Δημοσίευση του ενιαίου εγγράφου που αναφέρεται στο άρθρο 94 παράγραφος 1 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, καθώς και των στοιχείων της δημοσίευσης των προδιαγραφών προϊόντος για ονομασία του αμπελοοινικού τομέα

(2021/C 58/18)

Η παρούσα δημοσίευση παρέχει το δικαίωμα ένστασης κατά της αίτησης, σύμφωνα με το άρθρο 98 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1), εντός δύο μηνών από την ημερομηνία της παρούσας δημοσίευσης.

ΕΝΙΑΙΟ ΕΓΓΡΑΦΟ

«Willamette Valley»

PGI-US-02439

Ημερομηνία υποβολής της αίτησης: 17.10.2018

1.   Ονομασία προς καταχώριση

Willamette Valley

2.   Τύπος γεωγραφικής ένδειξης

ΠΓΕ

3.   Κατηγορίες αμπελοοινικών προϊόντων

1.

Οίνος

5.	Αφρώδης οίνος ποιότητας

4.   Περιγραφή του/των οίνου/-ων

Η προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη «Willamette Valley» προορίζεται αποκλειστικά για μη αφρώδεις οίνους (ερυθρούς, ερυθρωπούς και λευκούς) και για αφρώδεις οίνους ποιότητας.

Οι οίνοι Willamette Valley χαρακτηρίζονται και προσδιορίζονται από το είδος της ποικιλίας αμπέλου. Οι ερυθροί οίνοι Willamette Valley, κυρίως το Pinot noir, και οι λευκοί οίνοι Willamette Valley, κυρίως το Chardonnay, το Pinot gris και το Riesling, με μείγματα αφρωδών οίνων Pinot noir και Chardonnay, αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής στην περιοχή Willamette Valley.

Ως οίνοι μεσαίου σώματος και ψυχρού κλίματος οι οποίοι γενικά έχουν χαρακτηριστική οξύτητα και αναδίδουν έντονα, δροσερά αρώματα ώριμων φρούτων και ορυκτώδεις τανίνες, οι οίνοι Willamette Valley παρουσιάζουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά ανά ποικιλία:

Μη αφρώδεις οίνοι

Ερυθροί οίνοι:

Οι ερυθροί οίνοι Willamette Valley έχουν λαμπερό, μέτριο ερυθρό χρώμα έως κόκκινο του γρανάτη που πλησιάζει ορισμένες φορές το βαθύ πορφυρό έως μαύρο ανάλογα με την τοποθεσία και την εσοδεία· αναδίδουν αρώματα φρέσκων παρά μαγειρεμένων κόκκινων και μαύρων φρούτων, από ρόδι, φράουλα, σμέουρο και κεράσι έως βατόμουρο και δαμάσκηνο, τα οποία μετατρέπονται απευθείας σε γεύσεις· επιπλέον, τα αρώματα παρουσιάζουν νότες κόκκινων και πορφυρών λουλουδιών, γαιώδη αίσθηση από χούμους μέχρι φύλλα τσαγιού, νότες ιωδίου και σιδηρικού σιδήρου, μπαχαρικά σάσσαφρου, κόλα, ορυκτά και, όσο παλαιώνουν οι οίνοι, πιο σύνθετους γευστικούς χαρακτήρες ζαμπόν, μανιταριού, δέρματος και βοτάνων. Οι γεύσεις και οι υφές στο στόμα είναι σύνθετες και στρωματοποιημένες με λεπτόκοκκες τανίνες φύλλων τσαγιού και καπνού αρωματισμένου με κεράσι, και στρογγυλή βελούδινη γεύση στη μέση του ουρανίσκου, που χαρίζουν κομψή δομή και πλούτο, αντανακλώντας τόσο τα φρούτα όσο και βαθιά γευστικά στοιχεία τροφίμων όπως τα αντιλαμβάνεται η μύτη· η δομή στον ουρανίσκο μπορεί να αναδείξει ένα εύρος τανινών, από φύλλα τσαγιού έως ξύλο, με έντονη οξύτητα που ανεβάζει τον ουρανίσκο και διατηρεί δυνατές γεύσεις για μεγάλη διάρκεια, ενώ προσφέρει ένταση για να προστατεύσει και να χαρίσει αξία με την παλαίωση.

Ερυθρωποί οίνοι:

Οι ερυθρωποί οίνοι στην περιοχή Willamette Valley έχουν αποχρώσεις που κυμαίνονται από πολύ ανοιχτό γκρι-ροζ έως ανοιχτό χρώμα γρανάτη, ζωντανό και όμορφο, με αρώματα από λευκά έως κόκκινα άνθη (γιασεμί έως τριαντάφυλλο) και φρέσκα φρούτα από σαγκουίνι έως άγριες φράουλες και σμέουρα, τόσο στη μύτη όσο και στον ουρανίσκο· οι γεύσεις στον ουρανίσκο μπορεί να είναι αλμυρές καθώς και ορυκτώδεις, με κρεμώδη ουρανίσκο και ορισμένες φορές με μια αίσθηση υπολειμματικών σακχάρων. Η χαρακτηριστική έντονη οξύτητα στους ερυθρωπούς οίνους Willamette Valley παρέχει τη δυνατότητα παλαίωσης σε φιάλη για μερικά χρόνια.

