—

stwierdzenie nieważności decyzji ESMA z dnia 11 czerwca 2018 r. oddalającej jego zażalenie na decyzję ESMA z dnia 14 listopada 2017 r. o rozwiązaniu z nim umowy o pracę;

—

w razie potrzeby, jednoczesne stwierdzenie nieważności decyzji ESMA z dnia 14 listopada 2017 r.;

—

zasądzenie zadośćuczynienia za doznaną przez skarżącego krzywdę;

—

obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy, że skarżącemu nie doręczono decyzji o rozwiązaniu z nim umowy o pracę z zachowaniem właściwego okresu wypowiedzenia, określonego w jego umowie.

2.

Zarzut drugi, naruszenia prawa do bycia wysłuchanym.

3.

Zarzut trzeci, naruszenia obowiązku uzasadnienia, zgodnie z art. 41 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, zawierającym obowiązek uzasadnienia decyzji przez administrację.

4.

Zarzut czwarty, błędnej podstawy prawnej decyzji o oddaleniu żądań skarżącego oraz decyzji o rozwiązaniu umowy, gdyż obie zostały wydane na podstawie sprawozdania z oceny (2016), które jest obarczone oczywistymi błędami w ocenie.

5.

Zarzut piąty, naruszenia zasady proporcjonalności.

6.

Zarzut szósty, naruszenia spoczywającego na stronie pozwanej obowiązku staranności, w związku z problemami zdrowotnymi skarżącego i jego ogólnymi warunkami pracy.