α)

Κρατική πίστωση σύνταξης [νόμος περί κρατικής πίστωσης σύνταξης του 2002 και νόμος περί κρατικής πίστωσης σύνταξης (Βόρεια Ιρλανδία) του 2002]·

β)

επιδόματα για άτομα που αναζητούν εργασία, με βάση το εισόδημα [νόμος περί ατόμων που αναζητούν εργασία του 1995 και διάταγμα περί ατόμων που αναζητούν εργασία (Βόρεια Ιρλανδία) του 1995]·

γ)

επίδομα διαβίωσης αναπήρων, στοιχείο κινητικότητας [νόμος περί εισφορών και παροχών κοινωνικής ασφάλισης του 1992 και νόμος περί εισφορών και παροχών κοινωνικής ασφάλισης (Βόρεια Ιρλανδία) του 1992]·

δ)

Επίδομα προσωπικής ανεξαρτησίας, συνιστώσα κινητικότητας [νόμος περί μεταρρύθμισης της κοινωνικής πρόνοιας (Welfare Reform Act) του 2012 (μέρος 4) και διάταγμα για τη μεταρρύθμιση της κοινωνικής πρόνοιας (Βόρεια Ιρλανδία) του 2015 (μέρος 5)]·

ε)

Εξαρτώμενο από το εισόδημα επίδομα απασχόλησης και στήριξης [νόμος περί μεταρρύθμισης της κοινωνικής πρόνοιας του 2007 και νόμος περί μεταρρύθμισης της κοινωνικής πρόνοιας (Βόρεια Ιρλανδία) του 2007].

στ)

Επίδομα τροφίμων βέλτιστης έναρξης [κανονισμοί για τα τρόφιμα στον τομέα της κοινωνικής πρόνοιας (Best Start Foods) (Σκωτία) του 2019 (SSI 2019/193)]·

ζ)

Επιδόματα βέλτιστης έναρξης (επίδομα εγκυμοσύνης και επίδομα παιδιού, επίδομα προσχολικής μάθησης, επίδομα σχολικής ηλικίας) [κανονισμοί για τη χορήγηση βοήθειας κατά τα πρώτα έτη (Best Start Grants) (Σκωτία) του 2018 (SSI 2018/370)]

η)

Επίδομα κηδείας [κανονισμοί για τη χορήγηση βοήθειας για την κάλυψη των εξόδων κηδείας (Σκωτία) του 2019 (SSI 2019/292)]

θ)

Παροχές τέκνων στη Σκωτία (κανονισμοί για τις παροχές τέκνων στη Σκωτία του 2020 (SSI 2020/351))

α)

Επίδομα υποκατάστασης εισοδημάτων (νόμος της 27ης Φεβρουαρίου 1987) (Inkomensvervangende tegemoetkoming / allocation de remplacement de revenus).

β)

Εγγυημένο εισόδημα για ηλικιωμένα άτομα (νόμος της 22ας Μαρτίου 2001) (Inkomensgarantie voor ouderen / Revenu garanti aux personnes âgées).

α)

Κοινωνική σύνταξη [νόμος για τις κοινωνικές συντάξεις του 1995 (νόμος 25(I)/95), όπως τροποποιήθηκε].

β)

Επίδομα σοβαρής κινητικής ανικανότητας (αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου αριθ. 38210 της 16ης Οκτωβρίου 1992, αριθ. 41370 της 1ης Αυγούστου 1994, αριθ. 46183 της 11ης Ιουνίου 1997 και αριθ. 53675 της 16ης Μαΐου 2001).

γ)

Ειδικό επίδομα για τυφλούς [νόμος για τα ειδικά επιδόματα του 1996 (νόμος 77(I)/96), όπως τροποποιήθηκε].

α)

Επίδομα στέγασης συνταξιούχων (νόμος για το επίδομα στέγασης συνταξιούχων 571/2007).

β)

Επίδομα απασχόλησης (νόμος για τις παροχές ανεργίας 1290/2002).

α)

Συμπληρωματικά επιδόματα:

(νόμος της 30ής Ιουνίου 1956, κωδικοποιημένος στον τόμο VIII του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης).

β)

Επίδομα αναπηρίας ενηλίκων (νόμος της 30ής Ιουνίου 1975, κωδικοποιημένος στον τόμο VIII του κώδικα κοινωνικής ασφάλειας).

γ)

Ειδικό επίδομα (νόμος της 10ης Ιουλίου 1952, κωδικοποιημένος στον τόμο VIII του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης) σε σχέση με κεκτημένα δικαιώματα.

δ)

Επίδομα αλληλεγγύης γήρατος (διάταγμα της 24ης Ιουνίου 2004, κωδικοποιημένο στον τόμο VIII του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης) από 1ης Ιανουαρίου 2006.

α)

Βασικό εισόδημα διαβίωσης για ηλικιωμένους και άτομα με μειωμένη ικανότητα βιοπορισμού, δυνάμει του κεφαλαίου 4 του τόμου XII του κοινωνικού κώδικα (Leistungen der Grundsicherung im Alter und bei Erwerbsminderung nach dem Vierten Kapitel des Zwölften Buches Sozialgesetzbuch).

β)

Παροχές για την κάλυψη των εξόδων διαβίωσης στο πλαίσιο της βασικής διάταξης για άτομα που αναζητούν εργασία σύμφωνα με τον τόμο II του κοινωνικού κώδικα (Leistungen zur Sicherung des Lebensunterhalts in der Grundsicherung für Arbeitssuchende nach dem Zweiten Buch Sozialgesetzbuch).

α)

Επίδομα αναπηρίας [διάταγμα αριθ. 83/1987 (XII 27) του Υπουργικού Συμβουλίου για το επίδομα αναπηρίας].

β)

Επίδομα γήρατος (νόμος III του 1993 για την κοινωνική διοίκηση και τις κοινωνικές παροχές).

α)

Επίδομα ατόμων που αναζητούν εργασία [ενοποιημένος νόμος για την κοινωνική πρόνοια του 2005 (Social Welfare Consolidation Act 2005), μέρος 3, κεφάλαιο 2].

β)

Κρατική σύνταξη (χωρίς συνεισφορά) (ενοποιημένος νόμος του 2005 για την κοινωνική πρόνοια, μέρος 3, κεφάλαιο 4).

γ)

Σύνταξη χήρας, χήρου ή επιζώντα καταχωρισμένου συντρόφου (μη ανταποδοτικού χαρακτήρα) (ενοποιημένος νόμος του 2005 για την κοινωνική ασφάλιση και τις κοινωνικές υπηρεσίες, μέρος 3 κεφάλαιο 6).

δ)

Επίδομα αναπηρίας (ενοποιημένος νόμος του 2005 για την κοινωνική πρόνοια, μέρος 3, κεφάλαιο 10).

ε)

Επίδομα κινητικότητας [νόμος του 1970 για την υγεία (όπως τροποποιήθηκε), άρθρο 61].

στ)

Σύνταξη τυφλού (ενοποιημένος νόμος του 2005 για την κοινωνική πρόνοια, μέρος 3, κεφάλαιο 5).

α)

Κοινωνικές συντάξεις για άπορους υπηκόους (νόμος αριθ. 153 της 30ής Απριλίου 1969).

β)

Συντάξεις και επιδόματα για τους αναπήρους πολέμου και τους αναπήρους ειρηνικής περιόδου (νόμοι αριθ. 118 της 30ής Μαρτίου 1971, αριθ. 18 της 11ης Φεβρουαρίου 1980 και αριθ. 508 της 23ης Νοεμβρίου 1988).

γ)

Συντάξεις και επιδόματα για τους κωφάλαλους (νόμοι αριθ. 381 της 26ης Μαΐου 1970 και αριθ. 508 της 23ης Νοεμβρίου 1988).

δ)

Συντάξεις και επιδόματα για τους τυφλούς ειρηνικής περιόδου (νόμοι αριθ. 382 της 27ης Μαΐου 1970 και αριθ. 508 της 23ης Νοεμβρίου 1988).

ε)

Συμπλήρωμα της βασικής σύνταξης (νόμοι αριθ. 218 της 4ης Απριλίου 1952, αριθ. 638 της 11ης Νοεμβρίου 1983 και αριθ. 407 της 29ης Δεκεμβρίου 1990).

στ)

Συμπλήρωμα του επιδόματος αναπηρίας (νόμος αριθ. 222 της 12ης Ιουνίου 1984).

ζ)

Κοινωνικό επίδομα (νόμος αριθ. 335 της 8ης Αυγούστου 1995).

η)

Κοινωνική προσαύξηση (άρθρο 1 παράγραφοι 1 και 12 του νόμου αριθ. 544 της 29ης Δεκεμβρίου 1988 και επόμενες τροποποιήσεις).

α)

Κρατική παροχή κοινωνικής ασφάλισης (νόμος για τις κρατικές κοινωνικές παροχές της 1ης Ιανουαρίου 2003).

β)

Επίδομα αντιστάθμισης των εξόδων μεταφοράς αναπήρων με περιορισμένη κινητικότητα (νόμος για τις κρατικές κοινωνικές παροχές της 1ης Ιανουαρίου 2003).

α)

Συντάξεις κοινωνικής αρωγής αναπηρίας και γήρατος (νόμος αριθ. 1-675 του 1994 για τις συντάξεις κοινωνικής αρωγής, άρθρα 5 και 6, όπως τροποποιήθηκε).

β)

Βοήθημα αρωγής (νόμος του 1994 για τις συντάξεις κοινωνικής αρωγής αριθ. I-675, άρθρο 12, όπως τροποποιήθηκε).

γ)

Ειδική αποζημίωση μεταφοράς για τα άτομα με αναπηρία που παρουσιάζουν προβλήματα κινητικότητας (νόμος του 2000 για την αποζημίωση μεταφοράς, άρθρο 7 και 71, όπως τροποποιήθηκε).

α)

Συμπληρωματική παροχή [άρθρο 73 του νόμου του 1987 για την κοινωνική ασφάλιση (κεφ. 318)].

β)

Σύνταξη γήρατος [νόμος του 1987 για την κοινωνική ασφάλιση (κεφάλαιο 318)].

α)

Νόμος της 24ης Απριλίου 1997 για την υποστήριξη της εργασίας και απασχόλησης για νέους με αναπηρία (Wet Wajong).

β)

Νόμος της 6ης Νοεμβρίου 1986 για τις συμπληρωματικές παροχές (TW).

α)

Κοινωνική σύνταξη (Renta socjalna), νόμος της 27ης Ιουνίου 2003 για τις κοινωνικές συντάξεις (Ustawa o rencie socjalnej).

