—

να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2018/333 του Συμβουλίου της 5ης Μαρτίου 2018 ( 1 ) και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2018/326 του Συμβουλίου της 5ης Μαρτίου 2018 ( 2 ), καθόσον αφορούν τον προσφεύγοντα· και

—

να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι ο προσφεύγων δεν πληρούσε τα απαιτούμενα κριτήρια για να περιληφθεί στον κατάλογο κατά τον χρόνο εκδόσεως των πράξεων. Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έλαβε υπόψη και δεν εξέτασε προσηκόντως όλα τα υποβληθέντα ενώπιόν του στοιχεία, ενώ επίσης επέδειξε ιδιαιτέρως επιλεκτική συμπεριφορά κατά την αξιολόγηση των στοιχείων που έλαβε υπόψη. Μεταξύ των επιχειρημάτων που προβάλλονται προς στήριξη αυτού του λόγου καταλέγονται τα εξής: κατά του προσφεύγοντος κινήθηκε απλώς προδικαστική έρευνα, η οποία είναι στάσιμη επί του παρόντος και η οποία δεν αρκεί για να γίνει δεκτό ότι πληρούται το απαιτούμενο κριτήριο. Επίσης, τα στοιχεία επί των οποίων το Συμβούλιο βάσισε την απόφασή του για τη διατήρηση του ονόματος του προσφεύγοντος στον κατάλογο είναι απολύτως ανεπαρκή, ενέχουν αντιφάσεις και δεν στηρίζονται σε κανένα αποδεικτικό στοιχείο.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως καταχωρίζοντας το όνομα του προσφεύγοντος στον κατάλογο των προσώπων σε βάρος των οποίων ισχύουν τα επίμαχα μέτρα. Περιλαμβάνοντας εκ νέου το όνομα του προσφεύγοντος, παρά την πρόδηλη έλλειψη σχέσεως μεταξύ των προβληθέντων «λόγων» καταχωρίσεως και των εφαρμοστέων κριτηρίων, το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη. Επιπλέον, τα στοιχεία που προβάλλονται προς στήριξη του πρώτου λόγου ακυρώσεως αφορούν και τον δεύτερο.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο δεν τήρησε την υποχρέωσή του αιτιολογήσεως. Το Συμβούλιο δεν προσδιόρισε τους ειδικούς και συγκεκριμένους λόγους για τους οποίους καταχώρισε το όνομα του προσφεύγοντος. Η παρατιθέμενη στην έκτη τροποποιητική απόφαση και στον έκτο τροποποιητικό κανονισμό «αιτιολογία» για την καταχώριση του ονόματος του προσφεύγοντος (εκτός από εσφαλμένη) είναι επίσης στερεότυπη, ακατάλληλη και μη προσηκόντως εξειδικευμένη.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας του προσφεύγοντος ή/και ότι αυτός στερήθηκε αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας. Μεταξύ άλλων, το Συμβούλιο δεν επικοινώνησε προσηκόντως με τον προσφεύγοντα ώστε αυτός να υποβάλει τις παρατηρήσεις του πριν το όνομά του καταχωρισθεί εκ νέου στον κατάλογο, ο δε προσφεύγων δεν είχε κατά προσήκοντα και δίκαιο τρόπο τη δυνατότητα να διορθώσει σφάλματα ή να προβάλει στοιχεία σχετικά με την προσωπική κατάστασή του. Σε κανένα στάδιο της διαδικασίας δεν υπήρξε μεταξύ Συμβουλίου και προσφεύγοντος κοινοποίηση σοβαρών, αξιόπιστων ή συγκεκριμένων αποδεικτικών στοιχείων που να δικαιολογούν την επιβολή των περιοριστικών μέτρων.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται ότι το Συμβούλιο δεν είχε στη διάθεσή του προσήκουσα νομική βάση για την έκτη τροποποιητική απόφαση και τον έκτο τροποποιητικό κανονισμό. Μεταξύ των επιχειρημάτων που στηρίζουν αυτόν τον λόγο καταλέγονται τα εξής: Πρώτον, στην έκτη τροποποιητική απόφαση δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για να στηριχθεί το Συμβούλιο στο άρθρο 29 ΣΕΕ. Μεταξύ άλλων: (i) Οι σκοποί τους οποίους ρητώς επικαλέσθηκε το Συμβούλιο αποτελούν απλώς αόριστους ισχυρισμούς· (ii) η νομική βάση την οποία επικαλείται το Συμβούλιο ουδόλως συνδέεται επαρκώς με τον προσήκοντα δικαστικό έλεγχο που επιτάσσουν οι περιστάσεις, και (iii) η επιβολή περιοριστικών μέτρων σε βάρος του προσφεύγοντος ισοδυναμεί στην πράξη με υποστήριξη και νομιμοποίηση της συμπεριφοράς του νέου ουκρανικού καθεστώτος, το οποίο υπονομεύει το ίδιο τον σεβασμό των δικαιωμάτων άμυνας και το κράτος δικαίου και παραβιάζει κατά σύστημα τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεύτερον, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις ώστε να χωρεί επίκληση του άρθρου 215 ΣΛΕΕ, καθόσον δεν υφίσταται έγκυρη απόφαση βάσει του τίτλου V, κεφάλαιο 2, ΣΕΕ. Τρίτον, δεν υφίσταται επαρκής σύνδεσμος με την υπόθεση ώστε να χωρεί επίκληση του άρθρου 215 ΣΛΕΕ κατά του προσφεύγοντος.

6.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους του Συμβουλίου. Ο πραγματικός σκοπός που επιδιώκει το Συμβούλιο εφαρμόζοντας την έκτη τροποποίηση των επίμαχων νομικών πράξεων δεν είναι η επίτευξη των διακηρυγμένων στις πράξεις αυτές σκοπών, καθόσον πρόκειται κατ’ ουσίαν για προσπάθεια προσεταιρισμού του σημερινού ουκρανικού καθεστώτος (προκειμένου η Ουκρανία να αναπτύξει στενότερες σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση). Τα κριτήρια καταχωρίσεως συνιστούν έκτακτη και πλήρη εξουσιοδότηση συνάδουσα με τους σκοπούς που επιδιώκει το Συμβούλιο.

7.

Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται προσβολή των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας του προσφεύγοντος, όπως αυτά κατοχυρώνονται βάσει του άρθρου 17, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η προσβολή αυτή οφείλεται ιδίως στο ότι τα περιοριστικά μέτρα θίγουν κατά τρόπο αδικαιολόγητο και δυσανάλογο τα δικαιώματά του, καθόσον, μεταξύ άλλων: (i) ουδόλως προκύπτει ότι τα κεφάλαια τα οποία προβάλλεται ότι υπεξαίρεσε ο προσφεύγων θεωρούνται ότι μεταφέρθηκαν εκτός ουκρανικής επικράτειας· (ii) δεν είναι ούτε αναγκαίο ούτε προσήκον να δεσμευθεί το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων του προσφεύγοντος, καθόσον οι ουκρανικές αρχές έχουν επί του παρόντος υπολογίσει το ύψος των προβαλλομένων ζημιών στο πλαίσιο των εκκρεμουσών ποινικών υποθέσεων κατά του προσφεύγοντος.