5.7.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 178/1

(1)

W tytule IV rozdział 10a rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników (4), wprowadzonym art. 1 ust. 20 rozporządzenia Rady (WE) nr 864/2004 (5), określono zasady płatności specyficznych w odniesieniu do bawełny.

(2)

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z dnia 7 września 2006 r. w sprawie C-310/04 (6), stwierdził nieważność tytułu IV rozdziału 10a rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 z powodu naruszenia zasady proporcjonalności, w szczególności w związku z okolicznością, że „Rada, która wydała rozporządzenie (WE) nr 864/2004, nie wykazała przed Trybunałem, że nowy system pomocy z tytułu produkcji bawełny ustanowiony tym rozporządzeniem został przyjęty w ramach faktycznego wykonywania jej uprawnień dyskrecjonalnych, które zakładają uwzględnienie wszelkich istotnych elementów i okoliczności konkretnego przypadku, w tym całości kosztów pracy związanych z uprawą bawełny i rentowności przedsiębiorstw odziarniających, których wzięcie pod uwagę było koniecznie dla oceny opłacalności uprawy bawełny”, i że Trybunałowi przedstawione dane nie pozwoliły „na stwierdzenie, czy prawodawca wspólnotowy mógł, nie przekraczając znacznego zakresu uznania, jakim dysponuje w tej dziedzinie, dojść do wniosku, iż ustalenie kwoty specjalnej pomocy z tytułu produkcji bawełny na poziomie 35 % całości pomocy istniejącej pod rządami poprzedniego systemu wsparcia wystarcza do zagwarantowania realizacji celu wyrażonego w motywie piątym rozporządzenia (WE) nr 864/2004, którym jest zapewnienie rentowności i w związku z tym dalszego prowadzenia upraw bawełny, który to cel odzwierciedla cel określony w ust. 2 Protokołu 4”. Trybunał zarządził również zawieszenie skutków nieważności do momentu przyjęcia, w rozsądnym terminie, nowego rozporządzenia.

(3)

Zgodnie z wyrokiem Trybunału w sprawie C-310/04 konieczne jest przyjęcie nowego systemu płatności specyficznych w odniesieniu do bawełny.

(4)

Należy uwzględnić wszystkie istotne czynniki i okoliczności dotyczące szczególnej sytuacji sektora bawełny, w tym wszystkie elementy niezbędne do oceny rentowności tej uprawy. W tym celu rozpoczęto proces oceny i konsultacji: przeprowadzono dwa badania nad wpływem społeczno-ekonomicznym i środowiskowym na sektor bawełny we Wspólnocie przyszłego systemu wsparcia w sektorze bawełny i zorganizowano seminaria oraz konsultacje internetowe z zainteresowanymi stronami.

(5)

Nowy system powinien spełniać cele określone w ust. 2 Protokołu 4: wspierać produkcję bawełny w tych regionach Wspólnoty, w których ma ona istotne znaczenie dla gospodarki rolnej, umożliwić jej producentom uzyskiwanie godziwych dochodów, a także ustabilizować rynek przez udoskonalenia strukturalne na poziomie dostaw i wprowadzania do obrotu.

(6)

System ten powinien być spójny z polityką wspierania dochodów rolników, co jest wiodącą zasadą zreformowanej wspólnej polityki rolnej (WPR).

(7)

Oddzielenie od produkcji bezpośredniego wsparcia dla producentów i wprowadzenie systemu płatności jednolitych stanowią niezbędne elementy procesu reformowania WPR. Rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 wprowadziło te elementy w odniesieniu do kilku produktów rolnych.

(8)

Aby zrealizować cele leżące u podstawy reformy WPR oraz cele określone w Protokole 4, wsparcie na rzecz bawełny powinno w znacznej mierze zostać oddzielone od produkcji i zintegrowane z systemem płatności jednolitych. Ponieważ cele te nie mogą zostać w stopniu wystarczającym osiągnięte przez państwa członkowskie, a w związku z powyższym, ze względu na potrzebę podjęcia wspólnego działania, mogą one zostać lepiej osiągnięte na poziomie wspólnotowym, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym samym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(9)

Całkowite i natychmiastowe zintegrowanie systemu płatności jednolitych z systemem wsparcia w sektorze bawełny może się wiązać z istotnym ryzykiem zakłócenia produkcji w produkujących bawełnę regionach Wspólnoty. Dlatego część wsparcia powinna być dalej powiązana z uprawą bawełny za pośrednictwem płatności specyficznych w odniesieniu do uprawy na kwalifikujący się hektar. Kwota tych płatności powinna być obliczana w taki sposób, aby zrealizować cele określone ust. 2 Protokołu 4, przy jednoczesnym wprowadzeniu systemu wsparcia w sektorze bawełny do głównego nurtu reformowania i upraszczania WPR. Aby osiągnąć ten cel, w świetle przeprowadzonej oceny, uzasadnione jest ustalenie całkowitej dostępnej pomocy na państwo członkowskie na poziomie 35 % udziału krajowego w pomocy, która była przekazywana pośrednio producentom. Taka stawka pozwoli sektorowi bawełny na dążenie do osiągnięcia długotrwałej rentowności, sprzyja zrównoważonemu rozwojowi regionów produkujących bawełnę i zapewnia godziwe dochody rolnikom.

