerdere gevallen tot een dubbele aftrek of tot een aftrek zonder betrekking in de heffing leiden, moeten regels worden vastgesteld volgens welke de betrokken lidstaat de aftrek van een betaling, kosten of verliezen weigert dan wel eist dat de belastingplichtige de betaling in zijn belastbare inkomsten opneemt, naar gelang van het geval.

17)

Hybride overdrachten kunnen aanleiding geven tot een verschil in fiscale behandeling indien, als gevolg van een overdracht van een financieel instrument in het kader van een gestructureerde regeling , de onderliggende opbrengst van dat instrument wordt behandeld alsof deze tegelijkertijd is verkregen door meer dan een van de partijen bij de regeling. De onderliggende opbrengst zijn de inkomsten die samenhangen met en verkregen worden uit het overgedragen instrument. Dit verschil in fiscale behandeling kan leiden tot een aftrek zonder betrekking in de heffing of tot een verrekening van dezelfde bronbelasting in twee verschillende rechtsgebieden. Deze mismatches moeten dus worden weggenomen. In het geval van een aftrek zonder betrekking in de heffing moeten dezelfde regels gelden als voor het neutraliseren van een mismatch bij een hybride financieel instrument of een hybride entiteit die tot een aftrek zonder betrekking in de heffing leidt. In het geval van een dubbele verrekening moet de betrokken lidstaat het voordeel van de verrekening beperken naar evenredigheid van de netto belastbare inkomsten ter zake van de onderliggende opbrengst.

17)

Hybride overdrachten kunnen aanleiding geven tot een verschil in fiscale behandeling indien, als gevolg van een overdracht van een financieel instrument, de onderliggende opbrengst van dat instrument wordt behandeld alsof deze tegelijkertijd is verkregen door meer dan een van de partijen bij de regeling. De onderliggende opbrengst zijn de inkomsten die samenhangen met en verkregen worden uit het overgedragen instrument. Dit verschil in fiscale behandeling kan leiden tot een aftrek zonder betrekking in de heffing of tot een verrekening van dezelfde bronbelasting in twee verschillende rechtsgebieden. Deze mismatches moeten dus worden weggenomen. In het geval van een aftrek zonder betrekking in de heffing moeten dezelfde regels gelden als voor het neutraliseren van een mismatch bij een hybride financieel instrument of een hybride entiteit die tot een aftrek zonder betrekking in de heffing leidt. In het geval van een dubbele verrekening moet de betrokken lidstaat het voordeel van de verrekening beperken naar evenredigheid van de netto belastbare inkomsten ter zake van de onderliggende opbrengst.

19)

Geïmporteerde mismatches verschuiven het effect van een hybride mismatch tussen partijen in derde landen met behulp van een niet-hybride instrument naar het rechtsgebied van een lidstaat en ondermijnen zo de doeltreffendheid van de regels die hybride mismatches neutraliseren. Een aftrekbare betaling in een lidstaat kan worden gebruikt voor de financiering van uitgaven in het kader van een gestructureerde regeling waarbij sprake is van een hybride mismatch tussen derde landen. Om dergelijke mismatches tegen te gaan, moet worden voorzien in bepalingen die de aftrek van een betaling verbieden wanneer de overeenkomstige inkomsten uit die betaling, direct of indirect, worden afgezet tegen een aftrek in het kader van een hybride mismatchstructuur die aanleiding geeft tot een dubbele aftrek of tot een aftrek zonder betrekking in de heffing tussen derde landen.

19)

Geïmporteerde mismatches verschuiven het effect van een hybride mismatch tussen partijen in derde landen met behulp van een niet-hybride instrument naar het rechtsgebied van een lidstaat en ondermijnen zo de doeltreffendheid van de regels die hybride mismatches neutraliseren. Een aftrekbare betaling in een lidstaat kan worden gebruikt voor de financiering van uitgaven in het kader van een gestructureerde regeling waarbij sprake is van een hybride mismatch tussen derde landen. Om dergelijke mismatches tegen te gaan, moet worden voorzien in bepalingen die de aftrek van een betaling verbieden wanneer de overeenkomstige inkomsten uit die betaling, direct of indirect, worden afgezet tegen een aftrek in het kader van een hybride mismatch- of gerelateerde structuur die aanleiding geeft tot een dubbele aftrek of tot een aftrek zonder betrekking in de heffing tussen derde landen.

