12.4.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 92/15

1)

czy rozporządzenie Rady (EWG) nr 1788/2003 (1) z dnia 29 września 2003 r. ustanawiające opłatę wyrównawczą w sektorze mleka i przetworów mlecznych z tytułu przekroczenia przydzielonej krajowej ilości referencyjnej, bez dokonywania okresowego uaktualnienia ilości przydzielonej każdemu z państw członkowskich na podstawie uprzednich konkretnych weryfikacji rzeczywistych rozmiarów produkcji każdego z nich, jest zgodne z art. 32 traktatu i przewidzianymi w nim celami wspólnej polityki rolnej, takimi jak zwiększenie wydajności rolnictwa, postęp techniczny zapewniający racjonalny rozwój produkcji rolnej, jak również optymalne wykorzystanie czynników produkcji, zwłaszcza siły roboczej, skoro taki mechanizm obciąża również włoskich producentów przetworów mlecznych, stanowiąc zagrożenie zarówno dla odpowiedniego poziomu życia, jak i dla postępu, z powodu nieodpowiedniej zapłaty za czynniki produkcyjne, a także ze względu na fakt, że Włochy są w rzeczywistości krajem z niedoborem produkcji (por. sprawozdanie rządowe cytowane w pkt 6.5), który musi uciekać się do importu surowców celem utrzymania przemysłu przetwórczego i obrotu produktami wysokiej jakości (por. załączone to sprawozdanie agronomiczne z dnia 15 lutego 2004 r.);

2)

czy cytowane tu rozporządzenie EWG nr 1788/2003 jest zgodne z art. 33 traktatu WE w zakresie, w jakim ustanawia ono wspólną organizację rynku, a jednocześnie wyklucza wszelką dyskryminację między producentami lub konsumentami Wspólnoty, gdy jednakowe stosowanie dodatkowej opłaty wyrównawczej, bez uprzedniego wyłonienia producentów wykazujących niedobór produkcji i tych wykazujących jej nadwyżkę, prowadzi do dyskryminacji włoskich producentów wywodzących się z państwa z niedoborem produkcji;

3)

czy rozporządzenie EWG nr 1788/2003 jest zgodne z art. 34 traktatu stanowiącym, że osiąganie celów przewidzianych w art. 33 wyklucza wszelką dyskryminację między producentami i konsumentami wewnątrz Wspólnoty, skoro dyskryminację wprowadza samo rozporządzenie, które dla celów związanych z dodatkową opłatą żąda jednolitej opłaty zarówno od producentów pochodzących z państw z nadwyżką produkcji, jak i od tych pochodzących z państw z niedoborem produkcji takich jak Włochy;

4)

czy rozporządzenie Rady nr 1788/2003 z dnia 29 września 2003 r. jest zgodne z zasadą proporcjonalności usankcjonowaną w art. 5 traktatu, który ogranicza działanie Wspólnoty do tego, co „jest konieczne do osiągnięcia celów niniejszego traktatu”, podczas gdy jednakowe stosowanie dodatkowej opłaty wyrównawczej wykracza poza sam cel wspólnej organizacji rynku, albowiem utrwala, na szkodę przeciętnych producentów włoskich, niską produktywność, niskie dochody i potrzebę ciągłego wsparcia publicznego.