24.12.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 369/37

(1)

Κρατική χρηματοδότηση που πληροί τα κριτήρια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης συνιστά κρατική ενίσχυση και απαιτείται η κοινοποίησή της στην Επιτροπή βάσει του άρθρου 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης. Ωστόσο, κατ' εφαρμογή του άρθρου 109 της Συνθήκης, το Συμβούλιο δύναται να καθορίζει τις κατηγορίες ενισχύσεων που εξαιρούνται από την εν λόγω υποχρέωση κοινοποίησης. Σύμφωνα με το άρθρο 108 παράγραφος 4 της Συνθήκης, η Επιτροπή δύναται να εκδίδει κανονισμούς σχετικά με τις ανωτέρω κατηγορίες ενισχύσεων.

(2)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 994/98 του Συμβουλίου εξουσιοδοτεί την Επιτροπή να αποφασίζει, σύμφωνα με το άρθρο 109 της Συνθήκης, ότι ορισμένες κατηγορίες ενισχύσεων δύνανται, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, να απαλλάσσονται από την υποχρέωση κοινοποίησης. Βάσει του εν λόγω κανονισμού, η Επιτροπή εξέδωσε τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 736/2008 της Επιτροπής (3), που προβλέπει ότι, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, οι ενισχύσεις σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις («ΜΜΕ») που δραστηριοποιούνται στους τομείς της παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας προϊόντων αλιείας συμβιβάζονται με την εσωτερική αγορά και δεν υπόκεινται στην υποχρέωση κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 736/2008 εφαρμοζόταν έως τις 31 Δεκεμβρίου 2013.

(3)

Η Επιτροπή έχει εφαρμόσει τα άρθρα 107 και 108 της Συνθήκης σε μεγάλο αριθμό αποφάσεων για ΜΜΕ που δραστηριοποιούνται στους τομείς της παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας. Η Επιτροπή έχει επίσης εκδώσει κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την πολιτική της στον εν λόγω τομέα. Με βάση την πείρα που έχει αποκτήσει η Επιτροπή κατά την εφαρμογή των διατάξεων αυτών σε ΜΜΕ, είναι σκόπιμο να συνεχίσει να κάνει χρήση των εξουσιών που της παρέχονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 994/98 για την απαλλαγή των ενισχύσεων που χορηγούνται σε αυτή την κατηγορία επιχειρήσεων από την υποχρέωση κοινοποίησης του άρθρου 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης, υπό ορισμένες προϋποθέσεις.

(4)

Στις 22 Ιουλίου 2013, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 994/98 τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 733/2013 (4) του Συμβουλίου, με τον οποίο η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να επεκτείνει την απαλλαγή κατά κατηγορία σε νέες κατηγορίες ενισχύσεων, για τις οποίες μπορούν να οριστούν σαφείς προϋποθέσεις συμβατότητας. Στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας αυτό ισχύει στην περίπτωση των ενισχύσεων για την αποκατάσταση ζημιών που προκαλούνται από ορισμένες θεομηνίες, με βάση την πείρα που έχει αποκτήσει η Επιτροπή κατά την εφαρμογή του άρθρου 107 παράγραφος 2 της Συνθήκης σε αυτή την κατηγορία ενισχύσεων.

(5)

Η συμβατότητα των κρατικών ενισχύσεων στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας αξιολογείται από την Επιτροπή με βάση τους στόχους, τόσο της πολιτικής για τον ανταγωνισμό, όσο και της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Για λόγους εναρμόνισης με τα χρηματοδοτούμενα από την Ένωση μέτρα στήριξης, η μέγιστη ένταση των κρατικών ενισχύσεων που επιτρέπονται βάσει του παρόντος κανονισμού πρέπει να είναι ίση με εκείνη που ορίζεται για το ίδιο είδος ενίσχυσης στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5), και στην εκτελεστική πράξη που εκδίδεται δυνάμει του εν λόγω κανονισμού.

(6)

Εξυπακούεται ότι δεν πρέπει να χορηγείται ενίσχυση σε περιπτώσεις που δεν συνάδουν με το ενωσιακό δίκαιο και, ιδιαίτερα, με τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Ενισχύσεις μπορούν συνεπώς να χορηγούνται από ένα κράτος μέλος στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας μόνον εάν τα χρηματοδοτούμενα μέτρα και τα αποτελέσματά τους συνάδουν με το ενωσιακό δίκαιο. Τα κράτη μέλη πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι δικαιούχοι κρατικής ενίσχυσης τηρούν τους κανόνες της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

(7)

Με την ανακοίνωσή της για τον εκσυγχρονισμό των κανόνων της ΕΕ για τις κρατικές ενισχύσεις (6), η Επιτροπή δρομολόγησε ευρύτερη αναθεώρηση των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων. Οι κύριοι στόχοι του εν λόγω εκσυγχρονισμού είναι: (i) η επίτευξη βιώσιμης, έξυπνης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης σε μια ανταγωνιστική εσωτερική αγορά, με ταυτόχρονη συμβολή στις προσπάθειες των κρατών μελών για αποτελεσματικότερη χρήση των δημόσιων πόρων· (ii) η εστίαση του εκ των προτέρων ελέγχου της Επιτροπής όσον αφορά τα μέτρα ενίσχυσης στις υποθέσεις με τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην εσωτερική αγορά και συγχρόνως η ενίσχυση της συνεργασίας των κρατών μελών στον τομέα της επιβολής της νομοθεσίας περί κρατικών ενισχύσεων και iii) η απλούστευση των κανόνων και η εξασφάλιση ταχύτερης λήψης καλύτερα τεκμηριωμένων και πιο αξιόπιστων αποφάσεων με βάση σαφείς οικονομικές αρχές, κοινή προσέγγιση και σαφείς υποχρεώσεις. Ο παρών κανονισμός εντάσσεται στο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις.

(8)

Ο παρών κανονισμός πρέπει να επιτρέπει καλύτερη ιεράρχηση των προτεραιοτήτων όσον αφορά τα μέτρα επιβολής της νομοθεσίας για τις κρατικές ενισχύσεις, καθώς και μεγαλύτερη απλούστευση, και πρέπει να ενισχύσει τη διαφάνεια, την αποτελεσματική αξιολόγηση και τον έλεγχο της συμμόρφωσης προς τους κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο, χωρίς να θίγει τις θεσμικές αρμοδιότητες της Επιτροπής και των κρατών μελών. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη αυτών των στόχων.

