Chorwackie wydanie specjalne: Rozdział 13 Tom 059 P. 193 - 196
EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Need more search options? Use the
Advanced search
You are here
Document 32011D0019
2011/19/EU: Commission Decision of 14 January 2011 on the procedure for attesting the conformity of construction products pursuant to Article 20(2) of Council Directive 89/106/EEC as regards sealants for non-structural use in joints in buildings and pedestrian walkways (notified under document C(2011) 62) Text with EEA relevance
2011/19/UE: Decyzja Komisji z dnia 14 stycznia 2011 r. w sprawie procedury zaświadczania zgodności wyrobów budowlanych na mocy art. 20 ust. 2 dyrektywy Rady 89/106/EWG w odniesieniu do szczeliw do stosowania niekonstrukcyjnego w spoinach budynków i chodników (notyfikowana jako dokument nr C(2011) 62) Tekst mający znaczenie dla EOG
2011/19/UE: Decyzja Komisji z dnia 14 stycznia 2011 r. w sprawie procedury zaświadczania zgodności wyrobów budowlanych na mocy art. 20 ust. 2 dyrektywy Rady 89/106/EWG w odniesieniu do szczeliw do stosowania niekonstrukcyjnego w spoinach budynków i chodników (notyfikowana jako dokument nr C(2011) 62) Tekst mający znaczenie dla EOG
Dz.U. L 11 z 15.1.2011, p. 49–52
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV) Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych)
(HR)
In force
Language
HTML
PDF
Official Journal
|
15.1.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 11/49 |
DECYZJA KOMISJI
z dnia 14 stycznia 2011 r.
w sprawie procedury zaświadczania zgodności wyrobów budowlanych na mocy art. 20 ust. 2 dyrektywy Rady 89/106/EWG w odniesieniu do szczeliw do stosowania niekonstrukcyjnego w spoinach budynków i chodników
(notyfikowana jako dokument nr C(2011) 62)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2011/19/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich odnoszących się do wyrobów budowlanych (1), w szczególności jej art. 13 ust. 4,
po konsultacji ze Stałym Komitetem ds. Budownictwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Komisja zobowiązana jest wybrać jedną z dwóch procedur zaświadczania zgodności wyrobu, zgodnie z art. 13 ust. 3 dyrektywy 89/106/EWG. Artykuł ten stanowi, że Komisja powinna wybrać możliwie najmniej uciążliwą procedurę zgodną z wymaganiami dotyczącymi bezpieczeństwa. Niezbędne jest zatem podjęcie decyzji dla danego wyrobu lub rodziny wyrobów, czy obecność systemu fabrycznej kontroli produkcji, za który odpowiedzialność ponosi producent, jest koniecznym i wystarczającym warunkiem do zaświadczania zgodności oraz czy z przyczyn dotyczących zachowania zgodności z kryteriami wymienionymi w art. 13 ust. 4 wymagana jest interwencja uprawnionego organu. |
|
(2) |
Artykuł 13 ust. 4 wymaga, aby ustalona w ten sposób procedura była wskazana w mandatach i w specyfikacjach technicznych. Dlatego pożądane jest określenie wyrobu lub rodziny wyrobów wymienionych w specyfikacjach technicznych. |
|
(3) |
Obie procedury przewidziane w art. 13 ust. 3 dyrektywy 89/106/EWG są opisane szczegółowo w załączniku III do tej dyrektywy. Dlatego też niezbędne jest jasne określenie metod, za pomocą których te dwie procedury mają być wprowadzane w życie dla każdego wyrobu lub rodziny wyrobów, w odniesieniu do załącznika III, z uwagi na fakt, że załącznik III daje preferencje niektórym systemom. |
|
(4) |
Procedura określona w art. 13 ust. 3 lit. a) odpowiada systemom przedstawionym jako pierwsza możliwość, bez stałego nadzoru, oraz jako możliwości druga i trzecia przedstawione w załączniku III pkt 2 ppkt (ii), a procedura określona w art. 13 ust. 3 lit. b) odpowiada systemom przedstawionym w załączniku III pkt 2 ppkt (i) oraz jako pierwsza możliwość, z nadzorem stałym, w załączniku III pkt 2 ppkt (ii), |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Zgodność wyrobów i rodzin wyrobów wymienionych w załączniku I zaświadcza się z zastosowaniem procedury, zgodnie z którą, oprócz systemu fabrycznej kontroli produkcji przez producenta, w ocenę i nadzór nad kontrolą produkcji lub samym wyrobem zaangażowany jest uprawniony organ.
Artykuł 2
Procedurę zaświadczania zgodności określoną w załączniku II wskazuje się w mandatach dotyczących zharmonizowanych norm europejskich.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 14 stycznia 2011 r.
W imieniu Komisji
Antonio TAJANI
Wiceprzewodniczący
(1) Dz.U. L 40 z 11.2.1989, s. 12.
