9.8.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 204/1

1.1

Το Παρατηρητήριο της Ενιαίας Αγοράς (ΠΕΑ) θεσπίστηκε από την ΕΟΚΕ με στόχο την παρακολούθηση της προόδου για την ολοκλήρωση της ενιαίας αγοράς. Στο διάστημα λειτουργίας του έχει εκπονήσει διάφορες γνωμοδοτήσεις ανταποκρινόμενο στις αιτήσεις για διερευνητικές γνωμοδοτήσεις από άλλα θεσμικά όργανα, όπως το Συμβούλιο, η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο, καθώς και από τις Προεδρίες της ΕΕ (1), με πιο πρόσφατη τη γνωμοδότηση αναφορικά με την έκθεση προόδου της Επιτροπής σχετικά με την αναθεώρηση της ενιαίας αγοράς (2). Επιπλέον, η ΕΟΚΕ έχει εκπονήσει διάφορες γνωμοδοτήσεις πρωτοβουλίας.

1.2

Η παρούσα γνωμοδότηση πρωτοβουλίας είναι επίκαιρη, καθώς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφάσισε κατά τη συνεδρίασή του στις 18-19 Οκτωβρίου 2007 να ορίσει την ΕΕ διεθνή ρυθμιστή σε ό,τι αφορά τα κανονιστικά ζητήματα και το άνοιγμα της αγοράς. Η ΕΕ μπορεί να διαμορφώσει την παγκοσμιοποίηση, εάν συνδέσει το πρότυπο ανάπτυξής της με τη βιώσιμη ανάπτυξη, την κοινωνική δικαιοσύνη και την προστασία του περιβάλλοντος. Η στρατηγική της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση αποτελεί καλύτερη απάντηση στην παγκοσμιοποίηση από την υπαναχώρηση στον προστατευτισμό.

1.3

Οι εργοδότες και τα συνδικάτα συμφωνούν ότι η «ευελιξία με ασφάλεια» (3), την οποία διαπραγματεύονται οι κοινωνικοί εταίροι, μπορεί να δημιουργήσει μια επωφελή κατάσταση τόσο για τις εταιρείες όσο και για τους εργαζομένους. Ως εκ τούτου, παρέχει το σωστό πλαίσιο για τον εκσυγχρονισμό των ευρωπαϊκών αγορών εργασίας, προωθώντας την εργατική νομοθεσία, τα αποτελεσματικά συστήματα διά βίου μάθησης και κατάρτισης και προστατεύοντας και βελτιώνοντας την κοινωνική προστασία. Επιπλέον, ένας αποτελεσματικός κοινωνικός διάλογος θα συμβάλει στην ομαλή λειτουργία των αγορών εργασίας.

1.4

Η ΕΟΚΕ έχει λάβει γνώση της ανακοίνωσης της Επιτροπής με θέμα «Το ευρωπαϊκό συμφέρον: επιτυχία στην εποχή της παγκοσμιοποίησης» (4) η οποία υποβλήθηκε στο άτυπο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισσαβόνας.

1.5

Η επιτυχία της ενιαίας αγοράς σε πάρα πολλές εσωτερικές δραστηριότητες της ΕΕ θεωρείται δεδομένη από την πλειοψηφία των ευρωπαίων πολιτών. Η ενιαία αγορά δεν είναι ένα «τετελεσμένο γεγονός», αντιθέτως περιγράφεται από τον Επίτροπο κ. McCreevy ως «έργο υπό εξέλιξη» (5). Πέραν της ανάγκης ολοκλήρωσης της ενιαίας αγοράς, η ΕΕ καλείται τώρα να αντιμετωπίσει την πρόκληση της παγκοσμιοποίησης και να στηρίξει τις αρχές της ανοικτής αγοράς, στις οποίες βασίζεται η ένωση, δηλαδή σε έναν κόσμο όπου ο προστατευτισμός δεν έχει καμία θέση και ο ανταγωνισμός είναι πραγματικός.