21)

De doelstelling van deze richtlijn bestaat erin de interne markt als geheel beter te wapenen tegen hybride mismatchstructuren . Dit kan niet voldoende worden verwezenlijkt als de lidstaten elk afzonderlijk optreden, aangezien de nationale vennootschapsbelastingstelsels van elkaar verschillen en onafhankelijk optreden van de lidstaten slechts de bestaande versnippering van de interne markt op het gebied van de directe belastingen zou reproduceren. Dergelijk optreden zou dus geen einde maken aan inefficiënties en verstoringen bij de interactie van aparte nationale maatregelen. Een gebrek aan coördinatie zou hiervan het resultaat zijn. Gelet op het grensoverschrijdende karakter van hybride mismatchstructuren en de behoefte aan oplossingen die voor de interne markt als geheel werken, kan deze doelstelling beter op het niveau van de Unie worden verwezenlijkt. Daarom kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze richtlijn niet verder dan nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken. Door te voorzien in het vereiste niveau van bescherming voor de interne markt, strekt deze richtlijn er alleen toe het noodzakelijke niveau van coördinatie binnen de Unie te bereiken om haar doelstellingen te verwezenlijken.

21)

De doelstelling van deze richtlijn bestaat erin de interne markt als geheel beter te wapenen tegen hybride mismatches . Dit kan niet voldoende worden verwezenlijkt als de lidstaten elk afzonderlijk optreden, aangezien de nationale vennootschapsbelastingstelsels van elkaar verschillen en onafhankelijk optreden van de lidstaten slechts de bestaande versnippering van de interne markt op het gebied van de directe belastingen zou reproduceren. Dergelijk optreden zou dus geen einde maken aan inefficiënties en verstoringen bij de interactie van aparte nationale maatregelen. Een gebrek aan coördinatie zou hiervan het resultaat zijn. Gelet op het grensoverschrijdende karakter van hybride mismatches en de behoefte aan oplossingen die voor de interne markt als geheel werken, kan deze doelstelling beter op het niveau van de Unie worden verwezenlijkt. Daarom kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen , waaronder — wat de belastingen voor multinationale ondernemingen betreft — de overstap van een „afzonderlijke-entiteitenbenadering” op een unitaire benadering . Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze richtlijn niet verder dan nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken. Door te voorzien in het vereiste niveau van bescherming voor de interne markt, strekt deze richtlijn er alleen toe het noodzakelijke niveau van coördinatie binnen de Unie te bereiken om haar doelstellingen te verwezenlijken.

21 bis)

Om een duidelijke en doeltreffende toepassing en consistentie met de aanbevelingen in het rapport van de OESO getiteld „Het neutraliseren van de effecten van hybride mismatchstructuren” te waarborgen, moet actie 2 — definitief verslag van 2015 worden benadrukt.

23)

De Commissie dient vier jaar na de inwerkingtreding van deze richtlijn de tenuitvoerlegging ervan te evalueren en verslag uit te brengen bij de Raad. De lidstaten dienen de Commissie alle voor deze evaluatie noodzakelijke informatie te verstrekken,

23)

De Commissie dient de tenuitvoerlegging van deze richtlijn iedere drie jaar na de inwerkingtreding ervan te evalueren en verslag uit te brengen aan het Europees Parlement en de Raad. De lidstaten dienen de Commissie alle voor deze evaluatie noodzakelijke informatie te verstrekken.

