This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62015CA0327
Case C-327/15: Judgment of the Court (Second Chamber) of 21 December 2016 (request for a preliminary ruling from the Østre Landsret) — TDC A/S v Teleklagenævnet, Erhvervs- og Vækstministeriet (Reference for a preliminary ruling — Electronic communications networks and services — Directive 2002/22/EC — Universal service — Articles 12 and 13 — Calculation of the cost of universal service obligations — Article 32 — Compensation for costs relating to additional mandatory services — Direct effect — Article 107(1) and Article 108(3) TFEU — Maritime radio safety and emergency services in Denmark and Greenland — National rules — Submission of an application for compensation for costs relating to additional mandatory services — Three-month time limit — Principles of equivalence and effectiveness)
Υπόθεση C-327/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 21ης Δεκεμβρίου 2016 [αίτηση του Østre Landsret (Δανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — TDC A/S κατά Teleklagenævnet, Erhvervs- og Vækstministeriet (Προδικαστική παραπομπή — Δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών — Οδηγία 2002/22/EΚ — Καθολική υπηρεσία — Άρθρα 12 και 13 — Υπολογισμός του κόστους των υποχρεώσεων καθολικής υπηρεσίας — Άρθρο 32 — Αποζημίωση για το κόστος που συνεπάγονται οι πρόσθετες υποχρεωτικές υπηρεσίες — Άμεσο αποτέλεσμα — Άρθρο 107, παράγραφος 1, και άρθρο 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ — Υπηρεσίες ασφαλείας και θαλάσσιας έκτακτης ανάγκης παρεχόμενες στη Δανία και τη Γροιλανδία — Εθνική ρύθμιση — Υποβολή αιτήσεως περί καταβολής αποζημιώσεως για το κόστος που συνεπάγονται οι πρόσθετες υποχρεωτικές υπηρεσίες — Τρίμηνη προθεσμία — Αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας)
Υπόθεση C-327/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 21ης Δεκεμβρίου 2016 [αίτηση του Østre Landsret (Δανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — TDC A/S κατά Teleklagenævnet, Erhvervs- og Vækstministeriet (Προδικαστική παραπομπή — Δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών — Οδηγία 2002/22/EΚ — Καθολική υπηρεσία — Άρθρα 12 και 13 — Υπολογισμός του κόστους των υποχρεώσεων καθολικής υπηρεσίας — Άρθρο 32 — Αποζημίωση για το κόστος που συνεπάγονται οι πρόσθετες υποχρεωτικές υπηρεσίες — Άμεσο αποτέλεσμα — Άρθρο 107, παράγραφος 1, και άρθρο 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ — Υπηρεσίες ασφαλείας και θαλάσσιας έκτακτης ανάγκης παρεχόμενες στη Δανία και τη Γροιλανδία — Εθνική ρύθμιση — Υποβολή αιτήσεως περί καταβολής αποζημιώσεως για το κόστος που συνεπάγονται οι πρόσθετες υποχρεωτικές υπηρεσίες — Τρίμηνη προθεσμία — Αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας)
ΕΕ C 53 της 20.2.2017, p. 13–14
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
20.2.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 53/13 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 21ης Δεκεμβρίου 2016 [αίτηση του Østre Landsret (Δανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — TDC A/S κατά Teleklagenævnet, Erhvervs- og Vækstministeriet
(Υπόθεση C-327/15) (1)
((Προδικαστική παραπομπή - Δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών - Οδηγία 2002/22/EΚ - Καθολική υπηρεσία - Άρθρα 12 και 13 - Υπολογισμός του κόστους των υποχρεώσεων καθολικής υπηρεσίας - Άρθρο 32 - Αποζημίωση για το κόστος που συνεπάγονται οι πρόσθετες υποχρεωτικές υπηρεσίες - Άμεσο αποτέλεσμα - Άρθρο 107, παράγραφος 1, και άρθρο 108, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ - Υπηρεσίες ασφαλείας και θαλάσσιας έκτακτης ανάγκης παρεχόμενες στη Δανία και τη Γροιλανδία - Εθνική ρύθμιση - Υποβολή αιτήσεως περί καταβολής αποζημιώσεως για το κόστος που συνεπάγονται οι πρόσθετες υποχρεωτικές υπηρεσίες - Τρίμηνη προθεσμία - Αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας))