1.6

Μέρος της παγκόσμιας αποστολής της ΕΕ είναι η ανάπτυξη εναρμονισμένων προτύπων σε συνδυασμό με την ελεύθερη μετακίνηση κεφαλαίου, αγαθών, υπηρεσιών και ανθρώπων. Αυτό σημαίνει ότι οι τρίτες χώρες που επιθυμούν να δραστηριοποιηθούν στην ΕΕ δεν θα έχουν δικαίωμα να παρακάμψουν τους κανόνες που εφαρμόζονται στην εσωτερική αγορά είτε πρόκειται για την προστασία των καταναλωτών, τα τεχνικά πρότυπα, τις συνθήκες εργασίας είτε για την προστασία του περιβάλλοντος.

1.7

Ένα σημαντικό στοιχείο της πρόκλησης της παγκοσμιοποίησης είναι ο ρόλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, η ΔΟΕ και οι ολοένα και περισσότερο αλληλοεξαρτώμενες παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές, γεγονός που έγινε ιδιαίτερα αισθητό με την κρίση στις χρηματαγορές και χρηματοπιστωτικές αγορές το δεύτερο εξάμηνο του 2007.

1.8

Η ενιαία ευρωπαϊκή αγορά δεν είναι αυτάρκης. Η ΕΕ πρέπει να αναπτύξει τις συναλλαγές και τις επαφές της με τον υπόλοιπο κόσμο. Πρέπει επίσης να παραμείνει ανταγωνιστική προς όφελος των εργαζομένων, των εργοδοτών και όλων των πολιτών της. Η στρατηγική της Λισσαβόνας σχεδιάστηκε για την εκπλήρωση αυτού του στόχου και για να καταστεί η ΕΕ μια πιο ανταγωνιστική οικονομία στην παγκόσμια σκηνή. Η ίδια η ΕΕ πρέπει να μεριμνήσει για την άρση των εσωτερικών φραγμών που έχουν απομείνει.

1.9

Αντικείμενο της παρούσας γνωμοδότησης πρωτοβουλίας είναι η παρακίνηση της ΕΕ να αντιμετωπίσει την παγκοσμιοποίηση και να αξιοποιήσει τις συνακόλουθες ευκαιρίες. Η οικονομική επιτυχία της Ευρώπης δεν στηρίζεται στον προστατευτισμό, αλλά στις τέσσερις ελευθερίες με βάση τις οποίες οικοδομήθηκε η αρχική Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. (Η ΕΕ έχει ακόμα να καταργήσει ορισμένους δικούς της εμπορικούς περιορισμούς.

1.10

Θα πρέπει επίσης να είναι προσεκτική και να μην πέσει στην αμερικανική παγίδα επιχορήγησης της παραγωγής βιοκαυσίμων. Χωρίς τον έλεγχο του ΠΟΕ, αυτές οι επιχορηγήσεις θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε άνοδο των τιμών των τροφίμων και σε διόγκωση του προβλήματος της πείνας στα αναπτυσσόμενα και υποανάπτυκτα μέρη του κόσμου. (6)

1.11

Η ΕΟΚΕ λαμβάνει γνώση και προτρέπει την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να λάβουν υπόψη τις συστάσεις των κοινωνικών εταίρων στην κοινή τους αναθεώρηση και ανάλυση των κύριων προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι ευρωπαϊκές αγορές εργασίας. (7)

1.12

Η ΕΟΚΕ εκφράζει την ικανοποίησή της για την ανακοίνωση της Επιτροπής στο άτυπο Συμβούλιο της Λισαβόνας (8). Πιο συγκεκριμένα στηρίζει τις τέσσερις στρατηγικές που συμφωνήθηκαν τότε, τόσο για την ένωση όσο και για τα κράτη μέλη: Ε&Α και καινοτομία, κατάλληλο επιχειρησιακό περιβάλλον, επένδυση σε ανθρώπινο δυναμικό, ενέργεια και κλιματικές αλλαγές. Ωστόσο, και στους τέσσερις τομείς απαιτείται εμβάθυνση του μεταρρυθμιστικού προγράμματος, προκειμένου να αξιοποιηθεί πλήρως το πραγματικό δυναμικό ανάπτυξης και απασχόλησης.

