12.2.2018   

MT

Il-Ġurnal Uffiċjali tal-Unjoni Ewropea

C 52/31

—

tannulla l-atti kkontestati, b’mod partikolari:

—

għall-istess raġunijiet, jitolbu lill-Qorti tal-Ġustizzja tal-Unjoni Ewropea tieħu deċiżjoni:

—

fil-każ li l-Qorti tal-Ġustizzja tal-Unjoni Ewropea tagħti raġun lir-rikorrenti, fis-sens tal-Artikoli 268 u 340 TFUE, tikkundanna lill-BĊE sabiex tħallas l-ammont ta’ EUR 45 828 257,80, flimkien mal-interessi moratorji skont ir-rata legali sal-ħlas effettiv kif ukoll l-ispejjeż, danni u indennizzi li, wara li jitwettqu x-xogħlijiet meħtieġa, jiġu indikati;

—

madankollu, fid-dawl ta’ dak li ġie stabbilit fl-Artikolu 280 TFUE u kif ukoll li l-atti “tal-Bank Ċentrali Ewropew li jimponu obbligi pekunjarji fuq persuni li mhumiex l-Istati, ikollhom forza eżekuttiva”, skont kif inhu pprovdut fl-Artikolu 299 TFUE, l-istess Qorti Ġenerali għandha timponi li l-konvenut jirrikjedi li dawn l-ammonti jiġu likwidati minn BCP [Banco Comercial Português];

—

tieħu inkunsiderazzjoni l-fatt li l-bank ċentrali nazzjonali huwa l-“awtorità amministrattiva li għandha l-kompetenza jew li tiddeċiedi dwar ilmenti jew li tagħti bidu għall-proċedimenti legali adegwati”, konformement ma’ kif inhu stabbilit fl-Artikolu 11(1)(b) tad-Direttiva 2005/29/KE, kif ukoll ma kif inhu previst fl-Artikolu 81(1) u fl-Artikolu 83(1) tad-Direttiva 2007/64/KE u ma kif inhu previst fl-Artikolu 96(1)(b) – Sanzjonijiet aċċessorji – tad-DL [decreto-lei (Digriet Liġi)] 317/2009, l-aġent tal-konvenut għandu jimponi lil BCP sabiex tittrasferixxi “immedjatament” l-ammonti ċċitati iktar ’il fuq fil-kontijiet tar-rikorrenti.

—

tiddikjara li l-konvenut:

—

sa fejn, fid-dawl tal-Artikolu 256(1) TFUE, din ma taqax taħt il-ġurisdizzjoni tal-Qorti Ġenerali, jekk il-bank ċentrali nazzjonali ma jirrikonoxxix li “naqas milli jwettaq xi obbligazzjoni taħt it-Trattati, dak il-bank ikun mitlub jadotta l-miżuri neċessarji sabiex jikkonforma ruħu mas-sentenza tal-Qorti”, konformement mal-Artikolu 271(d) TFUE, il-kwistjoni jkollha titressaq quddiem it-Tribunal Supremo (il-Qorti Suprema);

—

sa fejn, barra minn hekk, din ma hijiex ġurisdizzjoni tal-Qorti Ġenerali, fil-każ li l-Qorti tal-Ġustizzja jkollha l-intenzjoni li tilqa’ t-talbiet tar-rikorrenti, skont kif inhu stabbilit fl-Artikolu 264 TFUE, il-Qorti Ġenerali jkollha tipproponi lit-Tribunal Supremo l-annullament tad-deċiżjoni tal-bank ċentrali nazzjonali invokata mill-konvenut u, fid-dawl ta’ dak li ġie stabbilit fl-Artikolu 41(1)(c) tal-Karta tad-Drittijiet Fundamentali tal-Unjoni Ewropea, tat-tieni paragrafu tal-Artikolu 296 TFUE u tal-Artikolu 11(3)(c) tad-Direttiva 2005/29/KE, ikollha tagħti deċiżjoni mmotivata.