Λευκοί οίνοι:

Οι λευκοί οίνοι Willamette Valley είναι ομοιόμορφα λαμπεροί, με δροσιστική οξύτητα, χρώμα λευκόχρυσο έως απαλό κίτρινο του λεμονιού και, σε περίπτωση όψιμου τρύγου ή παλαίωσης σε δρύινα βαρέλια, υπόλευκο έως χρυσό. Έχουν την ίδια, ή ακόμα μεγαλύτερη ένταση φρούτων με το Pinot noir, αλλά αντανακλούν διαφορετικά είδη φρούτων, με λευκά αρώματα που κυμαίνονται από εσπεριδοειδή, πυρηνόκαρπα φρούτα (ροδάκινο, αχλάδι κ.λπ.) και ανθώδη στοιχεία λευκών ανθέων και ανθέων ορχιδέας· όλοι διαθέτουν έντονη ορυκτώδη και αλμυρή γεύση (από το pH, την οξύτητα και τα λεπτά έντονα φρούτα) στον ουρανίσκο, με έναν πυρήνα δροσερών αμιγώς φρουτωδών γεύσεων που χαρακτηρίζονται από υψηλή οξύτητα, με διάρκεια και υπόσχεση μακροβιότητας. Με την παλαίωση, οι οίνοι αναδίδουν αρώματα αποξηραμένων ανθέων, νότες μαρμελάδας εσπεριδοειδών και στοιχεία μελιού και ανεπτυγμένες ορυκτώδεις νότες.

Γενικά αναλυτικά χαρακτηριστικά
Μέγιστος ολικός αλκοολικός τίτλος (σε % vol)	16 %
Ελάχιστος αποκτημένος αλκοολικός τίτλος (σε % vol)	7 %
Ελάχιστη ολική οξύτητα	4 g/l, εκφραζόμενη σε τρυγικό οξύ pH=μέγιστο 4
Μέγιστη πτητική οξύτητα (σε χιλιοστοϊσοδύναμα ανά λίτρο)	23,31 mEq/l (ερυθροί οίνοι) 19,98 mEq/l (λευκοί και ερυθρωποί οίνοι)
Μέγιστος ολικός θειώδης ανυδρίτης (σε χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο)	150 mg/l 40 mg/l Ελεύθερος θειώδης ανυδρίτης

Αφρώδεις οίνοι ποιότητας

Οι αφρώδεις οίνοι ποιότητας Willamette Valley παράγονται ως λευκοί και ερυθρωποί οίνοι από Pinot noir, Chardonnay και, σε ορισμένες περιπτώσεις, περιλαμβάνουν Pinot meunier. Σχηματίζουν λεπτό με μεσαίο αφρό, με λεπτότητα, μαργαριταρένιες φυσαλίδες, και εκφραστικές, καθαρές, φρουτώδεις γεύσεις μόλις ωριμασμένων πυρηνόκαρπων φρούτων και πλούσιων εσπεριδοειδών με ένταση οξύτητας. Οι λευκοί αφρώδεις οίνοι ποιότητας έχουν λευκόχρυσο χρώμα και λαμπερή διαύγεια, με αρώματα μήλου ή αχλαδιού και γεύσεις που μοιάζουν με κίτρο, πυρηνόκαρπα φρούτα ή ορυκτά. Οι ερυθρωποί οίνοι αναδίδουν ανεβασμένες νότες άγριας φράουλας, έντονες, υψηλές οξύτητες και πολλά στρώματα έντονων γεύσεων κόκκινων φρούτων (μήλου/δαμάσκηνου). Η παρατεταμένη διάρκεια ζωής άνω των δέκα ετών στη φιάλη είναι φυσιολογική. Οι ερυθρωποί οίνοι οπτικά κυμαίνονται από διαυγές κόκκινο κερασιού έως έναν «τόνο» ροζ αποχρώσεων. Ως προς το άρωμα, οι ερυθρωποί οίνοι αναδίδουν ανθώδες άρωμα ροδοπέταλων έως άρωμα κοκκινόφλουδων μήλων έως ελαφρύ άρωμα δαμάσκηνου-φράουλας ανάλογα με το μείγμα και την ωριμότητα του καρπού στη συγκομιδή. Δεν είναι επίσης ασυνήθιστο ένα χαρακτηριστικό στοιχείο «μπαχαρικού». Οι συνήθεις αρωματικές και γευστικές περιγραφές μπορεί να περιλαμβάνουν άγρια φράουλα και άλλα καλοκαιρινά μούρα, εσπεριδοειδή όπως σαγκουίνι/μανταρίνι, μήλα/αγριόμηλα, μπαχαρικά όπως αποξηραμένα βότανα και τζίντζερ. Οι έντονες, υψηλές οξύτητες υπόσχονται παρατεταμένη διάρκεια ζωής άνω των δέκα ετών στη φιάλη.

Τα αρώματα των οίνων Brut Sparkling από Chardonnay, Pinot noir και Pinot meunier μπορεί να κυμαίνονται από λευκά άνθη έως όστρακο στρειδιών από την ακτή του ωκεανού έως μήλο/αχλάδι έως λευκό γκρέιπφρουτ από τα εσπεριδοειδή. Οι γεύσεις ποικίλλουν ανάλογα με τα ποσοστά της ποικιλίας αμπέλου που χρησιμοποιείται και την τοποθεσία καλλιέργειας των καρπών. Τα αρώματα ανθέων κυμαίνονται από λεπτό άρωμα λευκών ανθέων έως τριαντάφυλλου, των μπαχαρικών από βανίλια έως τζίντζερ έως αποξηραμένα βότανα, ενώ τα αρώματα φρούτων μπορεί να περιλαμβάνουν μήλα με πράσινο, κίτρινο, κόκκινο φλοιό, αγριόμηλα, όξινα μούρα και αχλάδια που μοιάζουν με την ποικιλία D'Anjou, λευκά γκρέιπφρουτ από εσπεριδοειδή, καράμβολες και μανταρίνια. Η οξύτητα είναι έντονη και ζωντανή, ενώ η επίγευση μπορεί να είναι αρκετά μακρά σε έκφραση ώριμων φρούτων.