1.13

Η ΕΟΚΕ καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να εξασφαλίσουν ότι οι κοινωνικοί εταίροι θα συμμετέχουν άμεσα στο σχεδιασμό και την υλοποίηση των μέτρων πολιτικής για την ευελιξία με ασφάλεια σε εθνικό επίπεδο.

1.14

Οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να τεθούν σε μειονεκτική θέση σε σχέση με όσους τους ανταγωνίζονται από τρίτες χώρες, απλώς και μόνον επειδή η ΕΕ επιθυμεί να είναι σταθερός υποστηρικτής των προηγμένων περιβαλλοντικών πρακτικών.

1.15

Η λύση είναι η επίμονη και σταθερή προβολή μιας κοινής ευρωπαϊκής φωνής στις διεθνείς διαπραγματεύσεις για την υπερθέρμανση του πλανήτη και η άσκηση πιέσεων στις χώρες που δεν συμμορφώνονται.

2.1

Η ανακοίνωση της Επιτροπής στη σύνοδο αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων του Οκτωβρίου αποτελεί συνέχεια της άτυπης συνόδου στο Hampton Court τον Οκτώβριο του 2005, όπου εξετάσθηκαν οι προκλήσεις τις οποίες θέτει η παγκοσμιοποίηση σε τομείς όπως η καινοτομία, η ενέργεια, η μετανάστευση, η εκπαίδευση και η δημογραφία. Το 2007 επιτεύχθηκε μια συμφωνία για την τοποθέτηση της Ευρώπης στην πρώτη γραμμή των προσπαθειών που καταβάλλονται σε παγκόσμια κλίμακα με στόχο την αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος και την υλοποίηση μιας ευρωπαϊκής πολιτικής για ασφαλή, βιώσιμη και ανταγωνιστική ενέργεια. Με αυτή τη συμφωνία η Ευρώπη τοποθετείται ουσιαστικά στο κατώφλι της 3ης βιομηχανικής επανάστασης.

2.2

Η ευαισθητοποίηση του κοινού όσον αφορά το θέμα της παγκοσμιοποίησης και των ωφελειών, αλλά και των δυσχερειών της, έχει αυξηθεί. Από κάποιους αντιμετωπίζεται με ενθουσιασμό και από άλλους με φόβο, ενώ έχει θέσει υπό αμφισβήτηση ορισμένες από τις μεταπολεμικές παραδοχές σχετικά με την παγκόσμια οικονομία (για παράδειγμα την κυριαρχία των ΗΠΑ) και για το πώς οι κυβερνήσεις θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους πολίτες τους να δεχτούν τις αλλαγές. Η «παγκοσμιοποίηση» είναι μια ευκαιρία και συνάμα μια πρόκληση για την ΕΕ.

2.3

Μετά από πενήντα χρόνια ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, η αλληλεξάρτηση των οικονομικών προοπτικών των κρατών μελών είναι μεγαλύτερη από ποτέ, με αποτέλεσμα μια πρωτοφανή κοινωνική πρόοδο. Στην επόμενη φάση, η ΕΕ θα πρέπει να είναι σε θέση να οδηγήσει τις αναπτυξιακές τάσεις στην παγκόσμια οικονομία και να δημιουργήσει διεθνή πρότυπα τα οποία θα βασίζονται σε αξίες της ΕΕ.