β)

Συμπληρωματική γονική παροχή (Rodzicielskie świadczenie uzupełniające Mama 4+), νόμος της 31ης Ιανουαρίου 2019 για τη συμπληρωματική γονική παροχή (Ustawa o rodzicielskim świadczeniu uzupełniającym).

γ)

Συμπληρωματική παροχή για τα εξαρτώμενα άτομα (świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji), νόμος της 31ης Ιουλίου για τη συμπληρωματική παροχή για τα εξαρτώμενα άτομα (Ustawa o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji).

α)

Μη ανταποδοτική κρατική σύνταξη γήρατος (νομοθετικό διάταγμα αριθ. 464/80 της 13ης Οκτωβρίου 1980, τροποποιημένο).

β)

Σύνταξη χηρείας μη ανταποδοτικού χαρακτήρα (κανονιστικό διάταγμα αριθ. 52/81 της 11ης Νοεμβρίου 1981).

γ)

Επίδομα αλληλεγγύης για τους ηλικιωμένους (νομοθετικό διάταγμα αριθ. 232/2005 της 29ης Δεκεμβρίου 2005, τροποποιημένο).

α)

Αναπροσαρμογή των συντάξεων ως μοναδικής πηγής εισοδήματος, που χορηγήθηκε πριν από την 1η Ιανουαρίου 2004.

β)

Κοινωνική σύνταξη που χορηγήθηκε πριν από την 1η Ιανουαρίου 2004.

α)

Εγγυημένο ελάχιστο εισόδημα (νόμος αριθ. 13/82 της 7ης Απριλίου 1982).

β)

Παροχές σε χρήμα ως βοήθεια στα ηλικιωμένα άτομα και στους ανίκανους προς εργασία αναπήρους (βασιλικό διάταγμα αριθ. 2620/81 της 24ης Ιουλίου 1981):

γ)

Επιδόματα για την προώθηση της κινητικότητας και την αποζημίωση των εξόδων μεταφοράς (νόμος αριθ. 13/1982 της 7ης Απριλίου 1982).

α)

Επίδομα στέγασης (κεφάλαια 100-103 του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης [2010:110]).

β)

Επίδομα διαβίωσης για ηλικιωμένους (κεφάλαιο 74 του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης [2010:110]).

α)

Επίδομα για βοήθεια από τρίτο πρόσωπο (νόμος περί εισφορών και παροχών κοινωνικής ασφάλισης (Social Security Contributions and Benefits Act) του 1992, κανονισμοί για την κοινωνική ασφάλιση (επίδομα για βοήθεια από τρίτο πρόσωπο) του 1991, νόμος περί εισφορών και παροχών κοινωνικής ασφάλισης (Social Security Contributions and Benefits Act) (Βόρεια Ιρλανδία) του 1992 και κανονισμοί για την κοινωνική ασφάλιση (επίδομα για βοήθεια από τρίτο πρόσωπο) (Βόρεια Ιρλανδία) του 1992)

β)

Επίδομα φροντιστή (νόμος περί εισφορών και παροχών κοινωνικής ασφάλισης (Social Security Contributions and Benefits Act) του 1992, κανονισμοί για την κοινωνική ασφάλιση (επίδομα αναπηρίας για φροντιστή) του 1976, νόμος περί εισφορών και παροχών κοινωνικής ασφάλισης (Social Security Contributions and Benefits Act) (Βόρεια Ιρλανδία) του 1992 και κανονισμοί για την κοινωνική ασφάλιση (επίδομα αναπηρίας για φροντιστή) (Βόρεια Ιρλανδία) του 1976)

γ)

Επίδομα διαβίωσης για αναπηρία, στοιχείο φροντίδας (νόμος περί εισφορών κοινωνικής ασφάλισης και παροχών (Social Security Contributions and Benefits Act) του 1992, κανονισμοί για την κοινωνική ασφάλιση (Επίδομα διαβίωσης για αναπηρία) του 1991, νόμος περί εισφορών κοινωνικής ασφάλισης και παροχών (Social Security Contributions and Benefits Act) (Βόρεια Ιρλανδία) του 1992 και κανονισμοί για την κοινωνική ασφάλιση (Επίδομα διαβίωσης για αναπηρία) (Βόρεια Ιρλανδία) του 1992)

δ)

Επίδομα προσωπικής ανεξαρτησίας, στοιχείο καθημερινής διαβίωσης (νόμος περί μεταρρύθμισης της κοινωνικής πρόνοιας (Welfare Reform Act) του 2012 (μέρος 4), κανονισμοί για την κοινωνική ασφάλιση (Επίδομα προσωπικής ανεξαρτησίας) του 2013, κανονισμοί για το επίδομα προσωπικής ανεξαρτησίας (μεταβατικές διατάξεις) του 2013, κανονισμοί για το επίδομα προσωπικής ανεξαρτησίας (μεταβατικές διατάξεις) (τροποποίηση) του 2019, διάταγμα για τη μεταρρύθμιση της κοινωνικής πρόνοιας (Βόρεια Ιρλανδία) του 2015 (μέρος 5), κανονισμοί για το επίδομα προσωπικής ανεξαρτησίας (Βόρεια Ιρλανδία) του 2016, κανονισμοί για το επίδομα προσωπικής ανεξαρτησίας (μεταβατικές διατάξεις) (Βόρεια Ιρλανδία) του 2016 και κανονισμοί για το επίδομα προσωπικής ανεξαρτησίας (μεταβατικές διατάξεις) (τροποποίηση) (Βόρεια Ιρλανδία) του 2019)

ε)

Συμπλήρωμα επιδόματος φροντιστή (νόμος περί κοινωνικής ασφάλισης (Social Security Act) (Σκωτία) του 2018)

στ)

Επιχορήγηση νέου φροντιστή (κανονισμοί για τη χορήγηση βοήθειας στους φροντιστές (Young Carer Grants) (Σκωτία) του 2020 (όπως τροποποιήθηκαν))

ζ)

Βοήθεια χειμερινής θέρμανσης σε παιδιά [The Winter Heating Assistance for Children and Young People (Σκωτία) κανονισμοί του 2020 (SSI 2020/352))

α)

Άρθρο 93 παράγραφος 8 και κεφάλαιο Vα του νόμου για την υποχρεωτική ασφάλιση υγείας και παροχών ασθένειας (Loi relative à l’insurance obligatoire soins de santé et indemnités/Wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen), ο οποίος εναρμονίστηκε στις 14 Ιουλίου 1994.

β)

Νόμος της 27ης Φεβρουαρίου 1987 σχετικά με τα επιδόματα για τα άτομα με αναπηρία (Loi relative aux allocations aux personnes handicapées/Wet betreffende de tegemoetkomingen aan gedisapten).

γ)

Κοινωνική προστασία στη Φλάνδρα (Vlaamse sociale bescherming): Διάταγμα του Φλαμανδικού Κοινοβουλίου της 18ης Μαΐου 2018 σχετικά με την οργάνωση της φλαμανδικής κοινωνικής προστασίας (Decreet houdende Vlaamse sociale bescherming) και διατάγματα της Φλαμανδικής Κυβέρνησης της 30ής Νοεμβρίου 2018·

δ)

Διάταγμα της 13ης Δεκεμβρίου 2018 σχετικά με τις παροχές σε ηλικιωμένους και εξαρτώμενα πρόσωπα, καθώς και την παρηγορητική φροντίδα (Dekret über die Angebote für Senioren und Personen mit Unterstützungsbedarf sowie über die Palliativpflege).

ε)

Διάταγμα της 4ης Ιουνίου 2007 σχετικά με τα ιδρύματα ψυχιατρικής νοσηλείας (Dekret über die psychiatrischen Pflegewohnheime).

στ)

Κυβερνητικό διάταγμα της 20ής Ιουνίου 2017 σχετικά με τα βοηθήματα κινητικότητας (Erlass über die Mobilitätshilfen).

ζ)

Διάταγμα της 13ης Δεκεμβρίου 2016 σχετικά με τη σύσταση γερμανικής κοινοτικής υπηρεσίας για την αυτεξούσια ζωή (Dekret zur Schaffung einer Dienststelle der Deutschsprachigen Gemeinschaft für selbstbestimmtes Leben).

η)

Βασιλικό διάταγμα της 5ης Μαρτίου 1990 σχετικά με το επίδομα για τους ηλικιωμένους (Königliches Dekret vom 5. März 1990 über die Beihilfe für ältere Menschen).

θ)

Διάταγμα της 21ης Δεκεμβρίου 2018 σχετικά με τους φορείς ασφάλισης υγείας των Βρυξελλών στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης και της χορήγησης βοήθειας στα άτομα (Ordonnantie van 21 december 2018 betreffende de Brusselse verzekeringsinstellingen in het domein van de gezondheidszorg en de hulp aan personen / Ordonnance du 21 décembre 2018 relative aux organismes assureurs bruxellois dans le domaine des soins de santé et de l'aide aux personnes).

ι)

Άρθρο 215α του βασιλικού διατάγματος της 3ης Ιουλίου 1996 σχετικά με την εφαρμογή του νόμου για την υποχρεωτική ασφάλιση υγειονομικής περίθαλψης και παροχών, το οποίο εναρμονίστηκε στις 14 Ιουλίου 1994 (Artikel 215 bis Koninklijk Besluit van 3 juli 1996 tot uitvoering van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994 / Article 215 bis Arrêté royal du 3 juillet 1996 portant application de la loi sur l'assurance obligatoire des soins de santé et des prestations, coordonné le 14 juillet 1994).

ια)

Άρθρο 12 του βασιλικού διατάγματος της 20ής Ιουλίου 1971 σχετικά με την εφαρμογή ασφάλισης παροχών και μητρότητας υπέρ των αυτοαπασχολουμένων και των συμβοηθούντων συζύγων (Artikel 12 Koninklijk Besluit van 20 juli 1971 betreffende de uitvoering houdende instelling van een uitkeringsverzekering en een moederschapsverzekering ten voordele van de zelfstandigen en van de meewerkende echtgenoten / Article 12 Arrêté royal du 20 juillet 1971 relatif à la mise en place de l'assurance de prévoyance et de l'assurance maternité au profit des indépendants et des conjoints aidants).

ιβ)

Άρθρο 43/32–43/46 του κώδικα της Βαλλονίας για την κοινωνική δράση και την υγεία: επίδομα για τους ηλικιωμένους.