(2017/C 053/15)
Γλώσσα διαδικασίας: η δανική
Αιτούν δικαστήριο
Østre Landsret
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
TDC A/S
κατά
Teleklagenævnet, Erhvervs- og Vækstministeriet
Διατακτικό
|
1) |
Οι διατάξεις της οδηγίας 2002/22/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την καθολική υπηρεσία και τα δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία καθολικής υπηρεσίας), και, ειδικότερα, το άρθρο της 32, πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική ρύθμιση που προβλέπει μηχανισμό αποζημιώσεως για την παροχή πρόσθετων υποχρεωτικών υπηρεσιών βάσει του οποίου μια επιχείρηση δεν δικαιούται αποζημιώσεως από το κράτος μέλος για το καθαρό κόστος της παροχής πρόσθετης υποχρεωτικής υπηρεσίας, εφόσον τα κέρδη που έχει αποκομίσει η επιχείρηση αυτή από άλλες υπηρεσίες που εμπίπτουν στις υποχρεώσεις καθολικής υπηρεσίας τις οποίες υπέχει υπερβαίνουν τη ζημία που συνδέεται με την παροχή αυτής της πρόσθετης υποχρεωτικής υπηρεσίας. |
|
2) |
Η οδηγία 2002/22 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση δυνάμει της οποίας επιχείρηση που έχει καθοριστεί ως πάροχος πρόσθετων υποχρεωτικών υπηρεσιών δικαιούται αποζημιώσεως από το κράτος μέλος για το καθαρό κόστος της παροχής των υπηρεσιών αυτών μόνον εάν το κόστος αυτό συνιστά αθέμιτη επιβάρυνση για την επιχείρηση αυτή. |
|
3) |
Η οδηγία 2002/22 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση δυνάμει της οποίας το καθαρό κόστος που φέρει επιχείρηση η οποία έχει καθοριστεί ως υπέχουσα υποχρέωση παροχής καθολικής υπηρεσίας προκύπτει από τη διαφορά μεταξύ των συνολικών εσόδων και του συνολικού κόστους που συνδέονται με την παροχή της εν λόγω υπηρεσίας, περιλαμβανομένων επίσης των εσόδων που θα είχε πραγματοποιήσει και του κόστους που θα έφερε εάν δεν ήταν πάροχος καθολικής υπηρεσίας. |
|
4) |
Υπό περιστάσεις όπως αυτές της κύριας δίκης, το γεγονός ότι η επιχείρηση που έχει επιφορτισθεί με την παροχή πρόσθετης υποχρεωτικής υπηρεσίας κατά την έννοια του άρθρου 32 της οδηγίας 2002/22 παρέχει την υπηρεσία αυτή όχι μόνο στο έδαφος της Δανίας, αλλά και στο έδαφος της Γροιλανδίας, δεν επηρεάζει την ερμηνεία των διατάξεων της οδηγίας αυτής. |
|
5) |
Το άρθρο 32 της οδηγίας 2002/22 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι έχει άμεσο αποτέλεσμα, στον βαθμό που απαγορεύει στα κράτη μέλη να επιβαρύνουν την επιχείρηση που έχει επιφορτισθεί με την παροχή πρόσθετης υποχρεωτικής υπηρεσίας με το σύνολο ή με μέρος του κόστους που συνεπάγεται η παροχή αυτή. |
|
6) |
Οι αρχές της καλόπιστης συνεργασίας, της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας πρέπει να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι δεν αντιτίθενται σε ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία εξαρτά την υποβολή, από τον φορέα παροχής καθολικής υπηρεσίας, αιτήσεων αποζημιώσεως για τη ζημία της προηγούμενης χρήσεως από την τήρηση τρίμηνης προθεσμίας η οποία αρχίζει από της λήξη της προθεσμίας που τάσσεται στον φορέα αυτόν για τη διαβίβαση ετήσιας εκθέσεως στην αρμόδια εθνική αρχή, υπό την επιφύλαξη ότι η προθεσμία αυτή δεν είναι λιγότερο ευνοϊκή από αυτήν που προβλέπεται στο εθνικό δίκαιο για παρεμφερή αίτηση και ότι δεν είναι ικανή να καταστήσει πρακτικώς αδύνατη ή υπερβολικά δυσχερή την άσκηση των δικαιωμάτων που απονέμει στις επιχειρήσεις η οδηγία 2002/22, πράγμα που εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να διαπιστώσει. |