This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62018TN0240
Case T-240/18: Action brought on 16 April 2018 — Polskie Linie Lotnicze ‘LOT’ v Commission
Sprawa T-240/18: Skarga wniesiona w dniu 16 kwietnia 2018 – Polskie Linie Lotnicze „LOT” v Commission
Sprawa T-240/18: Skarga wniesiona w dniu 16 kwietnia 2018 – Polskie Linie Lotnicze „LOT” v Commission
Dz.U. C 200 z 11.6.2018, p. 46–47
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
Sprawa T-240/18: Skarga wniesiona w dniu 16 kwietnia 2018 – Polskie Linie Lotnicze „LOT” v Commission
Skarga wniesiona w dniu 16 kwietnia 2018 – Polskie Linie Lotnicze „LOT” v Commission
(Sprawa T-240/18)
2018/C 200/59Język postępowania: PolskiStrony
Strona skarżąca: Polskie Linie Lotnicze „LOT” S.A. (Warszawa, Polska) (przedstawiciel: M. Jeżewski, adwokat)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie M.8672 (EASYJET / CERTAIN AIR BERLIN ASSETS), nr ref. C(2017) 8776 final; |
— |
obciążenie Komisji kosztami postępowania przed Sądem; |
— |
zobowiązanie Komisji do ustosunkowania się w ramach odpowiedzi na skargę do określonych pytań skarżącej dotyczących przebiegu badania skutków przedmiotowej koncentracji na konkurencję oraz do przedstawienie określonych dowodów stanowiących podstawę decyzji Komisji Europejskiej. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.
1. |
Zarzut pierwszy dotyczący stwierdzenia, że Komisja naruszyła przepisy traktatowe UE oraz przepisy służące ich wykonaniu, w szczególności przepisy Rozporządzenia 139/2004/WE ( 1 ), poprzez zaniechanie przeprowadzenia pełnej oceny skutków koncentracji niekorzystnych z punktu widzenia konkurencji. |
2. |
Zarzut drugi dotyczący stwierdzenia, że Komisja błędnie oceniła skutki koncentracji w odniesieniu do możliwości świadczenia usług pasażerskiego transportu lotniczego z oraz do określonych lotnisk, dopuszczając się tym samym poważnego i oczywistego błędu w ocenie koncentracji. Prawidłowo przeprowadzone badanie analityczne koncentracji prowadzić powinno do wniosku, że jej przeprowadzenie wywrze szereg negatywnych skutków dla konkurencji, w tym wywrze negatywniejsze skutki na konkurencję niż brak koncentracji w scenariuszu alternatywnym. |
3. |
Zarzut trzeci dotyczący stwierdzenia, że Komisja naruszyła „Wytyczne w sprawie oceny horyzontalnego połączenia przedsiębiorstw” poprzez zaniechanie badania, czy wzrost efektywności wywołany koncentracją przeciwdziała jej negatywnym skutkom dla konkurencji. |
4. |
Zarzut czwarty dotyczący stwierdzenia, że Komisja naruszyła przepisy traktatowe oraz przepisy służące ich wykonaniu poprzez zaniechanie nałożenia na easyJet zobowiązań pozwalających na uniknięcie istotnego zakłócenia skutecznej konkurencji przez koncentrację. |
5. |
Zarzut piąty dotyczący stwierdzenia, że Komisja naruszyła przepisy traktatowe oraz przepisy służące ich wykonaniu poprzez zaniechanie oceny wpływu koncentracji na rynek wewnętrzny w kontekście udzielonej uprzednio Air Berlin pomocy publicznej w postaci pożyczki RFN w wysokości 150 mln EUR z dnia 15 sierpnia 2017 r. Została ona zatwierdzona przez Komisję w drodze decyzji Komisji z dnia 4 września 2017 r. w sprawie zatwierdzenia pomocy publicznej udzielonej na rzecz Air Berlin przez Republikę Federalną Niemiec, C(2017) 6080 final. |
6. |
Zarzut szósty dotyczący stwierdzenia, że Komisja naruszyła art. 296 TFUE poprzez niewystarczające uzasadnienie decyzji KE wyrażające się m.in. w braku pełnej analizy stanu faktycznego sprawy, pominięcie szeregu elementów niezbędnych do rzetelnej weryfikacji pełnego wpływu Transakcji na konkurencję oraz zaniechanie dokonania oceny wpływu koncentracji na rynek wewnętrzny w kontekście udzielonej uprzednio Air Berlin pomocy publicznej i brak uzasadnienia stanowiącego podstawę takiego zaniechania. |
( 1 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (Dz.U. 2004, L 24, str. 1)