This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62016TN0325
Case T-325/16: Action brought on 24 June 2016 — České dráhy v Commission
Sprawa T-325/16: Skarga wniesiona w dniu 24 czerwca 2016 r. – České dráhy/Komisja
Sprawa T-325/16: Skarga wniesiona w dniu 24 czerwca 2016 r. – České dráhy/Komisja
Dz.U. C 314 z 29.8.2016, p. 26–26
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
29.8.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 314/26 |
Skarga wniesiona w dniu 24 czerwca 2016 r. – České dráhy/Komisja
(Sprawa T-325/16)
(2016/C 314/36)
Język postępowania: czeski
Strony
Strona skarżąca: České dráhy, a.s. (Praga, Republika Czeska) (przedstawiciele: adwokaci K. Muzikář oraz J. Kindl)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej C(2016) 2417 final z dnia 18 kwietnia 2016 r. (sprawa AT.40156 – Falcon); |
— |
obciążenie Komisji całością kosztów postępowania poniesionych przez spółkę České dráhy. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów:
1. |
Zarzut pierwszy dotyczący tego, że zaskarżona decyzja w przedmiocie kontroli dotyczącej uczestnictwa w zachowaniu antykonkurencyjnym lub sama kontrola stanowi arbitralną i nieproporcjonalną ingerencję w sferę prywatną skarżącej.
|
2. |
Zarzut drugi dotyczący tego, że zaskarżona decyzja nie spełnia wymogów ustalonych w odniesieniu do standardu jej uzasadnienia i określenia przedmiotu i celu kontroli.
|
3. |
Zarzut trzeci dotyczący tego, że nie istnieją dowody, a nawet wskazówki, w celu wykazania podejrzenia zachowania antykonkurencyjnego skarżącej, które uzasadniałyby wydanie zaskarżonej decyzji i przeprowadzenie kontroli, a dowody zebrane w postępowaniu przed krajowym organem ochrony konkurencji faktycznie wykluczają takie podejrzenie. |
4. |
Zarzut czwarty dotyczący tego, że Komisja nie była uprawniona do wydania zaskarżonej decyzji lub przeprowadzenia kontroli, ponieważ zarzucane zachowanie antykonkurencyjne skarżącej nie może w żadnym wypadku mieć wpływu na handel pomiędzy państwami członkowskimi, a skarżąca w niniejszej sprawie nie może zajmować pozycji dominującej na rynku wewnętrznym lub na znacznej jego części. |
5. |
Zarzut piąty dotyczący tego, że wydanie zaskarżonej decyzji i przeprowadzenie kontroli ponad cztery lata po wszczęciu postępowania przed krajowym organem ochrony konkurencji jest sprzeczne z zasadą pewności prawa i zasadą ochrony uzasadnionych oczekiwań. |
6. |
Zarzut szósty dotyczący tego, że zaskarżona decyzja i związane z nią podejście Komisji ograniczyły prawa skarżącej zagwarantowane w art. 7 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej [lub art. 8 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (EKPC)] i art. 48 karty (lub art. 6 EKPC). |