(9)

Οι γενικοί όροι εφαρμογής του παρόντος κανονισμού πρέπει να καθοριστούν με βάση ένα σύνολο κοινών αρχών που εξασφαλίζουν ότι οι ενισχύσεις εξυπηρετούν σκοπό κοινού συμφέροντος, έχουν σαφή χαρακτήρα κινήτρου, είναι κατάλληλες και αναλογικές, χορηγούνται με απόλυτη διαφάνεια και υπόκεινται σε μηχανισμό ελέγχου και τακτική αξιολόγηση χωρίς να επηρεάζουν δυσμενώς τους όρους των συναλλαγών σε βαθμό που να αντίκειται προς το κοινό συμφέρον.

(10)

Οι ενισχύσεις που πληρούν όλες τις προϋποθέσεις του παρόντος κανονισμού, τόσο τις γενικές όσο και τις ειδικές για την εκάστοτε κατηγορία ενισχύσεων, πρέπει να θεωρούνται συμβατές με την εσωτερική αγορά και να απαλλάσσονται από την υποχρέωση κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης.

(11)

Οι κρατικές ενισχύσεις κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης που δεν καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, ή από άλλους κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 994/98, εξακολουθούν να υπόκεινται στην υποχρέωση κοινοποίησης του άρθρου 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης. Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται με την επιφύλαξη της δυνατότητας των κρατών μελών να κοινοποιούν ενισχύσεις που δυνητικά καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό. Οι ενισχύσεις αυτές θα αξιολογούνται βάσει των κατευθυντήριων γραμμών για την εξέταση των κρατικών ενισχύσεων στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας ή τις κατευθυντήριες γραμμές που θα τις διαδεχθούν (7).

(12)

Ο παρών κανονισμός δεν πρέπει να εφαρμόζεται σε ενισχύσεις που εξαρτώνται από τη χρήση εγχώριων αντί εισαγόμενων προϊόντων ή σε ενισχύσεις εξαγωγικών δραστηριοτήτων. Ειδικότερα, δεν πρέπει να εφαρμόζεται σε ενισχύσεις για τη χρηματοδότηση της δημιουργίας και λειτουργίας δικτύου διανομής σε άλλα κράτη μέλη ή σε τρίτες χώρες. Στην έννοια της ενίσχυσης για εξαγωγικές δραστηριότητες κατά κανόνα δεν εμπίπτουν οι ενισχύσεις για την κάλυψη του κόστους συμμετοχής σε εμπορικές εκθέσεις ή του κόστους μελετών ή συμβουλευτικών υπηρεσιών απαραίτητων για την είσοδο ενός νέου ή ήδη υπάρχοντος προϊόντος σε μια νέα αγορά σε άλλο κράτος μέλος ή τρίτη χώρα.

(13)

Η Επιτροπή πρέπει να εξασφαλίζει ότι οι εγκρινόμενες ενισχύσεις δεν επηρεάζουν δυσμενώς τους όρους των συναλλαγών κατά τρόπο αντίθετο προς το κοινό συμφέρον. Συνεπώς, οι ενισχύσεις που χορηγούνται σε δικαιούχους για τους οποίους εκκρεμεί εντολή ανάκτησης ενισχύσεων κατόπιν προηγούμενης απόφασης της Επιτροπής, με την οποία οι ενισχύσεις αυτές κηρύσσονται παράνομες και ασυμβίβαστες με την εσωτερική αγορά, πρέπει να εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, με εξαίρεση τα καθεστώτα ενισχύσεων που αποσκοπούν στην αποκατάσταση ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες.

(14)

Επομένως, είναι σκόπιμο να εξαιρεθούν από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού οι ενισχύσεις που χορηγούνται σε προβληματικές επιχειρήσεις, δεδομένου ότι οι ενισχύσεις αυτές πρέπει να αξιολογούνται με βάση τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις για τη διάσωση και την αναδιάρθρωση προβληματικών μη χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων (8), ούτως ώστε να αποφεύγεται η καταστρατήγησή τους, με εξαίρεση τα καθεστώτα ενισχύσεων που αποσκοπούν στην αποκατάσταση ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες. Για λόγους ασφάλειας δικαίου, είναι σκόπιμο να θεσπιστούν σαφή κριτήρια που δεν απαιτούν αξιολόγηση όλων των ιδιαιτεροτήτων της κατάστασης μιας επιχείρησης για να καθοριστεί αν θεωρείται προβληματική για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού.

(15)

Η εφαρμογή της νομοθεσίας περί κρατικών ενισχύσεων εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τη συνεργασία των κρατών μελών. Συνεπώς, τα κράτη μέλη πρέπει να λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να διασφαλίζεται η συμμόρφωση προς τον παρόντα κανονισμό, συμπεριλαμβανομένης της συμμόρφωσης μεμονωμένων ενισχύσεων στο πλαίσιο καθεστώτων απαλλαγής κατά κατηγορία.

(16)

Για να επιτευχθεί η κατάλληλη ισορροπία μεταξύ ελαχιστοποίησης των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού στον ενισχυόμενο τομέα και των στόχων του παρόντος κανονισμού, ο παρών κανονισμός δεν πρέπει να απαλλάσσει τις μεμονωμένες ενισχύσεις οι οποίες υπερβαίνουν ένα καθορισμένο μέγιστο ποσό, ανεξαρτήτως του αν χορηγούνται ή όχι στο πλαίσιο κάποιου καθεστώτος ενισχύσεων που απαλλάσσεται βάσει του παρόντος κανονισμού.

(17)

Για λόγους διαφάνειας, ίσης μεταχείρισης και αποτελεσματικής παρακολούθησης, ο παρών κανονισμός πρέπει να εφαρμόζεται μόνο σε ενισχύσεις για τις οποίες είναι δυνατός ο ακριβής υπολογισμός του ακαθάριστου ισοδύναμου επιχορήγησης εκ των προτέρων χωρίς να είναι αναγκαία η διενέργεια αξιολόγησης κινδύνου («διαφανείς ενισχύσεις»).