ZAŁĄCZNIK I
Szczeliwa do stosowania niekonstrukcyjnego w spoinach budynków i chodników:
|
1. |
Szczeliwa do zewnętrznych lub wewnętrznych ścian; ścianek działowych. |
|
2. |
Szczeliwa do oszklenia (z wyjątkiem szczeliw do akwariów, oszklenia konstrukcyjnego, pierwszego i zewnętrznego uszczelnienia do produkcji izolowanych zespołów okiennych, oszklenia horyzontalnego (poniżej 7°) oraz szkła organicznego). |
|
3. |
Szczeliwa do spoin sanitarnych (z wyjątkiem zastosowań przemysłowych, do wody pitnej, podwodnych (baseny, oczyszczalnie ścieków etc.) oraz przeznaczonych do kontaktu z żywnością). |
|
4. |
Szczeliwa do spoin chodników (z wyjątkiem chemicznych środków ograniczających, zanurzonych, dróg i innych obszarów ruchu, lotnisk i zakładów oczyszczania ścieków). |
ZAŁĄCZNIK II
Uwaga: Dla wyrobów mających więcej niż jedno zastosowanie, określone w następujących rodzinach wyrobów, zadania dla uprawnionego organu w ramach odpowiednich systemów zaświadczania zgodności kumulują się.
RODZINA WYROBÓW
SZCZELIWA DO STOSOWANIA NIEKONSTRUKCYJNEGO W SPOINACH BUDYNKÓW I CHODNIKÓW (1/2)
Systemy zaświadczania zgodności
Dla wyrobów i ich zamierzonych zastosowań wnosi się do CEN/CENELEC o wyszczególnienie następujących systemów zaświadczania zgodności w stosownych zharmonizowanych normach europejskich:
|
Produkt |
Przeznaczenie |
Poziomy lub klasy |
System zaświadczania zgodności |
||
|
Zastosowania na zewnątrz budynków |
— |
3 |
||
|
Zastosowania wewnątrz budynków |
— |
4 |
||
|
Do stosowania w budownictwie |
— |
3 |
||
|
— |
3 |
|||
|
— |
3 |
|||
|
System 3: Zob. załącznik III do dyrektywy 89/106/EWG pkt 2 ppkt (ii), druga możliwość. System 4: Zob. załącznik III do dyrektywy 89/106/EWG pkt 2 ppkt (ii), trzecia możliwość. |
|||||
Specyfikacja systemu zaświadczenia zgodności powinna być tak dobrana, aby system ten mógł być wprowadzany w życie nawet wówczas, gdy ustalenie niektórych właściwości użytkowych produktu nie jest konieczne, z uwagi na fakt, że co najmniej jedno państwo członkowskie w ogóle nie posiada wymogów prawnych dotyczących właściwości produktu (zob. art. 2 ust. 1 dyrektywy 89/106/EWG oraz, gdy to właściwe, ppkt 1.2.3 dokumentów wyjaśniających). W tych przypadkach nie wolno nakładać na producenta obowiązku sprawdzenia charakterystyki wyrobu, jeśli nie życzy on sobie przedkładać deklaracji dotyczących właściwości produktu w tym zakresie.
RODZINA WYROBÓW
SZCZELIWA DO STOSOWANIA NIEKONSTRUKCYJNEGO W SPOINACH BUDYNKÓW I CHODNIKÓW (2/2)
Systemy zaświadczania zgodności
Dla wyrobów i ich zamierzonych zastosowań wnosi się do CEN/CENELEC o wyszczególnienie następujących systemów zaświadczania zgodności w stosownych zharmonizowanych normach europejskich:
|
Wyroby |
Zamierzone zastosowania |
Poziomy lub klasy (reakcja na działanie ognia) |
Systemy zaświadczania zgodności |
|
Szczeliwa do stosowania niekonstrukcyjnego w spoinach budynków i chodników |
Dotyczy zastosowań podlegających przepisom w zakresie reakcji na ogień |
1 |
|
|
3 |
|||
|
(A1 do E) (3), F |
4 |
||
|
System 1: Zob. załącznik III do dyrektywy 89/106/EWG pkt 2 ppkt (i), bez badań audytowych próbek. System 3: Zob. załącznik III do dyrektywy 89/106/EWG pkt 2 ppkt (ii), druga możliwość. System 4: Zob. załącznik III do dyrektywy 89/106/EWG pkt 2 ppkt (ii), trzecia możliwość. |
|||
Specyfikacja systemu zaświadczenia zgodności powinna być tak dobrana, aby system ten mógł być wprowadzany w życie nawet wówczas, gdy ustalenie niektórych właściwości użytkowych produktu nie jest konieczne, z uwagi na fakt, że co najmniej jedno państwo członkowskie w ogóle nie posiada wymogów prawnych dotyczących właściwości produktu (zob. art. 2 ust. 1 dyrektywy 89/106/EWG oraz, gdy to właściwe, ppkt 1.2.3 dokumentów wyjaśniających). W tych przypadkach nie wolno nakładać na producenta obowiązku sprawdzenia charakterystyki wyrobu, jeśli nie życzy on sobie przedkładać deklaracji dotyczących właściwości produktu w tym zakresie.
(1) Produkty/materiały, dla których podwyższenie klasyfikacji reakcji na działanie ognia jest możliwe dzięki wyraźnie rozpoznawalnemu etapowi w procesie produkcji (np. zastosowanie dodatków opóźniających działanie ognia lub ograniczenie materiału organicznego).
(2) Wyroby/materiały nieobjęte przypisem (*).
(3) Produkty/materiały, które nie wymagają badania na reakcję na działanie ognia (np. produkty/materiały klas A1 zgodnie z decyzją Komisji 96/603/WE).