15.6.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 171/10

1)

Czy art. 7 ust. 1 dyrektywy 2003/88/WE (1) należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on przepisom krajowym lub praktyce krajowej, zgodnie z którą prawo do minimalnego okresu corocznego płatnego urlopu wygasa w przypadku śmierci pracownika w całości, co obejmuje obok niewykonalnego roszczenia o zwolnienie z obowiązku pracy także roszczenie o zapłatę ekwiwalentu za urlop?

2)

Czy art. 7 ust. 2 dyrektywy 2003/88/WE należy interpretować w ten sposób, że prawo do ekwiwalentu pieniężnego za minimalny okres corocznego płatnego urlopu w przypadku rozwiązania stosunku pracy jest tak związane z osobą pracownika, iż prawo to przysługuje wyłącznie jemu, aby mógł także w późniejszym okresie urzeczywistnić cele wypoczynku i rekreacji związane z zapewnieniem płatnego corocznego urlopu?

3)

Czy art. 7 ust. 1 dyrektywy 2003/88/WE należy interpretować w ten sposób, że pracodawca jest zobowiązany z uwagi na ochronę zdrowia i bezpieczeństwa pracowników w związku z organizacją czasu pracy do rzeczywistego udzielenia pracownikowi urlopu do końca roku kalendarzowego lub najpóźniej do upływu istotnego dla danego stosunku pracy okresu do wykorzystania zaległego urlopu, niezależnie od tego, czy pracownik wystąpił z wnioskiem o urlop?