(18)

Ο παρών κανονισμός πρέπει να καθορίζει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες, για κάποια συγκεκριμένα μέσα ενίσχυσης, όπως τα δάνεια, οι εγγυήσεις, τα φορολογικά μέτρα και, ιδίως, οι επιστρεπτέες προκαταβολές, δύνανται να θεωρούνται διαφανείς οι εν λόγω ενισχύσεις. Οι ενισχύσεις που συνίστανται σε εγγυήσεις πρέπει να θεωρούνται διαφανείς εάν το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης έχει υπολογισθεί με βάση τις προμήθειες ασφαλούς λιμένα που έχουν καθοριστεί για τον αντίστοιχο τύπο επιχείρησης. Στην περίπτωση των ΜΜΕ, η ανακοίνωση της Επιτροπής για την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της Συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις με τη μορφή εγγυήσεων (9) ορίζει τα επίπεδα ετήσιας προμήθειας πάνω από τα οποία μια κρατική εγγύηση θεωρείται ότι δεν συνιστά ενίσχυση. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, τα μέτρα που συνίστανται την εισφορά κεφαλαίου και στη χορήγηση επιχειρηματικών κεφαλαίων δεν πρέπει να θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις.

(19)

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι ενισχύσεις είναι αναγκαίες και ότι λειτουργούν ως κίνητρο για την περαιτέρω ανάπτυξη δραστηριοτήτων ή έργων, ο παρών κανονισμός δεν πρέπει να εφαρμόζεται σε ενισχύσεις για δραστηριότητες τις οποίες θα ανέπτυσσε ούτως ή άλλως ο δικαιούχος ακόμη και αν δεν είχε χορηγηθεί η ενίσχυση. Οι ενισχύσεις πρέπει να απαλλάσσονται από την προβλεπόμενη στο άρθρο 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης υποχρέωση κοινοποίησης βάσει του παρόντος κανονισμού, μόνον εάν η δραστηριότητα ή οι εργασίες για το ενισχυόμενο έργο ξεκινούν μετά την υποβολή γραπτής αίτησης ενίσχυσης από τον δικαιούχο.

(20)

Τα καθεστώτα αυτόματης χορήγησης ενισχύσεων υπό μορφή φορολογικών πλεονεκτημάτων πρέπει να εξακολουθήσουν να υπόκεινται σε ειδικό όρο όσον αφορά τον χαρακτήρα κινήτρου, δεδομένου ότι οι ενισχύσεις του είδους αυτού χορηγούνται βάσει διαφορετικών διαδικασιών σε σχέση με άλλες κατηγορίες ενισχύσεων. Τα εν λόγω καθεστώτα πρέπει να έχουν ήδη εγκριθεί πριν αρχίσουν οι εργασίες για το ενισχυόμενο έργο ή δραστηριότητα. Ωστόσο, ο εν λόγω όρος δεν ισχύει στην περίπτωση διάδοχων φορολογικών καθεστώτων, υπό την προϋπόθεση ότι η δραστηριότητα καλυπτόταν ήδη από τα προηγούμενα φορολογικά καθεστώτα υπό μορφή φορολογικών πλεονεκτημάτων. Για την αξιολόγηση του χαρακτήρα κινήτρου των εν λόγω καθεστώτων ενίσχυσης, η κρίσιμη χρονική στιγμή είναι ο χρόνος θέσπισης του φορολογικού μέτρου για πρώτη φορά στο αρχικό καθεστώς, το οποίο στη συνέχεια αντικαταστάθηκε από το διάδοχο καθεστώς.

(21)

Για τον υπολογισμό της έντασης των ενισχύσεων, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη μόνον οι επιλέξιμες δαπάνες. Ο παρών κανονισμός δεν πρέπει να απαλλάσσει τις ενισχύσεις που υπερβαίνουν τη σχετική ένταση ενίσχυσης ως αποτέλεσμα του συνυπολογισμού μη επιλέξιμων δαπανών. Ο προσδιορισμός των επιλέξιμων δαπανών πρέπει να τεκμηριώνεται εγγράφως με σαφή, συγκεκριμένο και επικαιροποιημένο τρόπο. Όλα τα στοιχεία πρέπει να υπολογίζονται πριν από την αφαίρεση φόρων ή άλλων επιβαρύνσεων. Οι ενισχύσεις που καταβάλλονται σε περισσότερες δόσεις πρέπει να ανάγονται στην αξία τους κατά την ημερομηνία χορήγησης της ενίσχυσης. Οι επιλέξιμες δαπάνες πρέπει επίσης να ανάγονται στην αξία τους κατά την ημερομηνία χορήγησης της ενίσχυσης. Το επιτόκιο που πρέπει να εφαρμόζεται για την προεξόφληση και για τον υπολογισμό του ποσού της ενίσχυσης, στην περίπτωση ενίσχυσης που δεν λαμβάνει τη μορφή επιχορήγησης, πρέπει να είναι το προεξοφλητικό επιτόκιο και το επιτόκιο αναφοράς, αντιστοίχως, που ισχύουν κατά τον χρόνο χορήγησης της ενίσχυσης, όπως προβλέπεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την αναθεώρηση της μεθόδου καθορισμού των επιτοκίων αναφοράς και προεξόφλησης (10). Σε περίπτωση που η ενίσχυση χορηγείται υπό μορφή φορολογικών πλεονεκτημάτων, οι τμηματικές καταβολές της ενίσχυσης πρέπει να προεξοφλούνται με βάση τα προεξοφλητικά επιτόκια που ισχύουν στις διάφορες ημερομηνίες κατά τις οποίες τίθενται σε ισχύ τα φορολογικά πλεονεκτήματα. Είναι σκόπιμο να ενθαρρύνεται η χρήση ενισχύσεων με τη μορφή επιστρεπτέων προκαταβολών, διότι τα συγκεκριμένα μέσα επιμερισμού του κινδύνου συντελούν στην ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των ενισχύσεων ως κινήτρων. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να προβλεφθεί ότι, όταν η ενίσχυση χορηγείται υπό μορφή επιστρεπτέων προκαταβολών, μπορούν να αυξάνονται οι ισχύουσες εντάσεις ενίσχυσης που αναφέρονται στον παρόντα κανονισμό.

