EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62015CN0193
Case C-193/15 P: Appeal brought on 27 April 2015 by Tarif Akhras against the judgment of the General Court (Seventh Chamber) delivered on 12 February 2015 in Case T-579/11: Tarif Akhras v Council of the European Union
Υπόθεση C-193/15 P: Αναίρεση που άσκησε στις 27 Απριλίου 2015 ο Tarif Akhras κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 12 Φεβρουαρίου 2015, στην υπόθεση T-579/11, Tarif Akhras κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Υπόθεση C-193/15 P: Αναίρεση που άσκησε στις 27 Απριλίου 2015 ο Tarif Akhras κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 12 Φεβρουαρίου 2015, στην υπόθεση T-579/11, Tarif Akhras κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
ΕΕ C 205 της 22.6.2015, p. 24–25
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
22.6.2015 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 205/24 |
Αναίρεση που άσκησε στις 27 Απριλίου 2015 ο Tarif Akhras κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 12 Φεβρουαρίου 2015, στην υπόθεση T-579/11, Tarif Akhras κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(Υπόθεση C-193/15 P)
(2015/C 205/32)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείων: Tarif Akhras (εκπρόσωποι: S. Millar, S. Ashley, Solicitors, D. Wyatt QC, R. Blakeley, Barrister)
Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:
— |
να αναιρέσει εν μέρει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα), στις 12 Φεβρουαρίου 2015, στην υπόθεση T-579/11, Tarif Akhras κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης· |
— |
να ακυρώσει τα προσβαλλόμενα στο πλαίσιο της υποθέσεως T-579/11 μέτρα που ελήφθησαν στις 23 Μαρτίου 2012 και μεταγενέστερα, καθόσον αφορούν τον νυν αναιρεσείοντα· |
— |
να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αιτήσεώς του αναιρέσεως, ο αναιρεσείων προβάλλει δύο λόγους.
Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, αποφαινόμενο ότι το Συμβούλιο μπορούσε να εφαρμόσει το τεκμήριο περί του ότι ο αναιρεσείων επωφελούνταν από το καθεστώς και/ή το υποστήριζε, και το Γενικό Δικαστήριο δεν εφήρμοσε το ορθό κριτήριο, δηλαδή εάν τα πραγματικά περιστατικά αποτελούσαν ένα σύνολο επαρκώς συγκεκριμένων, σαφών και συγκλινουσών ενδείξεων βάσει των οποίων μπορούσε να αποδειχθεί ότι ο αναιρεσείων επωφελούνταν από το καθεστώς και/ή το υποστήριζε.
Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, παραμορφώνοντας τα αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με το ζήτημα αν ο αναιρεσείων επωφελούνταν από το καθεστώς και/ή το υποστήριζε, τα οποία, αν δεν είχαν παραμορφωθεί, θα καταδείκνυαν ότι ο αναιρεσείων ούτε επωφελούνταν από το καθεστώς ούτε το υποστήριζε.
Εάν το Γενικό Δικαστήριο δεν είχε εφαρμόσει το τεκμήριο, και/ή αν είχε εφαρμόσει το ορθό κριτήριο, και/ή αν δεν είχε παραμορφώσει τα προαναφερθέντα αποδεικτικά στοιχεία, θα είχε ακυρώσει τα προσβαλλόμενα στο πλαίσιο της υποθέσεως T-579/11 μέτρα που ελήφθησαν στις 23 Μαρτίου 2012 και μεταγενέστερα.