ιγ)

Άρθρο 799 του κανονιστικού κώδικα της Βαλλονίας για την κοινωνική δράση και την υγεία: προϋπολογισμός προσωπικής αρωγής.

ιδ)

Διάταγμα της 8ης Φεβρουαρίου 2018 σχετικά με τη διαχείριση και την καταβολή οικογενειακών παροχών.

ιε)

Νόμος της 19ης Δεκεμβρίου 1939 σχετικά με τα οικογενειακά επιδόματα (LGAF): οικογενειακό επίδομα.

ιστ)

Διάταγμα της 10ης Δεκεμβρίου 2020 σχετικά με το επίδομα για τους ηλικιωμένους (Ordonnantie van 10 Δεκεμβρίου betreffende de tegemoetkoming voor hulp aan bejaarden / Ordonnance du 10 décembre 2020 relative à l’allocation pour l’aide aux personnes âgées).

ιζ)

Διάταγμα του Φλαμανδικού Κοινοβουλίου της 18ης Μαΐου 2018 σχετικά με την οργάνωση της κοινωνικής προστασίας στη Φλάνδρα (Decreet van 18 mei 2018 houdende Vlaamse sociale bescherming) και διατάγματα της Φλαμανδικής Κυβέρνησης της 30ής Νοεμβρίου 2018:

ιη)

Διάταγμα της 13ης Δεκεμβρίου 2018 σχετικά με τις παροχές σε ηλικιωμένους και πρόσωπα που χρειάζονται βοήθεια, καθώς και την παρηγορητική φροντίδα (Dekret vom 13. Dezember 2018 über die Angebote für Senioren und Personen mit Unterstützungsbedarf sowie über die Palliativpflege).

ιθ)

Διάταγμα της 4ης Ιουνίου 2007 σχετικά με τα ιδρύματα ψυχιατρικής νοσηλείας (Dekret über die psychiatrischen Pflegewohnheime).

κ)

Κυβερνητικό διάταγμα της 20ής Ιουνίου 2017 σχετικά με τα βοηθήματα κινητικότητας (Erlass über die Mobilitätshilfen).

κα)

Διάταγμα της 13ης Δεκεμβρίου 2016 σχετικά με τη σύσταση υπηρεσίας γερμανόφωνης κοινότητας για την αυτεξούσια ζωή (Dekret zur Schaffung einer Dienststelle der Deutschsprachigen Gemeinschaft für selbstbestimmtes Leben).

κβ)

Βασιλικό διάταγμα της 5ης Μαρτίου 1990 σχετικά με το επίδομα για τους ηλικιωμένους (Königliches Dekret vom 5. März 1990 über die Beihilfe für ältere Menschen).

κγ)

Κυβερνητικό διάταγμα της 19ης Δεκεμβρίου 2019 σχετικά με τη μεταβατική ρύθμιση της διαδικασίας χορήγησης προηγούμενης άδειας ή συγκατάθεσης για την κάλυψη των δαπανών ή τον επιμερισμό των δαπανών μακροχρόνιας αποκατάστασης στο εξωτερικό (Erlass der Regierung zur übergangsweisen Regelung des Verfahrens zur Erlangung einer Vorabgeehmigung oder Zustimmung zwecks Kostenübernahme oder Kostenbeteiligung für eine Langzeitrehabilitation im Ausland).

κδ)

Διάταγμα της 21ης Δεκεμβρίου 2018 σχετικά με τους φορείς ασφάλισης υγείας των Βρυξελλών στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης και της χορήγησης βοήθειας στα άτομα (Ordonnantie van 21 december 2018 betreffende de Brusselse verzekeringsinstellingen in het domein van de gezondsheidszorg en de hulp aan personen / Ordonnance du 21 décembre 2018 relative aux organismes assureurs bruxellois dans le domaine des soins de santé et de l'aide aux personnes).

κε)

Κωδικοποιημένος νόμος της 10ης Ιουλίου 2008 για τα νοσοκομεία και άλλα ιδρύματα περίθαλψης:

κστ)

νόμος σχετικά με την υποχρεωτική ασφάλιση υγειονομικής περίθαλψης και ασφαλιστική κάλυψη αποζημίωσης, ο οποίος εναρμονίστηκε στις 14 Ιουλίου 1994:

κζ)

Βασιλικό διάταγμα της 18ης Ιουλίου 2001 σχετικά με τον καθορισμό των κανόνων σύμφωνα με τους οποίους ο προϋπολογισμός των οικονομικών μέσων, η ποσόστωση των ημερών διαμονής και η τιμή ανά ημέρα διαμονής καθορίζονται για τις πρωτοβουλίες προστατευόμενης κατοικίας: υπηρεσίες που παρέχονται από τις πρωτοβουλίες προστατευόμενης κατοικίας (IHP).

κη)

Βασιλικό διάταγμα της 31ης Αυγούστου 2009 σχετικά με την παρέμβαση της ασφάλισης υγειονομικής περίθαλψης και της ασφαλιστικής κάλυψης αποζημίωσης για τη συνδρομή στην απεξάρτηση από το κάπνισμα.

κθ)

Κώδικας της Βαλλονίας για την κοινωνική δράση και την υγεία:

λ)

Κανονιστικός κώδικας της Βαλλονίας για την κοινωνική δράση και την υγεία: άρθρο 726:

λα)

Διάταγμα της 9ης Μαρτίου 2017 σχετικά με την τιμή καταλύματος και τη χρηματοδότηση ορισμένων εξοπλισμών για βαριές ιατρικές και τεχνικές υπηρεσίες στα νοσοκομεία: ιατροκοινωνικές δομές.

λβ)

Διάταγμα της 15ης Μαΐου 2008 της κυβέρνησης της Βαλλονίας: ιατροκοινωνικές δομές.

λγ)

Βασιλικό διάταγμα της 14ης Μαΐου 2003: υπηρεσίες ολοκληρωμένης κατ’ οίκον φροντίδας.

λδ)

Συμφωνία συνεργασίας της 31ης Δεκεμβρίου 2018 μεταξύ της Φλαμανδικής Κοινότητας, της Περιφέρειας της Βαλλονίας, της Επιτροπής Γαλλικής Κοινότητας, της Κοινής Επιτροπής Κοινοτήτων και της Γερμανόφωνης Κοινότητας σχετικά με τα βοηθήματα κινητικότητας (Samenwerkingsakkoord van 31 december 2018 tussen de Vlaamse Gemeenschap, de Franse Gemeenschapscommissie en de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie betreffende de mobiliteitshulpmiddelen / Accord de collaboration du 31 décembre 2018 entre la Communauté flamande, la Commission communautaire française et la Commission communautaire commune sur les aides à la mobilité).

λε)

Συμφωνία συνεργασίας της 31ης Δεκεμβρίου 2018 μεταξύ της Φλαμανδικής Κοινότητας, της Επιτροπής Γαλλικής Κοινότητας και της Κοινής Επιτροπής Κοινοτήτων σχετικά με το ενιαίο σημείο επαφής για τα βοηθήματα κινητικότητας στη δίγλωσση περιφέρεια Βρυξελλών-Πρωτεύουσας (Samenwerkingsakkoord van 31 december 2018 tussen de Vlaamse Gemeenschap, de Franse Gemeenschapscommissie en de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie betreffende het uniek loket voor de mobiliteitshulpmiddelen in het tweetalige gebied Brussel-Hoofdstad / Accord de coopération du 31 décembre 2018 entre la Communauté flamande, la Commission communautaire française et la Commission communautaire commune relatif au guichet unique pour les aides à la mobilité dans la région bilingue de Bruxelles-Capitale).

α)

Άρθρο 103 του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης (член 103 от Кодекса за социално осигуряване), ο τίτλος του 1999 τροποποιήθηκε το 2003.

β)

Νόμος του 1998 για την κοινωνική αρωγή (Закон за социално подпомагане).

γ)

Κανονισμός σχετικά με την εφαρμογή του νόμου του 1998 για την κοινωνική αρωγή (Правилник за прилагане на Закона за социално подпомагане).

δ)

Νόμος του 2019 για τα άτομα με αναπηρία (Закон за хората с увреждания).

ε)

Νόμος του 2019 για την προσωπική αρωγή (Закон за личната помощ).

στ)

Κανονισμός σχετικά με την εφαρμογή του νόμου του 2019 για την ένταξη των ατόμων με αναπηρία (Правилник за прилагане на Закона за интеграция на хората с увреждания).

ζ)

Διάταγμα του 2017 σχετικά με την ιατρική εμπειρογνωμοσύνη (Наредба за медицинската експертиза).

α)

Νόμος για την κοινωνική πρόνοια (Zakon o socijalnoj skrbi, OG 157/13, 152/14, 99/15, 52/16, 16/17, 130/17, 98/19, 64/20 και 138/20):

β)

Ο νόμος για την ανάδοχη φροντίδα (Zakon o udomiteljstvu OG 115/18):

α)

Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας.

β)

Το Εγγυημένο Ελάχιστο Εισόδημα και εν γένει οι κανονισμοί και τα διατάγματα σχετικά με τις κοινωνικές παροχές (έκτακτες ανάγκες και ανάγκες φροντίδας), όπως έχουν τροποποιηθεί ή αντικατασταθεί. Οι περί Στεγών για Ηλικιωμένους και Αναπήρους Νόμοι του 1991 – 2011. [Ν. 222/91 και Ν. 65(I)/2011].

γ)

Οι περί Κέντρων Ενηλίκων Νόμοι (Ν. 38(Ι)/1997 και Ν. 64(Ι)/2011).

δ)

Σχέδιο Κρατικών Ενισχύσεων Ήσσονος Σημασίας, βάσει του κανονισμού αριθ. 360/2012 για την παροχή υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος.

ε)

Υπηρεσία Διαχείρισης Επιδομάτων Πρόνοιας.

στ)

Το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα και εν γένει ο νόμος για τα επιδόματα πρόνοιας του 2014, όπως έχει τροποποιηθεί ή αντικατασταθεί.

ζ)

Το Εγγυημένο Ελάχιστο Εισόδημα και εν γένει οι κανονισμοί και τα διατάγματα για τα επιδόματα πρόνοιας, όπως έχουν τροποποιηθεί ή αντικατασταθεί.

α)

Ενοποιημένος νόμος για τις κοινωνικές υπηρεσίες (Lov om social service):

β)

Ενοποιημένος νόμος σχετικά με την επιδότηση στέγασης (Lov om individuel boligstøtte):

γ)

Ενοποιημένος νόμος για την κοινωνική στέγαση (Lov om social service):

α)

Νόμος του 2016 για την κοινωνική πρόνοια (Sotsiaalhoolekande seadus).