(22)

Στην περίπτωση φορολογικών πλεονεκτημάτων σε σχέση με μελλοντικούς φόρους, το ισχύον προεξοφλητικό επιτόκιο και το ακριβές ποσό των τμηματικών καταβολών της ενίσχυσης μπορεί να μην είναι γνωστά εκ των προτέρων. Στις εν λόγω περιπτώσεις, τα κράτη μέλη πρέπει να θεσπίζουν εκ των προτέρων ένα ανώτατο όριο για την παρούσα αξία της ενίσχυσης με τήρηση της ισχύουσας έντασης ενίσχυσης. Στη συνέχεια, όταν καταστεί γνωστό το ποσό της τμηματικής καταβολής της ενίσχυσης σε συγκεκριμένη ημερομηνία, μπορεί να γίνει προεξόφληση του ποσού αυτού βάσει του εφαρμοστέου προεξοφλητικού επιτοκίου κατά την εν λόγω ημερομηνία. Η παρούσα αξία κάθε δόσης ενίσχυσης πρέπει να αφαιρείται από το συνολικό ποσό του ανώτατου ορίου («ανώτατο ποσό»).

(23)

Για να εξακριβωθεί κατά πόσον τηρούνται τα όρια κοινοποίησης ενισχύσεων και οι μέγιστες εντάσεις ενίσχυσης που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το συνολικό ύψος της δημόσιας στήριξης για την ενισχυόμενη δραστηριότητα ή το ενισχυόμενο έργο. Επιπλέον, ο παρών κανονισμός πρέπει να προσδιορίζει τις περιστάσεις υπό τις οποίες επιτρέπεται η σώρευση διαφόρων κατηγοριών ενισχύσεων. Οι ενισχύσεις που απαλλάσσονται με τον παρόντα κανονισμό και οποιεσδήποτε άλλες συμβατές ενισχύσεις οι οποίες απαλλάσσονται δυνάμει άλλων κανονισμών ή έχουν εγκριθεί από την Επιτροπή, μπορούν να σωρευθούν, εφόσον τα εν λόγω μέτρα αφορούν διαφορετικές προσδιορίσιμες επιλέξιμες δαπάνες. Σε περίπτωση που διαφορετικές πηγές ενίσχυσης αφορούν τις ίδιες προσδιορίσιμες επιλέξιμες δαπάνες που επικαλύπτονται πλήρως ή εν μέρει η σώρευσή τους πρέπει να επιτρέπεται, εφόσον δεν υπερβαίνει την υψηλότερη ένταση ενίσχυσης ή το υψηλότερο ποσό ενίσχυσης που ισχύει για τις εν λόγω ενισχύσεις βάσει του παρόντος κανονισμού. Ο παρών κανονισμός πρέπει επίσης να θεσπίζει ειδικούς κανόνες για τη σώρευση μέτρων ενίσχυσης με ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (de minimis). Οι ενισχύσεις ήσσονος σημασίας συχνά δεν χορηγούνται για συγκεκριμένες προσδιορίσιμες επιλέξιμες δαπάνες ούτε μπορούν να αποδοθούν σε τέτοιου είδους δαπάνες. Στην περίπτωση αυτή, πρέπει να επιτρέπεται η ελεύθερη σώρευση ενισχύσεων ήσσονος σημασίας με κρατικές ενισχύσεις που τυγχάνουν απαλλαγής δυνάμει του παρόντος κανονισμού. Ωστόσο, όταν η ενίσχυση ήσσονος σημασίας χορηγείται για τις ίδιες προσδιορίσιμες επιλέξιμες δαπάνες, όπως και η κρατική ενίσχυση που απαλλάσσεται δυνάμει του παρόντος κανονισμού, η σώρευση πρέπει να επιτρέπεται μόνον έως τη μέγιστη ένταση της ενίσχυσης, όπως ορίζεται στο κεφάλαιο III του παρόντος κανονισμού.

(24)

Δεδομένου ότι οι κρατικές ενισχύσεις κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης απαγορεύονται καταρχήν, είναι σημαντικό να είναι όλα τα μέρη σε θέση να επαληθεύουν κατά πόσον οι ενισχύσεις χορηγούνται σύμφωνα με τους εφαρμοστέους κανόνες. Ως εκ τούτου, η διαφάνεια των κρατικών ενισχύσεων είναι ουσιώδης για την ορθή εφαρμογή των κανόνων της Συνθήκης και συνεπάγεται βελτίωση της συμμόρφωσης, ενίσχυση της λογοδοσίας, αξιολόγηση από ομότιμους και, εντέλει, μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα των δημόσιων δαπανών. Για να διασφαλιστεί η διαφάνεια, τα κράτη μέλη πρέπει να υποχρεωθούν να δημιουργήσουν εκτενείς ιστότοπους για τις κρατικές ενισχύσεις, σε περιφερειακό ή εθνικό επίπεδο, με συνοπτικές πληροφορίες για κάθε μέτρο ενίσχυσης που απαλλάσσεται δυνάμει του παρόντος κανονισμού. Η εν λόγω υποχρέωση πρέπει να συνιστά προϋπόθεση για το συμβατό κάθε μεμονωμένης ενίσχυσης με την εσωτερική αγορά. Σύμφωνα με την πάγια πρακτική σχετικά με τη δημοσίευση πληροφοριών βάσει της οδηγίας 2013/37/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11), πρέπει να χρησιμοποιείται τυποποιημένος μορφότυπος που επιτρέπει την αναζήτηση πληροφοριών, την τηλεφόρτωση και την ευχερή δημοσίευση στο διαδίκτυο. Οι σύνδεσμοι προς τους δικτυακούς τόπους κρατικών ενισχύσεων όλων των κρατών μελών πρέπει να δημοσιεύονται στον δικτυακό τόπο της Επιτροπής. Σύμφωνα με το άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 994/98, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 733/2013, πρέπει να δημοσιεύονται στον δικτυακό τόπο της Επιτροπής συνοπτικές πληροφορίες για κάθε μέτρο ενίσχυσης που απαλλάσσεται βάσει του παρόντος κανονισμού.

