Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62018TN0750

    Sprawa T-750/18: Skarga wniesiona w dniu 21 grudnia 2018 r. – Briois / Parlament

    Dz.U. C 82 z 4.3.2019, p. 58–59 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    4.3.2019   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 82/58


    Skarga wniesiona w dniu 21 grudnia 2018 r. – Briois / Parlament

    (Sprawa T-750/18)

    (2019/C 82/70)

    Język postępowania: francuski

    Strony

    Strona skarżąca: Steeve Briois (Hénin-Beaumont, Francja) (przedstawiciel: adwokat F. Wagner)

    Strona pozwana: Parlament Europejski

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    stwierdzenie nieważności decyzji Parlamentu Europejskiego z dnia 24 października 2018 r. w sprawie wniosku o uchylenie immunitetu Steeve’a Briois (2018/2075 IMM) dotyczącej przyjęcia sprawozdania przez komisję prawną A8-0349/2018;

    obciążenie Parlamentu Europejskiego kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

    1.

    Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 8 Protokołu (nr 7) w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej (zwanego dalej „protokołem”) w zakresie, w jakim wypowiedź S. Brioisa, w sprawie której toczy się postępowanie karne w jego państwie członkowskim pochodzenia, stanowi opinię wyrażoną w ramach wykonywania przez niego funkcji parlamentarnych w rozumieniu tego przepisu.

    2.

    Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 9 protokołu z uwagi na to, że przyjmując decyzję o uchyleniu immunitetu S. Brioisa, Parlament naruszył zarówno literę, jak i ducha tego przepisu, skutkiem czego owa decyzja jest nieważna.

    3.

    Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasad równego traktowania i dobrej administracji.

    Po pierwsze, skarżący uważa, że Parlament naruszył w odniesieniu do niego zasadę równego traktowania, traktując go inaczej niż posłów w porównywalnych sytuacjach i że w związku z tym naruszył on również zasadę dobrej administracji, która wymaga od właściwej instytucji starannego i bezstronnego zbadania wszystkich istotnych elementów danej sprawy.

    Po drugie, skarżący uważa, że wiele wskazówek daje podstawę do przyjęcia, że w jego wypadku mamy do czynienia z fumus persecutionis.


    Top