β)

Νόμος του 1999 για τις κοινωνικές παροχές για άτομα με αναπηρία (Puuetega inimeste sotsiaaltoetuste seadus).

α)

Συμπλήρωμα για τρίτο πρόσωπο (majoration pour tierce personne, MTP): άρθρα L. 341-4 και L. 355-1 του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης (Code de la sécurité sociale).

β)

Συμπληρωματική παροχή για χρήση τρίτου (prestation complémentaire pour recours à tierce personne): άρθρο L. 434-2 του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης.

γ)

Συμπλήρωμα ειδικής αγωγής για ανάπηρο τέκνο (complément d’allocation d’éducation de l’enfant handicapé): άρθρο L. 541-1 του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης.

δ)

Επίδομα αποζημίωσης αναπηρίας (prestation de compensation du handicap, PCH): άρθρα L. 245-1 έως L. 245-14 του κώδικα κοινωνικής δράσης και οικογένειας (Code de l’action sociale et des familles).

ε)

Επίδομα απώλειας αυτονομίας (allocation personnalisée d’autonomie, APA): άρθρα L. 232-1 έως L. 232-28 του κώδικα κοινωνικής δράσης και οικογένειας (Code de l’action sociale et des familles).

α)

Νόμος αριθ. 1140/1981, όπως τροποποιήθηκε.

β)

Νομοθετικό διάταγμα αριθ. 162/73 και κοινή υπουργική απόφαση αριθ. Π4β/5814/1997.

γ)

Υπουργική απόφαση αριθ. Π1γ/ΑΓΠ/οικ.14963 της 9ης Οκτωβρίου 2001.

δ)

Νόμος αριθ. 4025/2011.

ε)

Νόμος αριθ. 4109/2013.

στ)

Νόμος αριθ. 4199/2013, άρθρο 127.

ζ)

Νόμος αριθ. 4368/2016, άρθρο 334.

η)

Νόμος αριθ. 4483/2017, άρθρο 153.

θ)

Νόμος αριθ. 498/1-11-2018, άρθρα 28, 30 και 31, για τον «Ενιαίο Κανονισμό Παροχών Υγείας» του Ενιαίου Οργανισμού Παροχών Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ).

α)

Νόμος του 2009 για τα καθεστώτα στήριξης των οίκων ευγηρίας (αριθ. 15 του 2009).

β)

Επίδομα κατ’ οίκον φροντίδας (ενοποιημένος νόμος του 2005 για την κοινωνική πρόνοια, μέρος 3, κεφάλαιο 8Α).

α)

Νόμος αριθ. 118 της 30ής Μαρτίου 1971 για τις παροχές αναπηρίας για αμάχους (Legge 30 Marzo 1971, n. 118 — Conversione in Legge del D.L. 30 gennaio 1971, n. 5 e nuove norme in favore dei mutilati ed invalidi civili).

β)

Νόμος αριθ. 18 της 11ης Φεβρουαρίου 1980 για το σταθερό επίδομα για βοήθεια από τρίτο πρόσωπο (Legge 11 Febbraio 1980, n. 18 — Indennità di accompagnamento agli invalidi civili totalmente inabili).

γ)

Νόμος αριθ. 104 της 5ης Φεβρουαρίου 1992, άρθρο 33 (νόμος-πλαίσιο για την αναπηρία) (Legge 5 Febbraio 1992, n. 104 — Legge-quadro per l'assistenza, l'integrazione sociale e i diritti delle persone handicappate).

δ)

Νομοθετικό διάταγμα αριθ. 112 της 31ης Μαρτίου 1998 σχετικά με τη μεταφορά νομοθετικών καθηκόντων και διοικητικών αρμοδιοτήτων από το κράτος στις περιφέρειες και τις τοπικές οντότητες (Decreto Legislativo 31 Marzo 1998, n. 112 — Conferimento di funzioni e compiti amministrativi dello Stato alle regioni ed agli enti locali, in attuazione del capo I della Legge 15 Marzo 1997, n. 59).

ε)

Νόμος αριθ. 183 της 4ης Νοεμβρίου 2010, άρθρο 24, για την τροποποίηση των κανόνων σχετικά με τις άδειες για την παροχή βοήθειας σε αναπήρους σε δύσκολες καταστάσεις (Legge n. 183 del 4 Novembre 2010, art. 24 — Modifiche alla disciplina in materia di permessi per l'assistenza a portatori di handicap in situazione di gravità).

στ)

Νόμος αριθ. 147 της 27ης Δεκεμβρίου 2013, ο οποίος περιέχει διατάξεις σχετικά με την κατάρτιση του ετήσιου και πολυετούς προϋπολογισμού του κράτους — Νόμος σταθερότητας του 2014 (Disposizioni per la formazione del bilancio annuale e pluriennale dello Stato — Legge di stabilità 2014).

α)

Νόμος της 31/10/2002 για τις κοινωνικές υπηρεσίες και την κοινωνική αρωγή (Sociālo pakalpojumu un sociālās palīdzības likums).

β)

Νόμος της 12/6/1997 για την ιατρική περίθαλψη (Ārstniecības likums).

γ)

Νόμος της 30/12/2009 για τα δικαιώματα των ασθενών (Pacientu tiesību likums).

δ)

Κανονισμοί της 28/8/2018 του Υπουργικού Συμβουλίου αριθ. 555 σχετικά με την οργάνωση της υγειονομικής περίθαλψης και τη διαδικασία πληρωμής (Ministru kabineta 2018. gada 28. augusta noteikumi Nr.555 «Veselības aprūpes pakalpojumu organizēšanas un samaksas kārtība»).

ε)

Κανονισμοί της 27/5/2003 του Υπουργικού Συμβουλίου αριθ. 275 σχετικά με τις διαδικασίες πληρωμής των υπηρεσιών κοινωνικής μέριμνας και κοινωνικής αποκατάστασης και τις διαδικασίες για την κάλυψη του κόστους των υπηρεσιών από προϋπολογισμό τοπικής διοικητικής αρχής (Ministru kabineta 2003. gada 27. maija noteikumi Nr.275 «Sociālās aprūpes un sociālās rehabilitācijas pakalpojumu samaksas kārtība un kārtība, kādā pakalpojuma izmaksas tiek segtas no pašvaldības budžeta»).

στ)

Κανονισμοί της 2/4/2019 του Υπουργικού Συμβουλίου αριθ. 138 σχετικά με τη λήψη κοινωνικών υπηρεσιών και κοινωνικής αρωγής (Ministru kabineta 2019.gada 2.aprīļa noteikumi Nr 138 «Noteiku mi par sociālo pakalpojumu un sociālās palīdzības saņemšanu»).

ζ)

Νόμος της 1/1/2003 για τις κρατικές κοινωνικές παροχές — επίδομα ατόμου με αναπηρία για το οποίο απαιτείται φροντίδα (Valsts sociālo pabalstu likums).

α)

Νόμος της Δημοκρατίας της Λιθουανίας σχετικά με τις στοχευόμενες αποζημιώσεις (Lietuvos Respublikos tikslinių kompensacijų įstatymas) της 29ης Ιουνίου 2016 (αριθ. XII-2507).

β)

Νόμος της Δημοκρατίας της Λιθουανίας σχετικά με την υγειονομική ασφάλιση (Lietuvos Respublikos sveikatos draudimo įstatymas) της 21ης Μαΐου 1996 (αριθ. I-1343).

γ)

Νόμος της Δημοκρατίας της Λιθουανίας σχετικά με το υγειονομικό σύστημα (Lietuvos Respublikos sveikatos sistemos įstatymas) της 19ης Ιουλίου 1994 (αριθ. I-552).

δ)

Νόμος της Δημοκρατίας της Λιθουανίας σχετικά με τα ιδρύματα υγειονομικής περίθαλψης (Lietuvos Respublikos sveikatos priežiūros įstaigų įstatymas) της 6ης Ιουνίου 1996 (αριθ. I-1367).

—

φροντίδα και υποστήριξη για την άσκηση δραστηριοτήτων καθημερινής διαβίωσης·

—

δραστηριότητες για τη στήριξη της ανεξαρτησίας και της αυτονομίας·

—

δραστηριότητες ατομικής παρακολούθησης, ομαδικής παρακολούθησης και νυκτερινής παρακολούθησης·

—

δραστηριότητες εκπαίδευσης φροντιστών·

—

δραστηριότητες παροχής βοήθειας σε οικιακές εργασίες·

—

υποστηρικτικές δραστηριότητες σε δομές μακροχρόνιας φροντίδας·

—

κατ’ αποκοπή επίδομα για προϊόντα ακράτειας·

—

υποστηρικτική τεχνολογία και κατάρτιση σε υποστηρικτικές τεχνολογίες·

—

προσαρμογές στο σπίτι·

—

κατ’ αποκοπή παροχή σε χρήμα για την αντικατάσταση παροχών σε είδος για δραστηριότητες καθημερινής διαβίωσης και για δραστηριότητες παροχής βοήθειας με οικιακές εργασίες που παρέχονται από τον φροντιστή σύμφωνα με τη συνοπτική έκθεση για τη φροντίδα και τη βοήθεια·

—

κάλυψη των συνταξιοδοτικών εισφορών του φροντιστή·

—

κατ’ αποκοπή παροχές σε χρήμα για ορισμένες ασθένειες·

α)

Νόμος για την κοινωνική ασφάλιση (Att dwar is-Sigurta' Socjali) (κεφάλαιο 318).

β)

Παράγωγη νομοθεσία 318.19: κανονισμοί για τις τιμές των κρατικών ιδρυμάτων και οίκων ευγηρίας (Regolamenti dwar it-Trasferiment ta' Fondi għal Hostels Statali Indikati).

γ)

Παράγωγη νομοθεσία 318.17: κανονισμοί για τη μεταφορά κονδυλίων (χρηματοδοτούμενες από την κυβέρνηση κλίνες) (Regolamenti dwar it-Trasferiment ta' Fondi għal Sodod Iffinanzjati mill-Gvern).

δ)

Παράγωγη νομοθεσία 318.13: κανονισμοί σχετικά με τις τιμές των κρατικά χρηματοδοτούμενων υπηρεσιών φροντίδας κατ’ οίκον (Regolamenti dwar Rati għal Servizzi Residenzjali Finanzjali mill-Istat).

ε)

Επίδομα φροντιστή — νόμος για την κοινωνική ασφάλιση άρθρο 68 παράγραφος 1 στοιχείο α).

