1.5.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/46

(1)

Artykuł 3 ust. 3 dyrektywy 2006/21/WE zawiera definicję odpadów obojętnych.

(2)

Celem uzupełnienia definicji odpadów obojętnych jest ustanowienie jasnych kryteriów i warunków, zgodnie z którymi odpady pochodzące z przemysłu wydobywczego można uznać za odpady obojętne.

(3)

W celu ograniczenia obciążenia administracyjnego związanego z wykonaniem przepisów niniejszej decyzji z technicznego punktu widzenia należy wyłączyć z określonych testów odpady, w przypadku których dostępne są odpowiednie informacje, oraz zezwolić państwom członkowskim na sporządzenie wykazów odpadów, które można uznać za odpady obojętne zgodnie z kryteriami ustanowionymi w niniejszej decyzji.

(4)

W celu zapewnienia jakości i reprezentatywności wykorzystanych informacji, niniejsza decyzja powinna być stosowana w ramach charakterystyki odpadów przeprowadzonej zgodnie z decyzją Komisji 2009/360/WE (2), a jej podstawę powinny stanowić te same źródła informacji.

(5)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 18 dyrektywy 2006/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3),

a)

odpady te nie ulegną znacznemu rozpadowi lub rozpuszczeniu bądź innej znaczącej zmianie, która może mieć negatywny wpływ na środowisko lub zdrowie człowieka;

b)

maksymalna zawartość siarki siarczkowej w odpadach wynosi 0,1 %, lub maksymalna zawartość siarki siarczkowej w odpadach wynosi 1 % a wskaźnik potencjału neutralizacji, definiowany jako stosunek między potencjałem neutralizacji a potencjałem kwasowości ustalany na podstawie badania statycznego prEN 15875, jest większy niż 3;

c)

odpady nie grożą samozapaleniem i nie są palne;

d)

zawartość substancji potencjalnie niebezpiecznych dla środowiska lub zdrowia człowieka w opadach, w szczególności As, Cd, Co, Cr, Cu, Hg, Mo, Ni, Pb, V oraz Zn, w tym w samych drobnych cząstkach odpadów, jest tak niska, że nie stanowi znaczącego zagrożenia dla środowiska i zdrowia człowieka, zarówno w perspektywie krótko-, jak i długoterminowej. W celu uznania zawartości tych substancji za wystarczająco niską i niestanowiącą zagrożenia dla środowiska i zdrowia człowieka, nie może ona przekroczyć krajowych wartości progowych dla miejsc określanych jako nieskażone lub odpowiednich krajowych poziomów naturalnego tła;

e)

odpady w znacznym stopniu pozbawione są produktów stosowanych w procesie wydobycia lub przeróbki, które mogą stanowić zagrożenie dla środowiska lub zdrowia człowieka.