Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale ordinario di Bologna (Włochy) w dniu 24 marca 2022 r. – OV/Ministero dell’Interno – Unità Dublino

(Sprawa C-217/22)

(2022/C 222/31)

Język postępowania: włoski

Sąd odsyłający

Tribunale ordinario di Bologna

Strony w postępowaniu głównym

Wnoszący odwołanie: OV

Druga strona postępowania: Ministero dell’Interno – Unità Dublino

Pytanie prejudycjalne

Czy art. 4 i 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. (1), również w świetle prawa do wniesienia skutecznego środka zaskarżenia ustanowionego w art. 27 tego rozporządzenia, należy interpretować w ten sposób, że wnoszący odwołanie, który wniósł do sądu państwa wnioskującego środek zaskarżenia na decyzję o przekazaniu wydaną przez jednostkę dublińską tego państwa w ramach procedury wtórnego przejęcia na podstawie art. 18 ust. 1 lit. b) wspomnianego rozporządzenia, jest uprawniony do powołania się na naruszenie przez państwo, do którego skierowano wniosek, obowiązku udzielenia informacji ustanowionego w art. 4 lub obowiązku przeprowadzenia indywidualnej rozmowy z wnioskodawcą zgodnie z art. 5 tegoż rozporządzenia, a jeśli tak, to jakie znaczenie powinno mieć takie naruszenie?

(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca (Dz.U. 2013, L 180, s. 31).