(1)

Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1077/2011 (2) ustanowiono Europejską Agencję ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (zwaną dalej „Agencją”).

(2)

Rozporządzenie (UE) nr 1077/2011 przewidywało, że na mocy stosownych postanowień umów o uczestnictwie mają być dokonane ustalenia między innymi w odniesieniu do charakteru, zakresu i szczegółowych zasad udziału w pracy Agencji krajów włączonych we wdrażanie, stosowanie i rozwijanie dorobku Schengen oraz środków dotyczących Eurodac, w tym w odniesieniu do przepisów dotyczących wkładów finansowych, pracowników i prawa głosu.

(3)

Komisja wynegocjowała, w imieniu Unii, Ustalenia między Unią Europejską, z jednej strony, a Królestwem Norwegii, Republiką Islandii, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu, z drugiej strony, dotyczące udziału tych państw w Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (zwane dalej „ustaleniami”). Zgodnie z decyzją Rady (UE) 2018/1549 (3) ustalenia zostały podpisane w dniu 8 listopada 2018 r. z zastrzeżeniem ich zawarcia.

(4)

W dniu 14 listopada 2018 r. przyjęte zostało rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1726 (4). Rozporządzenie (UE) 2018/1726 uchyliło rozporządzenie (UE) nr 1077/2011. Jak określono w rozporządzeniu (UE) 2018/1726 Agencja Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości ustanowiona tym rozporządzeniem zastępuje Agencję ustanowioną rozporządzeniem (UE) nr 1077/2011 i jest jej następcą prawnym. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1726 odesłania do uchylonego rozporządzenia (UE) nr 1077/2011 traktuje się jako odesłania do rozporządzenia (UE) 2018/1726 i odczytuje się zgodnie z tabelą korelacji w załączniku do tego rozporządzenia.

(5)

Jak wskazano w motywie 52 rozporządzenia (UE) 2018/1726, Zjednoczone Królestwo uczestniczy w tym rozporządzeniu i jest nim związane. Irlandia złożyła wniosek o uczestnictwo w rozporządzeniu (UE) 2018/1726 zgodnie z Protokołem nr 19 w sprawie dorobku Schengen włączonego w ramy Unii Europejskiej, załączonym do Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) i notyfikowała swój zamiar przyjęcia rozporządzenia (UE) 2018/1726 zgodnie z art. 4 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do TUE i do TFUE. Zjednoczone Królestwo i Irlandia powinny zatem nadać skuteczność art. 42 rozporządzenia (UE) 2018/1726, uczestnicząc w niniejszej decyzji. Zjednoczone Królestwo i Irlandia uczestniczą w związku z tym w niniejszej decyzji.

(6)

Jak wskazano w motywie 51 rozporządzenia (UE) 2018/1726, Dania nie uczestniczy w przyjęciu tego rozporządzenia i nie jest nim związana. Dania nie uczestniczy zatem w niniejszej decyzji. Biorąc pod uwagę, że niniejsza decyzja w zakresie, w jakim odnosi się do systemu informacyjnego Schengen (SIS II) ustanowionego rozporządzeniem (WE) nr 1987/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (5) oraz decyzją Rady 2007/533/WSiSW (6), do wizowego systemu informacyjnego (VIS) ustanowionego decyzją Rady 2004/512/WE (7), do systemu wjazdu/wyjazdu (EES) ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 (8) oraz do europejskiego systemu informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż (ETIAS) ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1240 (9), stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, Dania – w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszej decyzji – podejmuje decyzję zgodnie z art. 4 protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do TUE i do TFUE, czy dokona jej transpozycji do prawa krajowego.

Zgodnie z art. 3 umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską i Królestwem Danii w sprawie kryteriów i mechanizmów określania Państwa Członkowskiego właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl, wniesionego w Danii lub innym Państwie Członkowskim Unii Europejskiej, i systemu „Eurodac” do porównywania odcisków palców w celu skutecznego stosowania Konwencji Dublińskiej (10) Dania ma powiadomić Komisję o tym, czy wprowadzi niniejszą decyzję w zakresie, w jakim odnosi się ona do systemu Eurodac i DubliNet.

(7)

Ustalenia powinny zostać zatwierdzone,