(25)

Για να διασφαλιστεί αποτελεσματική παρακολούθηση των μέτρων ενίσχυσης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 994/98, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 733/2013, είναι σκόπιμο να καθοριστούν διαδικασίες για την υποβολή εκθέσεων από τα κράτη μέλη όσον αφορά τα μέτρα ενίσχυσης που έχουν τύχει απαλλαγής δυνάμει του παρόντος κανονισμού, καθώς και για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Επιπλέον, είναι σκόπιμο να θεσπιστούν κανόνες σχετικά με τα αρχεία που πρέπει να τηρούν τα κράτη μέλη για τις ενισχύσεις που τυγχάνουν απαλλαγής βάσει του παρόντος κανονισμού, λαμβανομένης υπόψη της προθεσμίας παραγραφής που προβλέπεται στο άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 659/1999 του Συμβουλίου (12). Τέλος, κάθε μεμονωμένη ενίσχυση πρέπει να περιλαμβάνει ρητή αναφορά στον παρόντα κανονισμό.

(26)

Για να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα των προϋποθέσεων συμβατότητας που ορίζονται στον παρόντα κανονισμό, πρέπει η Επιτροπή να είναι σε θέση να ανακαλεί το ευεργέτημα της απαλλαγής κατά κατηγορία για μελλοντικά μέτρα ενισχύσεων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τις εν λόγω απαιτήσεις. Η Επιτροπή πρέπει να είναι σε θέση να περιορίζει την ανάκληση του ευεργετήματος της απαλλαγής κατά κατηγορία σε ορισμένα είδη ενισχύσεων, σε ορισμένους δικαιούχους ή μέτρα ενίσχυσης που λαμβάνουν ορισμένες αρχές, όταν η μη συμμόρφωση με τον παρόντα κανονισμό επηρεάζει μόνο μια περιορισμένη ομάδα μέτρων ή ορισμένες αρχές. Αυτή η στοχευμένη ανάκληση πρέπει να παρέχει αναλογική διόρθωση συνδεόμενη άμεσα με τη διαπιστωθείσα μη συμμόρφωση με τον παρόντα κανονισμό. Αν δεν πληρούνται οι προβλεπόμενες στα κεφάλαια Ι και ΙΙΙ γενικές προϋποθέσεις συμβατότητας, η χορηγούμενη ενίσχυση δεν καλύπτεται από τον παρόντα κανονισμό και, κατά συνέπεια, θα συνιστά παράνομη ενίσχυση, την οποία η Επιτροπή θα εξετάζει στο πλαίσιο της σχετικής διαδικασίας που ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 659/1999. Εάν δεν πληρούνται οι απαιτήσεις του κεφαλαίου ΙΙ, η ανάκληση του ευεργετήματος της απαλλαγής κατά κατηγορία για τα μελλοντικά μέτρα ενίσχυσης δεν επηρεάζει το γεγονός ότι τα προηγούμενα μέτρα που ήταν σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό υπάγονταν σε καθεστώς απαλλαγής κατά κατηγορία.

(27)

Για να εξαλειφθούν οι διαφορές που θα μπορούσαν να προκαλέσουν στρεβλώσεις του ανταγωνισμού και για να διευκολυνθεί ο συντονισμός ανάμεσα στις διάφορες ενωσιακές και εθνικές πρωτοβουλίες που αφορούν τις ΜΜΕ, καθώς και για λόγους διοικητικής σαφήνειας και ασφάλειας δικαίου, ο ορισμός της ΜΜΕ που χρησιμοποιείται για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού πρέπει να βασίζεται στον ορισμό που προβλέπει η σύσταση 2003/361/ΕΚ της Επιτροπής (13).

(28)

Ο παρών κανονισμός πρέπει να καλύπτει τα είδη των ενισχύσεων που χορηγούνται στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας, οι οποίες εγκρίνονται συστηματικά επί σειρά ετών από την Επιτροπή. Για τις εν λόγω ενισχύσεις δεν πρέπει να απαιτείται κατά περίπτωση εκτίμηση της συμβατότητάς τους με την εσωτερική αγορά από την Επιτροπή, εφόσον τηρούνται οι όροι που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 508/2014.

(29)

Το άρθρο 107 παράγραφος 2 στοιχείο β) της Συνθήκης ορίζει ότι οι ενισχύσεις που αποβλέπουν στην επανόρθωση των ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες συμβιβάζονται με την εσωτερική αγορά. Για λόγους ασφάλειας δικαίου, είναι αναγκαίο να οριστεί το είδος των γεγονότων που μπορεί να συνιστούν θεομηνία που τυγχάνει απαλλαγής από τον παρόντα κανονισμό. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, οι σεισμοί, οι κατολισθήσεις, οι πλημμύρες, ιδίως οι πλημμύρες που προκαλούνται από την υπερχείλιση υδάτων ποταμών ή λιμνών, οι χιονοστιβάδες, οι ανεμοστρόβιλοι, οι τυφώνες, οι ηφαιστειακές εκρήξεις και οι δασικές πυρκαγιές από φυσικά αίτια πρέπει να θεωρούνται γεγονότα που συνιστούν θεομηνία. Οι ζημίες που προκαλούνται από δυσμενείς καιρικές συνθήκες, όπως οι καταιγίδες, ο παγετός, το χαλάζι, ο πάγος, η βροχή ή η ξηρασία, που παρατηρούνται σε πιο τακτική βάση, δεν πρέπει να θεωρούνται θεομηνίες κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 2 στοιχείο β) της Συνθήκης. Για να εξασφαλίζεται ότι η απαλλαγή αυτή καλύπτει πράγματι τις ενισχύσεις που χορηγούνται για την επανόρθωση ζημιών που προκαλούνται από φυσικές καταστροφές, ο παρών κανονισμός πρέπει να ορίζει, κατά πάγια πρακτική, τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες τα εν λόγω καθεστώτα ενισχύσεων μπορούν να επωφελούνται από την απαλλαγή κατά κατηγορία. Οι όροι αυτοί πρέπει να έχουν, ιδίως, σχέση με την επίσημη αναγνώριση από τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών του χαρακτήρα του εν λόγω γεγονότος ως θεομηνίας και με άμεσο αιτιώδη σύνδεσμο μεταξύ της θεομηνίας και των ζημιών που υπέστη η δικαιούχος επιχείρηση, η οποία μπορεί να περιλαμβάνεται μεταξύ των προβληματικών επιχειρήσεων, και πρέπει να διασφαλίζουν την αποφυγή υπεραντιστάθμισης. Η αντιστάθμιση δεν πρέπει να υπερβαίνει το ποσό που είναι αναγκαίο για να επιτρέψει στον δικαιούχο να επανέλθει στην κατάσταση που επικρατούσε πριν από τη θεομηνία.