2.4

Η νομισματική ένωση και η επιτυχία του ευρώ είναι και θα παραμείνουν ο καταλύτης για τη βαθύτερη ολοκλήρωση της αγοράς και παράγοντες ενίσχυσης της εσωτερικής αγοράς. Ένα περιβάλλον, το οποίο χαρακτηρίζεται από χαμηλό πληθωρισμό, χαμηλά επιτόκια, φθηνές και διαφανείς συναλλαγές και βαθύτερη χρηματοπιστωτική ολοκλήρωση, οδηγεί σε διασυνοριακές συναλλαγές και επενδύσεις εντός της ΕΕ, και βοηθά τις ευρωπαϊκές εταιρείες να αντιμετωπίσουν τον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Εξωτερικά, το ευρώ παρέχει ασφάλεια απέναντι στις τρέχουσες αναταράξεις της χρηματοπιστωτικής αγοράς, και η ισχύς του μετριάζει ορισμένες από τις επιπτώσεις της ανόδου των τιμών στις παγκόσμιες αγορές τροφίμων και ενέργειας, η οποία οφείλεται κυρίως στην υψηλή ζήτηση από νέους αναδυόμενους γίγαντες. Ωστόσο, η ισχύς του ευρώ πρέπει να αντανακλά θεμελιώδεις οικονομικές αρχές. Μια ταχεία ανατίμηση του ευρώ, η οποία ευνοείται από ένα υπερβολικά υψηλό βασικό επιτόκιο της ΕΚΤ και σχετίζεται με νομισματικές πολιτικές που συναρτώνται με ανταγωνιστικές υποτιμήσεις σε άλλα μέρη του κόσμου, είναι επικίνδυνη για την ευημερία της ΕΕ. Μια τέτοια ανατίμηση αποτελεί συντριπτικό μειονέκτημα για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που παράγουν σε ευρώ και πωλούν σε δολάρια, με αποτέλεσμα να υφίσταται κίνδυνος μετεγκατάστασης επιχειρήσεων.

3.2

Πέραν των άμεσων συμφωνιών ελευθέρων συναλλαγών, η ΕΟΚΕ μπορεί να διακρίνει άλλους καινοτόμους τρόπους αντιμετώπισης των σχετικών υφιστάμενων προβλημάτων σε διμερές επίπεδο, παρακολουθώντας τις συζητήσεις στο πλαίσιο του διατλαντικού οικονομικού συμβουλίου, το οποίο συστάθηκε μετά τη σύνοδο κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ στις 30 Απριλίου. Στην πρώτη συνεδρίαση του συμβουλίου στις 9 Νοεμβρίου σημειώθηκε μια πρώτη σημαντική πρόοδος προς την κατεύθυνση της επίλυσης προβλημάτων με στόχο τη βελτίωση των εμπορικών και επενδυτικών συνθηκών στον μεγαλύτερο οικονομικό εταίρο της ΕΕ. Τα θέματα που σταθμίζονται δεν ενδιαφέρουν απαραίτητα άλλους εμπορικούς συνασπισμούς, εξ ου και η σημασία αυτών των διμερών συμφωνιών. (Λέγεται ότι από τον Απρίλιο οι δύο πλευρές έχουν σημειώσει σημαντική πρόοδο στην άρση των εμποδίων στις συναλλαγές και τις επενδύσεις και στην ελάφρυνση των ρυθμιστικών περιορισμών.)

Τα θέματα και οι τομείς συμφωνίας αφορούν τα εξής:

3.3

Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει επίσης να εμβαθύνει και να ενδυναμώσει την οικονομική της συνεργασία με τη Ρωσία. Η προσχώρηση της Ρωσίας στον ΠΟΕ, ο κοινός οικονομικός χώρος ΕΕ-Ρωσίας και η νέα συνθήκη πλαίσιο ΕΕ-Ρωσίας αποτελούν σημαντικά ορόσημα στην πορεία προς μια γνήσια στρατηγική οικονομική εταιρική σχέση. Αυτή η ενισχυμένη συνεργασία θα πρέπει να προλειάνει το έδαφος για μελλοντικές διαπραγματεύσεις με στόχο έναν Κοινό Οικονομικό Χώρο, ο οποίος θα εξασφαλίζει την ελεύθερη κυκλοφορία αγαθών και υπηρεσιών, κεφαλαίων και προσώπων, γνώσης και τεχνολογίας.

