a.

Czy art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej w związku z art. 4 ust. 3 TUE należy interpretować w ten sposób, że skarżący może kwestionować zgodność z prawem – podlegającej wykonaniu przez organy krajowe – decyzji instytucji Unii powołując się na naruszenie istotnych wymogów proceduralnych, naruszenie traktatów, jakiejkolwiek reguły prawnej związanej z ich stosowaniem lub nadużycie władzy?

b.

Czy art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej w związku z art. 4 ust. 3 TUE należy interpretować w ten sposób, że instytucje Unii uczestniczące w wydaniu decyzji, której ważność jest kwestionowana w postępowaniu toczącym się przed sądem krajowym, są zobowiązane do przedstawienia temu sądowi na jego żądanie wszelkich informacji, którymi dysponują i które na etapie wydawania owej decyzji zostały wzięte pod uwagę, względnie powinny były zostać wzięte pod uwagę?

c.

Czy art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że prawo do skutecznego środka prawnego obejmuje gwarancje zbadania przez sąd w nieograniczonym zakresie spełnienia przesłanek stosowania art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1225/2009 (1)? Czy art. 47 [karty] skutkuje w szczególności tym, że sąd jest właściwy do dokonania całościowej oceny, czy stan faktyczny został ustalony w pełnym zakresie i adekwatnie do celów uzasadnienia dochodzonego skutku prawnego? Czy art. 47 [karty] skutkuje w szczególności również tym, że sąd jest właściwy do dokonania całościowej oceny, czy fakty, w odniesieniu do których twierdzi się, że nie zostały wzięte pod uwagę na etapie wydawania decyzji, ale które mogły mieć wpływ na skutek prawny powiązany z ustalonym stanem faktycznym, powinny były zostać wzięte pod uwagę?

a.

Czy występujące w art. 15 ust. 2 rozporządzenia nr 1225/2009 pojęcie „istotnych informacji” należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono – dotyczące ustalenia dokonanego przez Komisję – stanowisko, zajęte przez mającego siedzibę w Unii Europejskiej niezależnego importera towarów objętych opisanym w tym przepisie dochodzeniem, gdy importer ten został poinformowany przez Komisję o prowadzeniu tego dochodzenia, udostępnił Komisji żądane informacje i po tym jak stworzona mu została ku temu możliwość we właściwym czasie ustosunkował się do ustaleń Komisji?

b.

Jeżeli na pytanie drugie a) należy odpowiedzieć twierdząco, czy importer ten może powołać się na naruszenie art. 15 ust. 2 rozporządzenia nr 1225/2009, gdy zakomunikowane przez niego stanowisko nie zostało przedstawione Komitetowi Doradczemu co najmniej 10 dni roboczych przez rozpoczęciem przez niego obrad?

c.

Jeżeli na pytanie drugie b) należy odpowiedzieć twierdząco, czy naruszenie art. 15 ust. 2 rozporządzenia nr 1225/2009 skutkuje niezgodnością wydanej decyzji z prawem, co wymaga odstąpienia od jej stosowania?