EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62015CA0558
Case C-558/15: Judgment of the Court (Sixth Chamber) of 15 December 2016 (request for a preliminary ruling from the Tribunal da Relação do Porto — Portugal) — Alberto José Vieira Azevedo and Others v CED Portugal Unipessoal Lda, Instituto de Seguros de Portugal — Fundo de Garantia Automóvel (Reference for a preliminary ruling — Insurance against civil liability in respect of the use of motor vehicles and enforcement of the obligation to insure against such liability — Directive 2000/26/EC — Article 4(5) — Insurance undertaking — Claims representative — Sufficient powers of representation — Notifications of proceedings before the courts)
Sprawa C-558/15: Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 15 grudnia 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal da Relação do Porto – Portugalia) – Alberto José Vieira de Azevedo i in./CED Portugal Unipessoal, Lda, Instituto de Seguros de Portugal – Fundo de Garantia Automóvel (Odesłanie prejudycjalne — Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych i egzekwowanie obowiązku ubezpieczania tej odpowiedzialności — Dyrektywa 2000/26/WE — Artykuł 4 ust. 5 — Zakład ubezpieczeń — Przedstawiciel wyznaczony do rozpatrywania i zaspokajania roszczeń — Wystarczające uprawnienia do reprezentacji — Bierna legitymacja procesowa)
Sprawa C-558/15: Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 15 grudnia 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal da Relação do Porto – Portugalia) – Alberto José Vieira de Azevedo i in./CED Portugal Unipessoal, Lda, Instituto de Seguros de Portugal – Fundo de Garantia Automóvel (Odesłanie prejudycjalne — Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych i egzekwowanie obowiązku ubezpieczania tej odpowiedzialności — Dyrektywa 2000/26/WE — Artykuł 4 ust. 5 — Zakład ubezpieczeń — Przedstawiciel wyznaczony do rozpatrywania i zaspokajania roszczeń — Wystarczające uprawnienia do reprezentacji — Bierna legitymacja procesowa)
Dz.U. C 46 z 13.2.2017, p. 7–7
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
13.2.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 46/7 |
Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 15 grudnia 2016 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal da Relação do Porto – Portugalia) – Alberto José Vieira de Azevedo i in./CED Portugal Unipessoal, Lda, Instituto de Seguros de Portugal – Fundo de Garantia Automóvel
(Sprawa C-558/15) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych i egzekwowanie obowiązku ubezpieczania tej odpowiedzialności - Dyrektywa 2000/26/WE - Artykuł 4 ust. 5 - Zakład ubezpieczeń - Przedstawiciel wyznaczony do rozpatrywania i zaspokajania roszczeń - Wystarczające uprawnienia do reprezentacji - Bierna legitymacja procesowa))
(2017/C 046/08)
Język postępowania: portugalski
Sąd odsyłający
Tribunal da Relação do Porto
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Alberto José Vieira de Azevedo, Maria da Conceição Ferreira da Silva, Carlos Manuel Ferreira Alves, Rui Dinis Ferreira Alves, Vítor José Ferreira Alves
Strona pozwana: CED Portugal Unipessoal, Lda, Instituto de Seguros de Portugal – Fundo de Garantia Automóvel
przy udziale: Instituto de Seguros de Portugal – Fundo de Acidentes de Trabalho
Sentencja
Artykuł 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/26/WE z dnia 16 maja 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ubezpieczenia w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych, zmieniającej dyrektywy Rady 73/239/EWG i 88/357/EWG (czwartej dyrektywy w sprawie ubezpieczeń komunikacyjnych), zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/14/WE z dnia 11 maja 2005 r., należy interpretować w ten sposób, iż nie nakłada on na państwa członkowskie obowiązku ustanowienia, że przedstawiciel wyznaczony, zgodnie z tym artykułem, do rozpatrywania i zaspokajania roszczeń powypadkowych może sam zostać pozwany, zamiast reprezentowanego przez niego zakładu ubezpieczeń, przed sądem krajowym rozpatrującym powództwo odszkodowawcze wytoczone przez stronę poszkodowaną objętą zakresem stosowania określonym w art. 1 dyrektywy 2000/26 zmienionej dyrektywą 2005/14.