Γενικά αναλυτικά χαρακτηριστικά
Μέγιστος ολικός αλκοολικός τίτλος (σε % vol)	14 %
Ελάχιστος αποκτημένος αλκοολικός τίτλος (σε % vol)	7 %
Ελάχιστη ολική οξύτητα	5 g/l, εκφραζόμενη σε τρυγικό οξύ pH=μέγιστο 4
Μέγιστη πτητική οξύτητα (σε χιλιοστοϊσοδύναμα ανά λίτρο)	<=23,31 mEq/l
Μέγιστος ολικός θειώδης ανυδρίτης (σε χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο)	150 mg/l 30 mg/l Ελεύθερος θειώδης ανυδρίτης

5.   Οινοποιητικές πρακτικές

α.   Ουσιώδεις οινολογικές πρακτικές

Καμία

β.   Μέγιστες αποδόσεις

Pinot noir και λοιποί ερυθροί οίνοι: 7 850 kg/ha (45 hl/ha)·

Chardonnay: 10 100 kg/ha (60 hl/ha)·

Λοιποί λευκοί οίνοι: 12 330 kg/ha (70 hl/ha)·

Αφρώδεις οίνοι ποιότητας: 15 700 kg/ha (90 hl/ha).

6.   Οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή

Η περιοχή Willamette Valley ως αμερικανική αμπελουργική περιοχή περιγράφεται συγκεκριμένα ως εγκεκριμένη και καταχωρισμένη στους κανονισμούς της υπηρεσίας φορολογίας και εμπορίου οινοπνευματωδών ποτών και καπνού των ΗΠΑ, με τον παρακάτω συνοπτικό χαρακτηρισμό:

§9.90 Willamette Valley.

Όρια. Η αμπελουργική περιοχή Willamette Valley βρίσκεται στο βορειοδυτικό τμήμα του Όρεγκον και συνορεύει βόρεια με τον ποταμό Κολούμπια, δυτικά με την Παράκτια Οροσειρά, νότια με τα βουνά Calapooya και ανατολικά με τα βουνά Cascade, καλύπτοντας έκταση περίπου 5 200 τετραγωνικών μιλίων (3,3 εκατομμυρίων εκταρίων).

Τα ακριβή όρια της αμπελουργικής περιοχής, με βάση τα ορόσημα και τα σημεία αναφοράς των εγκεκριμένων χαρτών, έχουν ως εξής: Από το σημείο αφετηρίας στην τομή της συνοριογραμμής των κομητειών Columbia/Multnomah και της συνοριογραμμής των πολιτειών Oregon/Washington·

δυτικά κατά μήκος της συνοριογραμμής των κομητειών Columbia/Multnomah 8,5 μίλια μέχρι την τομή της με τη συνοριογραμμή των κομητειών Washington/Multnomah·

νότια κατά μήκος της συνοριογραμμής της κομητείας Washington 5 μίλια μέχρι την τομή της με την ισοϋψή καμπύλη των 1 000 ft·

βορειοδυτικά (15 μίλια ακριβώς βορειοδυτικά) κατά μήκος της ισοϋψούς καμπύλης των 1 000 ft μέχρι τη διασταύρωσή της με την πολιτειακή οδό 47, 0,5 μίλι βόρεια του «Tophill»·

στη συνέχεια, ακριβώς δυτικά από την πολιτειακή οδό 47 ένα τέταρτο μιλίου μέχρι την ισοϋψή καμπύλη των 1 000 ft, στη συνέχεια νότια και έπειτα νοτιοδυτικά κατά μήκος της ισοϋψούς καμπύλης των 1 000 ft μέχρι τη διασταύρωσή της με το εθνικό δάσος Siuslaw (ένα σημείο περίπου 43 μίλια νότια και 26 μίλια δυτικά του «Tophill»), ένα μίλι βόρεια της πολιτειακής οδού 22·

ακριβώς νότια 6,5 μίλια μέχρι την ισοϋψή καμπύλη των 1 000 ft στη συνοριογραμμή των κομητειών Lincoln/Polk·

στη συνέχεια κατά μήκος της ισοϋψούς καμπύλης των 1 000 ft (περίπου 23 μίλια) ανατολικά, νότια και έπειτα δυτικά, σε σημείο όπου τέμνεται η συνοριογραμμή της κομητείας Polk με τη συνοριογραμμή των κομητειών Lincoln/Benton·

νότια κατά μήκος της συνοριογραμμής των κομητειών Lincoln/Benton, 11 μίλια μέχρι τη διασταύρωσή της με την οριοθετική γραμμή του εθνικού δάσους Siuslaw·

ανατολικά κατά μήκος της οριοθετικής γραμμής του εθνικού δάσους Siuslaw έξι μίλια, και έπειτα νότια κατά μήκος της οριοθετικής γραμμής του εθνικού δάσους Siuslaw έξι μίλια μέχρι την πολιτειακή οδό 34 και την ισοϋψή καμπύλη των 1 000 ft·

νότια κατά μήκος της ισοϋψούς καμπύλης των 1 000 ft μέχρι την τομή της με τη γραμμή Township line του τετραγώνου T17S/T18S (31 μίλια νοτιοδυτικά και ένα μίλι δυτικά της πολιτειακής οδού 126)·

ανατολικά κατά μήκος του T17S/T18S 4,5 μίλια μέχρι τη γραμμή Range line R6W/R7W, νότια κατά μήκος αυτής της γραμμής 2,5 μίλια μέχρι την ισοϋψή καμπύλη των 1 000 ft·

