EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62015TN0750

Υπόθεση T-750/15: Προσφυγή της 22ας Δεκεμβρίου 2015 — Mitteldeutsche Braunkohlengesellschaft κ.λπ. κατά Επιτροπής

ΕΕ C 59 της 15.2.2016, p. 47–48 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

15.2.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 59/47


Προσφυγή της 22ας Δεκεμβρίου 2015 — Mitteldeutsche Braunkohlengesellschaft κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-750/15)

(2016/C 059/54)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Mitteldeutsche Braunkohlengesellschaft mbH (Zeitz, Γερμανία), RWE Power AG (Έσσεν, Γερμανία), Vattenfall Europe Mining AG (Cottbus, Γερμανία) (εκπρόσωποι: U. Karpenstein, K. Dingemann και M. Kottmann, δικηγόροι)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση C(2014) 5081 τελικό, την οποία εξέδωσε η Επιτροπή στις Ιουλίου 2014 στη σχετική με κρατική ενίσχυση διαδικασία SA.38632 (2014/N) (πρώην 2013/NN) — Γερμανία — EEG 2014 — τροποποίηση του νόμου περί ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, κατά το μέτρο που χαρακτηρίζεται ως κρατική ενίσχυση το ισχύον καθεστώς για υφιστάμενες εγκαταστάσεις αυτοτροφοδοσίας, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 61, παράγραφοι 3 και 4, του νόμου EEG του 2014, και κατά το μέτρο που το συγκεκριμένο καθεστώς κηρύσσεται συμβατό με την εσωτερική αγορά, με το σημείο 5, δεύτερη περίπτωση (σ. 75), μόνον έως τις 31 Δεκεμβρίου 2017·

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους.

1.

Πρώτος λόγος: μη χορήγηση επιλεκτικού πλεονεκτήματος σε ορισμένες επιχειρήσεις

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγουσες προβάλλουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση κακώς χαρακτηρίζει το ισχύον καθεστώς για τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις αυτοτροφοδοσίας με ηλεκτρική ενέργεια (άρθρο 61, παράγραφοι 3 και 4, του νόμου EEG του 2014) ως επιλεκτικό μέτρο και, συνεπώς, ως κρατική ενίσχυση.

2.

Δεύτερος λόγος: μη χρήση κρατικών πόρων

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγουσες προβάλλουν ότι η ενίσχυση υπέρ των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η οποία χρηματοδοτείται από την εισφορά EEG, δεν καλύπτεται από κρατικούς πόρους, αλλά από ιδιωτικούς. Ούτε η συλλογή ούτε η χρήση της εισφοράς EEG γίνονται μονίμως υπό δημόσιο έλεγχο — όπως απαιτείται κατά τη νομολογία. Εξάλλου, οι επίμαχες διατάξεις δεν επιβαρύνουν τους δημόσιους προϋπολογισμούς, διότι το ύψος της εισφοράς δεν μειώνεται δια της απαλλαγής της αυτοτροφοδοσίας η οποία πραγματοποιείται μέσω των υφιστάμενων εγκαταστάσεων.


Top