3.3.1

Δεδομένου ότι τα ευρεία θέματα μιας στρατηγικής οικονομικής εταιρικής σχέσης μπορούν εν μέρει μόνο να επιλυθούν μέσω της προσχώρησης στον ΠΟΕ, η ΕΕ και η Ρωσία θα πρέπει να οικοδομήσουν τις μελλοντικές οικονομικές τους σχέσεις, όπου αυτό είναι δυνατόν, πάνω σε δομές που ξεπερνούν τα πλαίσια του ΠΟΕ, προκειμένου να αναπτυχθεί ένας κοινός οικονομικός χώρος για μια «μεγαλύτερη» Ευρώπη. Για την υλοποίηση αυτού του στόχου απαιτείται ισχυρή δέσμευση από την ΕΕ και την Ρωσία ούτως ώστε να αντιμετωπιστεί ένα πολύ ευρύτερο και πιο εμπεριστατωμένο φάσμα θεμάτων απ' ό,τι στις παραδοσιακές συμφωνίες ελευθέρων συναλλαγών.

3.3.2

Η συμφωνία ΕΕ-Ρωσίας θα πρέπει, μεταξύ άλλων, να συμπεριλαμβάνει κοινές διατάξεις για τις ακόλουθες παραμέτρους: εθνική αντιμετώπιση των διασυνοριακών επενδύσεων, κατάργηση των τελωνειακών δασμών, εξάλειψη των μη δασμολογικών φραγμών, κανονιστική σύγκλιση, αμοιβαία αναγνώριση προτύπων και αξιολόγηση της συμμόρφωσης, διευκόλυνση του εμπορίου και τελωνειακό καθεστώς, συνεργασία στον τομέα του ανταγωνισμού, απελευθέρωση των υπηρεσιών, δημόσιες συμβάσεις, υγειονομικοί και φυτοϋγειονομικοί κανονισμοί, προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, επίλυση διαφορών και χρήση των διεθνών λογιστικών προτύπων. Παραδείγματα θεμάτων που καλύπτονται από μια τέτοια ευρεία συμφωνία μπορούν να εντοπιστούν, λόγου χάρη, στις συμφωνίες για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο.

3.5

Η παγκοσμιοποίηση έχει επιταχύνει το ρυθμό των αλλαγών σε επίπεδο τεχνολογίας, ιδεών, τρόπου απασχόλησης και ζωής. Η ΕΟΚΕ στηρίζει σταθερά αυτούς τους στόχους και πιστεύει ότι εάν η Ευρώπη μπορέσει να ξεδιπλώσει τις δυνατότητές της στον τομέα της καινοτομίας και της δημιουργικότητας, θα μπορέσει να διαμορφώσει την πορεία των αλλαγών στον κόσμο δίνοντας ξεχωριστή έμφαση στις αξίες και την πολιτισμική πολυμορφία της.

1.

Η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν μπορεί να αναστραφεί μόνον από την ΕΕ, και τα τελικά αποτελέσματα των μέτρων της ΕΕ θα είναι σίγουρα ουδέτερα, εάν οι υπόλοιπες χώρες δεν λάβουν μέτρα για την ελεγχόμενη χρήση της ενέργειας και των εκπομπών.

2.

Η ΕΕ θα πρέπει να αποφύγει να οδηγήσει σε μειονεκτική ανταγωνιστική θέση τους ευρωπαίους παραγωγούς, οι οποίοι θα αναγκάζονταν να αυξήσουν το λειτουργικό τους κόστος καταβάλλοντας υψηλότερους περιβαλλοντικούς φόρους, καθιστώντας έτσι εαυτούς λιγότερο ανταγωνιστικούς στον παγκόσμιο στίβο. Επιπλέον, αυτό θα δρομολογούσε μια μετατόπιση των επενδύσεων, οι οποίες θα μπορούσαν να έχουν στρατηγική σημασία για την ενιαία ευρωπαϊκή αγορά.

