26.10.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 313/7

1)

Czy wykładni klauzuli 5 pkt 1 porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC), stanowiącego załącznik do dyrektywy Rady 99/70/WE (1) z dnia 28 czerwca 1999 r. należy dokonywać w ten sposób, że klauzula ta stoi na przeszkodzie stosowaniu art. 4 ust. 1 zdanie ostatnie i ust. 11 ustawy nr 124 z dnia 3 maja 1999 r. (Disposizioni urgenti in materia di personale scolastico) [Przepisy o charakterze doraźnym dotyczące pracowników szkolnictwa], który to przepis najpierw reguluje przydział zastępstw rocznych na stanowiska, „które są faktycznie nieobsadzone i wolne na dzień 31 grudnia”, a następnie stanowi, że zastępstwa roczne przydzielane są „w oczekiwaniu na przeprowadzenie postępowania konkursowego, mającego na celu zatrudnienie mianowanych pracowników dydaktycznych”, przez co umożliwia wykorzystywanie umów na czas określony bez wskazania dokładnych terminów przeprowadzenia konkursów i w warunkach nieprzewidujących prawa do odszkodowania?

2)

Czy wymogi organizacyjne włoskiego systemu szkolnictwa opisanego powyżej stanowią obiektywne powody, w rozumieniu klauzuli 5 pkt 1 dyrektywy 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r., które powodują, że z prawem Unii Europejskiej zgodne są przepisy takie jak omawiane przepisy włoskie nieprzewidujące prawa do odszkodowania za zatrudnianie pracowników szkolnictwa na czas określony?