22.3.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 85/12

1)

Έχει το άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 295/91 την έννοια ότι η έκτακτη περίσταση, η οποία προκαλεί την καθυστέρηση πτήσεως, αποτελεί έκτακτη περίσταση και για την περαιτέρω, επόμενη πτήση κατά την έννοια της ανωτέρω διατάξεως, εάν η προκαλούμενη από την έκτακτη περίσταση καθυστέρηση επηρεάζει την επόμενη πτήση απλώς και μόνο λόγω του τρόπου επιχειρηματικής οργανώσεως του αερομεταφορέα;

2)

Έχει το άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 την έννοια ότι η δυνατότητα αποφυγής δεν σχετίζεται με τις έκτακτες περιστάσεις καθ’ εαυτές, αλλά την εξ αυτών προκαλούμενη καθυστέρηση ή ματαίωση της πτήσεως;

3)

Έχει το άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 την έννοια ότι είναι εύλογο να αναμένεται από τις αεροπορικές εταιρείες, οι οποίες εκτελούν τις πτήσεις τους στο πλαίσιο του λεγόμενου συστήματος διαρκούς κυκλοφορίας των αεροσκαφών, να υπολογίζουν, μεταξύ των πτήσεων, ένα ελάχιστο χρονικό περιθώριο, η διάρκεια του οποίου να αντιστοιχεί στους καθοριζόμενους στο άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχεία α' έως γ', του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 χρόνους;

4)

Έχει το άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 την έννοια ότι είναι εύλογο οι αεροπορικές εταιρείες, οι οποίες εκτελούν τις πτήσεις τους στο πλαίσιο του λεγόμενου συστήματος διαρκούς κυκλοφορίας των αεροσκαφών, να μη μεταφέρουν ή να μεταφέρουν με καθυστέρηση τους επιβάτες τους, των οποίων η πτήση συνεπεία έκτακτης περιστάσεως έχει ήδη καθυστερήσει σημαντικά, προκειμένου να αποφύγουν την καθυστέρηση των επόμενων πτήσεων;