(30)

Σύμφωνα με το άρθρο 15, παράγραφος 1, στοιχείο στ) και το άρθρο 15, παράγραφος 3 της οδηγίας 2003/96/ΕΚ (14) του Συμβουλίου, τα κράτη μέλη μπορούν να εισαγάγουν τις φορολογικές απαλλαγές ή μειώσεις που εφαρμόζονται στις αλιευτικές δραστηριότητες εσωτερικών υδάτων και στις ιχθυοκαλλιέργειες. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να συνεχίσει να απαλλάσσει τα μέτρα αυτά από την υποχρέωση κοινοποίησης του άρθρο 108, παράγραφος 3 της Συνθήκης, εφόσον οι προϋποθέσεις που προβλέπονται από την οδηγία αυτή έχουν τηρηθεί. Φορολογικές απαλλαγές που εφαρμόζονται στην αλιεία εντός των υδάτων της ΕΕ που πρέπει να θεσπίσουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο γ) της εν λόγω οδηγίας, δεν μπορούν να καταλογιστούν στο κράτος και, επομένως, δεν συνιστούν κρατική ενίσχυση.

(31)

Όπως προκύπτει από την πείρα της Επιτροπής στον τομέα αυτό, η πολιτική για τις κρατικές ενισχύσεις πρέπει να αναθεωρείται περιοδικά. Ως εκ τούτου, η περίοδος εφαρμογής του παρόντος κανονισμού πρέπει να είναι περιορισμένη και πρέπει επίσης να θεσπιστούν μεταβατικές διατάξεις. Έχοντας υπόψη το γεγονός ότι οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση ενίσχυσης βάσει του παρόντος κανονισμού έχουν ευθυγραμμιστεί με τις προϋποθέσεις που καθορίζονται για την εφαρμογή του κανονισμού (EΕ) αριθ. 508/2014 (15), κρίνεται σκόπιμο να διασφαλιστεί η συνέπεια μεταξύ της περιόδου εφαρμογής του παρόντος κανονισμού και της περιόδου εφαρμογής του κανονισμού (EΕ) αριθ. 508/2014. Αν ο κανονισμός λήξει χωρίς να παραταθεί, τα καθεστώτα ενισχύσεων που έχουν ήδη απαλλαγεί βάσει του παρόντος κανονισμού θα συνεχίσουν να απαλλάσσονται για έξι μήνες.

α)

ενισχύσεις, το ποσό των οποίων καθορίζεται με βάση την τιμή ή την ποσότητα προϊόντων που τίθενται στην αγορά·

β)

ενισχύσεις σε δραστηριότητες που συνδέονται με εξαγωγές προς τρίτες χώρες ή κράτη μέλη, και συγκεκριμένα ενισχύσεις που συνδέονται άμεσα με τις εξαγόμενες ποσότητες, τη δημιουργία και λειτουργία δικτύου διανομής ή με άλλες τρέχουσες δαπάνες που συνδέονται με την εξαγωγική δραστηριότητα·

γ)

ενισχύσεις που εξαρτώνται από τη χρήση εγχώριων αντί εισαγόμενων εμπορευμάτων.

δ)

οι προβληματικές επιχειρήσεις, εκτός από τα καθεστώτα ενισχύσεων για την αποκατάσταση ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες·

ε)

τα καθεστώτα ενισχύσεων που δεν αποκλείουν ρητά την καταβολή μεμονωμένων ενισχύσεων υπέρ επιχείρησης κατά της οποίας εκκρεμεί διαταγή ανάκτησης, κατόπιν προηγούμενης αποφάσεως της Επιτροπής, με την οποία μια ενίσχυση κηρύσσεται παράνομη και ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά, με εξαίρεση τα καθεστώτα ενισχύσεων για την επανόρθωση ζημιών που προκαλούνται από ορισμένες θεομηνίες·

στ)

οι ad hoc ενισχύσεις υπέρ επιχείρησης που αναφέρεται στο στοιχείο ε)·

ζ)

ενισχύσεις που χορηγούνται σε επιχειρήσεις που θα ήταν επιλέξιμες για στήριξη σύμφωνα με το άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014·

η)

ενισχύσεις που χορηγούνται σε επιχειρήσεις που δεν μπορούν να υποβάλουν αίτηση για ενίσχυση από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας για τους λόγους που εκτίθενται στο άρθρο 10, παράγραφος 1 (3) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014.

α)

στις ενισχύσεις η χορήγηση των οποίων υπόκειται στην υποχρέωση του δικαιούχου να έχει στο σχετικό κράτος μέλος είτε την έδρα του είτε την κύρια εγκατάστασή του. Ωστόσο, είναι αποδεκτή η υποχρέωση του δικαιούχου να έχει, κατά τη χρονική στιγμή καταβολής της ενίσχυσης, εγκατάσταση ή υποκατάστημα στο κράτος μέλος που χορηγεί την ενίσχυση·

β)

ενισχύσεις η χορήγηση των οποίων υπόκειται στην υποχρέωση του δικαιούχου να χρησιμοποιεί προϊόντα εθνικής παραγωγής ή εθνικές υπηρεσίες·

γ)

ενισχύσεις που περιορίζουν τη δυνατότητα των δικαιούχων να αξιοποιούν τα αποτελέσματα της έρευνας, ανάπτυξης και καινοτομίας σε άλλα κράτη μέλη.