στ)

Αύξηση του επιδόματος φροντιστή — νόμος για την κοινωνική ασφάλιση άρθρο 68 παράγραφος 1 στοιχείο β).

α)

Επίδομα ιατρικής περίθαλψης (zasiłek pielęgnacyjny), επίδομα ειδικής φροντίδας (specjalny Zasiłek opiekuńczy), επίδομα νοσηλείας (świadczenie pielęgnacyjne) — νόμος της 28ης Νοεμβρίου 2003 για τις οικογενειακές παροχές (Ustawa o świadczeniach Rodzinnych).

β)

Επίδομα για φροντιστές (zasiłek dla opiekuna) — νόμος της 4ης Απριλίου 2014 σχετικά με τον καθορισμό και την καταβολή επιδομάτων σε φροντιστές (Ustawa o ustalaniu i wypłacaniu Zasiłków dla opiekunów).

α)

Συμπλήρωμα για εξαρτώμενα μέλη: Νομοθετικό διάταγμα αριθ. 265/99 της 14ης Ιουλίου 1999, τροποποιημένο (complemento por dependência).

β)

Συμπλήρωμα για εξαρτώμενα μέλη βάσει του συστήματος ειδικής προστασίας σε περίπτωση αναπηρίας: νόμος αριθ. 90/2009 της 31ης Αυγούστου 2009, ο οποίος επανεκδόθηκε σε ενοποιημένη μορφή με το νομοθετικό διάταγμα αριθ. 246/2015 της 20ής Οκτωβρίου 2015, τροποποιημένο (regime especial de proteção na invalidez).

γ)

Εθνικό δίκτυο ολοκληρωμένης συνεχούς φροντίδας: νομοθετικό διάταγμα αριθ. 101/06 της 6ης Ιουνίου 2006, ο οποίος επανεκδόθηκε σε ενοποιημένη μορφή με το νομοθετικό διάταγμα αριθ. 136/2015 της 28ης Ιουλίου 2015 (rede de cuidados continuados integrados).

δ)

Ολοκληρωμένη συνεχής φροντίδα στον τομέα της ψυχικής υγείας: νομοθετικό διάταγμα αριθ. 8/2010 της 28ης Ιανουαρίου 2010, το οποίο τροποποιήθηκε και επανεκδόθηκε με το νομοθετικό διάταγμα αριθ.°22/2011 της 10ης Φεβρουαρίου 2011 σχετικά με τη δημιουργία μονάδων και ομάδων για ολοκληρωμένη συνεχή φροντίδα στον τομέα της ψυχικής υγείας (unidades e equipas de cuidados continuados integrados de saúde mental).

ε)

Παιδιατρική περίθαλψη (εθνικό δίκτυο ολοκληρωμένης συνεχούς φροντίδας): διάταγμα αριθ. 343/2015 της 12ης Οκτωβρίου 2015 σχετικά με τα πρότυπα που διέπουν τη νοσοκομειακή και εξωνοσοκομειακή παιδιατρική περίθαλψη στο πλαίσιο του εθνικού δικτύου μακροχρόνιας ολοκληρωμένης φροντίδας (condições de instalação e funcionamento das unidades de internamento de cuidados integrados e de ambulatório pediátricas da Rede Nacional de Cuidados Continuados Integrados).

στ)

Ανεπίσημος φροντιστής (επίδομα): νόμος αριθ. 100/2019 της 6ης Σεπτεμβρίου σχετικά με το καθεστώς του ανεπίσημου φροντιστή (Estatuto do cuidador informal).

α)

Νόμος αριθ. 448-2006 της 6ης Δεκεμβρίου 2006 σχετικά με την προστασία και την προώθηση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία, με μεταγενέστερες τροποποιήσεις και συμπληρώσεις:

β)

Νόμος αριθ. 584/2002 σχετικά με μέτρα για την πρόληψη της εξάπλωσης της ασθένειας AIDS στη Ρουμανία και για την προστασία των ατόμων που έχουν μολυνθεί από HIV ή AIDS, με μεταγενέστερες τροποποιήσεις και συμπληρώσεις:

α)

Νόμος για τις συντάξεις και την αναπηρία (Zakon o pokojninskem in invalidskem zavarovanju) (Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας της Σλοβενίας, αριθ. 96/2012, και μεταγενέστερες τροποποιήσεις).

β)

Νόμος για τη χρηματική κοινωνική αρωγή (Zakon o socialno vartsvenih prejemkih) (Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας της Σλοβενίας, αριθ. 61/2010, και μεταγενέστερες τροποποιήσεις).

γ)

Νόμος για την άσκηση των δικαιωμάτων σε δημόσια κονδύλια (Zakon o uveljavljanju pravic iz javnih sredstev) (Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας της Σλοβενίας, αριθ. 62/2010, και μεταγενέστερες τροποποιήσεις).

δ)

Νόμος για την κοινωνική προστασία (Zakon o socialnem varstvu) (Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας της Σλοβενίας, αριθ. 3/2004 — επίσημο ενοποιημένο κείμενο και μεταγενέστερες τροποποιήσεις).

ε)

Νόμος για τη γονεϊκή φροντίδα και τις οικογενειακές παροχές (Zakon o starševskem varstvu in družinskih prejemkih) (Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας της Σλοβενίας, αριθ. 110/2006 — επίσημο ενοποιημένο κείμενο και μεταγενέστερες τροποποιήσεις).

στ)

Νόμος για τα άτομα που πάσχουν από διανοητική και σωματική αναπηρία (Zakon o družbenem varstvu duševno in telesno prizadetih oseb) (Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας της Σλοβενίας, αριθ. 41/83, και μεταγενέστερες τροποποιήσεις).

ζ)

Νόμος για την υγειονομική περίθαλψη και την ασφάλιση της υγείας (Zakon o zdravstvenem varstvu in zdravstvenem zavarovanju) (Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας της Σλοβενίας, αριθ. 72/2006, επίσημο ενοποιημένο κείμενο και μεταγενέστερες τροποποιήσεις).

η)

Νόμος για τους βετεράνους πολέμου (Zakon o vojnih veteranih) (Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας της Σλοβενίας, αριθ. 59/06, επίσημο ενοποιημένο κείμενο και μεταγενέστερες τροποποιήσεις).

θ)

Νόμος για την αναπηρία πολέμου (Zakon o vojnih invalidih) (Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας της Σλοβενίας, αριθ. 63/59, επίσημο ενοποιημένο κείμενο και μεταγενέστερες τροποποιήσεις).

ι)

Νόμος για το δημοσιονομικό ισοζύγιο (Zakon za uravnoteženje javnih finance (ZUJF)) (Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας της Σλοβενίας, αριθ. 40/2012, και μεταγενέστερες τροποποιήσεις).

ια)

Νόμος για τη ρύθμιση των αναπροσαρμογών των παροχών προς άτομα και νοικοκυριά στη Δημοκρατία της Σλοβενίας (Zakon o usklajevanju transferjev posameznikom in gospodinjstvom v Republiki Sloveniji) (Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας της Σλοβενίας, αριθ. 114/2006, επίσημο ενοποιημένο κείμενο και μεταγενέστερες τροποποιήσεις).

α)

Νόμος αριθ. 39/2006 της 14ης Δεκεμβρίου 2006 σχετικά με την προώθηση της προσωπικής αυτονομίας και την παροχή βοήθειας στα εξαρτώμενα άτομα, όπως τροποποιήθηκε.

β)

Υπουργικό διάταγμα της 15ης Απριλίου 1969.

γ)

Βασιλικό διάταγμα αριθ. 1300/95 της 21ης Ιουλίου 1995, όπως τροποποιήθηκε.

δ)

Βασιλικό διάταγμα αριθ. 1647/97 της 31ης Οκτωβρίου 1997, όπως τροποποιήθηκε.

α)

Επίδομα φροντίδας (Κεφάλαιο 22 του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης [2010:110]).

β)

Επίδομα επιπλέον εξόδων (Κεφάλαιο 50 του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης [2010:110]).

γ)

Επίδομα αρωγής (Κεφάλαιο 51 του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης [2010:110]).

δ)

Επίδομα αυτοκινήτου (Κεφάλαιο 52 του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης [2010:110]).

α)

Νόμος για τις κοινωνικές και τις κρατικές συντάξεις, LBK αριθ. 983 της 23/9/2019.

β)

Κανονισμοί για τις κοινωνικές και τις κρατικές συντάξεις, BEK αριθ. 1602 της 27/12/2019.

α)

Όλες οι αιτήσεις για παροχές δυνάμει του ομοσπονδιακού νόμου της 9ης Σεπτεμβρίου 1955 για τη γενική κοινωνική ασφάλιση — (ASVG), του ομοσπονδιακού νόμου της 11ης Οκτωβρίου 1978 για την κοινωνική ασφάλιση των αυτοαπασχολούμενων εμπόρων και επιτηδευματιών — (GSVG), του ομοσπονδιακού νόμου της 11ης Οκτωβρίου 1978 για την κοινωνική ασφάλιση των αυτοαπασχολούμενων αγροτών — (BSVG) και του ομοσπονδιακού νόμου της 30ής Νοεμβρίου 1978 για την κοινωνική ασφάλιση των αυτοαπασχολούμενων ελεύθερων επαγγελματιών (FSVG).

β)

Όλες οι αιτήσεις για συντάξεις επιζώντων βάσει λογαριασμού συντάξεων σύμφωνα με τον γενικό νόμο για τις συντάξεις (APG) της 18ης Νοεμβρίου 2004 με εξαίρεση τις περιπτώσεις που αναφέρονται στο σημείο 2.

γ)

Όλες οι αιτήσεις για συντάξεις επιζώντων των αυστριακών επαρχιακών ιατρικών επιμελητηρίων (Landesärztekammer) στο πλαίσιο βασικών παροχών (βασικής και οποιασδήποτε συμπληρωματικής παροχής ή βασικής σύνταξης).

δ)

Όλες οι αιτήσεις για στήριξη επιζώντων από το συνταξιοδοτικό ταμείο του αυστριακού επιμελητηρίου χειρούργων κτηνιάτρων.

ε)

Όλες οι αιτήσεις για συντάξεις χηρών και ορφανών σύμφωνα με τα καθεστώτα των οργανισμών ασφάλισης των αυστριακών δικηγορικών συλλόγων, μέρος Α.

στ)

Όλες οι αιτήσεις για παροχές δυνάμει του νόμου σχετικά με την ασφάλιση των συμβολαιογράφων της 3ης Φεβρουαρίου 1972 — NVG 1972.

