EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 32004R1646

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1646/2004 z dnia 20 września 2004 r. zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2377/90 ustanawiającego wspólnotową procedurę określania maksymalnego limitu pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego(Tekst mający znaczenie dla EOG)

Dz.U. L 296 z 21.9.2004, p. 5–9 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
Dz.U. L 338M z 17.12.2008, p. 41–46 (MT)

Ten dokument został opublikowany w wydaniu(-iach) specjalnym(-ych) (BG, RO)

Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 05/07/2009; Uchylona w sposób domniemany przez 32009R0470

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2004/1646/oj

21.9.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 296/5


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1646/2004

z dnia 20 września 2004 r.

zmieniające załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2377/90 ustanawiającego wspólnotową procedurę określania maksymalnego limitu pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiające wspólnotową procedurę określania maksymalnego limitu pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (1), w szczególności jego art. 6, 7 i 8,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2377/90, konieczne jest stopniowe ustalanie maksymalnych limitów pozostałości dla wszystkich substancji farmakologicznie czynnych, stosowanych w weterynaryjnych produktach leczniczych we Wspólnocie, przeznaczonych do podania zwierzętom służącym do produkcji żywności.

(2)

Maksymalne limity pozostałości powinny zostać ustalone dopiero po zbadaniu w Komitecie ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych wszystkich istotnych informacji dotyczących bezpieczeństwa pozostałości danej substancji dla konsumenta środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego i wpływu tych pozostałości na przetwórstwo przemysłowe środków spożywczych.

(3)

Ustalając maksymalne dopuszczalne limity pozostałości leczniczych produktów weterynaryjnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego, konieczne jest określenie gatunków zwierząt, u których pozostałości mogą być obecne, limitów, jakie mogą być obecne w każdej istotnej tkance mięsnej uzyskanej od leczonych zwierząt (tkanka docelowa), oraz rodzaju pozostałości mającej istotne znaczenie dla monitorowania pozostałości (pozostałość znacznikowa).

(4)

Z uwagi na zmniejszoną dostępność weterynaryjnych produktów leczniczych dla niektórych gatunków zwierząt służących do produkcji żywności (2) maksymalne limity pozostałości można ustalić, stosując opartą na ściśle naukowych podstawach metodę ekstrapolacji na podstawie maksymalnych limitów pozostałości ustanowionych dla innych gatunków.

(5)

Zgodnie z przepisami odpowiedniego prawodawstwa wspólnotowego, maksymalny limit pozostałości do celów kontroli powinien być zazwyczaj ustanawiany dla tkanek docelowych wątroby czy nerek. Niemniej jednak, ponieważ wątroba i nerki są często usuwane z tusz będących przedmiotem handlu międzynarodowego, należy także ustanowić maksymalne limity pozostałości dla tkanki mięśniowej i tłuszczowej.

(6)

W przypadku weterynaryjnych produktów leczniczych przeznaczonych dla niosek, zwierząt mlecznych lub pszczół miodnych należy również ustanowić maksymalne limity pozostałości w odniesieniu do jaj, mleka i miodu.

(7)

W załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 należy dopisać albendazol, febantel, fenbendazol, oksfendazol, tiabendazol, oksyklozanid, amitraz, cypermetrynę, deltametrin i deksametason.

(8)

Należy przyznać odpowiedni okres przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, aby umożliwić Państwom Członkowskim dokonanie niezbędnych dostosowań w zezwoleniach na wprowadzenie rozpatrywanych weterynaryjnych produktów leczniczych na rynek, przyznanych zgodnie z dyrektywą 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3) celem uwzględnienia postanowień niniejszego rozporządzenia.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 wprowadza się zmiany określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od szóstego dnia po jego opublikowaniu.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 września 2004 r.

W imieniu Komisji

Olli REHN

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1101/2004 (Dz.U. L 211 z 12.6.2004, str. 3).

(2)  Komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego COM(2000) 806 dotyczący dostępności weterynaryjnych produktów leczniczych, wersja ostateczna.

(3)  Dz.U. L 311 z 28.11.2001, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/28/WE (Dz.U. L 136 z 30.4.2004, str. 58).


ZAŁĄCZNIK

W załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 dodaje się następujące substancje:

2.

Leki przeciwpasożytnicze

2.1.