(1)

«ενίσχυση», κάθε μέτρο το οποίο πληροί το σύνολο των κριτηρίων που καθορίζονται στο άρθρο 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης·

(2)

«μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις» ή «ΜΜΕ»: οι επιχειρήσεις που πληρούν τα κριτήρια που ορίζονται στο παράρτημα I·

(3)

«αλιευτικά προϊόντα και προϊόντα υδατοκαλλιέργειας»: τα προϊόντα που ορίζονται στο παράρτημα Ι του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1379/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013 (16)·

(4)

«θεομηνίες»: σεισμοί, χιονοστιβάδες, κατολισθήσεις και πλημμύρες, ανεμοστρόβιλοι, τυφώνες, εκρήξεις ηφαιστείων και πυρκαγιές δασών·

(5)

«προβληματική επιχείρηση»: η επιχείρηση για την οποία συντρέχει τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

(6)

«ενίσχυση ad hoc»: η ενίσχυση που δεν χορηγείται βάσει καθεστώτος ενισχύσεων·

(7)

«καθεστώς ενισχύσεων»: κάθε πράξη βάσει της οποίας, χωρίς να απαιτούνται περαιτέρω μέτρα εκτέλεσης, μπορούν να χορηγούνται μεμονωμένες ενισχύσεις σε επιχειρήσεις οι οποίες ορίζονται στην εν λόγω πράξη κατά τρόπο γενικό και αφηρημένο και κάθε πράξη βάσει της οποίας μπορεί να χορηγείται ενίσχυση μη συνδεόμενη με συγκεκριμένο έργο σε μια ή περισσότερες επιχειρήσεις για αόριστο χρονικό διάστημα και/ή για απροσδιόριστο ποσό·

(8)

«μεμονωμένη ενίσχυση»:

(9)

«ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης»: το ποσό της ενίσχυσης, εάν είχε παρασχεθεί υπό μορφή επιχορήγησης στον δικαιούχο κατά την ημερομηνία χορήγησης της ενίσχυσης, πριν από την αφαίρεση φόρων ή άλλων επιβαρύνσεων·

(10)

«επιστρεπτέα προκαταβολή»: δάνειο για έργο, το οποίο χορηγείται σε μία ή περισσότερες δόσεις και οι όροι αποπληρωμής του οποίου εξαρτώνται από το αποτέλεσμα του έργου·

(11)

«έναρξη των εργασιών»: το πρώτο χρονικά μεταξύ είτε της έναρξης των κατασκευαστικών εργασιών που αφορούν την επένδυση είτε της πρώτης νομικά δεσμευτικής ανάληψης υποχρέωσης για την παραγγελία εξοπλισμού είτε άλλης ανάληψης υποχρέωσης που καθιστά μη αναστρέψιμη την επένδυση. Η αγορά γης και οι προπαρασκευαστικές εργασίες, όπως η λήψη αδειών και η εκπόνηση μελετών σκοπιμότητας, δεν θεωρούνται έναρξη των εργασιών. Για τις εξαγορές, ως «έναρξη των εργασιών» νοείται η στιγμή απόκτησης στοιχείων ενεργητικού που συνδέονται άμεσα με την αποκτηθείσα εγκατάσταση·

(12)

«διάδοχο φορολογικό καθεστώς»: καθεστώς υπό μορφή φορολογικών πλεονεκτημάτων που συνιστά τροποποιημένη εκδοχή προϋπάρχοντος καθεστώτος υπό μορφή φορολογικών πλεονεκτημάτων και αντικαθιστά το τελευταίο·

(13)

«ένταση ενίσχυσης»: το ακαθάριστο ποσό της ενίσχυσης εκφραζόμενο ως ποσοστό των επιλέξιμων δαπανών, πριν από την αφαίρεση φόρων ή άλλων επιβαρύνσεων·

(14)

«ημερομηνία χορήγησης της ενίσχυσης»: η ημερομηνία της απόδοσης, στον δικαιούχο, του εννόμου δικαιώματος να δεχθεί την ενίσχυση σύμφωνα με το εφαρμοστέο εθνικό καθεστώς

α)

ενισχύσεις που συνίστανται σε επιχορηγήσεις και επιδοτήσεις επιτοκίου·

β)

ενισχύσεις που συνίστανται σε δάνεια, όταν το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης υπολογίστηκε βάσει του επιτοκίου αναφοράς που ίσχυε στην αγορά τη στιγμή της χορήγησης·

γ)

ενισχύσεις που συνίστανται σε εγγυήσεις:

δ)

ενισχύσεις υπό μορφή φορολογικών πλεονεκτημάτων, όταν το μέτρο προβλέπει ανώτατο όριο με το οποίο διασφαλίζεται ότι δεν υπάρχει υπέρβαση του ισχύοντος ορίου·

ε)

ενισχύσεις υπό μορφή επιστρεπτέων προκαταβολών, εφόσον το συνολικό ονομαστικό ποσό της επιστρεπτέας προκαταβολής δεν υπερβαίνει τα ισχύοντα όρια βάσει του παρόντος κανονισμού ή εφόσον, πριν από την εφαρμογή του μέτρου, η μέθοδος υπολογισμού του ακαθάριστου ισοδύναμου επιχορήγησης της επιστρεπτέας προκαταβολής έγινε δεκτή μετά την κοινοποίησή της στην Επιτροπή.

α)

ενισχύσεις που συνίστανται σε εισφορές κεφαλαίου·

β)

ενισχύσεις που συνίστανται σε μέτρα χρηματοδότησης με επιμερισμό κινδύνου.

α)

την ονομασία και το μέγεθος της επιχείρησης·

β)

περιγραφή του έργου ή της δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομένων των ημερομηνιών έναρξης και λήξης τους·

γ)

τη χωροθεσία του έργου ή της δραστηριότητας·

δ)

κατάλογο των επιλέξιμων δαπανών·

ε)

το είδος της ενίσχυσης (επιχορήγηση, δάνειο, εγγύηση, επιστρεπτέα προκαταβολή ή άλλο) και το ύψος της δημόσιας χρηματοδότησης που απαιτείται για το σχέδιο ή τη δραστηριότητα.

α)

το μέτρο παρέχει δικαίωμα ενίσχυσης βάσει αντικειμενικών κριτηρίων και χωρίς περαιτέρω άσκηση διακριτικής ευχέρειας από την πλευρά του κράτους μέλους· και

β)

το μέτρο εγκρίθηκε και τέθηκε σε ισχύ προτού αρχίσουν οι εργασίες για το ενισχυόμενο έργο ή δραστηριότητα, με εξαίρεση την περίπτωση διάδοχων φορολογικών καθεστώτων, εφόσον η δραστηριότητα είχε ήδη καλυφθεί από τα προηγούμενα καθεστώτα υπό μορφή φορολογικών πλεονεκτημάτων.