3.

Η ΕΟΚΕ δεν έχει πεισθεί ότι τα υψηλότερα περιβαλλοντικά πρότυπα δημιουργούν ζήτηση για περισσότερη έρευνα σε οικολογικά προϊόντα. Είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει μεγάλο χρονικό κενό μέχρι τα προϊόντα αυτά να περάσουν από το εργαστήριο στην αγορά. Στο μεταξύ, οι άλλοι ευρωπαίοι παραγωγοί αγαθών που χαρακτηρίζονται από υψηλή ενεργειακή ένταση θα οδηγηθούν ενδεχομένως εκτός αγοράς λόγω αθέμιτου ανταγωνισμού από παραγωγούς σε χώρες που δεν είναι τόσο πρόθυμες να λάβουν μέτρα για τον έλεγχο των εκπομπών τους.

3.10.1

Η λύση είναι η επίμονη και σταθερή προβολή μιας κοινής ευρωπαϊκής φωνής στις διεθνείς διαπραγματεύσεις για την υπερθέρμανση του πλανήτη και η άσκηση πιέσεων στις χώρες που δεν συμμορφώνονται. Εάν η ΕΕ αποφασίσει να προχωρήσει μόνη της στον καθορισμό υψηλότερων περιβαλλοντικών προτύπων, τότε θα πρέπει να λάβει υπόψη το ενδεχόμενο επιβολής συνοριακών μέτρων, στο πλαίσιο του ΠΟΕ, σε προϊόντα που προέρχονται από χώρες που δεν σέβονται το περιβάλλον, ούτως ώστε οι ευρωπαίοι παραγωγοί να μην έχουν ανταγωνιστικό μειονέκτημα.

3.10.2

Ένα ανοικτό παγκόσμιο σύστημα συναλλαγών είναι προς το συμφέρον της ΕΕ. Κάποτε η ΕΕ έπρεπε να προστατεύει τους πολίτες, τα συμφέροντα και τις αξίες της. Σήμερα ο προστατευτισμός δεν μπορεί να είναι η λύση. Κατέχοντας την πρώτη θέση παγκοσμίως σε συναλλαγές και επενδύσεις, η ΕΕ επιτυγχάνει, χάρη στο άνοιγμά της, χαμηλότερο κόστος για τη βιομηχανία, χαμηλότερες τιμές για τους καταναλωτές, ανταγωνιστικά κίνητρα για τις επιχειρήσεις και νέες επενδύσεις. Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό για την ΕΕ να χρησιμοποιήσει την επιρροή της σε διεθνείς διαπραγματεύσεις για να εξασφαλίσει την ίδια στάση και από άλλους: η πολιτική του ανοίγματος μπορεί να είναι βιώσιμη μόνον εάν οι άλλοι ανταποκριθούν με θετικό τρόπο.

3.10.3

Η Επιτροπή πρέπει να εξασφαλίσει ότι οι τρίτες χώρες προσφέρουν αναλογικά επίπεδα ανοίγματος σε ευρωπαίους εξαγωγείς και επενδυτές, και να θέσει βασικούς κανόνες που δεν υποσκάπτουν την ικανότητα να προστατεύσουμε τα συμφέροντά μας και να διαφυλάξουμε το υψηλό επίπεδο υγείας, ασφάλειας, κοινωνικής και περιβαλλοντικής προστασίας και προστασίας των καταναλωτών.