βορειοανατολικά, έπειτα νοτιοανατολικά κατά μήκος της ισοϋψούς καμπύλης των 1 000 ft περίπου 12 μίλια μέχρι την τομή της με τη γραμμή Range line R5W/R6W·

νότια κατά μήκος της γραμμής R5W/R6W περίπου 0,25 μίλι μέχρι την τομή της με την ισοϋψή καμπύλη των 1 000 ft·

γενικά νοτιοανατολικά κατά μήκος της οφιοειδούς ισοϋψούς καμπύλης των 1 000 ft, διάσχιση στον χάρτη του Letz Creek, μέχρι ένα σημείο πάνω στην ισοϋψή καμπύλη των 1 000ft που βρίσκεται ακριβώς βόρεια της διασταύρωσης των οδών Siuslaw River Road και Fire Road·

νότια σε ευθεία γραμμή περίπου 0,55 μίλι, διάσχιση του ποταμού Siuslaw River και της διασταύρωσης των οδών Siuslaw River και Fire Road, μέχρι την ισοϋψή καμπύλη των 1 000 ft·

γενικά νοτιοανατολικά κατά μήκος της οφιοειδούς ισοϋψούς καμπύλης των 1 000 ft, διάσχιση στο Roseburg, στον χάρτη του Όρεγκον μέχρι την τομή της ισοϋψούς καμπύλης των 1 000 ft με τη συνοριογραμμή των κομητειών Lane/Douglas·

ανατολικά κατά μήκος της συνοριογραμμής των κομητειών Lane/Douglas περίπου 3,8 μίλια μέχρι την τομή με την ισοϋψή καμπύλη των 1 000 ft ακριβώς ανατολικά της νότιας διακλάδωσης του ποταμού Siuslaw River·

γενικά βόρεια, έπειτα βορειοανατολικά κατά μήκος της ισοϋψούς καμπύλης των 1 000 ft γύρω από τον λόφο Spencer Butte, και έπειτα γενικά νότια μέχρι ένα σημείο κατά μήκος της συνοριογραμμής των κομητειών Lane/Douglas 0,5 μίλι βόρεια της πολιτειακής οδού 99·

νότια κατά μήκος της συνοριογραμμής των κομητειών Lane/Douglas 1,25 μίλια μέχρι την ισοϋψή καμπύλη των 1 000 ft·

ακολουθεί την ισοϋψή καμπύλη των 1 000 ft γύρω από τις κοιλάδες των Little River, Mosby Creek, Sharps Creek και Lost Creek μέχρι την τομή της R1W/R1E και της πολιτειακής οδού 58·

βόρεια κατά μήκος της R1W/R1E, έξι μίλια, μέχρι την τομή της με την ισοϋψή καμπύλη των 1 000 ft ακριβώς βόρεια του Little Fall Creek·

στη συνέχεια κατά μήκος της ισοϋψούς καμπύλης των 1 000 ft γύρω από το Hills Creek, ανεβαίνει μέχρι τη νότια πλαγιά της κοιλάδας του ποταμού McKenzie μέχρι το πάρκο Ben and Kay Dorris, διασχίζοντας και κατεβαίνοντας τη βόρεια πλαγιά γύρω από το Camp Creek, τον ποταμό Mohawk και τους παραποτάμους του, τον ποταμό Calapooia (τρία μίλια νοτιοανατολικά της πόλης Dollar) μέχρι ένα σημείο όπου το Wiley Creek διασταυρώνεται με την R1E/R1W περίπου ένα μίλι νότια της T14S/T13S·

βόρεια κατά μήκος της R1E/R1W 7,5 μίλια μέχρι την T12S/T13S στο Cedar Creek·

δυτικά κατά μήκος της T12S/T13S τέσσερα μίλια μέχρι την ισοϋψή καμπύλη των 1 000 ft·

στη συνέχεια σε γενικά βόρεια κατεύθυνση κατά μήκος της ισοϋψούς καμπύλης των 1 000 ft γύρω από τα Crabtree Creek, Thomas Creek, North Santiam River (μέχρι τη διασταύρωσή της με το Sevenmile Creek) και Little North Santiam River μέχρι την τομή της ισοϋψούς καμπύλης των 1 000 ft με την R1E/R2E (περίπου ένα μίλι βόρεια της πολιτειακής οδού 22)·

βόρεια κατά μήκος της R1E/R2E (μέσα από ένα μικρό τμήμα του πάρκου Silver Falls State Park) 14 μίλια μέχρι την T6S/T7S·

ανατολικά κατά μήκος της T6S/T7S έξι μίλια μέχρι τη R2E/R3E·

βόρεια κατά μήκος της R2E/R3E έξι μίλια μέχρι την T5S/T6S·

ακριβώς βορειοανατολικά 8,5 μίλια μέχρι την τομή των T4S/T5S και R4E/R3E·

ανατολικά κατά μήκος της T4S/T5S έξι μίλια μέχρι τη R4E/R5E·

βόρεια κατά μήκος της R4E/R5E έξι μίλια μέχρι την T3S/T4S·

ανατολικά κατά μήκος της T3S/T4S έξι μίλια μέχρι τη R5E/R6E·

βόρεια κατά μήκος της R5E/R6E 10,5 μίλια μέχρι ένα σημείο όπου τέμνεται με το όριο του εθνικού δάσους Mount Hood (περίπου τρία μίλια βόρεια του αυτοκινητόδρομου 26 των ΗΠΑ)·

δυτικά τέσσερα μίλια και βόρεια ένα μίλι κατά μήκος του ορίου του δάσους μέχρι την ισοϋψή καμπύλη των 1 000 ft (ακριβώς βόρεια του ποταμού Bull Run)·

βόρεια κατά μήκος της ισοϋψούς καμπύλης των 1 000 ft, μέσα στην κομητεία Multnomah, μέχρι την τομή της με τη R4E/R5E·

ακριβώς βόρεια περίπου τρία μίλια μέχρι τη συνοριογραμμή των πολιτειών Oregon/Washington· και

δυτικά και στη συνέχεια βόρεια, 34 μίλια, κατά μήκος της συνοριογραμμής των πολιτειών Oregon/Washington μέχρι το σημείο αφετηρίας.

