27.4.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 138/62

—

να ακυρώσει την απόφαση C(2014) 8786 τελικό της Επιτροπής, της 25ης Νοεμβρίου 2014, σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.33995 (2013/C) (πρώην 2013/NN), και πιο συγκεκριμένα τα άρθρα 1, 2, 3, σημεία 1 και 2, 4 και 5 (διαπίστωση ότι το σχετικό μέτρο συνιστά ενίσχυση και ότι ο EEG 2012, περιλαμβανομένου του ειδικού αντισταθμιστικού καθεστώτος που προβλέπει, δεν συμβιβάζεται με την κοινή αγορά), καθώς και το άρθρο 6 σε συνδυασμό με το άρθρο 7 (επιβολή της υποχρεώσεως να ανακτηθεί αμέσως τμήμα των ενισχύσεων από τα πρόσωπα που ωφελήθηκαν)·

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

1.

Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως: δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 107 ΣΛΕΕ

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το σύστημα επιβαρύνσεων που καθιερώνει ο EEG [Erneuerbare-Energien-Gesetz, γερμανικός νόμος περί ανανεώσιμων πηγών ενέργειας] και το ειδικό αντισταθμιστικό καθεστώς που προβλέπει ο EEG 2012 δεν διαθέτουν χαρακτηριστικά ενισχύσεως κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Εν πάση περιπτώσει, κατά την άποψή της, ακόμη και αν γίνει δεκτό ότι το ειδικό αντισταθμιστικό καθεστώς του EEG 2012 συνιστά ενίσχυση κατά την ανωτέρω έννοια, το εν λόγω καθεστώς δικαιολογείται με βάση το άρθρο 107, παράγραφος 3, στοιχεία β' και γ', ΣΛΕΕ (προώθηση σημαντικού σχεδίου κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος ή ανάπτυξη ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων ή οικονομικών περιοχών χωρίς να αλλοιώνονται οι όροι των συναλλαγών κατά τρόπο αντίθετο προς το κοινό συμφέρον) και, επομένως, δεν αντιβαίνει στους κανόνες περί ενισχύσεων.

2.

Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως: δεν τυγχάνουν εφαρμογής εν προκειμένω οι κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και την ενέργεια (the Environmental and Energy State Aide Guidelines — EEAG), οι οποίες είναι θεματικά συναφείς με το σχέδιο προσαρμογής

Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι οι EEAG, οι οποίες ισχύουν από την 1η Ιουλίου 2014 και χρησιμοποιήθηκαν για τον υπολογισμό του προς ανάκτηση ποσού κατά το άρθρο 3 της επίδικης αποφάσεως της καθής, δεν μπορούν να εφαρμοσθούν ως προς τα εξεταζόμενα μέτρα, ήτοι το σύστημα επιβαρύνσεων που καθιερώνει ο EEG και το ειδικό αντισταθμιστικό καθεστώς που προβλέπει ο EEG 2012, καθόσον αυτά δεν διαθέτουν χαρακτηριστικά ενισχύσεως κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ και, επιπλέον, σε επίπεδο Ένωσης ισχύει η αρχή της νομιμότητας της διοικήσεως.