4.1

Η παγκοσμιοποίηση και οι τεχνολογικές αλλαγές ενέχουν τον κίνδυνο αύξησης της ανισότητας, διευρύνοντας το χάσμα μεταξύ ειδικευμένων και ανειδίκευτων, και μεταξύ των πλούσιων και φτωχών εθνών. Η βέλτιστη λύση είναι η παροχή βοήθειας σε κάθε άτομο και σε κάθε έθνος προκειμένου να προσαρμοστεί στις αλλαγές, μέσω της βελτίωσης της ποιότητας και με την παροχή εκπαίδευσης και κατάρτισης για όλες τις ηλικίες.

4.2

Η ΕΟΚΕ και οι κοινωνικοί εταίροι έχουν υποβάλει τις παρατηρήσεις τους σχετικά με το πώς θα πρέπει να διαμορφωθεί η ευελιξία με ασφάλεια προκειμένου να βοηθήσει τους πολίτες να διαχειρίζονται τις αλλαγές στον τομέα της απασχόλησης με μεγαλύτερη επιτυχία σε καιρούς ραγδαίων οικονομικών μεταβολών.

4.3

Το Συμβούλιο Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων ενέκρινε στις 5 Δεκεμβρίου 2007 (13) μια δέσμη κοινών αρχών για την ευελιξία με ασφάλεια, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την ενσωμάτωση της ευελιξίας με ασφάλεια στα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων των κρατών μελών και την συνακόλουθη εφαρμογή της σε στενή συνεργασία με τους εθνικούς κοινωνικούς εταίρους.

4.4

Η ΕΟΚΕ θα ήθελε να δοθεί περισσότερη προσοχή στις ενεργές πολιτικές προώθησης της ένταξης και εξασφάλισης της ισότητας ευκαιριών για ομάδες που αντιμετωπίζουν διακρίσεις στο χώρο εργασίας (άτομα άνω των 70 ετών, γυναίκες, εθνικές μειονότητες και ανειδίκευτοι νέοι που έχουν εγκαταλείψει το σχολείο).

5.1

Η ΕΕ βιώνει επί του παρόντος τις επιπτώσεις μιας παγκόσμιας κρίσης στις χρηματαγορές και χρηματοπιστωτικές αγορές. Η νομισματική ένωση και η άμεση αντίδραση της ΕΚΤ στην κρίση διαδραμάτισαν θετικό ρόλο. Πρώτον, διοχετεύοντας μεγάλα ποσά ρευστού στις χρηματαγορές, η ΕΚΤ συνέβαλε στον περιορισμό της κρίσης της εμπιστοσύνης στον τραπεζικό τομέα, μειώνοντας τον κίνδυνο πρόβλεψης αυστηρότερων πιστωτικών όρων για τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Δεύτερον, χάρη στην απουσία νομισματικών κινδύνων και στα χαμηλά ασφαλιστήρια κινδύνου ανά χώρα, οι πιο ευπαθείς οικονομίες της ΕΕ κατάφεραν να αντιμετωπίσουν τις αναταράξεις της χρηματοπιστωτικής αγοράς σχεδόν αλώβητες.

5.2

Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και η εξασθένιση του δολαρίου ΗΠΑ επηρεάζουν την Ευρώπη λόγω, επίσης, της σημαντικής ανατίμησης του ευρώ η οποία οφείλεται στη διατήρηση του βασικού επιτοκίου της ΕΚΤ σε υπερβολικά υψηλό επίπεδο και σε νομισματικές πολιτικές που συναρτώνται με ανταγωνιστικές υποτιμήσεις σε άλλα μέρη του κόσμου, θα έχει επιζήμιες συνέπειες για την οικονομία της ΕΕ και τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές της.

5.3

Οι πρόσφατες εξελίξεις στις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές καταδεικνύουν την ανάγκη να ενισχυθούν οι κανόνες προληπτικής εποπτείας, να βελτιωθεί ο συντονισμός και η επικοινωνία μεταξύ των εποπτικών αρχών και των κεντρικών τραπεζών και να αυξηθεί η διαφάνεια και η υποβολή εκθέσεων.