7.   Κύρια/-ες οινοποιήσιμη/-ες ποικιλία/-ες αμπέλου

Οι μη αφρώδεις οίνοι και οι αφρώδεις οίνοι ποιότητας Willamette Valley χρησιμοποιούν τις ακόλουθες οινοποιήσιμες ποικιλίες: Pinot noir, Pinot gris, Chardonnay, Riesling, Pinot blanc, Syrah, Cabernet sauvignon, Gamay noir, Pinot meunier.

Άλλες οινοποιήσιμες ποικιλίες χρησιμοποιούνται σε μικρότερο βαθμό: Arneis, Albarino, Auxerrois, Cabernet Franc, Chenin blanc, Dolcetto, Gewurztraminer, Gruner veltliner, Merlot, Muller-Thurgau, Sangiovese, Sauvignon blanc, Tempranillo, Viognier, Zinfandel.

8.   Περιγραφή του/των δεσμού/-ών

Όπως σε κάθε επιτυχημένη προσπάθεια η οποία αποκτά καλή φήμη, ο δεσμός με την υψηλή ποιότητα είναι σύνθετος και όχι απλός: παρότι οι φυσικοί παράγοντες που συνδέονται με την τοποθεσία της Willamette Valley πιθανώς είναι οι πλέον σημαντικοί, καθώς οι κλιματικές, γεωλογικές, γεωγραφικές επιδράσεις και τα έτη εσοδείας επηρεάζουν σημαντικά την τελική ποιότητα του οίνου, πρέπει απαραιτήτως να αναγνωριστούν επίσης οι ανθρώπινοι παράγοντες οι οποίοι συστηματοποιούν και εξασφαλίζουν τη συνέπεια της αμπελοκαλλιέργειας, της οινοποίησης και των διαδικασιών εμπορίας, δημιουργώντας αξιοπιστία, έλεγχο και φήμη για τους οίνους της περιοχής.

Εδάφη και γεωλογία: Στην περιοχή Willamette Valley, οι υψηλής ποιότητας οίνοι που είναι αντιπροσωπευτικοί του οινοπεδίου παράγονται από τα σταφύλια ψυχρού κλίματος που προσδιορίζονται ανωτέρω, τα οποία καλλιεργούνται σε αμπελώνες που βρίσκονται σχεδόν αποκλειστικά πάνω σε λόφους με ηφαιστειακά και/ή ιζηματογενή εδάφη που υψώθηκαν από τον πυθμένα της κοιλάδας ως αποτέλεσμα της τεκτονικής δραστηριότητας, σε υψόμετρο μεταξύ 61 και 305 μέτρων (200 και 1000 ft), με ασβεστούχο πηλό (προσχωσιγενή υλικά) στην κορυφή ορισμένων λόφων. Τα επικλινή εδάφη έχουν επαρκές βάθος για τις ρίζες και ικανότητα συγκράτησης νερού, παρέχουν θρεπτικά συστατικά στην άμπελο χωρίς να είναι υπερβολικά πλούσια (ενθαρρύνοντας έτσι την εύκολη, πράσινη ανάπτυξη αντί να δίνεται προτεραιότητα στην αναγκαία υπό πίεση καρποφορία) και καλή αποστράγγιση εδάφους και αέρα, είναι εύθρυπτα και παρουσιάζουν μειωμένη πιθανότητα παγετού και πιέσεων από ασθένειες (π.χ. ωίδιο της αμπέλου). Τα επικλινή εδάφη είναι τριών ειδών (ηφαιστειογενή, ιζηματογενή και με παγετωνικό ασβεστούχο πηλό) και μεταδίδουν στις αμπέλους και στους παραγόμενους οίνους μοναδικά και προβλέψιμα αρώματα, γεύσεις, ορυκτώδη χαρακτήρα και χαρακτηριστικά ανάπτυξης. Για παράδειγμα, στην περίπτωση του Pinot noir, τα ηφαιστειογενή εδάφη προσδίδουν έντονα αρώματα και γεύσεις φρέσκων κόκκινων φρούτων (σμέουρο έως κεράσι Μπινγκ έως μαύρο κεράσι) με μέτρια λεπτή, μαλακή δομή τανινών και μέτριο χρώμα· τα ιζηματογενή εδάφη προσδίδουν χρώματα, αρώματα και γεύσεις πιο σκούρων, κόκκινων προς μαύρων φρούτων (μαύρο κεράσι έως βατόμουρο έως μαύρο φραγκοστάφυλο ή μύρτιλλο) με νότες μανιταριού, μπαχαρικών, καφέ και μαύρης μαρμελάδας, με μέτριες έως υψηλές τανίνες· τα εδάφη ασβεστούχου πηλού προσδίδουν αρώματα πιο ανοιχτόχρωμων φρούτων (φράουλα έως σμέουρo έως ξινοκέρασο) και λιγότερη δομή, με χαμηλές τανίνες και φρεσκάδα. Όλα διατηρούν μέτρια έως υψηλή οξύτητα και παρέχουν τη δυνατότητα παλαίωσης.