α)

Όλες οι αιτήσεις για σύνταξη επιζώντων (σύνταξη χήρου, χήρας και ορφανού) η οποία υπολογίζεται σύμφωνα με τη νομοθεσία σε ισχύ πριν από την 1η Ιανουαρίου 2004 και το ποσό της οποίας προέρχεται από σύνταξη που καταβαλλόταν προηγουμένως στον αποθανόντα.

β)

Όλες οι αιτήσεις για συντάξεις που υπολογίζονται σύμφωνα με τον νόμο αριθ. 461/2003 Coll. σχετικά με την κοινωνική ασφάλιση όπως έχει τροποποιηθεί.

α)

Οι αιτήσεις για σύνταξη γήρατος υπό μορφή εγγυημένης σύνταξης για άτομα που γεννήθηκαν το 1937 ή πριν από το έτος αυτό (κεφάλαιο 66 του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης [2010:110]).

β)

Οι αιτήσεις για σύνταξη γήρατος υπό μορφή συμπληρωματικής σύνταξης [κεφάλαιο 63 του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης (2010:110)].

i)

ο ενδιαφερόμενος πραγματοποίησε περιόδους ασφάλισης, απασχόλησης ή κατοικίας υπό τη νομοθεσία του Ηνωμένου Βασιλείου και ενός κράτους μέλους· και ένα (ή περισσότερα) από τα οικονομικά έτη δεν λογίζονται ως έτη απόκτησης της ιδιότητας του δικαιούχου κατά την έννοια της νομοθεσίας του Ηνωμένου Βασιλείου·

ii)

οι περίοδοι ασφάλισης που πραγματοποιήθηκαν υπό την ισχύουσα στο Ηνωμένο Βασίλειο νομοθεσία για τις προ της 5ης Ιουλίου 1948 περιόδους έχουν ενδεχομένως ληφθεί υπόψη για τους σκοπούς του άρθρου SSC.47 παράγραφος 1 στοιχείο β) του πρωτοκόλλου με την εφαρμογή περιόδων ασφάλισης, απασχόλησης ή κατοικίας υπό τη νομοθεσία ενός κράτους μέλους.

α)

Συντάξεις γήρατος και οι συνακόλουθες συντάξεις επιζώντων βάσει λογαριασμού συντάξεων σύμφωνα με τον γενικό νόμο για τις συντάξεις (APG) της 18ης Νοεμβρίου 2004.

β)

Τα υποχρεωτικά επιδόματα δυνάμει του άρθρου 41 του ομοσπονδιακού νόμου της 28ης Δεκεμβρίου 2001, BGBl I αριθ. 154 για το γενικό μισθοδοτικό ταμείο των αυστριακών φαρμακοποιών (Pharmazeutische Gehaltskasse für Österreich).

γ)

Οι συντάξεις γήρατος και η πρόωρη συνταξιοδότηση των αυστριακών επαρχιακών ιατρικών επιμελητηρίων στο πλαίσιο βασικών παροχών (βασικής και οποιασδήποτε συμπληρωματικής παροχής ή βασικής σύνταξης) και όλες οι συνταξιοδοτικές παροχές των αυστριακών επαρχιακών ιατρικών επιμελητηρίων στο πλαίσιο συμπληρωματικών παροχών (συμπληρωματικής ή ατομικής σύνταξης).

δ)

Στήριξη γήρατος από το συνταξιοδοτικό ταμείο του αυστριακού επιμελητηρίου χειρούργων κτηνιάτρων.

ε)

Οι παροχές που καταβάλλονται σύμφωνα με τα καθεστώτα των οργανισμών ασφάλισης των αυστριακών δικηγορικών συλλόγων, μέρη Α και Β, εκτός από τις αιτήσεις για συντάξεις χηρών και ορφανών σύμφωνα με τα καθεστώτα των οργανισμών ασφάλισης των αυστριακών δικηγορικών συλλόγων, μέρος Α.

στ)

Οι παροχές που καταβάλλονται από τους οργανισμούς ασφάλισης δυνάμει του νόμου για το ομοσπονδιακό επιμελητήριο αρχιτεκτόνων και μηχανικών συμβούλων (Ziviltechnikerkammergesetzt) του 1993 και των καθεστώτων των οργανισμών ασφάλισης, εκτός από τις παροχές επιζώντων που απορρέουν από τις τελευταίες αυτές παροχές.

ζ)

Οι παροχές που καταβάλλονται σύμφωνα με το καθεστώς του οργανισμού ασφάλισης του ομοσπονδιακού επιμελητηρίου επαγγελματιών λογιστών και συμβούλων επί φορολογικών ζητημάτων δυνάμει του αντίστοιχου αυστριακού νόμου (Wirtschaftstreuhandberufsgesetz).

α)

Προσωπικές συντάξεις.

β)

Παροχές σε περίπτωση θανάτου (δεδουλευμένα που βασίζονται σε συμμετοχές στα Arbejdsmarkedets Tillægspension που αφορούν την περίοδο πριν από την 1η Ιανουαρίου 2002).

γ)

Παροχές σε περίπτωση θανάτου (δεδουλευμένα που βασίζονται στις συμμετοχές στα Arbejdsmarkedets Tillægspension που αφορούν την περίοδο μετά την 1η Ιανουαρίου 2002) που αναφέρονται στον ενοποιημένο νόμο για τη συμπληρωματική σύνταξη αγοράς εργασίας (Arbejdsmarkedets Tillægspension) 942:2009.

I.

α)

Αποζημίωση ασθένειας που συνδέεται με το εισόδημα και αποζημίωση δραστηριότητας που συνδέεται με το εισόδημα [κεφάλαιο 34 του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης (2010:110)].

β)

Η εγγυημένη σύνταξη και η εγγυημένη αποζημίωση, που αντικατέστησαν την πλήρη κρατική σύνταξη η οποία χορηγείται βάσει της νομοθεσίας σχετικά με τις κρατικές συντάξεις που εφαρμοζόταν πριν από την 1η Ιανουαρίου 1993, και η πλήρης κρατική σύνταξη η οποία χορηγείται σύμφωνα με τις μεταβατικές διατάξεις της νομοθεσίας που ίσχυε από την ημερομηνία εκείνη.

II.

α)

Συντάξεις αναπηρίας της κρατικής κοινωνικής ασφάλισης, που καταβάλλονται δυνάμει του νόμου για τις συντάξεις κρατικής ασφάλισης.

β)

Συντάξεις επιζώντων και ορφανών της κρατικής κοινωνικής ασφάλισης, που υπολογίζονται με βάση τη σύνταξη αναπηρίας του θανόντος δυνάμει του νόμου για τις συντάξεις κρατικής ασφάλισης.

α)

Αποζημίωση ασθένειας και αποζημίωση δραστηριότητας υπό μορφή εγγυημένης αποζημίωσης (κεφάλαιο 35 του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης [2010:110]).

β)

Συντάξεις χηρείας που υπολογίζονται με βάση πλασματικές περιόδους ασφάλισης (κεφάλαια 76-85 του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης [2010:110]).

ΙΙΙ.

Η σύμβαση της 28ης Απριλίου 1997 για την κοινωνική ασφάλιση μεταξύ της Δημοκρατίας της Φινλανδίας και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.

Η σύμβαση της 10ης Νοεμβρίου 2000 σχετικά με την κοινωνική ασφάλιση μεταξύ της Δημοκρατίας της Φινλανδίας και του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου.

Σκανδιναβική σύμβαση της 12ης Ιουνίου 2012 για την κοινωνική ασφάλεια.

1.

Για την απόκτηση περιόδων ασφάλισης κλάδου συντάξεων, η φοίτηση σε σχολείο ή ανάλογο εκπαιδευτικό ίδρυμα σε άλλο κράτος θα θεωρείται ισοδύναμη με φοίτηση σε σχολείο ή εκπαιδευτικό ίδρυμα σύμφωνα με τα άρθρα 227(1)(1) και 228(1)(3) του Allgemeines Sozialversicherungsgesetz (ASVG) (γενικός νόμος για την κοινωνική ασφάλιση), το άρθρο 116(7) του Gewerbliches Sozialversicherungsgesetz (GSVG) (ομοσπονδιακός νόμος για την κοινωνική ασφάλιση των εμπόρων και επιτηδευματιών) και το άρθρο 107(7) του Bauern-Sozialversicherungsgesetz (BSVG) (νόμος για την κοινωνική ασφάλιση των αγροτών), εάν το ενδιαφερόμενο πρόσωπο υπαγόταν κάποια στιγμή στην αυστριακή νομοθεσία λόγω της άσκησης μισθωτής ή μη μισθωτής δραστηριότητας, και εφόσον έχουν καταβληθεί οι ειδικές εισφορές που προβλέπονται στο άρθρο 227(3) του ASVG, το άρθρο 116(9) του GSVG και το άρθρο 107(9) του BSGV για την εξαγορά αυτών των περιόδων εκπαίδευσης.

2.

Για τον υπολογισμό της αναλογικής παροχής που αναφέρεται στο άρθρο SSC.47 παράγραφος 1 στοιχείο β) του παρόντος πρωτοκόλλου, δεν λαμβάνονται υπόψη οι ειδικές προσαυξήσεις για εισφορές συμπληρωματικής ασφάλισης και το συμπληρωματικό επίδομα ανθρακωρύχου που προβλέπει η αυστριακή νομοθεσία. Στις περιπτώσεις αυτές, η αναλογική παροχή υπολογιζόμενη χωρίς τις εισφορές αυτές θα προσαυξηθεί, ανάλογα με την περίπτωση, με τις ακέραιες ειδικές προσαυξήσεις για τις εισφορές της συμπληρωματικής ασφάλισης και το συμπληρωματικό επίδομα ανθρακωρύχου.

3.

Εάν, σύμφωνα με το άρθρο SSC.7 του παρόντος πρωτοκόλλου, έχουν συμπληρωθεί εξομοιούμενες περίοδοι βάσει αυστριακού συνταξιοδοτικού συστήματος, αλλά δεν μπορούν να αποτελέσουν βάση για τον υπολογισμό σύμφωνα με τα άρθρα 238 και 239 του ASVG, τα άρθρα 122 και 123 του GSVG και τα άρθρα 113 και 114 του BSVG, θα χρησιμοποιηθεί η βάση υπολογισμού για τις περιόδους φροντίδας των παιδιών σύμφωνα με το άρθρο 239 του ASVG, το άρθρο 123 του GSVG και το άρθρο 114 του BSVG.

