This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62008CA0054
Case C-54/08: Judgment of the Court (Grand Chamber) of 24 May 2011 — European Commission v Federal Republic of Germany (Failure of a Member State to fulfil obligations — Article 43 EC — Freedom of establishment — Civil-law notaries — Nationality condition — Article 45 EC — Connection with the exercise of official authority — Directives 89/48/EEC and 2005/36/EC)
Sprawa C-54/08: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 24 maja 2011 r. — Komisja Europejska przeciwko Republice Federalnej Niemiec (Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Artykuł 43 WE — Swoboda przedsiębiorczości — Notariusze — Warunek przynależności państwowej — Artykuł 45 WE — Udział w wykonywaniu władzy publicznej — Dyrektywy 89/48/EWG i 2005/36/WE)
Sprawa C-54/08: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 24 maja 2011 r. — Komisja Europejska przeciwko Republice Federalnej Niemiec (Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Artykuł 43 WE — Swoboda przedsiębiorczości — Notariusze — Warunek przynależności państwowej — Artykuł 45 WE — Udział w wykonywaniu władzy publicznej — Dyrektywy 89/48/EWG i 2005/36/WE)
Dz.U. C 204 z 9.7.2011, p. 4–5
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
9.7.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 204/4 |
Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 24 maja 2011 r. — Komisja Europejska przeciwko Republice Federalnej Niemiec
(Sprawa C-54/08) (1)
(Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Artykuł 43 WE - Swoboda przedsiębiorczości - Notariusze - Warunek przynależności państwowej - Artykuł 45 WE - Udział w wykonywaniu władzy publicznej - Dyrektywy 89/48/EWG i 2005/36/WE)
2011/C 204/07
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: H. Støvlbæk i G. Braun, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Republika Federalna Niemiec (przedstawiciele: M. Lumma, J. Kemper, U. Karpenstein i J. Möller, pełnomocnicy)
Interwenient popierający stronę skarżącą: Zjedonczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (przedstawiciel: S. Behzadi-Spencer, pełnomocnik)
Interwenienci popierający stronę pozwaną: Republika Bułgarii (przedstawiciele: C. Iwanow i E. Petranowa, pełnomocnicy), Republika Czeska (przedstawiciel: M. Smolek, pełnomocnik), Republika Estonii (przedstawiciel: L. Uibo, pełnomocnik), Republika Francuska (przedstawiciele: G. de Bergues i B. Messmer, pełnomocnicy), Republika Łotewska (przedstawiciele: L. Ostrovska, K. Drēviņa i J. Barbale, pełnomocnicy), Republika Litewska (przedstawiciele: D. Kriaučiūnas i E. Matulionytė, pełnomocnicy), Republika Węgierska (przedstawiciele: R. Somssich, K. Veres i M. Fehér, pełnomocnicy), Republika Austrii (przedstawiciele: E. Riedl, G. Holley i M. Aufner, pełnomocnicy), Rzeczpospolita Polska (przedstawiciele: M. Dowgielewicz, C. Herma i D. Lutostańska, pełnomocnicy), Republika Słowenii (przedstawiciele: V. Klemenc i Ž. Cilenšek Bončina, pełnomocnicy), Republika Słowacka (przedstawiciele: J. Čorba i B. Ricziová, pełnomocnicy)
Przedmiot
Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego — Naruszenie art. 43 i 45 WE — Brak transpozycji w odniesieniu do zawodu notariusza dyrektywy Rady z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie ogólnego systemu uznawania dyplomów ukończenia studiów wyższych, przyznawanych po ukończeniu kształcenia i szkolenia zawodowego, trwających co najmniej trzy lata (Dz.U. L 19, s. 16) i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych (Dz.U. L 255, s. 22) — Uregulowanie krajowe uzależniające wykonywanie zawodu notariusza od warunku przynależności państwowej — Pojęcie działalności związanej z wykonywaniem władzy publicznej
Sentencja
1) |
Nakładając warunek przynależności państwowej w odniesieniu do dostępu do zawodu notariusza, Republika Federalna Niemiec uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 43 WE. |
2) |
W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona. |
3) |
Komisja Europejska, Republika Federalna Niemiec, Republika Bułgarii, Republika Czeska, Republika Estonii, Republika Francuska, Republika Łotewska, Republika Litewska, Republika Węgierska, Republika Austrii, Rzeczpospolita Polska, Republika Słowenii, Republika Słowacka oraz Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej pokrywają własne koszty. |