30.6.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 202/12

1)

Czy fakt, że zakres stosowania art. 13 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 883/2004 (1) i art. 14 ust. 5 lit. b) rozporządzenia wykonawczego nr 987/2009 (2) obejmuje „osob[ę], która normalnie wykonuje pracę najemną w dwóch lub w kilku państwach członkowskich”, należy interpretować w ten sposób, że odnosi się on także do przypadku osoby zatrudnionej na podstawie umowy o pracę zawartej z jednym pracodawcą mającym siedzibę w jednym z państw członkowskich UE w celu wykonywania pracy w dwóch innych państwach członkowskich, nawet jeśli

2)

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytania zawarte w pkt 1 powyżej, czy art. 14 ust. 5 lit. b) rozporządzenia wykonawczego nr 987/2009 może być interpretowany w ten sposób, że do celów stosowania art. 13 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 883/2004 wyrażenie „osoba, która normalnie wykonuje pracę najemną w dwóch lub w kilku państwach członkowskich” odnosi się także do przypadku, w którym występują okresy bezczynności między dwiema pracami wykonanymi w różnych państwach członkowskich, podczas których pracownik nadal podlega tej samej umowie o pracę?

3)

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytania zawarte w pkt 1 powyżej, czy fakt, że właściwe państwo członkowskie nie wydaje formularza A1, wyłącza stosowanie art. 13 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 883/2004?

4)

Czy art. 16 ust. 5 lub art. 20 ust. 1 lub jakikolwiek inny artykuł rozporządzenia wykonawczego nr 987/2009 nakładają na państwo członkowskie – na podstawie wstępnej decyzji państwa członkowskiego zamieszkania w odniesieniu do ustawodawstwa mającego zastosowanie – obowiązek wydania formularza A1 z własnej inicjatywy bez konieczności złożenia dodatkowego wniosku we właściwym państwie członkowskim przez zainteresowanego pracodawcę?