Γεωγραφία: Τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά που θεωρούνται μοναδικά για την περιοχή Willamette Valley, ιδιαίτερα για το Pinot noir, περιλαμβάνουν την ένταση και στοιχεία φρέσκων φρούτων, με την οξύτητα που παρέχει το προστατευμένο δροσερό κλίμα· ποικίλους χαρακτήρες κόκκινων έως μαύρων φρούτων και ποικίλα επίπεδα δομικών φαινολικών ουσιών ή τανινών ανάλογα με τα είδη του εδάφους, το υψόμετρο και τη γεωγραφία· και ευρύ φάσμα στιλιστικών αποτυπωμάτων από τις εξελισσόμενες απόψεις των οινοποιών για την προσωπικότητα του Pinot Noir.

Το δροσερό κλίμα που μετριάζεται από μεγάλους υδάτινους όγκους όπως ο Ειρηνικός ωκεανός επιτρέπει αυξομειώσεις της ημερήσιας θερμοκρασίας από θερμές ημέρες έως πολύ ψυχρές νύχτες, καθώς το ωκεάνιο ρεύμα αέρα προς την ξηρά ψύχει την περιοχή Willamette Valley κατά έως και 30-40F (16,5-22C) τη νύχτα. Αυτό επηρεάζει τη διαπνοή των φυτών, επιτρέπει την ψύξη των φυτών και διατηρεί την οξύτητα που είναι χαρακτηριστική των οίνων Willamette Valley.

Η κλίση που παρέχει η υψομετρική διαφορά των 244 μέτρων (800 ft) εξασφαλίζει επίσης ποικιλία συνθηκών ωρίμασης για τις διαφορετικές ανάγκες των ποικιλιών αμπέλου, καθώς και πρόσθετη προσαρμοστικότητα στην κλιματική αλλαγή, με θερμότερες τοποθεσίες σε χαμηλότερα υψόμετρα και ψυχρότερες τοποθεσίες σε υψηλότερα υψόμετρα, με αποτέλεσμα να προσδίδονται χαμηλότερα πιο ώριμοι και πιο ήπιοι χαρακτήρες οίνου και ψηλότερα πιο έντονα φρέσκα φρούτα και υψηλότερη οξύτητα. Περαιτέρω εκλέπτυνση επιτυγχάνεται με βάση τον προσανατολισμό της τοποθεσίας, νότιο ή ανατολικό ή δυτικό προσανατολισμό σε αυτούς τους λόφους με όψη προς τον ήλιο, αληθινό προνόμιο στην πρώιμη, ψυχρή ιστορία της περιοχής, δεδομένου ότι οι αμπελώνες επιζητούσαν την τέλεια ωρίμαση με ακριβώς νότιο προσανατολισμό.

Όσο σημαντικές κι αν είναι οι επικλινείς τοποθεσίες για την ωρίμαση, την παροχή νερού, τις γεύσεις και την οξύτητα, το καθοριστικό χαρακτηριστικό των οίνων Willamette Valley προέρχεται από το σχήμα κούπας της κοιλάδας, το οποίο συμβάλλει στις γενικές ψυχρές κλιματικές συνθήκες αυτής της προστατευμένης κοιλάδας —προστατευμένης από την οροσειρά Cascade και την Παράκτια οροσειρά στα ανατολικά και τα δυτικά αντίστοιχα, που εμποδίζουν τον θερμό, ξηρό, ηπειρωτικό καιρό και τον ψυχρό, υγρό καιρό, αντίστοιχα, να διαταράξουν την καλλιεργητική περίοδο. Σ’ αυτήν την προστατευμένη περιοχή πραγματικά ψυχρού κλίματος επιτυγχάνεται πλήρης ωρίμαση, με διατήρηση της οξύτητας από τις ψυχρές περιόδους ανάπτυξης και ωρίμασης. Οι υψηλής ποιότητας οίνοι που χαρακτηρίζονται από λεπτότητα, ζωηράδα και δομική αρτιότητα χρειάζονται αυτή την οξύτητα για να καταστήσουν τους οίνους Willamette Valley εξαιρετικούς οίνους για φαγητό, βραχυπρόθεσμα έως μεσοπρόθεσμα, αλλά και για να έχουν δυνατότητα μακράς παλαίωσης.