4.

Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο SSC 39, για τον προσδιορισμό του ύψους των παροχών αναπηρίας βάσει της αυστριακής νομοθεσίας, οι διατάξεις του κεφαλαίου 5 του πρωτοκόλλου εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών.

1.

Για τον καθορισμό των μελών της οικογένειας σύμφωνα με το άρθρο SSC.1 στοιχείο ιθ) του παρόντος πρωτοκόλλου, ως «σύζυγοι» νοούνται και οι καταχωρισμένοι σύντροφοι όπως ορίζονται με τον τσεχικό νόμο αριθ. 115/2006 Coll. σχετικά με τους καταχωρισμένους συντρόφους.

2.

Κατά παρέκκλιση από τα άρθρα SSC.6 και SSC.7 του παρόντος πρωτοκόλλου, για τη χορήγηση της συμπληρωματικής παροχής για τις περιόδους ασφάλισης που έχουν συμπληρωθεί σύμφωνα με τη νομοθεσία της πρώην Τσεχικής και Σλοβακικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας, μόνο οι περίοδοι ασφάλισης που έχουν συμπληρωθεί σύμφωνα με την τσεχική νομοθεσία μπορούν να ληφθούν υπόψη προκειμένου να εκπληρωθεί η προϋπόθεση για τουλάχιστον ένα έτος τσεχικής συνταξιοδοτικής ασφάλισης εντός της καθορισμένης περιόδου μετά την ημερομηνία διάλυσης της ομοσπονδίας [άρθρο 106α παράγραφος 1 στοιχείο β) του νόμου αριθ. 155/1995 για τη συνταξιοδοτική ασφάλιση].

3.

Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο SSC 39, για τον καθορισμό του ποσού της παροχής αναπηρίας σύμφωνα με τον νόμο αριθ. 155/1995 Coll., εφαρμόζονται κατ’ αναλογία οι διατάξεις του κεφαλαίου 5 του πρωτοκόλλου.

1.

2.

3.

Το προσωρινό επίδομα για ανέργους που έχουν ενταχθεί στο ledighedsydelse (σύστημα «ευέλικτης εργασίας») (νόμος αριθ. 455 της 10ης Ιουνίου 1997) καλύπτεται από τον τίτλο ΙΙΙ κεφάλαιο 6 του παρόντος πρωτοκόλλου.

4.

Όταν ο δικαιούχος δανικής κοινωνικής σύνταξης δικαιούται επίσης σύνταξη επιζώντος από άλλο κράτος, τότε οι συντάξεις αυτές θεωρούνται, για την εφαρμογή της δανικής νομοθεσίας, ότι αποτελούν παροχές της ιδίας φύσης κατά την έννοια του άρθρου SSC.48 παράγραφος 1, υπό τον όρο, ωστόσο, ότι το πρόσωπο του οποίου οι χρονικές περίοδοι ασφάλισης ή κατοικίας λαμβάνονται ως βάση για τον υπολογισμό της σύνταξης επιζώντος έχει επίσης κατοχυρώσει δικαίωμα σε δανική κοινωνική σύνταξη.

1.

Για τους σκοπούς του καθορισμού της θεμελίωσης δικαιώματος και τον υπολογισμό του ποσού της φινλανδικής εθνικής σύνταξης δυνάμει των άρθρων SSC.47, SSC.48 και 49 του παρόντος πρωτοκόλλου, οι συντάξεις που αποκτώνται δυνάμει της νομοθεσίας άλλου κράτους εκλαμβάνονται ως συντάξεις αποκτηθείσες βάσει της φινλανδικής νομοθεσίας.

2.

Κατά την εφαρμογή του άρθρου SSC.47 παράγραφος 1 στοιχείο β) σημείο i) του παρόντος πρωτοκόλλου για τον υπολογισμό των αποδοχών κατά την πλασματική περίοδο σύμφωνα με τη φινλανδική νομοθεσία για τις συντάξεις που συνδέονται με τις αποδοχές, όταν ένα άτομο έχει περιόδους ασφάλισης κλάδου συντάξεων βάσει μισθωτής ή μη μισθωτής δραστηριότητας σε άλλο κράτος για ένα μέρος της περιόδου αναφοράς δυνάμει της φινλανδικής νομοθεσίας, οι αποδοχές για την πλασματική περίοδο πρέπει να είναι ισοδύναμες με το ποσό των αποδοχών που αποκτήθηκαν κατά το μέρος της περιόδου αναφοράς στη Φινλανδία, διαιρούμενο διά του αριθμού των μηνών για τους οποίους υπήρχαν περίοδοι ασφάλισης στη Φινλανδία κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς.

1.

Για πρόσωπα τα οποία λαμβάνουν παροχές σε είδος στη Γαλλία δυνάμει του άρθρου SSC.15 ή του άρθρου SSC.24 του παρόντος πρωτοκόλλου και κατοικούν στα γαλλικά διαμερίσματα Haut-Rhin, Bas-Rhin ή Moselle, στις παροχές σε είδος που χορηγούνται για λογαριασμό του φορέα άλλου κράτους που επωμίζεται το κόστος τους συμπεριλαμβάνονται παροχές που χορηγούνται τόσο από το γενικό σύστημα ασφάλισης ασθένειας όσο και από το υποχρεωτικό συμπληρωματικό τοπικό σύστημα ασφάλισης ασθένειας της περιοχής Alsace-Moselle.

2.

Η γαλλική νομοθεσία που εφαρμόζεται στα πρόσωπα που προσλαμβάνονται ή είχαν κατά το παρελθόν προσληφθεί ως μισθωτοί ή μη μισθωτοί, για την εφαρμογή του κεφαλαίου 5 του τίτλου III του παρόντος πρωτοκόλλου, περιλαμβάνει τόσο το/τα βασικό/-ά σύστημα/-τα ασφάλισης γήρατος όσο και το/τα σύστημα/-τα συμπληρωματικής σύνταξης στα οποία υπάγονταν οι ενδιαφερόμενοι.

1.

Παρά τα προβλεπόμενα στο άρθρο SSC.6 στοιχείο α) του παρόντος πρωτοκόλλου, καθώς και στο άρθρο 5 παράγραφος 4 σημείο 1 του τόμου VI του κοινωνικού κώδικα (Sozialgesetzbuch VI), πρόσωπο που λαμβάνει πλήρη σύνταξη γήρατος δυνάμει της νομοθεσίας άλλου κράτους, μπορεί να ζητήσει υποχρεωτική υπαγωγή στο γερμανικό συνταξιοδοτικό ασφαλιστικό σύστημα.

2.

Παρά τα προβλεπόμενα στο άρθρο SSC.6 στοιχείο α) του παρόντος πρωτοκόλλου, καθώς και στο άρθρο 7 του τόμου VI του κοινωνικού κώδικα (Sozialgesetzbuch VI), ένα πρόσωπο που είναι υποχρεωτικά ασφαλισμένο σε άλλο κράτος ή λαμβάνει σύνταξη γήρατος δυνάμει της νομοθεσίας άλλου κράτους μπορεί να υπαχθεί στο προαιρετικό σύστημα ασφάλισης της Γερμανίας.

3.

Για τη χορήγηση παροχών σε χρήμα, σύμφωνα με το άρθρο 47 παράγραφος 1 του τόμου V του κοινωνικού κώδικα, το άρθρο 47 παράγραφος 1 του τόμου VII του κοινωνικού κώδικα καθώς και το άρθρο 24θ του τόμου V σχετικά με την ασφάλιση σε ασφαλισμένους που ζουν σε άλλο κράτος, το συνταξιοδοτικό ασφαλιστικό σύστημα της Γερμανίας υπολογίζει βάσει των καθαρών αποδοχών, οι οποίες χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό των παροχών, σαν ο ασφαλισμένος να ζούσε στη Γερμανία, εκτός εάν ο ασφαλισμένος ζητήσει υπολογισμό βάσει των πραγματικών καθαρών αποδοχών που εισπράττει.

4.

Οι υπήκοοι άλλων κρατών, οι οποίοι έχουν την κατοικία ή τη συνήθη διαμονή τους εκτός Γερμανίας και πληρούν τις γενικές προϋποθέσεις του γερμανικού συνταξιοδοτικού ασφαλιστικού συστήματος μπορούν να καταβάλουν προαιρετικά εισφορές μόνον εάν είχαν κατά το παρελθόν υπαχθεί υποχρεωτικά ή προαιρετικά στο συνταξιοδοτικό ασφαλιστικό σύστημα της Γερμανίας· αυτό ισχύει επίσης για απάτριδες ή πρόσφυγες, οι οποίοι έχουν κατοικία ή συνήθη διαμονή σε άλλο κράτος.

5.

Η κατ’ αποκοπή περίοδος καταλογισμού (pauschale Anrechnungszeit) σύμφωνα με το άρθρο 253 του τόμου VI του κοινωνικού κώδικα (Sozialgesetzbuch VI) καθορίζεται αποκλειστικά με βάση τις γερμανικές περιόδους ασφάλισης.

6.

Στις περιπτώσεις που για τον επανυπολογισμό σύνταξης εφαρμόζεται η γερμανική νομοθεσία σχετικά με τις συντάξεις η οποία ίσχυε στις 31 Δεκεμβρίου 1991, για τον υπολογισμό των γερμανικών εξομοιούμενων περιόδων (Ersatzzeiten) εφαρμόζεται μόνο η γερμανική νομοθεσία.

7.

Η γερμανική νομοθεσία σχετικά με τα εργατικά ατυχήματα και τις επαγγελματικές ασθένειες για τα οποία χορηγούνται αποζημιώσεις βάσει της νομοθεσίας σχετικά με τις συντάξεις αλλοδαπής και τις παροχές για περιόδους ασφάλισης που μπορούν να ληφθούν υπόψη βάσει της νομοθεσίας σχετικά με τις συντάξεις αλλοδαπής στα εδάφη που σημειώνονται στο άρθρο 1 παράγραφοι 2 και 3 του νόμου για τους εκτοπισθέντες και πρόσφυγες (Bundesvertriebenengesetz) εξακολουθεί να εφαρμόζεται εντός του πεδίου εφαρμογής του παρόντος πρωτοκόλλου, ανεξάρτητα από τις διατάξεις του άρθρου 2 του νόμου για τις συντάξεις αλλοδαπής (Fremdrentengesetz).

8.

