25.5.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 138/117

(1)

W rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 ustanowiono przepisy dotyczące zapobiegania pasażowalnym encefalopatiom gąbczastym (TSE) oraz ich kontroli i zwalczania u bydła, owiec i kóz. Rozporządzenie to ma zastosowanie do produkcji oraz wprowadzania do obrotu żywych zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego, a w pewnych określonych przypadkach – do ich wywozu.

(2)

Rozporządzenie (WE) nr 999/2001 stanowi, że każde państwo członkowskie przeprowadza co roku program monitorowania TSE zgodnie z załącznikiem III do tego rozporządzenia, który określa zasady dotyczące systemu monitorowania. W rozdziale A część II tego załącznika ustanawia się przepisy dotyczące monitorowania owiec i kóz, a część II pkt 8.2 tego rozdziału stanowi, że wszystkie państwa członkowskie mają określać genotyp białka prionowego dla kodonów 136, 141, 154, i 171 w minimalnej próbie owiec, reprezentatywnej dla całego pogłowia owiec w danym państwie członkowskim, wynoszącej co najmniej 600 zwierząt w przypadku państw członkowskich posiadających pogłowie dorosłych owiec wynoszące ponad 750 000 zwierząt i co najmniej 100 zwierząt w przypadku pozostałych państw członkowskich.

(3)

Od czasu wprowadzenia wymogu losowego typowania genetycznego określonego w rozdziale A część II pkt 8.2 załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 osiągnięto pierwotne cele mapowania genotypów owiec podatnych na trzęsawkę i określania genotypów owiec opornych w poszczególnych państwach. Losowe typowanie genetyczne owiec jest jednak w dalszym ciągu użyteczne w państwach członkowskich, które, zgodnie z art. 6a rozporządzenia (WE) nr 999/2001 oraz rozdziałem C załącznika VII do tego rozporządzenia, realizują program hodowlany w celu przeprowadzenia selekcji pod względem odporności na TSE w swoich populacjach owiec, który ma wpłynąć na profil genetyczny ich całego pogłowia owiec. Losowe typowanie genetyczne części ich całego pogłowia owiec pozwala ocenić tym państwom członkowskim, czy wprowadzony program hodowlany przynosi oczekiwany skutek, czyli zwiększenie częstości występowania allelu ARR z równoczesnym zmniejszeniem przewagi alleli warunkujących podatność na TSE.

(4)

W rozdziale C załącznika VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 określono minimalne wymogi dotyczące programów hodowli owiec odpornych na TSE w państwach członkowskich, a pkt 1 części 1 tego rozdziału stanowi, że program hodowlany koncentruje się na stadach o wysokiej wartości genetycznej. W pkt 1 akapit drugi zezwala się państwom członkowskim, w których wprowadzono już program hodowlany, zadecydować o zezwoleniu na pobieranie próbek i typowanie genetyczne w stadach nieuczestniczących w programie hodowlanym, ale wyłącznie u tryków hodowlanych. Przepis ten jest stosowany w przypadku, gdy program hodowlany państwa członkowskiego ma wpłynąć na profil genetyczny całego pogłowia owiec. Dlatego wymóg losowego typowania genetycznego określony w rozdziale A część II pkt 8.2 załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 powinien ograniczać się do państw członkowskich realizujących program hodowlany i zezwalających na pobieranie próbek i typowanie genetyczne tryków hodowlanych w stadach nieuczestniczących w programie hodowlanym.

(5)

W opinii panelu naukowego ds. zagrożeń biologicznych (BIOHAZ) Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności w sprawie programu hodowlanego mającego na celu uzyskanie odporności na TSE u owiec z dnia 13 lipca 2006 r. (2) („opinia EFSA”) uznano, że obecny wymóg określony w rozdziale A część II pkt 8.2 załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 dotyczący losowego typowania genetycznego 100 lub 600 owiec rocznie, w zależności od wielkości pogłowia owiec w danym państwie członkowskim, wydaje się niewystarczający do monitorowania wpływu programu hodowlanego na całe pogłowie owiec w danym państwie członkowskim ze względu na małą wymaganą liczebność próby. W opinii EFSA zalecono zwiększenie liczebności próby i zauważono, że przy założeniu, że częstość występowania genotypu objętego monitorowaniem wynosi 50 %, każdego roku konieczne byłoby badanie 1 560 zwierząt w celu wykrycia 5-procentowej zmiany częstości występowania genotypu przy poziomie ufności wynoszącym 95 %. Ponieważ jest mało prawdopodobne, by w ciągu roku nastąpiła 5-procentowej zmiana częstości występowania genotypu w całym pogłowiu owiec, uznaje się za właściwe przeprowadzanie takiego losowego typowania genetycznego raz na trzy lata.

(6)

W opinii EFSA zalecono również gromadzenie istotnych danych epidemiologicznych, takich jak region, typ stada i płeć zwierzęcia, do korekty a posteriori oraz monitorowania właściwego doboru próby. Należy zatem umożliwić państwom członkowskim ustalenie dokładnej liczebności próby i częstotliwości pobierania reprezentatywnych próbek i typowania genetycznego ich krajowego pogłowia owiec, biorąc pod uwagę dane epidemiologiczne zgromadzone w trakcie poprzednich akcji pobierania próbek, pod warunkiem że sposób doboru próby pozwala co najmniej wykryć 5-procentowej zmianę częstości występowania genotypu w okresie trzech lat przy poziomie ufności wynoszącym 95 %.

(7)

Należy zatem skreślić wymóg losowego typowania genetycznego określony w rozdziale A część II pkt 8.2 załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 i zastąpić go wymogiem określonym w rozdziale C część 1 załącznika VII do tego rozporządzenia, w którym określono, że państwa członkowskie realizujące program hodowli owiec, i zezwalające na pobieranie próbek i typowanie genetyczne tryków hodowlanych w stadach nieuczestniczących w programie hodowlanym, powinny poddać typowaniu genetycznemu losową próbę owiec, reprezentatywną dla pogłowia owiec w danym państwie członkowskim, wynoszącą co najmniej 1 560 zwierząt raz na trzy lata albo o rozmiarze próby i z częstotliwością ustalonymi przez państwo członkowskie w oparciu o kryteria określone w poprzednim motywie.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki III i VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.

(9)

Ponieważ losowe typowanie genetyczne organizowane jest w roku kalendarzowym, niniejsza zmiana powinna zacząć obowiązywać z dniem 1 stycznia 2018 r.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,