EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62009CA0452
Case C-452/09: Judgment of the Court (First Chamber) of 19 May 2011 (reference for a preliminary ruling from the Corte d’appello di Firenze (Italy)) — Tonina Enza Iaia, Andrea Moggio, Ugo Vassalle v Ministero dell’Istruzione, dell’Università e della Ricerca, Ministero dell’Economia e delle Finanze, Università degli studi di Pisa (Directive 82/76/EEC — Freedom of establishment and freedom to provide services — Doctors — Acquisition of the title of medical specialist — Remuneration during the period of training — Five-year limitation period in respect of the right to payment of periodic remuneration)
Sprawa C-452/09: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 19 maja 2011 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte di Appello di Firenze — Włochy) — Tonina Enza Iaia, Andrea Moggio, Ugo Vassalle przeciwko Ministero dell'Istruzione, dell'Università e della Ricerca, Ministero dell'Economia e delle Finanze, Università degli studi di Pisa (Dyrektywa 82/76/EWG — Swoboda przedsiębiorczości i swoboda świadczenia usług — Lekarze — Uzyskanie tytułu specjalisty — Wynagrodzenie w okresie szkolenia — Przedawnienie po pięciu latach prawa do wypłaty okresowego wynagrodzenia)
Sprawa C-452/09: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 19 maja 2011 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte di Appello di Firenze — Włochy) — Tonina Enza Iaia, Andrea Moggio, Ugo Vassalle przeciwko Ministero dell'Istruzione, dell'Università e della Ricerca, Ministero dell'Economia e delle Finanze, Università degli studi di Pisa (Dyrektywa 82/76/EWG — Swoboda przedsiębiorczości i swoboda świadczenia usług — Lekarze — Uzyskanie tytułu specjalisty — Wynagrodzenie w okresie szkolenia — Przedawnienie po pięciu latach prawa do wypłaty okresowego wynagrodzenia)
Dz.U. C 204 z 9.7.2011, p. 8–8
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
9.7.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 204/8 |
Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 19 maja 2011 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte di Appello di Firenze — Włochy) — Tonina Enza Iaia, Andrea Moggio, Ugo Vassalle przeciwko Ministero dell'Istruzione, dell'Università e della Ricerca, Ministero dell'Economia e delle Finanze, Università degli studi di Pisa
(Sprawa C-452/09) (1)
(Dyrektywa 82/76/EWG - Swoboda przedsiębiorczości i swoboda świadczenia usług - Lekarze - Uzyskanie tytułu specjalisty - Wynagrodzenie w okresie szkolenia - Przedawnienie po pięciu latach prawa do wypłaty okresowego wynagrodzenia)
2011/C 204/15
Język postępowania: włoski
Sąd krajowy
Corte di Appello di Firenze
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Tonina Enza Iaia, Andrea Moggio, Ugo Vassalle
Strona pozwana: Ministero dell'Istruzione, dell'Università e della Ricerca, Ministero dell'Economia e delle Finanze, Università degli studi di Pisa
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Corte di Appello di Firenze — Wykładnia dyrektywy Rady 82/76/EWG z dnia 26 stycznia 1982 r. zmieniającej dyrektywę 75/362/EWG w sprawie wzajemnego uznawania dyplomów, świadectw i innych dowodów posiadania kwalifikacji w dziedzinie medycyny, łącznie ze środkami ułatwiającymi skuteczne korzystanie z prawa przedsiębiorczości i swobody świadczenia usług oraz dyrektywy 75/363/EWG dotyczącej koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do działalności medycznej (Dz. U. L 43, s. 21) — Kształcenie lekarzy specjalistów — Prawo do odpowiedniego wynagrodzenia w trakcie kształcenia — Bezpośrednia skuteczność przy braku transpozycji dyrektywy — Możliwość podniesienia przez państwo członkowskie zarzutu przedawnienia po pięciu lub dziesięciu latach praw wynikających z rzeczonej dyrektywy w odniesieniu do okresu sprzed przyjęcia pierwszej ustawy transponującej
Sentencja
Prawo Unii należy interpretować w ten sposób, iż nie stoi ono na przeszkodzie powołaniu się przez państwo członkowskie na upływ rozsądnego terminu przedawnienia w stosunku do skargi sądowej wniesionej przez jednostkę w celu ochrony praw przyznanych jej przez dyrektywę, chociażby to państwo nie dokonało jej prawidłowej transpozycji, o ile poprzez swe zachowanie nie spowodowało ono opóźnienia we wniesieniu skargi. Stwierdzenie przez Trybunał naruszenia prawa Unii nie ma wpływu na początek biegu terminu przedawnienia, jeżeli naruszenie jest niewątpliwe.