Για τον υπολογισμό του θεωρητικού ποσού κατά το άρθρο SSC.47 παράγραφος 1 στοιχείο β) σημείο i) του παρόντος πρωτοκόλλου, στα συνταξιοδοτικά συστήματα ελεύθερων επαγγελμάτων, ο αρμόδιος φορέας λαμβάνει ως βάση, για κάθε έτος ασφάλισης που έχει συμπληρωθεί βάσει της νομοθεσίας οποιουδήποτε άλλου κράτους, το μέσο ετήσιο συνταξιοδοτικό δικαίωμα που έχει αποκτηθεί κατά την περίοδο συμμετοχής των αρμόδιων φορέων μέσω της καταβολής εισφορών.

1.

Ο νόμος αριθ. 1469/84 για την προαιρετική υπαγωγή στο συνταξιοδοτικό ασφαλιστικό σύστημα Ελλήνων υπηκόων και αλλοδαπών υπηκόων ελληνικής καταγωγής ισχύει για υπηκόους άλλων κρατών, απάτριδες ή πρόσφυγες, εφόσον τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, ανεξαρτήτως του τόπου κατοικίας ή διαμονής τους, είχαν κατά το παρελθόν υπαχθεί υποχρεωτικά ή προαιρετικά στο ελληνικό συνταξιοδοτικό ασφαλιστικό σύστημα.

2.

Παρά τα προβλεπόμενα στο άρθρο SSC.6 στοιχείο α) του παρόντος πρωτοκόλλου, καθώς και στο άρθρο 34 του νόμου αριθ. 1140/1981, πρόσωπο που λαμβάνει σύνταξη λόγω εργατικού ατυχήματος ή επαγγελματικής ασθένειας σύμφωνα με τη νομοθεσία άλλου κράτους μπορεί να ζητήσει να υπαχθεί σε υποχρεωτική ασφάλιση σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζει ο ΟΓΑ, εφόσον ασκεί δραστηριότητα η οποία εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω νομοθεσίας.

α)

Αποκλειστικά και μόνο για τους σκοπούς της εφαρμογής των άρθρων SSC.43 και SSC.55 του παρόντος πρωτοκόλλου, μισθωτοί δυνάμει του νόμου για τις ένοπλες δυνάμεις της Μάλτας (κεφάλαιο 220 της νομοθεσίας της Μάλτας), του νόμου για την αστυνομία (κεφάλαιο 164 της νομοθεσίας της Μάλτας), του νόμου για τις φυλακές (κεφάλαιο 260 της νομοθεσίας της Μάλτας) και του νόμου για την πολιτική προστασία (κεφάλαιο 411 της νομοθεσίας της Μάλτας) θεωρούνται δημόσιοι υπάλληλοι.

β)

Συντάξεις που καταβάλλονται δυνάμει των ανωτέρω νόμων και δυνάμει του διατάγματος για τις συντάξεις (κεφάλαιο 93 της νομοθεσίας της Μάλτας) θεωρούνται, αποκλειστικά για τους σκοπούς του άρθρου SSC.1 στοιχείο κθ) του παρόντος πρωτοκόλλου, «ειδικά συστήματα για δημόσιους υπαλλήλους».

1.

Ασφάλιση υγείας

2.

Εφαρμογή του γενικού νόμου για τις συντάξεις γήρατος (Algemene Ouderdomswet, AOW).

3.

Εφαρμογή του γενικού νόμου για τους επιζώντες συγγενείς (Algemene nabestaandenwet, ANW)

4.

Εφαρμογή των νόμων των Κάτω Χωρών για την ασφάλιση της ανικανότητας προς εργασία

Κατά τον υπολογισμό των παροχών βάσει του WAO, του WIA ή του WAZ, οι φορείς των Κάτω Χωρών λαμβάνουν υπόψη:

1.

Για την εφαρμογή του παρόντος πρωτοκόλλου, τα έτη που υπολείπονται για να συμπληρώσει ο εργαζόμενος τη συντάξιμη ηλικία ή την ηλικία υποχρεωτικής συνταξιοδότησης που ορίζεται στο άρθρο 31 παράγραφος 4 του ενοποιημένου κειμένου του νόμου για τις συντάξεις δημοσίου (Ley de Clases Pasivas del Estado), υπολογίζονται ως παρασχεθείσα υπηρεσία μόνο εφόσον, κατά τη στιγμή της επέλευσης του κινδύνου βάσει του οποίου οφείλονται συντάξεις επιζώντων, o δικαιούχος καλυπτόταν από το ειδικό σύστημα της Ισπανίας για τους δημόσιους υπαλλήλους ή ασκούσε εξομοιούμενη δραστηριότητα ή εφόσον, κατά τη στιγμή της επέλευσης του κινδύνου βάσει του οποίου οφείλονται οι συντάξεις, ο δικαιούχος ασκούσε δραστηριότητα η οποία θα απαιτούσε την υπαγωγή του στο ειδικό σύστημα του κράτους αυτού για τους δημόσιους υπαλλήλους, τις ένοπλες δυνάμεις ή τον δικαστικό τομέα εάν η εν λόγω δραστηριότητα είχε ασκηθεί στην Ισπανία.

2.

3.

Οι περίοδοι που πραγματοποιούνται σε άλλα κράτη και οι οποίες πρέπει να υπολογίζονται στο ειδικό σύστημα για τους δημοσίους υπαλλήλους, τις ένοπλες δυνάμεις και τις διοικητικές υπηρεσίες του δικαστικού τομέα εξομοιούνται, για τους σκοπούς του άρθρου SSC.51 του παρόντος πρωτοκόλλου, με τις περιόδους που πλησιάζουν περισσότερο στο χρονικό διάστημα που έχει καλύψει ο εργαζόμενος ως δημόσιος υπάλληλος στην Ισπανία.

4.

Τα πρόσθετα ποσά λόγω ηλικίας που αναφέρονται στη δεύτερη μεταβατική διάταξη του γενικού νόμου για την κοινωνική ασφάλιση εφαρμόζονται σε όλους τους δικαιούχους δυνάμει του παρόντος πρωτοκόλλου οι οποίοι έχουν καταβάλει εισφορές βάσει της ισπανικής νομοθεσίας πριν από την 1η Ιανουαρίου 1967· δεν είναι δυνατόν, κατ’ εφαρμογή του άρθρου SSC.6 του παρόντος πρωτοκόλλου, να αντιμετωπίζονται οι περίοδοι ασφάλισης που έχουν υπολογισθεί σε άλλο κράτος πριν από την 1η Ιανουαρίου 1967 ως εισφορές που έχουν καταβληθεί στην Ισπανία, αποκλειστικά για τους σκοπούς του παρόντος πρωτοκόλλου. Στην 1η Ιανουαρίου 1967 αντιστοιχούν η 1η Αυγούστου 1970 όσον αφορά το ειδικό σύστημα για τους ναυτικούς και η 1η Απριλίου 1969 όσον αφορά το ειδικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης για τους ανθρακωρύχους.

1.

Οι διατάξεις του πρωτοκόλλου για τον συνυπολογισμό των περιόδων ασφάλισης και των περιόδων κατοικίας δεν εφαρμόζονται στις μεταβατικές διατάξεις της σουηδικής νομοθεσίας σχετικά με το δικαίωμα στην εγγυημένη σύνταξη για τα άτομα που γεννήθηκαν το 1937 ή πριν από το έτος αυτό, τα οποία κατοικούν στη Σουηδία για μια ορισμένη περίοδο πριν από την υποβολή της αίτησης σύνταξης (κεφάλαιο 6 του νόμου [2010:111] για τη θέσπιση του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης).

2.

Για τον υπολογισμό του εισοδήματος σε σχέση με την τεκμαρτή αποζημίωση ασθένειας που συνδέεται με το εισόδημα και την τεκμαρτή αποζημίωση δραστηριότητας που συνδέεται με το εισόδημα σύμφωνα με το κεφάλαιο 34 του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης (2010:110), ισχύουν τα ακόλουθα. εάν ο ασφαλισμένος, κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς, υπαγόταν και στη νομοθεσία ενός ή περισσότερων άλλων κρατών λόγω της δραστηριότητάς του ως μισθωτού ή μη μισθωτού, το εισόδημα που απέκτησε στα κράτη αυτά θεωρείται ισοδύναμο με το μέσο ακαθάριστο εισόδημα του ασφαλισμένου στη Σουηδία κατά τη διάρκεια του μέρους της περιόδου αναφοράς που συμπληρώθηκε στη Σουηδία, το οποίο υπολογίζεται με τη διαίρεση του συνόλου των αποδοχών στη Σουηδία διά του αριθμού των ετών κατά τη διάρκεια των οποίων αποκτήθηκαν οι αποδοχές αυτές·

3.

1.

Εφόσον, σύμφωνα με τη νομοθεσία του Ηνωμένου Βασιλείου, ένα πρόσωπο δικαιούται σύνταξη γήρατος εάν:

2.

Για τους σκοπούς του άρθρου SSC.8 του παρόντος πρωτοκόλλου σε περίπτωση χρηματικών παροχών λόγω γήρατος ή επιζώντων, συντάξεων λόγω επαγγελματικών ατυχημάτων ή επαγγελματικών ασθενειών και επιδομάτων θανάτου, κάθε δικαιούχος σύμφωνα με τη νομοθεσία του Ηνωμένου Βασιλείου, ο οποίος μένει στο έδαφος άλλου κράτους, θεωρείται, διαρκούσης της διαμονής αυτής, ότι έχει την κατοικία του στο έδαφος αυτού του άλλου κράτους.

3.

Σε περίπτωση που η λήψη επιδόματος χηρεύσαντα γονέα ή επιδόματος λόγω πένθους (υψηλότερο ποσοστό) εξαρτάται από το δικαίωμα στο επίδομα τέκνου του Ηνωμένου Βασιλείου, ένα πρόσωπο που πληροί όλα τα άλλα κριτήρια επιλεξιμότητας και το οποίο θα ήταν επιλέξιμο να λάβει επίδομα τέκνου στο Ηνωμένο Βασίλειο εάν το ίδιο, ή το παιδί, κατοικούσαν στο Ηνωμένο Βασίλειο, δεν θα εμποδιστεί να διεκδικήσει επίδομα χηρεύσαντα γονέα ή επίδομα λόγω πένθους (υψηλότερο ποσοστό) σύμφωνα με το παρόν πρωτόκολλο, παρά το γεγονός ότι το εν λόγω επίδομα τέκνου εξαιρείται από το πεδίο εφαρμογής του άρθρου SSC.3 παράγραφος 4 στοιχείο ζ).