—

stwierdzenie, że Agencja jest odpowiedzialna na mocy art. 268 i art. 340 ust. 2 TFUE za szkody wyrządzone przez nią skarżącym;

—

stwierdzenie, że nastąpiło wystarczająco poważne naruszenie obowiązków Agencji wynikających z art. 16, 22, 26, 28, 34 i 72 rozporządzenia 2016/1624; pkt 1–5 standardowych procedur operacyjnych i art. 4 kodeksu postępowania przyznających skarżącym prawa ustanowione w art. 1, 4, 18, 19, 24, 41 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „kartą”) oraz wystarczająco poważne naruszenie przez Agencję praw podstawowych skarżących ustanowionych w art. 1, 4, 18, 19, 24, 41 i 47 karty, powodujące bezpośrednio szkodę po stronie skarżących;

—

zobowiązanie Agencji do naprawienia poniesionych przez skarżących szkód będących bezpośrednią konsekwencją ogółu bezprawnego postępowania przez Agencję, a mianowicie zapłaty odszkodowania za szkody materialne w wysokości 96 212,55 EUR według stanu na wrzesień 2021 r., powiększonego o odsetki naliczane do dnia zapłaty, oraz 40 000 EUR tytułem szkody niematerialnej, którą to kwotę należy powiększyć o odsetki naliczane do dnia zapłaty, jak wskazano powyżej, albo zapłaty odszkodowania w wysokości zasadzonej przez Sąd;

—

obciążenie Agencji poniesionymi przez skarżących kosztami niniejszego postępowania, powiększonymi o odsetki;

—

nakazanie zapłaty wszystkich wymienionych powyżej kwot w terminie dwóch tygodni od ogłoszenia wyroku, przy czym kwoty te mają zostać powiększone o odsetki za każdy dzień opóźnienia w płatności.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący braku przeprowadzenia przez Agencję oceny ryzyka z naruszeniem art. 34 rozporządzenia 2016/1624 (1), art. 18 i 19 karty oraz pkt 1 i 2 standardowych procedur operacyjnych (2).

2.

Zarzut drugi dotyczący braku przyjęcia przez Agencję środków, jakich można by było rozsądnie oczekiwać w celu złagodzenia poważnego ryzyka naruszenia praw podstawowych, z naruszeniem art. 34 rozporządzenia 2016/1624, art. 18 i 19 karty oraz pkt 1 ust. 2 standardowych procedur operacyjnych.

3.

Zarzut trzeci dotyczący braku opracowania przez Agencję (wystarczająco szczegółowego) planu operacyjnego z naruszeniem art. 16 i 34 rozporządzenia 2016/1624, art. 18 i 19 karty oraz pkt 2 standardowych procedur operacyjnych.

4.

Zarzut czwarty dotyczący przeprowadzenia przez Agencję operacji powrotowej w taki sposób, że naruszenia praw podstawowych nie mogły zostać odnotowane ani zasygnalizowane z naruszeniem art. 22, 25, 28 i 34 rozporządzenia 2016/1624, art. 18 i 19 karty, pkt 3 standardowych procedur operacyjnych oraz art. 4 ust. 3 lit. a) kodeksu postępowania (3).

5.

Zarzut piąty dotyczący niepodjęcia przez Agencję jakichkolwiek środków w odpowiedzi na wyraźnie widoczne naruszenia art. 1, 4 i 24 karty, z naruszeniem art. 22 i 34 rozporządzenia 2016/1624 i art. 4 kodeksu postępowania.

6.

Zarzut szósty dotyczący niezapewnienia przez Agencję skutecznego monitorowania wspólnej operacji powrotowej z naruszeniem art. 28 i 34 rozporządzenia 2016/1624.

7.

Zarzut siódmy dotyczący niedokonania przez Agencję oceny operacji powrotowej z naruszeniem art. 26 i 28 rozporządzenia 2016/1624 oraz pkt 4 i 5 standardowych procedur operacyjnych.

8.

Zarzut ósmy dotyczący nieuwzględnienia w odpowiedni sposób przez Agencję skarg złożonych przez skarżących zgodnie z mechanizmem indywidualnych skarg, jak tego wymagają art. 34 i 72 rozporządzenia 2016/1624, art. 10 zasad mechanizmu skargowego (4) oraz art. 41 i 47 karty.