Γενικές γεωγραφικές επιρροές για μη αφρώδεις οίνους και αφρώδεις οίνους ποιότητας: Η περιοχή Willamette Valley εκτείνεται στον 45ο βόρειο παράλληλο. Σ’ αυτό το γεωγραφικό πλάτος, οι μεταβολές στο υψόμετρο επηρεάζουν αισθητά τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής. Μεταβολές στο υψόμετρο των αμπελώνων 60 μόλις μέτρων μπορούν να καθυστερήσουν την ωρίμαση έως και 10-14 ημέρες. Η ανθοφορία της αμπέλου γίνεται κατά μέσο όρο την τρίτη εβδομάδα του Ιουνίου (θερινό ηλιοστάσιο), ενώ έχει γίνει συχνά τον Ιούλιο (4 εβδομάδες μετά το ηλιοστάσιο). Αυτό το γεωγραφικό πλάτος και η εγγύτητα με τον ψυχρό Ειρηνικό Ωκεανό έχουν ως αποτέλεσμα τη μεταβλητότητα του καιρού της καλλιεργητικής περιόδου, συμπεριλαμβανομένου του καιρού της συγκομιδής. Στην πραγματικότητα, ο καιρός που επικρατεί στην περιοχή Willamette Valley είναι μοναδικός ως προς τη μεταβλητότητα σε σύγκριση με όλες τις άλλες περιοχές αμπελοκαλλιέργειας στη δυτική ακτή των ΗΠΑ. Επιπρόσθετα, η διάρκεια της ημέρας και οι μεταβολές από μέρα σε μέρα είναι αρκετά έντονες ώστε να επιφέρουν μια φυσιολογική αντίδραση των φυλλοβόλων φυτών, συμπεριλαμβανομένων των αμπέλων, που προκαλείται από την φωτοπερίοδο. Το άθροισμα θερμότητας και η φωτοπερίοδος της περιοχής Willamette Valley περιορίζουν τις περιοχές όπου μπορεί να πραγματοποιηθεί σταθερή ωρίμαση. Για παράδειγμα, λίγοι αμπελώνες μπορούν να επιτύχουν πάνω από τα 240 μέτρα ή να βρίσκονται σε τοποθεσία με μέση ετήσια βροχόπτωση πάνω από 1 300mm ή να έχουν βόρειο προσανατολισμό. Επιπρόσθετα, οι αμπελώνες με επιτυχημένα σταθερή ποιότητα βρίσκονται σε επικλινείς πλαγιές με πλευρές που ενθαρρύνουν το ηλιακό φως να πέφτει πάνω στα φύλλα της αμπέλου, θερμαίνοντας τα εδάφη την άνοιξη. Είναι μια οινική περιοχή όπου ποικιλίες θερμού κλίματος όπως το Cabernet sauvignon δεν θα έχουν σταθερή ωρίμαση. Πράγματι, είναι μία από τις ελάχιστες αμπελουργικές περιοχές ψυχρού κλίματος που φυτεύτηκε σε επικλινείς πλαγιές πρώτα και ΟΧΙ στον ψυχρότερο πυθμένα της κοιλάδας.

Ανθρώπινοι παράγοντες και στιλιστικές επιλογές: Η περιοχή Willamette Valley βρίσκεται στο βόρειο άκρο της περιοχής όπου είναι δυνατή η σταθερή ωρίμαση ποικιλιών ψυχρού κλίματος που είναι σημαντικές για τους μη αφρώδεις οίνους ή τους αφρώδεις οίνους ποιότητας (π.χ. Pinot noir, Pinot meunier και Chardonnay). Τα θαυμάσια, μοναδικά χαρακτηριστικά των μη αφρωδών οίνων και των αφρωδών οίνων ποιότητας, όπως και οι βασικές επιλογές στιλιστικής τεχνουργίας των οινοποιών, οφείλονται σ’ αυτή την ιδιαιτερότητα της περιοχής. Με μέση ημερομηνία άνθισης το θερινό ηλιοστάσιο, η ωρίμαση των σταφυλιών των αφρωδών οίνων ποιότητας τείνει να γίνεται στα μέσα με τέλη Σεπτεμβρίου και των μη αφρωδών οίνων στα τέλη Σεπτεμβρίου με μέσα Οκτωβρίου. Οι επικλινείς τοποθεσίες επιτρέπουν την αναστροφή της υψηλής θερμοκρασίας νωρίς το βράδυ και, κατ’ επέκταση, τη διαπνοή των αμπέλων πριν από την ψύχρα που σημειώνεται το καλοκαίρι αργά τη νύχτα ή νωρίς το πρωί. Επιπλέον των διαφορών μεταξύ των αμπελώνων από πλευράς μακροκλίμακας χωροθέτησης, οι επικλινείς τοποθεσίες επιτρέπουν επίσης στον οινοποιό να τρυγήσει σε διάφορες πλευρές και υψόμετρα για να ενισχύσει περαιτέρω τις εκφράσεις διαφορετικών γεύσεων φρούτων και να προσαρμοστεί στα χαρακτηριστικά κάθε μοναδικής καλλιεργητικής περιόδου.

Σ’ αυτό το βόρειο άκρο, οι μεταβολές στη γεύση μπορούν να προκύψουν από μικρές αλλαγές στον αμπελώνα λόγω κλώνου, ριζώματος, απόστασης, πλευράς, υψομέτρου, ακόμα και της ίδιας της δουλειάς του γεωργού. Οι διαφορές μεταξύ γειτονικών αμπελοτεμαχίων μπορούν να οδηγήσουν σε στιλιστική ποικιλία στους αφρώδεις οίνους ποιότητας και τους μη αφρώδεις οίνους.

Στους αφρώδεις οίνους ποιότητας, τα σταφύλια οινοποίησης στην περιοχή Willamette Valley ωριμάζουν δίνοντας σύνθετες γεύσεις ώριμων φρούτων χωρίς να χάνουν την υψηλή φυσική τους οξύτητα. Η συγκομιδή των καρπών μπορεί να γίνει στη βέλτιστη ωριμότητα καθώς αυξάνεται το υψόμετρο. Όταν οι άμπελοι καλλιεργούνται στα όρια της σταθερούς ωρίμασης, παράγονται σύνθετες, υπέροχες φρουτώδεις γεύσεις. Αφρώδεις οίνοι των ποικιλιών Pinot noir και Chardonnay παράγονται στην περιοχή Willamette Valley από τις αρχές της δεκαετίας του ’80. Σήμερα υπάρχουν περισσότεροι από 100 παραγωγοί αφρωδών οίνων παραδοσιακής μεθόδου και η παραγωγή εξακολουθεί να αυξάνεται τόσο σε αριθμό παραγωγών όσο και σε όγκο.