23 bis)

De lidstaten moeten alle relevante vertrouwelijke informatie delen en beste praktijken uitwisselen om hybride mismatches tegen te gaan en de uniforme uitvoering van Richtlijn (EU) 2016/1164 te verzekeren.

a)

in punt 4 wordt de derde alinea vervangen door:

„Voor de toepassing van artikel 9 wordt onder gelieerde onderneming ook verstaan een entiteit die deel uitmaakt van dezelfde voor de financiële boekhouding geconsolideerde groep als de belastingplichtige, een onderneming waarin de belastingplichtige invloed van betekenis op de leiding uitoefent of een onderneming die invloed van betekenis op de leiding van de belastingplichtige uitoefent. Wanneer een hybride entiteit bij de mismatch is betrokken, wordt de definitie van gelieerde onderneming gewijzigd zodat het vereiste van 25 percent wordt vervangen door een vereiste van 50 percent”;

a bis)

in punt 4 wordt de derde alinea geschrapt;

'(9)

hybride mismatch: een situatie tussen een belastingplichtige en een gelieerde onderneming of een gestructureerde regeling tussen partijen in verschillende fiscale rechtsgebieden waarin een van de volgende resultaten te wijten is aan verschillen in de juridische kwalificatie van een financieel instrument of een entiteit, of aan de aanmerking van een commerciële aanwezigheid als vaste inrichting:

'(9)

hybride mismatch: een situatie tussen een belastingplichtige en een andere entiteit waarin een van de volgende resultaten te wijten is aan verschillen in de juridische kwalificatie van een financieel instrument of een betaling uit hoofde ervan, of te wijten is aan verschillen in de erkenning van betalingen aan of betalingen, kosten of verliezen van een hybride entiteit of permanente inrichting of aan verschillen in de erkenning van een veronderstelde betaling tussen twee delen van dezelfde belastingplichtige of in de erkenning van een commerciële aanwezigheid als vaste inrichting:

(b)

een betaling wordt in aftrek gebracht van de belastbare grondslag in het rechtsgebied waar de betaling haar oorsprong vindt , zonder dat deze betaling op overeenkomstige wijze in het andere rechtsgebied in de heffing wordt betrokken („aftrek zonder betrekking in de heffing”);

(b)

een betaling wordt in aftrek gebracht van de belastbare grondslag in ieder rechtsgebied waar de betaling als verricht wordt aangemerkt („rechtsgebied van de betaler”) , zonder dat deze betaling op overeenkomstige wijze in enig ander rechtsgebied waar de betaling als ontvangen wordt aangemerkt („rechtsgebied van de ontvanger”) in de heffing wordt betrokken („aftrek zonder betrekking in de heffing”);

(c)

in geval van verschillen bij de aanmerking van een commerciële aanwezigheid als vaste inrichting, het onbelast blijven van inkomsten die hun oorsprong vinden in een rechtsgebied, zonder dat deze inkomsten op overeenkomstige wijze in het andere rechtsgebied in de heffing worden betrokken („onbelast zonder betrekking in de heffing”).

(c)

in geval van verschillen bij de erkenning van een commerciële aanwezigheid als vaste inrichting, het onbelast blijven van inkomsten die hun oorsprong vinden in een rechtsgebied, zonder dat deze inkomsten op overeenkomstige wijze in het andere rechtsgebied in de heffing worden betrokken („onbelast zonder betrekking in de heffing”);

c bis)

een betaling aan een hybride entiteit of permanente inrichting geeft aanleiding tot aftrek zonder betrekking in de heffing wanneer de mismatch te wijten is aan verschillen in de erkenning van betalingen aan de permanente inrichting of hybride mismatch;

c ter)

een betaling geeft aanleiding tot een aftrek zonder betrekking in de heffing als gevolg van een betaling aan een buiten beschouwing blijvende vaste inrichting.

b bis)

het volgende punt wordt toegevoegd:

b ter)

het volgende punt wordt toegevoegd:

11)

c bis)

het volgende punt wordt toegevoegd:

i)

indien de betaling haar oorsprong vindt in een lidstaat, weigert die lidstaat de aftrek, of

ii)

indien de betaling haar oorsprong vindt in een derde land, vereist de betrokken lidstaat dat de belastingplichtige die betaling in de heffingsgrondslag begrijpt, tenzij het derde land de aftrek reeds heeft geweigerd of heeft bepaald dat de betaling in de grondslag moet worden begrepen.

3 bis)