(10)

Pozostałe 65 % krajowego udziału w pomocy, która była przekazywana pośrednio producentom, powinno być dostępne w systemie płatności jednolitych.

(11)

Ze względów związanych ze środowiskiem należy ustanowić obszar bazowy przypadający na państwo członkowskie będące producentem. Ponadto kwalifikujące się obszary powinny zostać ograniczone wyłącznie do tych zatwierdzonych przez państwa członkowskie.

(12)

Należy ustanowić określoną wielkość plonów z hektara przypadającą na państwo członkowskie będące producentem. Pozwoli to na określenie – wraz z wymogami dotyczącymi obszaru bazowego, ogólnym ograniczeniem środków i systemem głównie niezwiązanym z wielkością produkcji – ograniczającego charakteru programu produkcji i na jednoczesne wypełnienie celów określonych w Protokole 4.

(13)

W celu zaspokojenia potrzeb branży odziarniania bawełny, kwalifikowanie się do pomocy powinno być powiązane z jakością minimalną faktycznie zebranej bawełny.

(14)

Aby zapewnić producentom i podmiotom zajmującym się odziarnianiem bawełny możliwość podwyższenia jakości bawełny, należy zachęcać do tworzenia organizacji branżowych, które wymagają zatwierdzania przez państwa członkowskie. Wspólnota powinna pośrednio brać udział w działalności tych organizacji przez zwiększanie pomocy dla tych rolników, którzy są ich członkami.

(15)

Rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 powinno zatem zostać odpowiednio zmienione.

(16)

Oprócz nowego systemu płatności specyficznych w odniesieniu do bawełny, stosowne wydaje się przyjęcie nowego zestawu przepisów mających pomóc sektorowi bawełny ustabilizować się w nowym otoczeniu prawnym i rynkowym.

(17)

W zakresie, w jakim obecność branży odziarniania bawełny wydaje się niezbędna w regionach produkujących bawełnę, potrzeby tej branży zostaną spełnione w stopniu wystarczającym m.in. przez określenie jakości minimalnej faktycznie zebranej bawełny i przez umożliwienie organizacjom branżowym podwyższania jakości bawełny. Ponadto ze względu na znaczne nadmierne moce produkcyjne branży odziarniania bawełny należy przewidzieć dodatkowe środki wspierające proces restrukturyzacji tej branży z myślą o poprawie orientacji rynkowej.

(18)

Ponadto uzasadnione wydaje się wprowadzenie środków orientacji rynkowej wspierających specjalne systemy jakości i powiązanych z nimi działań promocyjnych. W związku z powyższym należy ustanowić krajowe programy restrukturyzacji sektora bawełny. Środki te powinny być finansowane przez Wspólnotę, natomiast państwa członkowskie powinny mieć możliwość wyboru odpowiedniego zestawu uwzględniającego potrzeby odpowiednich rejonów, w stosownych przypadkach biorąc pod uwagę szczególne cechy regionalne.

(19)

Programy restrukturyzacyjne powinny zostać przedłożone Komisji do weryfikacji zgodności środków z warunkami, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu i jego przepisach wykonawczych. Za realizację tych programów restrukturyzacji powinny być odpowiedzialne państwa członkowskie.

(20)

Środki te powinny stanowić uzupełnienie środków przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (7).

(21)

Środki przewidziane w tych programach mogą obejmować pełny i ostateczny demontaż części instalacji odziarniających w celu zapewnienia większej rentowności branży odziarniania bawełny. Można również przewidzieć wsparcie na rzecz inwestycji w branżę odziarniania bawełny w celu poprawy wyników gospodarczych przedsiębiorstw. Ponadto można udostępnić wsparcie dla dostawców urządzeń, którzy zostali dotknięci skutkami restrukturyzacji sektora bawełny.

(22)

W celu poprawy jakości bawełny wytwarzanej w Europie rolnicy, którzy uczestniczą w specjalnych systemach jakości, powinni – w ramach tych programów – otrzymywać specjalne wsparcie na pokrycie niektórych kosztów. Jednocześnie należy wspierać działania informacyjne i promocyjne dotyczące bawełny objętej tymi systemami.

(23)

Rozdział środków na krajowe programy restrukturyzacyjne poszczególnych państw członkowskich powinien opierać się na konkretnych potrzebach związanych z restrukturyzacją i dostosowaniem w głównych regionach produkujących bawełnę. Z myślą o tymczasowym celu polegającym na restrukturyzacji i dostosowaniu sektora bawełny na wniosek państw członkowskich można zakończyć programy, po czym roczny budżet programów restrukturyzacyjnych może zostać dodany do krajowych pułapów danego państwa członkowskiego i przeznaczony na płatności niezwiązane z wielkością produkcji, zgodnie z załącznikiem VIII do rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

(24)

Z uwagi na nieobecność branży odziarniania w Portugalii i stosowanie systemu jednolitej płatności obszarowej w Bułgarii, nie ma potrzeby przyznawania budżetu na krajowe programy restrukturyzacji w tych dwóch państwach członkowskich.

