(1)

Besluit nr. 1313/2013/EU stelt het rechtskader vast van rescEU. Deze capaciteitsreserve op Unieniveau heeft tot doel om bijstand te verlenen in overweldigende situaties waarbij de algehele bestaande capaciteit op nationaal niveau en de door de lidstaten aan de Europese pool voor civiele bescherming toegezegde capaciteit niet volstaan om doeltreffend te reageren op door de natuur of de mens veroorzaakte rampen.

(2)

Overeenkomstig artikel 12, lid 2, van Besluit nr. 1313/2013/EU moet de capaciteit van rescEU worden bepaald door rekening te houden met vastgestelde en nieuwe risico’s, algehele capaciteit en tekorten op Unieniveau. Er zijn vier gebieden waarop rescEU zich met name moet richten, namelijk: de bestrijding van bosbranden vanuit de lucht, respons bij chemische, biologische, radiologische en nucleaire (CBRN) incidenten, medische noodrespons, alsook vervoer en logistiek.

(3)

In Uitvoeringsbesluit (EU) 2019/570 van de Commissie (2) wordt de aanvankelijke samenstelling van rescEU in termen van capaciteit en kwaliteitseisen uiteengezet. De rescEU-reserve bestaat tot dusver uit capaciteit voor de bestrijding van bosbranden vanuit de lucht, medische luchtevacuatie, medische teams voor noodgevallen en voorraden van medische apparatuur of persoonlijke beschermingsmiddelen (“capaciteit in de vorm van medische voorraden”), of beide, decontaminatiecapaciteit voor CBRN-incidenten en capaciteit in de vorm van CBRN-gerelateerde voorraden.

(4)

Uit een analyse van vastgestelde en nieuwe risico’s en van de capaciteit en tekorten op het niveau van de Unie blijkt dat er behoefte is aan tijdelijke opvangcapaciteit.

(5)

De noodzaak om kwalitatieve en kwantitatieve tekorten in de opvangcapaciteit aan te pakken, is de afgelopen jaren vastgesteld bij verschillende operaties van het Uniemechanisme voor civiele bescherming (hierna “Uniemechanisme” genoemd) en kwam tot uiting in de “Evaluation Study of Definitions, Gaps and COST of Response Capacities for the Union Civil Protection Mechanism” (Evaluatieonderzoek van definities, tekorten en kosten van de responscapaciteit voor het Uniemechanisme voor civiele bescherming) (3) uit 2019. Bovendien heeft de operationele ervaring naar aanleiding van de aardbevingen in Kroatië in maart 2020 en december 2020 bevestigd dat er een tekort is aan opvangcapaciteit, ondanks snelle responsoperaties in het kader van het Uniemechanisme waaraan verscheidene lidstaten hebben deelgenomen.

(6)

Het belangrijkste doel van de rescEU-capaciteit voor tijdelijke opvang, wanneer deze wordt ingezet tijdens een responsoperatie in het kader van het Uniemechanisme, is tijdelijk onderdak te bieden aan de getroffen bevolking, met inbegrip van huisvesting, hygiëne en sanitaire voorzieningen, medische basisdiensten en mogelijkheden voor sociale bijeenkomsten.

(7)

De rescEU-capaciteit voor tijdelijke opvang moet bestaan uit een fysieke reserve van hoogwaardige middelen voor snelle respons of een virtuele reserve van aanpasbare middelen die in een volgende fase kunnen worden ingezet wanneer dat nodig is voor responsoperaties in het kader van het Uniemechanisme, of beide.

(8)

Overeenkomstig artikel 12, lid 4, van Besluit nr. 1313/2013/EU moeten de kwaliteitseisen voor de responscapaciteit die deel uitmaakt van rescEU, worden vastgesteld in overleg met de lidstaten. Minimumnormen voor tijdelijke opvangcapaciteit moeten gebaseerd zijn op de opvangnormen van het hoofdstuk “Shelter and Settlement” (Opvang en huisvesting) van het Sphere-handboek (4).

(9)

Tijdelijke opvangcapaciteit moet worden opgebouwd om te kunnen reageren op weinig waarschijnlijke risico’s met ernstige gevolgen, overeenkomstig de in artikel 3 quinquies van Uitvoeringsbesluit (EU) 2019/570 bedoelde categorieën en na overleg met de lidstaten.

(10)

Om overeenkomstig artikel 21, lid 3, van Besluit nr. 1313/2013/EU financiële bijstand van de Unie te verlenen voor de ontwikkeling van dergelijke tijdelijke opvangcapaciteit, moeten de subsidiabele kosten ervan worden vastgesteld, met inachtneming van de in bijlage I bis bij dat besluit vastgestelde categorieën.

(11)

Het mondiale initiatief van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) inzake medische teams voor noodgevallen heeft onlangs de normen (5) voor de capaciteit van medische teams voor noodgevallen type 3 (intramurale verzorging van doorverwezen patiënten) herzien. Daarom moeten de kwaliteitseisen voor dit type medisch team voor noodgevallen in het kader van rescEU dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(12)

Uit reflectieprocessen over de lessen die uit de COVID-19-crisis zijn getrokken, is verder gebleken dat er behoefte is aan extra flexibiliteit en modulariteit van de capaciteit van medische teams voor noodgevallen van rescEU. Daarom moet rescEU ook capaciteit op het gebied van medische teams voor noodgevallen van type 2 (intramurale chirurgische noodverzorging) omvatten, aangevuld met gespecialiseerde zorgdiensten, in overeenstemming met de normen van het mondiale initiatief van de WHO inzake medische teams voor noodgevallen.

(13)

Uitvoeringsbesluit (EU) 2019/570 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

(14)

De in dit besluit vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het in artikel 33, lid 1, van Besluit nr. 1313/2013/EU bedoelde comité,