—

tiddikjara li l-konvenut u l-Qorti tal-Ġustizzja tal-Unjoni Ewropea jsejħu u jitolbu lill-Istat Portugiż / il-Ministério Público / PGR jieħdu azzjoni sabiex tingħata deċiżjoni dwar l-atti mwettqa minn BCP;

—

tiddikjara li l-konvenut għandu jirreferi dan il-każ lill-OLAF;

—

fid-dawl tal-Artikolu 134(1) tar-Regoli tal-Proċedura tal-Qorti Ġenerali, tikkwantifika minn issa l-ispejjeż li jirriżultaw minn din il-kawża.

1.

Il-ksur tal-obbligu ta’ motivazzjoni skont l-Artikolu 41(2)(c) tal-Karta tad-Drittijiet Fundamentali tal-Unjoni Ewropea, it-tieni paragrafu tal-Artikolu 296 TFUE u l-Artikolu 11(3) tad-Direttiva 2005/29/KE (1).

2.

Irrispettivament mis-serq bi “sgass” tal-“kaxxaforti”, BCP kienet taf, jew kellha l-obbligu tkun taf, li s-sistema finanzjarja kienet qiegħda tintuża għall-ħasil tal-flus u konsegwentement, l-istituzzjoni ta’ kreditu kienet taf li kien hemm frodi u evażjoni fiskali, b’tali mod li kien qed jittieħed dħul mill-baġit tal-Unjoni. Dawn l-atti, huma “illegali u [jolqtu] l-interessi finanzjarji tal-Unjoni” u, huma “raġuni imperattiva ta’ interess ġenerali” li, “tikkostitwixxi għan leġittimu li jista’ jiġġustifika ostakolu għal-libertà li jiġu pprovduti servizzi”.

3.

Indipendentement minn kif iktar minn EUR 1 000 000 insterqu mill-“kaxxaforti”, jinsabu inkwistjoni “[i]interessi finanzjarji tal-Unjoni”, b’mod speċifiku d-dħul li jsostni l-“baġit tal-Unjoni Ewropea u dawk koperti mill-baġits tal-istituzzjonijiet, il-korpi, l-uffiċċji u l-aġenziji u l-baġits immexxija u mmonitorjati minnhom” u, konsegwentement, jinsabu wkoll inkwistjoni atti li jistgħu jiġu kkwalifikati bħala “irregolarità” minħabba “ksur ta’ dispożizzjoni tal-liġi tal-Komunità li jirriżulta minn att jew nuqqas ta' operatur ekonomiku, li għandu, jew li jista’ jkollu, l-effett li jippreġudika l-budget ġenerali tal-Komunità jew il-budget mmexxi minnhom, jew billi jnaqqas jew jitlef id-dħul li jakkumula minn riżorsi tagħhom stess miġbura direttament għan-nom tal-Komunità, jew permezz ta'nefqa mhux ġustifikata”.

4.

Meta, istituzzjoni ta’ kreditu, Stat Membru / bank ċentrali nazzjonali, jew il-Bank Ċentrali Ewropew jew l-Istat Membru / il-Ministério Público / PGR, isiru jafu dwar dan it-tip ta’ ksur u prattiki u, jippermettuhom u ma jikkundannawhomx, huma jkunu qed jinċentivaw ksur ta’ dak li ġie stabbilit fl-Artikoli 310(1), (2) u (3) u 325 TFUE, kif ukoll qed jammettu li l-istituzzjoni ta’ kreditu inkwistjoni tipprattika atti li jistgħu jiġu kkwalifikati bħala “irregolarità” bi ksur ta’ dak li ġie stabbilit fl-Artikolu 1(2) tar-Regolament Nru 2988/95 (2).

5.

Minbarra li l-konvenut irrifjuta t-talba sabiex jieħu azzjoni, barra minn hekk, huwa:

6.

Ksur tal-obbligu ta’ imparzjalità, użu ħażin ta’ poter u ksur tar-rekwiżiti essenzjali min-naħa tal-aġent tal-konvenut, Banco de Portugal.