Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62008CN0355

    Υπόθεση C-355/08 P: Αίτηση αναιρέσεως που υπέβαλε στις 30 Ιουλίου 2008 η WWF-UK Ltd κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (όγδοο τμήμα) στις 2 Ιουνίου 2008 στην υπόθεση T-91/07: WWF-UK Ltd κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

    ΕΕ C 260 της 11.10.2008, p. 10–10 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    11.10.2008   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 260/10


    Αίτηση αναιρέσεως που υπέβαλε στις 30 Ιουλίου 2008 η WWF-UK Ltd κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Πρωτοδικείο (όγδοο τμήμα) στις 2 Ιουνίου 2008 στην υπόθεση T-91/07: WWF-UK Ltd κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

    (Υπόθεση C-355/08 P)

    (2008/C 260/18)

    Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

    Διάδικοι

    Αναιρεσείουσα: WWF-UK Ltd (εκπρόσωποι: R. Stein, solicitor, P. Sands και J. Simor, barristers)

    Έτεροι διάδικοι στη δίκη ενώπιον του Πρωτοδικείου: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

    Αιτήματα της αναιρεσείουσας

    Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

    να αναιρέσει τη διάταξη της 5ης Ιουνίου 2008 και να κηρύξει παραδεκτή την προσφυγή που η WWF άσκησε ενώπιον του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (στο εξής: ΠΕΚ)

    να καταδικάσει το Συμβούλιο και την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της WWF στις δύο δίκες.

    Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

    1)

    Το ΠΕΚ εσφαλμένως έκρινε ότι το δικαίωμα της WWF, ως μέλους του περιφερειακού γνωμοδοτικού συμβουλίου, να λάβει μέρος στη διαδικασία λήψεως αποφάσεως και η υποχρέωση του Συμβουλίου να λάβει υπόψη τις απόψεις της πριν από τη θέσπιση των σχετικών μέτρων δεν αρκούν ώστε ο επίμαχος κανονισμός να αφορά τη WWF «ατομικά» υπό την έννοια του άρθρου 230 ΕΚ. Το ΠΕΚ εσφαλμένως έκρινε ότι η WWF δεν είχε διαδικαστικά δικαιώματα, θεωρώντας ότι μόνον το περιφερειακό γνωμοδοτικό συμβούλιο, και όχι τα μέλη του, είχε τέτοια δικαιώματα.

    2)

    Το ΠΕΚ εσφαλμένως έκρινε ότι, ακόμη και αν γίνει δεκτό ότι η WWF έχει ενεργητική νομιμοποίηση, η δικαστική προστασία δεν θα αποβλέπει στη διασφάλιση διαδικαστικών δικαιωμάτων της WWF οπότε δεν χρειάζεται. Τούτο είναι μια εσφαλμένη προσέγγιση στο ζήτημα της ενεργητικής νομιμοποιήσεως. Εφόσον μπορεί να αποδειχθεί ότι η προσβαλλόμενη πράξη αφορά «άμεσα και ατομικά» τον προσφεύγοντα, ο προσφεύγων δικαιούται να αμφισβητήσει τη νομιμότητα του σχετικού μέτρου, πράγμα που θέλει να κάνει η WWF στην παρούσα υπόθεση. Η WWF δεν περιορίστηκε στο να επικαλεστεί ένα διαδικαστικό ελάττωμα, όπως θεώρησε το ΠΕΚ.

    3)

    Η διαδικασία ενώπιον του ΠΕΚ δεν ήταν δίκαιη. Το ΠΕΚ κήρυξε περατωμένη την έγγραφη διαδικασία αφότου επέτρεψε την από 21 Νοεμβρίου 2007 παρέμβαση της Επιτροπής, παρά το ότι στις 27 Σεπτεμβρίου 2007 είχε συμφωνήσει ως προς το ότι η WWF θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να απαντήσει σε οποιεσδήποτε παρατηρήσεις της Επιτροπής. Στην WWF δεν επετράπη να αποστείλει απαντητικές παρατηρήσεις. Παρά ταύτα, η WWF απέστειλε παρατηρήσεις, τις οποίες όμως το ΠΕΚ δεν έλαβε υπόψη πριν καταλήξει στη διάταξή του, η οποία ουδόλως αναφέρει τις απαντητικές παρατηρήσεις της WWF. Κατά συνέπεια, από μέρους του ΠΕΚ υπήρξε σοβαρή προσβολή του δικαιώματος για δίκαιη δίκη.


    Top