1)

Czy z prawa Unii, a w szczególności z art. 4 ust. 3 TFUE, art. 288 akapit trzeci TFUE i art. 260 ust. 1 TFUE wynika, że art. 15 ust. 1, ust. 2 lit. g) i ust. 3 dyrektywy 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącej usług na rynku wewnętrznym (1) (zwanej dalej „dyrektywą usługową”) wywołują skutek bezpośredni w ramach toczącego się postępowania sądowego między jednostkami w ten sposób, że również gdy chodzi o roszczenia z umowy o usługi architektoniczne, która została zawarta w 2004 r., a więc przed wydaniem dyrektywy usługowej, należy odstąpić od stosowania sprzecznych z tą dyrektywą uregulowań krajowych zawartych w § 4 Verordnung über die Honorare für Architekten und Ingenieurleistungen (rozporządzenia w sprawie wynagrodzeń architektów i inżynierów) z 1996 r. w brzmieniu z 2002 r. (zwanego dalej „HOAI 2002”), zgodnie z którym przewidziane w tym rozporządzeniu stawki minimalne za usługi w zakresie projektowania i nadzoru świadczone przez architektów i inżynierów – z zastrzeżeniem określonych wyjątków – są wiążące, a uzgodnienie w umowach z architektami lub inżynierami wynagrodzenia niższego niż to wynikające ze stawek minimalnych jest bezskuteczne?

2)