Οι γεύσεις ώριμων φρούτων, η υψηλή φυσική οξύτητα και ο χαμηλός αλκοολικός τίτλος των σταφυλιών οινοποίησης που τρυγούνται στα μέσα Σεπτεμβρίου παράγουν σύνθετους αφρώδεις και μη αφρώδεις οίνους ποιότητας, μακράς παλαίωσης. Η περιοχή Willamette Valley, λόγω του υψηλού βόρειου γεωγραφικού της πλάτους, της γειτνίασής της με ψυχρό ωκεανό, των επικλινών αμπελώνων σε βροχοσκίαση, της δυναμικής φωτοπεριόδου και της αδυναμίας επιτυχούς ωρίμασης ποικιλιών σταφυλιών θερμότερου κλίματος, παρέχει ένα μοναδικό «νέο» στιλ βορειοαμερικάνικου οίνου.

Συνοπτικά, παρότι η κύρια αιτιολόγηση για τη γεωγραφική ένδειξη στηρίζεται σε φυσικούς παράγοντες που δημιουργούν μια μοναδική και εξαιρετική περιοχή, δευτερεύοντα στοιχεία της περιοχής Willamette Valley που υποστηρίζουν την ιδιαιτερότητά της εκτός από αυτά τα φυσικά χαρακτηριστικά είναι οι ανθρώπινοι παράγοντες —εξαιρετική προσοχή, συνεργασία, τεχνική αυστηρότητα και έρευνα, καθώς και οργανωτικές προσεγγίσεις που προσέλκυσαν παγκόσμιο ενδιαφέρον και σχέσεις, συμπεριλαμβανομένης της συνεργασίας ολόκληρου του κλάδου όπως στο εναρκτήριο Διεθνές Συμπόσιο Ψυχρού Κλίματος το 1984 και τον αναγνωρισμένο εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Pinot Noir εδώ και 34 χρόνια, που φιλοξενεί όλους τους οινοποιούς του Pinot noir παγκοσμίως. Η ισχυρή συνεργασία και τα σταθερά υψηλής ποιότητας προϊόντα κερδίζουν το κοινό και συμβάλλουν στη συνολική φήμη της περιοχής.

Και άλλες ποικιλίες σημειώνουν επιτυχία στην περιοχή γα παρόμοιους λόγους με το Pinot noir, αλλά το Pinot noir αποτελεί τον κολοφώνα της φήμης της. Ο Τύπος, η ακαδημαϊκή κοινότητα, οι ομότιμοι και οι καταναλωτές, όλοι γνωρίζουν τους οίνους Willamette Valley με βάση το Pinot noir, είτε πρόκειται για μη αφρώδεις είτε για αφρώδεις. Η αναγνώριση είναι ευρεία και διεθνής: π.χ. Platinum μετάλλιο στα βραβεία Decanter World Wine Awards Best in Show πριν από δύο χρόνια σε οίνο από την περιοχή Willamette Valley· ο Robert Parker ο νεότερος παραδέχτηκε ότι το Όρεγκον επιτέλους αξιοποιεί τις τεράστιες δυνατότητές του· ο Isaac Asimov των New York Times δήλωσε ότι η περιοχή Willamette Valley είναι ένα μέρος που επιτυγχάνει με συνέπεια τα πρότυπα λεπτότητας και χάρης του Pinot Noir.

9.   Άλλες προϋποθέσεις

Σχεδόν όλοι οι οίνοι από την περιοχή Willamette Valley προσδιορίζονται από την ποικιλία και πρέπει να αποτελούνται τουλάχιστον κατά 90 % από αυτή την ποικιλία, σύμφωνα με τους νόμους και τους κανονισμούς της πολιτείας του Όρεγκον (κανονισμοί OAR 845 OLCC).

Η προέλευση του οίνου πρέπει να είναι ακριβής και η αναφορά στις ετικέτες σε αμερικανική αμπελουργική περιοχή (AVA) απαιτεί τουλάχιστον το 95% του περιεχομένου της φιάλης να προέρχεται από αυτή την AVA.

Η οινοποίηση και η προετοιμασία για εμφιάλωση όλων των οίνων της Willamette Valley πρέπει να πραγματοποιούνται στο Όρεγκον, απαίτηση που στοχεύει στη διασφάλιση της ποιότητας και της προέλευσης των σταφυλιών, καθόσον είναι σημαντική η προσεκτική επεξεργασία αυτών των εκλεπτυσμένων οίνων και η διευκόλυνση της συνεργατικής δραστηριότητας για την τελική ωρίμαση του οίνου στην περιοχή καλλιέργειας των σταφυλιών. Αν η ετικέτα ενός οίνου αναγράφει «Willamette Valley AVA» ως ονομασία προέλευσης, οι ομοσπονδιακοί κανονισμοί περί επισήμανσης [Κώδικας ομοσπονδιακού κανονισμού, τίτλος 27 CFR 4.25(e)(3)(iv)] απαιτούν ο οίνος να έχει ωριμάσει πλήρως στο Όρεγκον. Η υπηρεσία φορολογίας και εμπορίου οινοπνευματωδών ποτών και καπνού των ΗΠΑ (TTB) έχει ορίσει, σε προπαρασκευαστικά έγγραφα θέσπισης σχετικών κανόνων, ως «πλήρως ωριμασμένο» τον οίνο που είναι «έτοιμος να εμφιαλωθεί, εκτός από τις εργασίες στην κάβα και την ανάμειξη που δεν προκαλούν αλλοίωση της κλάσης και του τύπου.»

Σύνδεσμος προς τις προδιαγραφές προϊόντος

https://willamettewines.com/wp-content/uploads/2020/03/2020-02-GUIDELINES-FOR-PROTECTED-GEOGRAPHICAL-INDICATION-Willamette-Valley.091718.add-092519.100819.030520.pdf.

---

(1)  ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 671.