Leki przeciw endopasożytom

2.1.3.

Benzoimidazole i pro-benzoimidazole

Substancje farmakologicznie czynne

Pozostałość znacznikowa

Gatunki zwierzęce

Maksymalny limit pozostałości

Tkanki docelowe

„Albendazol

Suma sulfotlenku albendazolu, sulfonu albendazolu i 2-amino sulfonu albendazolu, wyrażona jako albendazol

Wszystkie przeżuwacze

100 μg/kg

Mięśnie

100 μg/kg

Tłuszcz

1 000 μg/kg

Wątroba

500 μg/kg

Nerki

100 μg/kg

Mleko

Febantel

Suma ekstrahowalnych pozostałości, które mogą być utlenione do sulfonu oksfendazolu

Wszystkie przeżuwacze

50 μg/kg

Mięśnie

50 μg/kg

Tłuszcz

500 μg/kg

Wątroba

50 μg/kg

Nerki

10 μg/kg

Mleko

Fenbendazol

Suma ekstrahowalnych pozostałości, które mogą być utlenione do sulfonu oksfendazolu

Wszystkie przeżuwacze

50 μg/kg

Mięśnie

50 μg/kg

Tłuszcz

500 μg/kg

Wątroba

50 μg/kg

Nerki

10 μg/kg

Mleko

Oksfendazol

Suma ekstrahowalnych pozostałości, które mogą być utlenione do sulfonu oksfendazolu

Wszystkie przeżuwacze

50 μg/kg

Mięśnie

50 μg/kg

Tłuszcz

500 μg/kg

Wątroba

50 μg/kg

Nerki

10 μg/kg

Mleko

Tiabendazol

Suma tiabendazolu i 5-hydroksytiabendazolu

Kozy

100 μg/kg

Mięśnie

100 μg/kg

Tłuszcz

100 μg/kg

Wątroba

100 μg/kg

Nerki

100 μg/kg

Mleko”

2.1.4.

Pochodne fenolu włącznie z salicylanidami

Substancje farmakologicznie czynne

Pozostałość znacznikowa

Gatunki zwierzęce

Maksymalny limit pozostałości

Tkanki docelowe

„Oksyklozanid

Oksyklozanid

Wszystkie przeżuwacze

20 μg/kg

Mięśnie

20 μg/kg

Tłuszcz

500 μg/kg

Wątroba

100 μg/kg

Nerki

10 μg/kg

Mleko”

2.2.

Leki przeciw ektopasożytom

2.2.2.

Formamidyny

Substancje farmakologicznie czynne

Pozostałość znacznikowa

Gatunki zwierzęce

Maksymalny limit pozostałości

Tkanki docelowe

„Amitraz

Suma amitrazu i wszystkich metabolitów zawierających cząsteczkę 2,4-dimetyloaniliny, wyrażona jako amitraz

Kozy

200 μg/kg

Tłuszcz

100 μg/kg

Wątroba

200 μg/kg

Nerki

10 μg/kg

Mleko”

2.2.3.

Pyretroidy

Substancje farmakologicznie czynne

Pozostałość znacznikowa

Gatunki zwierzęce

Maksymalny limit pozostałości

Tkanki docelowe

„Cypermetryna

Cypermetryna (suma izomerów)

Wszystkie przeżuwacze

20 μg/kg

Mięśnie

200 μg/kg

Tłuszcz

20 μg/kg

Wątroba

20 μg/kg

Nerki

20 μg/kg

Mleko (1)

Deltametryna

Deltametryna

Wszystkie przeżuwacze

10 μg/kg

Mięśnie

50 μg/kg

Tłuszcz

10 μg/kg

Wątroba

10 μg/kg

Nerki

20 μg/kg

Mleko

5.

Kortykoidy

5.1.

Glukokortykoidy

Substancje farmakologicznie czynne

Pozostałość znacznikowa

Gatunki zwierzęce

Maksymalny limit pozostałości

Tkanki docelowe

„Deksametason

Deksametason

Kozy

0,75 μg/kg

Mięśnie

2 μg/kg

Wątroba

0,75 μg/kg

Nerki

0,3 μg/kg

Mleko”


(1)  Należy zachować zgodność z dalszymi postanowieniami dyrektywy Komisji 98/82/WE (Dz.U. L 290 z 29.10.1998, str. 25).”


Top