(25)

W celu stosowania nowego systemu pomocy na rzecz bawełny i systemu restrukturyzacji sektora bawełny od początku sezonu produkcyjnego niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od roku kalendarzowego 2009,

1)

tytuł IV, rozdział 10a otrzymuje brzmienie:

„ROZDZIAŁ 10a

PŁATNOŚCI SPECYFICZNE W ODNIESIENIU DO BAWEŁNY

Artykuł 110a

Zakres zastosowania

Rolnikom produkującym bawełnę objętą kodem CN 5201 00 przyznaje się pomoc na warunkach określonych w niniejszym rozdziale.

Artykuł 110b

Kwalifikowalność

1.   Pomoc przyznaje się od hektara kwalifikującej się powierzchni bawełny. Aby spełniać warunki kwalifikowalności, powierzchnia musi być powierzchnią gruntów rolnych, zatwierdzoną przez państwo członkowskie do celów produkcji bawełny, obsianą zatwierdzonymi odmianami, których zbiory odbywają się w normalnych warunkach uprawy.

Pomoc, o której mowa w art. 110a, jest wypłacana za bawełnę o należytej, przyjętej w handlu jakości.

2.   Państwa członkowskie zatwierdzają określone w ust. 1 niniejszego artykułu powierzchnie gruntów i odmiany zgodnie ze szczegółowymi zasadami i warunkami przyjętymi zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 144 ust. 2.

Artykuł 110c

Obszary bazowe, określone wielkości plonów i kwoty referencyjne

1.   Ustanawia się następujące krajowe obszary bazowe:

2.   Ustanawia się następujące określone wielkości plonów w okresie referencyjnym:

3.   Kwota pomocy na kwalifikujący się hektar ustanawiana jest przez pomnożenie określonych wielkości plonów o których mowa w ust. 2 przez następujące kwoty referencyjne:

4.   Jeżeli w danym roku kwalifikująca się powierzchnia upraw bawełny w danym państwie członkowskim przekracza liczbę hektarów obszaru bazowego określonego w ust. 1, to pomoc dla tego państwa członkowskiego, o której mowa w ust. 3, zmniejszana jest proporcjonalnie do wielkości, o jaką przekroczony został obszar bazowy.

5.   Szczegółowe przepisy dotyczące wykonania niniejszego artykułu przyjmowane są zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 144 ust. 2.

Artykuł 110d

Zatwierdzone organizacje branżowe

1.   Do celów niniejszego rozdziału „zatwierdzona organizacja branżowa” oznacza podmiot prawny zrzeszający rolników produkujących bawełnę i co najmniej jeden podmiot zajmujący się odziarnianiem bawełny, którzy prowadzą następującą działalność:

2.   Państwo członkowskie, na którego terytorium mają siedzibę podmioty zajmujące się odziarnianiem bawełny, zatwierdza organizacje branżowe, które spełniają kryteria określone zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 144 ust. 2.

Artykuł 110e

Wypłacenie pomocy

1.   Pomoc przyznawana jest rolnikom na kwalifikujący się hektar, zgodnie z art. 110c.

2.   Rolnikom będącym członkami zatwierdzonej organizacji branżowej przyznaje się pomoc na kwalifikujący się hektar w obszarze bazowym określonym w art. 110c ust. 1 zwiększoną o kwotę 2 EUR.”;

2)

art. 156 ust. 2 lit. g) otrzymuje brzmienie:

a)

projektów badań i środków wspierających projekty badań;

b)

środków, które kwalifikują się do wsparcia wspólnotowego na mocy rozporządzenia (WE) nr 1698/2005.

—

Grecja: 4,0 miliony EUR,

—

Hiszpania: 6,134 miliona EUR.

a)

pełen i ostateczny demontaż instalacji odziarniających;

b)

inwestycje w branży odziarniania bawełny;

c)

uczestnictwo rolników w systemach zapewniania jakości bawełny;

d)

działania informacyjne i promocyjne;

e)

pomoc dla dostawców urządzeń, w wysokości nieprzekraczającej poniesionych strat.

a)

beneficjenci pomocy przyznanej na mocy rozdziału IV rozporządzenia Rady (WE) nr 1051/2001 z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie pomocy produkcyjnej dla bawełny (8) w roku gospodarczym 2005/2006 w odniesieniu do pomocy przyznanej w ramach środków, o których mowa w ust. 1 lit. a), b) i d) niniejszego artykułu;

b)

beneficjenci pomocy przyznanej na mocy rozdziału 10a rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 w odniesieniu do pomocy przyznanej w ramach środków, o których mowa w ust. 1 lit. c) i d) niniejszego artykułu;

c)

zatwierdzone organizacje branżowe określone w rozdziale 10a rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 w odniesieniu do pomocy przyznanej w ramach środków, o których mowa w ust. 1 lit. d) niniejszego artykułu;

d)

dostawcy urządzeń w odniesieniu do pomocy przyznanej w ramach środków określonych w ust. 1 lit. d) niniejszego artykułu, którzy: