This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62019TN0734
Case T-734/19: Action brought on 4 November 2019 — Junqueras i Vies v Parliament
Υπόθεση T-734/19: Προσφυγή της 4ης Νοεμβρίου 2019 – Junqueras i Vies κατά Κοινοβουλίου
Υπόθεση T-734/19: Προσφυγή της 4ης Νοεμβρίου 2019 – Junqueras i Vies κατά Κοινοβουλίου
ΕΕ C 432 της 23.12.2019, p. 68–68
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
23.12.2019 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 432/68 |
Προσφυγή της 4ης Νοεμβρίου 2019 – Junqueras i Vies κατά Κοινοβουλίου
(Υπόθεση T-734/19)
(2019/C 432/78)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Διάδικοι
Προσφεύγων: Oriol Junqueras i Vies (Sant Joan de Vilatorrada, Ισπανία) (εκπρόσωπος: A. Van den Eynde Adroer, δικηγόρος)
Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Αιτήματα
Με την προσφυγή του ο προσφεύγων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να κρίνει ότι η προσφυγή κατά της προσβαλλόμενης πράξης και των συνημμένων της εγγράφων κατατέθηκε εμπρόθεσμα, να την κάνει παραδεκτή και, βάσει αυτής, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη πράξη του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καταδικάζοντας το καθού στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Η παρούσα προσφυγή στρέφεται κατά της απόφασης του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, David Maria Sassoli, της 22ας Αυγούστου 2019, με την οποία κηρύσσει εαυτόν αναρμόδιο και, κατά συνέπεια, απορρίπτει την αίτηση της 4ης Ιουλίου 2019, η οποία του απευθύνθηκε προκειμένου να ενεργοποιήσει τη διαδικασία επείγουσας παρέμβασης, ώστε να διασφαλίσει τη βουλευτική ασυλία του Ο. Junqueras i Vies, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 8 του εσωτερικού κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Προς στήριξη της προσφυγής του ο προσφεύγων προβάλλει έναν μόνον λόγο, ο οποίος αφορά παράβαση του άρθρου 8 του εσωτερικού κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθόσον ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κήρυξε εαυτόν αναρμόδιο ακόμη και για την εξέταση της αίτησης προστασίας της ασυλίας του Oriol Junqueras i Vies, η οποία υποβλήθηκε στις 4 Ιουλίου 2019, μολονότι η υπόθεση εγείρει σοβαρά νομικά ζητήματα ως προς τη συμβατότητα με το ενωσιακό δίκαιο και, ιδίως, ως προς την προστασία της ασυλίας των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η απόφαση αυτή ελήφθη χωρίς καμία εξέταση της υπόθεσης και με μόνη αιτιολογία την ανακοίνωση που διαβίβασε η Junta Electoral Central de España (Κεντρική Εκλογική Επιτροπή, Ισπανία) κηρύσσοντας κενή την έδρα του Oriol Junqueras i Vies.
Συναφώς, προβάλλονται τα εξής επιχειρήματα:
— |
η προϋπόθεση παροχής όρκου ή υπόσχεσης υπακοής στο ισπανικό Σύνταγμα, την οποία θέτει η εσωτερική εκλογκή νομοθεσία, συνιστά ουσιαστική προϋπόθεση που παραβιάζει τις διατάξεις της πράξης περί εκλογής των αντιπροσώπων στο Κοινοβούλιο με άμεση καθολική ψηφοφορία του 1976. |
— |
Η κήρυξη κενής της έδρας από την Junta Electoral Central de España (Κεντρική Εκλογική Επιτροπή της Ισπανίας) για λόγο που δεν προβλέπεται στην πράξη περί εκλογής των αντιπροσώπων στο Κοινοβούλιο με άμεση καθολική ψηφοφορία του 1976 και χωρίς να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός αντικατάστασης στην έδρα παραβιάζει το άρθρο 13 της εν λόγω πράξης, καθώς και την απόφαση για τη σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. |
— |
Η απόφαση είναι μη αιτιολογημένη και αυθαίρετη, καθόσον, τόσο το ποινικό τμήμα του Ανώτατου Δικαστηρίου της Ισπανίας όσο και το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν εκφράσει, σχετικά με τα πραγματικά περιστατικά και την περιγραφείσα κατάσταση, σοβαρές αμφιβολίες ως προς τη συμβατότητα με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γεγονός το οποίο οδήγησε σε υποβολή αιτήσεως προδικαστικής αποφάσεως η οποία κρίθηκε παραδεκτή και εκδικάζεται με αριθ. υπόθεσης C-502/19. |
— |
Η ερμηνεία του άρθρου 8 του εσωτερικού κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πρέπει να πληροί κατά τον μέγιστο βαθμό την αποτελεσματικότητα των δικαιωμάτων και κανόνων που θεσπίζονται στη Συνθήκη ΕΕ και των άρθρων 39, 20, παράγραφοι 1 και 2, 21 και 52 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του άρθρου 3 του πρωτοκόλλου 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, του άρθρου 9 του πρωτοκόλλου (αριθ. 7) περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του άρθρου 5 της πράξης περί εκλογής των αντιπροσώπων στο Κοινοβούλιο με άμεση καθολική ψηφοφορία του 1976, του άρθρου 3, παράγραφος 1, του εσωτερικού κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθώς επίσης και της νομολογίας και των εκθέσεων που ερμηνεύουν όλες αυτές τις διατάξεις, οπότε η μη αιτιολογημένη απόφαση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με την οποία κήρυξε εαυτόν αναρμόδιο για την εξέταση της αίτησης που του απευθύνθηκε βάσει του άρθρου 8 του εσωτερικού κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου παραβιάζει τις ως άνω διατάξεις και είναι, συνεπώς, άκυρη. |