—

να ακυρώσει, από κοινού με το παράρτημά της, την απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης της 12ης Απριλίου 2018 σχετικά με τον υπολογισμό των εκ των προτέρων συνεισφορών στο Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης για το 2018 (SRB/ES/SRF/2018/03) [«Decision of the Single Resolution Board of 12 April 2018 on the calculation of the 2018 ex ante contributions to the Single Resolution Fund (SRB/ES/SRF/2018/03)»], τουλάχιστον στο μέτρο κατά το οποίο η απόφαση αυτή, από κοινού με το παράρτημά της, αφορά την καταβλητέα από την προσφεύγουσα συνεισφορά· και

—

να καταδικάσει το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης στα δικαστικά έξοδα.

1.

Παράβαση ουσιώδους τύπου λόγω μη πλήρους γνωστοποιήσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως

2.

Παράβαση ουσιώδους τύπου λόγω πλημμελούς αιτιολογίας της προσβαλλομένης αποφάσεως

3.

Παράβαση ουσιώδους τύπου λόγω ελλείψεως ακροάσεως και προσβολής του δικαιώματος ακροάσεως

4.

Έλλειψη νομιμότητας του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (EΕ) 2015/63 της Επιτροπής (1) ως εξουσιοδοτικής βάσεως για την προσβαλλόμενη απόφαση

Στο πλαίσιο του τέταρτου λόγου, η προσφεύγουσα προβάλλει ότι τα άρθρα 4 έως 7 και 9 καθώς και το παράρτημα I του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού 2015/63 — επί του οποίου στηρίζεται η προσβαλλόμενη απόφαση — δημιουργούν αδιαφανές σύστημα καθορισμού των συνεισφορών, το οποίο αντιβαίνει στα άρθρα 16, 17 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης) και με το οποίο δεν διασφαλίζεται η τήρηση των άρθρων 20 και 21 του Χάρτη και η διαφύλαξη των αρχών της αναλογικότητας και της ασφάλειας δικαίου.