α)

ενισχύσεις για την αποκατάσταση ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 44·

β)

ενισχύσεις με τη μορφή φορολογικών απαλλαγών ή μειώσεων που θεσπίζονται από τα κράτη μέλη κατ' εφαρμογή του άρθρου 15, παράγραφος 1, στοιχείο στ) και του άρθρου 15, παράγραφος 3, της οδηγίας 2003/96/ΕΚ, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 45 του παρόντος κανονισμού.

α)

οποιεσδήποτε άλλες κρατικές ενισχύσεις, εφόσον τα εν λόγω μέτρα αφορούν διαφορετικές προσδιορίσιμες επιλέξιμες δαπάνες·

β)

κάθε άλλη κρατική ενίσχυση, όσον αφορά τις ίδιες επιλέξιμες δαπάνες, οι οποίες επικαλύπτονται πλήρως ή εν μέρει, μόνον εάν η σώρευση αυτή δεν οδηγεί σε υπέρβαση του ισχύοντος βάσει του παρόντος κανονισμού ανώτατου ορίου έντασης ενίσχυσης ή ποσού ενίσχυσης.

α)

οι συνοπτικές πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 11 με τον τυποποιημένο μορφότυπο που ορίζεται στο παράρτημα II ή σύνδεσμος που παρέχει πρόσβαση σε αυτές·

β)

το πλήρες κείμενο κάθε μέτρου ενίσχυσης, όπως αναφέρεται στο άρθρο 11, ή σύνδεσμος που παρέχει πρόσβαση στο πλήρες κείμενο·

γ)

οι πληροφορίες που αναφέρονται στο παράρτημα III για κάθε χορήγηση μεμονωμένης ενίσχυσης που υπερβαίνει τα 30 000 ευρώ.

α)

0,03-0,2

β)

0,2-0,4

γ)

0,4-0,6

δ)

0,6-0,8

ε)

0,8-1

α)

τους συνδέσμους προς τους δικτυακούς τόπους για τις κρατικές ενισχύσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου·

β)

τις συνοπτικές πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 11.

α)

μέσω του ηλεκτρονικού συστήματος κοινοποίησης της Επιτροπής, τις συνοπτικές πληροφορίες για κάθε μέτρο ενίσχυσης που τυγχάνει απαλλαγής δυνάμει του παρόντος κανονισμού, με το τυποποιημένο μορφότυπο που ορίζεται στο παράρτημα II, καθώς και σύνδεσμο που παρέχει πρόσβαση στο πλήρες κείμενο του μέτρου ενίσχυσης, συμπεριλαμβανομένων των τροποποιήσεών του, εντός 20 εργάσιμων ημερών από την έναρξη ισχύος του μέτρου·

β)

ετήσια έκθεση, όπως αναφέρεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 794/2004 (20) της Επιτροπής, σε ηλεκτρονική μορφή, σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, η οποία παρέχει τις πληροφορίες που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 794/2004, για κάθε πλήρες έτος ή κάθε μέρος του έτους για το οποίο εφαρμόζεται ο παρών κανονισμός.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 26 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 27 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 28 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 29 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 30 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 31 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 32 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και των κατ' εξουσιοδότηση πράξεων που εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 32 παράγραφος 4 του εν λόγω κανονισμού· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 35 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 36 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 37 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 38 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 39 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 40 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και των κατ' εξουσιοδότηση πράξεων που εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 40 παράγραφος 4 του εν λόγω κανονισμού· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 41 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και των κατ' εξουσιοδότηση πράξεων που εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 41 παράγραφος 10 του εν λόγω κανονισμού· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 42 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 43 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 25 παράγραφοι 1 και 2 και του άρθρου 44 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014, και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 46 και 47 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 46 και 48 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 46 και 49 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 46 και 50 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 46 και 51 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 46 και 52 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 46 και 53 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 46 και 54 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 46 και 55 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 46 και 56 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους των άρθρων 46 και 57 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους του άρθρου 68 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους του άρθρου 69 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η ενίσχυση πληροί τους όρους του άρθρου 77 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014· και

β)

το ύψος της ενίσχυσης δεν υπερβαίνει, σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης, τη μέγιστη ένταση της δημόσιας ενίσχυσης που καθορίζεται στο άρθρο 95 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 508/2014 και στις εκτελεστικές πράξεις που εκδίδονται βάσει του άρθρου 95 παράγραφος 5 του εν λόγω κανονισμού.

α)

η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους έχει αναγνωρίσει επίσημα τον χαρακτήρα φυσικής καταστροφής του φαινομένου· και

β)

υπάρχει άμεση αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της θεομηνίας και της ζημίας που υπέστη η επιχείρηση.

α)

υλικές ζημίες των στοιχείων ενεργητικού, όπως κτιρίων, εξοπλισμού, μηχανημάτων, αποθεμάτων και μέσων παραγωγής·

β)

απώλεια εισοδήματος λόγω πλήρους ή μερικής αναστολής της δραστηριότητας για περίοδο που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες από τη στιγμή που εκδηλώθηκε η θεομηνία.

α)

το γινόμενο του πολλαπλασιασμού της ποσότητας των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που παρήχθησαν κατά το έτος επέλευσης της θεομηνίας ή κάθε επόμενο έτος που επηρεάστηκε από την πλήρη ή μερική καταστροφή των μέσων παραγωγής επί τη μέση τιμή πώλησης κατά το εν λόγω έτος· από

β)

το γινόμενο του πολλαπλασιασμού της μέσης ετήσιας ποσότητας προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που παρήχθησαν κατά την προηγηθείσα της θεομηνίας τριετή χρονική περίοδο ή ενός μέσου όρου τριετίας βασισμένου στην πενταετή περίοδο που προηγήθηκε της θεομηνίας, αποκλειομένων της ανώτατης και της κατώτατης τιμής, επί τη μέση τιμή πώλησης.