8.1.2018   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 5/50

—

να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2017/1442 της Επιτροπής, της 31ης Ιουλίου 2017, για τον καθορισμό των συμπερασμάτων για τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές (ΒΔΤ) βάσει της οδηγίας 2010/75/ΕΕ (1), του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, όσον αφορά μεγάλες μονάδες καύσης (ΕΕ 2017, L 212, σ. 1), καθόσον εγκρίνονται και καθορίζονται δι’ αυτής επίπεδα εκπομπών που συνδέονται με τις ΒΔΤ (BAT-AEL) για τις εκπομπές NOx (άρθρο 1, παράγραφος 2.1.3, πίνακας 3, του παραρτήματος) και υδραργύρου (άρθρο 1, παράγραφος 2.1.6, πίνακας 7, του παραρτήματος), που παράγονται από την καύση άνθρακα και λιγνίτη,

—

επικουρικώς, να ακυρώσει την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2017/1442 στο σύνολό της, και

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

1.

Πρώτος λόγος ακυρώσεως: Παράβαση ουσιώδους τύπου και υπέρτερων κανόνων δικαίου, καθώς και υπέρβαση των ορίων αρμοδιότητας σε σχέση με την ψηφοφορία στην επιτροπή που συγκροτήθηκε βάσει του άρθρου 75.

Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή παραβίασε την υποχρέωσή της να συμβάλλει με αντικειμενικό τρόπο στην εξεύρεση της ευρύτερης δυνατής υποστηρίξεως εντός της επιτροπής σύμφωνα με το άρθρο 3, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 182/2011 (2), υποβάλλοντας τροποποίηση του σχεδίου αποφάσεως δίχως να τάξει προθεσμία και προκαλώντας αμέσως ψηφοφορία κατά παράβαση των επιτακτικών προθεσμιών του άρθρου 3, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 182/2011. Περαιτέρω ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή στέρησε από τους εκπροσώπους των κρατών μελών τη δυνατότητα να εκφράσουν προσηκόντως τις απόψεις τους επί του τροποποιημένου σχεδίου αποφάσεως, παραβιάζοντας με τον τρόπο αυτό το άρθρο 291, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, σύμφωνα με το οποίο πρέπει να διασφαλίζεται ο αποτελεσματικός έλεγχος της Επιτροπής από τα κράτη μέλη. Επίσης διατείνονται ότι η Επιτροπή άσκησε πλημμελώς και καταχρηστικά τα καθήκοντά της ως προέδρου της επιτροπής καθότι είναι σαφές ότι λειτούργησε βάσει τακτικής.

2.

Δεύτερος λόγος ακυρώσεως: Παράβαση ουσιώδους τύπου και υπέρτερων κανόνων δικαίου, καθώς και υπέρβαση των ορίων αρμοδιότητας λόγω διαδικαστικών πλημμελειών κατά την επεξεργασία στο πλαίσιο της λεγόμενης «διαδικασίας της Σεβίλλης»

Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι, σύμφωνα με την οδηγία 2010/75/ΕΕ και την εκτελεστική απόφαση 2012/119/ΕΕ (3) της Επιτροπής (κατευθυντήριες γραμμές ΒΔΤ), η συναγωγή αποτελεσμάτων ΒΔΤ δέον να στηρίζεται αποκλειστικώς σε τεχνικά κριτήρια. Η εν λόγω επιταγή πρέπει να διέπει τη συναγωγή των αποτελεσμάτων αποκλείοντας αντίστοιχα κάθε κατ’ αρχήν πολιτικό κριτήριο κατά τον καθορισμό. Κατά την άποψη των προσφευγουσών, οι εν λόγω απαιτήσεις δεν τηρήθηκαν στην προκείμενη περίπτωση.

3.

Τρίτος λόγος ακυρώσεως: Παράβαση υπέρτερων κανόνων δικαίου και υπέρβαση των ορίων αρμοδιότητας λόγω του περιεχομένου των προσβαλλόμενων αποτελεσμάτων ΒΔΤ.

Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι οι ουσιαστικοί κανόνες, ιδίως όσον αφορά τα επίπεδα εκπομπών που συνδέονται με τις ΒΔΤ για τις εκπομπές NOx και υδραργύρου, θεσπίστηκαν κατά καταφανή παράβαση της απορρέουσας απευθείας από την οδηγία 2010/75/ΕΕ αρχής της τεχνικής και οικονομικής διαθεσιμότητας, με αποτέλεσμα να επιβαρύνουν σε δυσανάλογο βαθμό τους φορείς εκμεταλλεύσεως των οικείων εγκαταστάσεων.

Κατά τις προσφεύγουσες δημιουργείται αναπόφευκτα η εντύπωση ότι οι προσβαλλόμενοι κανόνες βασίστηκαν σε πολιτικές εκτιμήσεις, οι οποίες δεν επιτρέπονται κατά την εκπόνηση αποτελεσμάτων ΒΔΤ. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η Επιτροπή παραβιάζει τη θέση της και ενεργεί καθ’ υπέρβαση των αρμοδιοτήτων της.